‘Απόψε θα Είσαι Νεκρός’

Από τον ανταποκριτή του Ξύπνα! στη Νότια Αφρική

«ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΕΙΣ ότι πεθαίνεις και ότι απόψε κιόλας θα είσαι νεκρός;» ρώτησε ο γιατρός.

Εξασθενημένος από την απώλεια αίματος, ο 15χρονος Γουίνταμ Κουκ απάντησε πως ακόμη κι αν αυτό σήμαινε ότι θα έχανε τη ζωή του, εκείνος ήταν αποφασισμένος να υπακούσει στη Γραφική εντολή που λέει να ‘απέχουμε από αίμα’.—Πράξεις 15:20.

«Θα τίναζες τα μυαλά σου στον αέρα μ’ ένα όπλο;» ήταν η επόμενη ερώτηση του γιατρού.

«Όχι», εξήγησε ο Γουίνταμ. «Αλλά το να αρνιέται κάποιος να κάνει μετάγγιση αίματος δεν είναι αυτοκτονία. Είναι απλώς υπακοή στην εντολή του Θεού». Ο Γουίνταμ έχει κιρσώδεις φλέβες στον οισοφάγο, πράγμα που μερικές φορές προκαλεί εσωτερική αιμορραγία. Και το χειρότερο, ο Γουίνταμ είναι ως ένα βαθμό αιμοφιλικός.

Ξεσπάει η Κρίση

Όπως ήταν επόμενο, οι γονείς του Γουίνταμ ανησύχησαν, όταν την Τρίτη 28 Νοεμβρίου 1989 άρχισε να αιμορραγεί ξανά, έπειτα από εφτά χρόνια χωρίς προβλήματα. Πήγαν τον Γουίνταμ αμέσως στο νοσοκομείο. Αφού υποβλήθηκε σε ενδοσκόπηση (εσωτερική εξέταση του οισοφάγου), το διάγραμμα της αιμοσφαιρίνης του έπεσε στα 6,6 γραμμάρια ανά δεκατόλιτρο. (Το φυσιολογικό διάγραμμα της αιμοσφαιρίνης είναι από 14 μέχρι 15 γραμμάρια ανά δεκατόλιτρο.) Εκείνη τη νύχτα όλοι ήταν ανάστατοι καθώς ο Γουίνταμ κοιμόταν και ξυπνούσε συνεχώς.

Το μεσημέρι της Τετάρτης, το αιμοδιάγραμμά του είχε πέσει στα 4,3 γραμμάρια και η αιμορραγία συνεχιζόταν. Αυτό έδωσε την αφορμή για την πρώτη από μια σειρά συζητήσεων με το προσωπικό του νοσοκομείου σχετικά με το γιατί ο Γουίνταμ δεν μπορούσε να δεχτεί μετάγγιση αίματος. Ο πατέρας του Γουίνταμ, ο Κρις, εξηγεί: «Συζητήσαμε εκτενώς, φέρνοντας λογικά επιχειρήματα από τις Γραφές. Διευκρινίσαμε επίσης ότι δεν απορρίπταμε την ιατρική βοήθεια που μας πρόσφεραν ούτε τη ζωή. Σε μια κρίσιμη κατάσταση σαν κι αυτή, χρειαζόμασταν απεγνωσμένα την ιατρική τους κατάρτιση. Απλώς απορρίπταμε το αίμα ως θεραπευτική μέθοδο».

Στις 2:00 μ.μ. χρειάστηκε να τοποθετηθεί μέσα στο λαιμό του Γουίνταμ, στο κάτω μέρος, ένας ελαστικός σωλήνας, στον οποίο θα μπορούσε να διοχετευτεί αέρας για να ασκηθεί πίεση στις εξογκωμένες φλέβες κι έτσι να κατασταλεί η αιμορραγία. Ο σωλήνας αυτός φτάνει επίσης μέχρι το στομάχι για να αφαιρέσει το αίμα που τυχόν έχει συσσωρευτεί εκεί από την εσωτερική αιμορραγία. Κάποια στιγμή, όταν οι γονείς του Γουίνταμ δεν ήταν μπροστά, μια νοσοκόμα τού είπε: «Λίγες μόνο μονάδες αίμα και θα σώσεις τη ζωή σου. Δεν χρειάζεται να μάθουν ποτέ τίποτα οι γονείς σου και ο διάκονος».

«Ο Ιησούς ήπιε αίμα μαζί με τους 12 αποστόλους του», ήταν το επιχείρημα που πρόβαλε ο γιατρός. «Ο Χριστός είπε: ‘Αυτό είναι το αίμα μου . . . πιείτε το’. Εσύ αποκαλείς τον εαυτό σου Χριστιανό και θέλεις να ακολουθείς το παράδειγμα του Χριστού· γιατί λοιπόν να μην κάνεις μετάγγιση αίματος;»

Ο Γουίνταμ εξήγησε ότι όταν οι απόστολοι ήπιαν από το ποτήρι που πρόσφερε ο Ιησούς, αυτό ήταν κρασί το οποίο ήταν απλώς ένα σύμβολο και δεν ήταν το πραγματικό αίμα του Ιησού. Η ασυμβίβαστη στάση του Γουίνταμ προξένησε τέτοια εντύπωση, ώστε καταχωρήθηκε στο φάκελό του η παρατήρηση ότι σε ηλικία 15 ετών, διατηρώντας όλες του τις αισθήσεις και με πλήρη πνευματική διαύγεια, είχε κατηγορηματικά αρνηθεί να δεχτεί μετάγγιση αίματος. Αυτή η ισχυρή στάση επρόκειτο να αποφέρει πολύ καλά αποτελέσματα την επόμενη μέρα.

Καθώς ο ήλιος ανέτειλε την Πέμπτη, η κατάσταση του Γουίνταμ έμοιαζε να έχει σταθεροποιηθεί. Αλλά αυτή η ανακούφιση ήταν σύντομη. Ο Γουίνταμ άρχισε να αιμορραγεί ξανά. Ήδη από τις 9:00 π.μ. το αιμοδιάγραμμά του είχε πέσει στο 3,0. Η κατάστασή του ήταν κρίσιμη. Ο επικεφαλής γιατρός, υπεύθυνος του χειρουργικού τμήματος, παρακάλεσε την οικογένεια του Γουίνταμ να βγει από το δωμάτιο επειδή ήθελε να μιλήσει μόνος με τον Γουίνταμ.

«Δεν ήταν εύκολο να τον αφήσουμε μόνο του», λέει η μητέρα του, η Τζούντι. «Φοβόμασταν ότι έτσι όπως ήταν εξασθενημένος, η αντίστασή του θα υποχωρούσε. Αλλά είχε βαφτιστεί πριν από έξι μήνες, κι έτσι είχε το δικαίωμα να υπερασπιστεί ο ίδιος τον εαυτό του».

«Το μόνο που μπορούσαμε να κάνουμε», θυμάται ο πατέρας του, «ήταν να εκλιπαρούμε τον Ιεχωβά να βοηθήσει τον Γουίνταμ να κρατήσει την ακεραιότητά του. Μάθαμε το πραγματικό νόημα της λέξης ‘ικετεύω’». Ο νεαρός Γουίνταμ λέει πως αυτό που τον βοήθησε ήταν το ότι θυμόταν το εδάφιο Αποκάλυψις 2:10. «Τα λόγια, ‘Γίνε πιστός μέχρι θανάτου, και θα σου δώσω το στεφάνι της ζωής’, στριφογύριζαν συνέχεια στο μυαλό μου», είπε ο ίδιος.

Δικαστική Εντολή;

Τελικά, ο γιατρός είπε ότι θα ζητούσε να του δοθεί δικαστική εντολή που θα επέτρεπε να γίνει μετάγγιση αίματος. Επειδή ο Γουίνταμ ήταν ανήλικος, όλοι περίμεναν ότι το αίτημα αυτό θα γινόταν δεκτό. Οι προσευχές που γίνονταν για χάρη του Γουίνταμ ήταν έντονες. «Στην κυριολεξία ολόκληρη η εκκλησία ζούσε τη δοκιμασία μαζί με την οικογένεια Κουκ», εξήγησε ο Νέβιλ, ο προεδρεύων επίσκοπος της εκκλησίας. «Όταν η κατάσταση του Γουίνταμ βελτιωνόταν, ολόκληρη η εκκλησία άφηνε έναν αναστεναγμό ανακούφισης. Όταν επιδεινωνόταν, όλοι στην εκκλησία έμεναν με κομμένη την ανάσα και προσεύχονταν για καλύτερη έκβαση».

«Ενώ περιμέναμε την απόφαση του δικαστηρίου», θυμάται η Τζούντι, «ήρθαν οι περισσότεροι από τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας μας και περίμεναν στο σαλόνι του ορόφου. Πόσο μεγάλη ευλογία αποδείχτηκαν! Καθώς η αιμορραγία συνεχιζόταν και το αιμοδιάγραμμα ήταν 2,9, ο Γουίνταμ δεν φαινόταν να έχει καμιά πιθανότητα να ζήσει».

Μέσα σε μια ώρα, ήρθε η απάντηση που έλεγε ότι δεν είχε δοθεί δικαστική εντολή για την επιβολή μετάγγισης αίματος στον Γουίνταμ. «Μας είπαν», εξηγεί ο Κρις, «πως ο λόγος για τον οποίο δεν δόθηκε η εντολή ήταν ότι ο Γουίνταμ διατηρούσε όλες του τις αισθήσεις και είχε πλήρη πνευματική διαύγεια. Ήταν ενήμερος των συνεπειών της απόφασής του και, έπειτα από προσεκτική σκέψη, είχε πάρει μια απόφαση συνεπή προς τις βασισμένες στην Αγία Γραφή πεποιθήσεις του».

Αντιμέτωπος με το Θάνατο

Αλλά ο Γουίνταμ δεν καλυτέρευε. Στην πραγματικότητα, το μεσημέρι της Πέμπτης, οι γιατροί πληροφόρησαν τον Κρις και την Τζούντι: «Στο γιο σας απομένουν ελάχιστες ώρες ζωής. Αν θέλετε να τον δουν ο διάκονός σας και οι συγγενείς πριν πεθάνει, καλά θα κάνετε να τους ειδοποιήσετε αμέσως». Έφεραν τον 9χρονο αδελφό του Γουίνταμ, τον Τζόναθαν, για να τον δει.

Στη 1:30 μ.μ., το προσωπικό έβγαλε το σωλήνα που είχε τοποθετηθεί στο λαιμό του Γουίνταμ έτσι ώστε να πεθάνει αξιοπρεπώς. Τις επόμενες λίγες ώρες, η ζωή του Γουίνταμ κρεμόταν από μια κλωστή. Αν και κρίσιμη, η κατάστασή του παρέμενε στάσιμη καθώς το σώμα του καιγόταν από τον υψηλό πυρετό. Εκείνη τη νύχτα ήταν στα πρόθυρα του θανάτου.

Κατόπιν, το σαββατοκύριακο, άρχισε να καλυτερεύει. Τη Δευτέρα αποφάσισαν να τον στείλουν στο σπίτι, αφού δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα περισσότερο γι’ αυτόν στο νοσοκομείο. Όταν ήρθε στο σπίτι, τα πράγματα πήραν ανησυχητική τροπή. Ο Κρις θυμάται: «Φέραμε αγκαλιά τον Γουίνταμ στο σπίτι και τον βάλαμε προσεκτικά στο κρεβάτι του. Δεν είχαν περάσει ούτε 45 λεπτά, όταν ξύπνησε και άρχισε ξανά να αιμορραγεί ακατάσχετα. Είχαμε γίνει ράκη! Προσευχηθήκαμε στον Θεό να μας βοηθήσει να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση με το σωστό τρόπο».

Μέσα σε 30 λεπτά, ο Γουίνταμ βρέθηκε πάλι στο ίδιο νοσοκομείο, στο ίδιο δωμάτιο και τον παρακολουθούσε ο ίδιος γιατρός. Το διάγραμμα της αιμοσφαιρίνης του είχε πέσει στο 2,5. Εκείνο το βράδυ άρχισαν να χορηγούν στον Γουίνταμ οξυγόνο, επειδή δυσκολευόταν να αναπνεύσει. Ο αγώνας να κρατηθεί στη ζωή συνεχίστηκε και την επόμενη μέρα, όταν έλαβε χώρα μια πολύ ενθαρρυντική επίσκεψη. «Ο επίσκοπός μας περιφερείας, ο Σάριλ, και η σύζυγός του, η Μαριάν, ήρθαν να δουν τον Γουίνταμ», εξηγεί η Τζούντι. «Ο Σάριλ στάθηκε δίπλα στο κρεβάτι του Γουίνταμ και, κρατώντας του το χέρι, έκανε μια εγκάρδια προσευχή στον Ιεχωβά. Νιώσαμε πιο δυνατοί μετά την επίσκεψή του».

Σε όλη τη διάρκεια της κρίσης, η Χριστιανική εκκλησία παρείχε πρακτική βοήθεια. Υπήρχε στην εκκλησία ένας κατάλογος ατόμων που έφτιαχναν φαγητό, όχι μόνο για την οικογένεια Κουκ, αλλά και για τους άλλους Μάρτυρες που έμεναν στο νοσοκομείο μαζί τους με βάρδιες. Νεαροί καθάριζαν το σπίτι, τάιζαν το σκύλο, άναβαν τα φώτα, κτλ. Έκαναν όλα εκείνα τα μικρά πράγματα που η οικογένεια δεν είχε το χρόνο να σκεφτεί. Η υποστήριξη και η ενθάρρυνση από συγχριστιανούς σε τέτοιες στιγμές δεν πρέπει ποτέ να υποτιμάται.

Οι γιατροί αποφάσισαν πάλι ότι, πέρα από το να δώσουν αίμα, δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα άλλο για τον Γουίνταμ. Έτσι, ενώ ακόμη βρισκόταν στο οξυγόνο και με αιμοδιάγραμμα κάτω από 2, τον έστειλαν στο σπίτι.

Ανάρρωση

Για να ανεβεί το αιμοδιάγραμμα του Γουίνταμ, του συστήθηκε το φάρμακο ερυθροποιητίνη, η οποία είναι συνθετική μορφή μιας ορμόνης που διεγείρει το μυελό των οστών ώστε να παράγονται με ταχύ ρυθμό ερυθρά αιμοσφαίρια.a Η θεραπεία αυτή δεν ασκείται επίσημα στη Νότια Αφρική, αλλά αφού υπογράφτηκε απαλλακτικό έγγραφο, ο οικογενειακός γιατρός χορήγησε το φάρμακο. Σε διάστημα τριών εβδομάδων, το αιμοδιάγραμμα του Γουίνταμ ανέβηκε σε 6,2 και μέσα σε έξι εβδομάδες σε 11,5. Δυο μήνες αργότερα, ο Γουίνταμ είχε δυναμώσει αρκετά ώστε να δαπανήσει ένα μήνα με την οικογένειά του στο δημόσιο κήρυγμα ως βοηθητικός σκαπανέας.

Αυτός ο κατά μέτωπο αγώνας του Γουίνταμ με το θάνατο επέδρασε με θαυμάσιο τρόπο σε άλλα νεαρά άτομα της εκκλησίας. Η Τζούντι παρατηρεί: «Νομίζω πως αυτό τους έκανε να συνειδητοποιήσουν ότι ίσως χρειαζόταν, από τη μια στιγμή στην άλλη, να λάβουν κι αυτοί παρόμοια στάση. Ήταν στο νοσοκομείο, ζούσαν όλη αυτή τη δοκιμασία και νομίζω ότι συνέλαβαν το μήνυμα: ‘Παίρνουμε την αλήθεια στα σοβαρά;’»

Έπειτα απ’ αυτό το περιστατικό, ο Γουίνταμ άντεξε με επιτυχία άλλα δυο επεισόδια αιμορραγίας. Εξαιτίας αυτής της φυσικής του αδυναμίας, ο Γουίνταμ αντιλαμβάνεται ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να πάθει κι άλλη υποτροπή. Αλλά ό,τι κι αν συμβεί στο μέλλον, ο Γουίνταμ Κουκ προσμένει με ανυπομονησία τον καιρό που ο Ιεχωβά Θεός θα τον ανταμείψει πλήρως με τέλεια υγεία στον επερχόμενο Παράδεισο στη γη. Στο μεταξύ, ο Γουίνταμ είναι σταθερά αποφασισμένος να συνεχίσει να ζει σε αρμονία με τις Γραφικές αρχές.—2 Πέτρου 3:13, 14· Αποκάλυψις 21:3, 4.b

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνα στη σελίδα 15]

Ο Γουίνταμ και οι γονείς του