Η Άποψη της Αγίας Γραφής

Χρειάζεται ο Κόσμος ένα «Νέο Ευαγγελιστικό Έργο»;

Από τον ανταποκριτή του Ξύπνα! στην Ιταλία

ΟΙ ΑΝΕΜΟΙ της πολιτικής αλλαγής που φυσούν στην Ανατολική Ευρώπη έφεραν μαζί τους μια θρησκευτική αφύπνιση. Για να επωφεληθεί απ’ αυτή την πνευματική ευκαιρία, η Ειδική Ευρωπαϊκή Συνέλευση της Συνόδου των Επισκόπων συνήλθε στο Βατικανό από τις 28 Νοεμβρίου ως τις 14 Δεκεμβρίου 1991. Όλοι οι 137 «Πατέρες της Συνόδου», που αποτελούν τους πρώτιστους υποστηρικτές της ευρωπαϊκής Καθολικής ιεραρχίας, συναντήθηκαν κάτω από το λάβαρο του ‘νέου ευαγγελιστικού έργου’.

Από τη στιγμή της ανακοίνωσής της, στις 22 Απριλίου 1990 στο Βέλεχραντ της Τσεχοσλοβακίας, η σύνοδος χαιρετίστηκε ως ιστορικό γεγονός. Ωστόσο, είναι δύσκολο να δει κανείς τη σύνοδο ως θριαμβευτική επιτυχία, αφού το εθνικό τηλεοπτικό δίκτυο της Ιταλίας (RAI) ανακοίνωσε το εξής στις 14 Δεκεμβρίου 1991: «Η σύνοδος των απογοητεύσεων έφτασε στο τέλος της».

Γιατί ήταν απογοητευτική η σύνοδος; Και χρειάζεται η Ευρώπη, και γενικότερα ο κόσμος, ένα «νέο ευαγγελιστικό έργο»;

Με Ποια Έννοια «Νέο»;

Η Καθολική ιεραρχία πιστεύει ότι είναι απαραίτητο ένα νέο ευαγγελιστικό έργο, επειδή το θρησκευτικό σκηνικό είναι νέο. Κηρύσσοντας την έναρξη της συνέλευσης, ο καρδινάλιος Καμίλο Ρουίνι συνόψισε τον τρόπο με τον οποίο βλέπει την ευρωπαϊκή σκηνή. Είπε ότι στην Ανατολική Ευρώπη «πολλά εκατομμύρια δεν έχουν καν βαφτιστεί και αγνοούν τις πιο στοιχειώδεις αλήθειες της Χριστιανικής πίστης». Γι’ αυτόν το λόγο, «η κατάρρευση των κομμουνιστικών καθεστώτων δίνει στην Εκκλησία μια μεγάλη ευκαιρία για ευαγγελιστικό έργο». Από την άλλη μεριά, η σκηνή στη Δυτική Ευρώπη χαρακτηρίζεται απ’ αυτό που ο καρδινάλιος αποκαλεί «πρακτικό αθεϊσμό». Ο λόγος της Καθολικής Εκκλησίας δεν είναι πια ευπρόσδεκτος ως η αλήθεια από τον Θεό.

Η ίδια η θρησκευτική αφύπνιση παρουσιάζει άλλη μια πρόκληση για τους επισκόπους. Με ποιον τρόπο; Οι επίσκοποι τόσο της Ευρώπης όσο και της Λατινικής Αμερικής ανησυχούν για την εξάπλωση των άλλων θρησκευτικών κινημάτων. Γιατί; Προφανώς επειδή η εκκλησία έχει χάσει πολλές από τις προνομιούχες θέσεις που κατείχε κάποτε και τώρα βλέπει τον εαυτό της «να απειλείται από επικίνδυνους ανταγωνιστές». Το Ιησουιτικό περιοδικό Λα Σιβιλτά Κατόλικα (La Civiltà Cattolica) υπέδειξε τους Μάρτυρες του Ιεχωβά ως έναν τέτοιον ανταγωνιστή εξαιτίας «του αξιοπρόσεκτου αριθμού Καθολικών και Προτεσταντών που καταφέρνουν να προσελκύουν».

Η τελική «Διακήρυξη» της συνόδου δηλώνει ότι το νέο ευαγγελιστικό έργο αποτελεί ερέθισμα για να «ξαναβρεί κάποιος τις Χριστιανικές ρίζες του». Γιατί χρειάζεται να ξαναβρούν οι Ευρωπαίοι «τις Χριστιανικές ρίζες» τους; Οι επίσκοποι δήλωσαν ότι οι Χριστιανικές αξίες δεν θεωρούνται πια έγκυρες. «Όσον αφορά πολλούς βαφτισμένους Ευρωπαίους», έγραψε το περιοδικό Λα Σιβιλτά Κατόλικα, η θρησκεία «είναι παιδαριώδης, ένα ωραίο παραμύθι για παιδιά, το οποίο οι ενήλικοι δεν μπορούν βέβαια να πάρουν στα σοβαρά, σαν να ήταν κάτι που θα μπορούσε να ασκήσει επιρροή στη ζωή τους. . . . Άλλοι Ευρωπαίοι βλέπουν τη Χριστιανική θρησκεία ως απλή λαϊκή παράδοση, συνεπώς καταδικασμένη να εξαφανιστεί καθώς προοδεύει ο πολιτισμός . . . Ακόμη, άλλοι Ευρωπαίοι θεωρούν τη Χριστιανική θρησκεία βλαβερή».

Γι’ αυτούς τους λόγους οι επίσκοποι διακρίνουν την ανάγκη για ένα «νέο ευαγγελιστικό έργο».

Γιατί Ήταν Απογοητευτική

Για να πετύχει το «νέο ευαγγελιστικό έργο» στη Γηραιά Ήπειρο, θα ήταν απαραίτητη μια τεράστια εργατική δύναμη. Όμως, ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που επηρεάζουν την εκκλησία στην Ευρώπη είναι η έλλειψη ιερέων. Ένας από τους επισκόπους δήλωσε ότι τα τελευταία 13 χρόνια, σύμφωνα με πρόσφατους υπολογισμούς για την Ευρώπη, ο αριθμός των κληρικών έχει μειωθεί κατά 9 τοις εκατό.

Πολλοί θεώρησαν τη σύνοδο απογοητευτική επειδή υπήρχαν λίγα πρακτικά σημεία σχετικά με τον τρόπο εφαρμογής της «επαναφοράς της Χριστιανοσύνης» στην Ευρώπη. Ο Γάλλος επίσκοπος Ζόζεφ Ντιβάλ πρότρεψε τους παρόντες της συνόδου: «Πρέπει να αποφύγουμε τις αφηρημένες διαλέξεις σχετικά με το ευαγγελιστικό έργο . . . Όλοι φλυαρούμε σαν δόκτορες της νομικής. Είθε το άγγελμά μας να ξαναβρεί την απλότητα και το ύφος που ταιριάζει στο ευαγγέλιο».

Μόνο λίγοι επίσκοποι ανέφεραν τις αποστολικές μεθόδους για τη μετάδοση του ευαγγελίου στους ανθρώπους. Για παράδειγμα, ο Επίσκοπος Φράντισεκ Τόντρα του Σπις, στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Τσεχοσλοβακίας, είπε: «Για το νέο ευαγγελιστικό έργο στην Ευρώπη, πρέπει να επιστρέψουμε στην αρχική μορφή του ευαγγελιστικού έργου. . . . Οι πρώτοι Χριστιανοί, μόλις βαφτίζονταν, αισθάνονταν ότι ήταν καθήκον τους να διαδώσουν το Ευαγγέλιο».

Ευαγγελιστικό Έργο—Ο Τρόπος της Αγίας Γραφής

Ήταν όλοι οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα ευαγγελιστές; Ναι! Το βιβλίο Το Ευαγγελιστικό Έργο στην Πρώτη Εκκλησία (Evangelism in the Early Church), του Μάικλ Γκριν από την Οξφόρδη της Αγγλίας, δηλώνει: «Ένα από τα πιο εντυπωσιακά χαρακτηριστικά του ευαγγελιστικού έργου των πρώτων ημερών ήταν οι άνθρωποι που ασχολούνταν μ’ αυτό. . . . Το ευαγγελιστικό έργο ήταν αποκλειστικό προνόμιο και καθήκον κάθε μέλους της Εκκλησίας. . . . Η Χριστιανοσύνη ήταν πρωτίστως ένα λαϊκό κίνημα, που εξαπλώθηκε από ανεπίσημους ιεραποστόλους».

Ο όρος «ευαγγελιστής» σημαίνει «κήρυκας καλών νέων», και τα λόγια που είπε ο Χριστός Ιησούς σχετικά με το ευαγγελιστικό έργο επρόκειτο να εφαρμοστούν σε όλους τους ακολούθους του: «Αυτά τα καλά νέα [ευαγγέλιο] της βασιλείας θα κηρυχτούν σε ολόκληρο τον κόσμο ως απόδειξη στα έθνη. Και τότε θα έρθει το τέλος». (Ματθαίος 24:14, Η Νέα Βίβλος της Ιερουσαλήμ [The New Jerusalem Bible]) Έτσι, το πιο εκτεταμένο ευαγγελιστικό έργο που έγινε μέχρι σήμερα πρέπει να ολοκληρωθεί στον ‘καιρό του τέλους’.—Δανιήλ 12:4, ΜΝΚ.

Το περασμένο έτος, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, οι οποίοι αριθμούν πάνω από τέσσερα εκατομμύρια, δαπάνησαν σχεδόν ένα δισεκατομμύριο ώρες στο ευαγγελιστικό έργο σε 211 χώρες, περιλαμβανομένης και της Ανατολικής Ευρώπης. Ποια καλά νέα κηρύττουν αυτοί; Τα καλά νέα σχετικά με τη Βασιλεία του Θεού και τη σωτηρία μέσω πίστης στον Ιησού Χριστό. (2 Τιμόθεον 1:9, 10) Αυτό το μήνυμα είναι ό,τι χρειάζεται ο κόσμος τώρα—πριν έρθει το τέλος.—Ματθαίος 24:3, 14.

[Ευχαριστία για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 26]

Ο Ιησούς Κηρύττει στη Θάλασσα της Γαλιλαίας, του Γκιστάβ Ντορέ