Πώς Έλαβαν Βοήθεια τα Θύματα του Σεισμού

ΣΤΙΣ 23 Μαΐου 1992, η εφημερίδα Ντέζερτ Σαν (Desert Sun) του Παλμ Σπρινγκς της Καλιφόρνιας των Η.Π.Α. παρουσίασε «τις συνέπειες που θα μπορούσε να έχει για την Κοουτσέλα Βάλι το τρομακτικό ταρακούνημα ενός σεισμού μεγέθους 7,5 βαθμών». Η εφημερίδα έγραφε: «Η ζημιά θα μπορούσε να είναι καταστροφική. Σύμφωνα με ένα απαισιόδοξο σενάριο το οποίο προετοιμάστηκε για μια κυβερνητική μελέτη, ο σεισμός:

• Σκοτώνει 5.000 ανθρώπους

• Τραυματίζει άλλους 15.000

• Αφήνει 50.000 αστέγους».

Ξαφνικά, την Κυριακή 28 Ιουνίου—μόνο μερικές εβδομάδες αργότερα—ένας σεισμός μεγέθους 7,5 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ συγκλόνισε την περιοχή! Όμως το επίκεντρό του βρισκόταν κοντά στις μικρές πόλεις της ερήμου, Λάντερς και Γιούκα Βάλι, σε απόσταση 60 έως 100 χιλιομέτρων περίπου από τις μεγαλύτερες πόλεις της Κοουτσέλα Βάλι. Κανένας σεισμός στη διάρκεια του έτους, σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου, δεν ήταν πιο ισχυρός. Και στην Καλιφόρνια, πολιτεία γνωστή για τους σεισμούς της, μόνο τρεις στη διάρκεια αυτού του αιώνα ήταν πιο δυνατοί.

Λιγότερο ισχυροί σεισμοί έχουν σκοτώσει χιλιάδες ανθρώπους. Στην Αρμενία, το 1988 πέθαναν 55.000 σε ένα σεισμό μεγέθους 6,8 βαθμών, και το 1972 ένας άλλος, μεγέθους 6,2 βαθμών, ερήμωσε την πρωτεύουσα της Νικαράγουας, τη Μανάγκουα, σκοτώνοντας πάνω από 5.000 ανθρώπους. Ο σεισμός της Καλιφόρνιας ήταν πολλές φορές ισχυρότερος, εφόσον κάθε βαθμός στην κλίμακα Ρίχτερ αντιπροσωπεύει σεισμό δέκα φορές πιο δυνατό από το σεισμό τού αμέσως χαμηλότερου μεγέθους. Έτσι, ένας σεισμός μεγέθους 7,5 βαθμών είναι δέκα φορές πιο δυνατός από έναν 6,5 βαθμών.

Τι απώλειες και ζημιές προξένησε ο μεγάλος σεισμός της Καλιφόρνιας; Πώς επηρέασε τα θύματα, και πώς αυτά έλαβαν βοήθεια;

Πρωινό Τρόμου

Τη νύχτα του Σαββάτου, στις 27 Ιουνίου, η υπόκωφη βοή που ακουγόταν μέσα από το έδαφος έκανε μερικούς κατοίκους της περιοχής γύρω από το Λάντερς να κοιμηθούν στο ύπαιθρο. Οι σεισμικές δονήσεις φόβισαν τόσο πολύ την εφτάχρονη Κέλσι Θαρπ και τον τετράχρονο αδελφό της, ώστε τους επιτράπηκε να κοιμηθούν στο δωμάτιο των γονέων τους. «Την Κυριακή, στις 4:58 π.μ.», είπε η μητέρα τους, «ένας ήχος που θύμιζε φορτηγό τρένο ακούστηκε μέσα στο σπίτι μας σαν βρυχηθμός. Η λάμπα μας έπεσε και με χτύπησε στο κεφάλι· ο σύζυγός μου έπεσε από το κρεβάτι. Το σπίτι μας έμοιαζε να βρίσκεται μέσα σε ένα γιγάντιο τηγάνι του ποπκόρν. Τα πάντα χοροπηδούσαν».

Ο Ρότζερ Τερφέιρ, ο οποίος ζει λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα, εξήγησε: «Φαινόταν λες και ένα γιγάντιο τέρας κάτω από το σπίτι μας είχε αρπάξει τα θεμέλια, ταρακουνώντας τα βίαια. Ολόκληρο το σπίτι έτριζε και ταλαντευόταν. Τα πάντα έσπαζαν γύρω μας! Το ταρακούνημα φαινόταν ατέλειωτο, μολονότι αργότερα μας είπαν ότι ο κυρίως σεισμός κράτησε μόνο 32 δευτερόλεπτα».

Προτού χαράξει, εκείνο το κυριακάτικο πρωινό, ο Τέρι Μπόγκαρτ βρισκόταν καθ’ οδόν προς μια Αίθουσα Συνελεύσεων των Μαρτύρων του Ιεχωβά, για να βοηθήσει στο οικοδομικό έργο που γινόταν εκεί. «Στην αρχή νόμισα ότι κάτι είχε πάθει το φορτηγό μου. Όταν σταμάτησα, το φορτηγό στην κυριολεξία χοροπηδούσε. Τα καλώδια του ηλεκτρικού ταλαντεύονταν και γίνονταν εκρήξεις στους μετασχηματιστές.

»Ήξερα ότι έπρεπε να επιστρέψω στη σύζυγό μου και στις κόρες μου. Στον Αυτοκινητόδρομο 247, βρέθηκα σε μέρη όπου ο δρόμος είχε υποχωρήσει αρκετά πόδια. Όταν σταμάτησα για να τοποθετήσω κάποιους προβολείς, εμφανίστηκε μια κυρία με το μωρό της μέσα σε ένα αυτοκίνητο. Έκανε ερωτήσεις σχετικά με την κατάσταση του δρόμου που βρισκόταν μπροστά. Φορούσε μόνο μια ρόμπα και φαινόταν ότι είχε πάθει σοκ. Της πρότεινα να με ακολουθήσει στο σπίτι μου, όπου η σύζυγός μου της έδωσε μερικά ρούχα και γάλα για το μωρό της».

Ο Φριτς Γκρέινερ, ένας επίσκοπος των Μαρτύρων του Ιεχωβά, επισημαίνει: «Όλοι βρίσκονταν έξω όταν χτύπησε ο δεύτερος σεισμός, μόλις τρεις ώρες περίπου μετά τον πρώτο. Το επίκεντρό του βρισκόταν κοντά στην Μπιγκ Μπέαρ, πάνω από 50 χιλιόμετρα προς τα δυτικά. Μερικοί από εμάς βρισκόμασταν τότε στο σπίτι των Μπόγκαρτ. Το έδαφος κλυδωνιζόταν κάτω από τα πόδια μας. Αργότερα χρησιμοποίησαν για αυτό το φαινόμενο το χιουμοριστικό όρο ‘σέρφινγκ στην ξηρά’». Εκείνος ο σεισμός είχε μέγεθος 6,6 βαθμούς.

Εκείνη τη στιγμή, ο Γουόρεν και η Έρνεστιν Στόκερ, κάτοικοι της Γιούκα Βάλι, βρίσκονταν στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας, όπου ήταν αργά το απόγευμα. Μόλις είχαν επιστρέψει στο ξενοδοχείο τους αφού παρακολούθησαν τα τελικά μέρη του προγράμματος της συνέλευσης των Μαρτύρων του Ιεχωβά, όταν έμαθαν για το σεισμό. Αμέσως άνοιξαν την τηλεόραση και είδαν εικόνες της καταστροφής που είχε συμβεί περίπου ενάμισι χιλιόμετρο από το κτίριο γραφείων όπου εργάζονταν στη Γιούκα Βάλι.

«Καθώς παρακολουθούσαμε το δελτίο ειδήσεων», εξήγησε η Έρνεστιν, «χτύπησε ο σεισμός της Μπιγκ Μπέαρ. Ο δημοσιογράφος ρώτησε κάποιον που βρισκόταν πίσω από την κάμερα: ‘Μήπως τώρα πρέπει να μπω κάτω από το τραπέζι; Μπορώ να προχωρήσω παρακάτω το ρεπορτάζ για το σεισμό [του Λάντερς και της Γιούκα Βάλι];’» Είναι ευνόητο ότι το ζευγάρι ένιωθε ανησυχία για το αν ήταν καλά η οικογένειά τους και οι φίλοι τους και για την περιουσία τους πίσω στο σπίτι τους.

Το Απαισιόδοξο Σενάριο Δεν Επαληθεύεται

Σε απόσταση σχεδόν 1.600 χιλιομέτρων—στο Ντένβερ του Κολοράντο και στο Μπόισι του Άινταχο—αναφέρθηκε κίνηση του νερού στις πισίνες. Πάνω από μισό εκατομμύριο άτομα αντιμετώπισαν τις συνέπειες ενός μπλακ-άουτ. Κτίρια κατέρρευσαν, καπνοδόχοι γκρεμίστηκαν, κατολισθήσεις απέκλεισαν αυτοκινητόδρομους και η γη σχίστηκε. Η πισίνα μιας οικογένειας βούλιαξε στο έδαφος. Έμοιαζε με κρατήρα από έκρηξη βόμβας.

Παρ’ όλα αυτά, είναι αξιοσημείωτο ότι μόνο ένα άτομο σκοτώθηκε στους σεισμούς, ένα τρίχρονο αγόρι το οποίο χτυπήθηκε από συντρίμμια του τζακιού που κατέρρευσε σε κάποιο σπίτι στη Γιούκα Βάλι. Όμως 400 και πλέον τραυματίστηκαν, και οι υλικές ζημιές έφτασαν περίπου τα 100 εκατομμύρια δολάρια (περ. 18 δισ. δρχ.). Συνολικά 6.321 σπίτια έπαθαν ζημιές, περιλαμβανομένων 595 που καταστράφηκαν και 2.119 που υπέστησαν μεγάλες ζημιές. Στην Εκκλησία Λάντερς των Μαρτύρων του Ιεχωβά, τα σπίτια δέκα οικογενειών είχαν υποστεί τόσο άσχημες ζημιές, ώστε ήταν ακατάλληλα για κατοίκηση. Μερικοί είχαν τροχόσπιτα για να μείνουν και άλλοι προσκλήθηκαν να μείνουν με συμμάρτυρες.

Ποια είναι η εξήγηση για το αξιοθαύμαστα χαμηλό ποσοστό θανάτων; «Ο κύριος λόγος», επισήμανε ο Τζον Χολ, μηχανικός στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας, «είναι το ότι συνέβη στη μέση του πουθενά». Και ο Έιγκιντ Χάουκσον, σεισμολόγος του ίδιου ινστιτούτου, είπε: «Αν το καλοσκεφτείς, οι άνθρωποι δεν σκοτώνονται από τους σεισμούς. Σκοτώνονται από τα κτίρια. Και υπάρχουν ελάχιστα βαριά, μεγάλα κτίρια εκεί πέρα».

Ένας άλλος σημαντικός λόγος είναι ότι τα σπίτια στην περιοχή έχουν ξύλινο σκελετό. Κινούνται και λυγίζουν στη διάρκεια ενός σεισμού και δεν καταρρέουν εύκολα, όπως έχει συμβεί με άλλους τύπους κτιρίων ακόμη και σε λιγότερο ισχυρούς σεισμούς. Επίσης, οι οικοδομικοί κανονισμοί στην Καλιφόρνια είναι αυστηροί, απαιτώντας, για παράδειγμα, τα σπίτια να είναι καλά στερεωμένα στα θεμέλιά τους με ειδικές μεθόδους.

Παρ’ όλα αυτά, οι σεισμοί άφησαν εκατοντάδες αστέγους και χιλιάδες άτομα χωρίς νερό. Σχεδόν μια εβδομάδα αργότερα, ως και 10.000 άτομα συνέχιζαν να μην έχουν νερό στα σπίτια τους. Τι έγινε για να λάβουν βοήθεια τα θύματα;

Τι Έκαναν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά

Αμέσως μόλις ξημέρωσε, ορισμένοι επίσκοποι των εκκλησιών των Μαρτύρων του Ιεχωβά πήγαν να ελέγξουν αν ήταν και οι άλλοι καλά. Μέσα σε μια ώρα όλοι όσοι ανήκαν στις εκκλησίες είχαν καταμετρηθεί. Κανείς δεν είχε τραυματιστεί σοβαρά. Οι δυο Αίθουσες Βασιλείας στην περιοχή είχαν πάθει ζημιές, αλλά δεν κρίθηκαν ακατάλληλες για χρήση.

Μέχρι αργά το πρωί, είχαν γίνει διευθετήσεις να μεταφερθεί εμφιαλωμένο πόσιμο νερό. Η υπόλοιπη μέρα δαπανήθηκε σε επείγουσες επισκευές σπασμένων αγωγών υγραερίου και στο να καθοριστεί ποιος ήταν άστεγος. Παρ’ όλα αυτά, ακόμη και μερικά άτομα των οποίων τα σπίτια είχαν κριθεί κατάλληλα, κοιμήθηκαν στο ύπαιθρο τις νύχτες που ακολούθησαν το σεισμό.

Μέχρι το μεσημέρι της Δευτέρας, 23.000 λίτρα νερού μέσα σε ένα βυτιοφόρο βρίσκονταν στην Αίθουσα Βασιλείας του Λάντερς, καθώς και 3.800 λίτρα εμφιαλωμένου πόσιμου νερού. Η υπόλοιπη μέρα δαπανήθηκε στο να δίνουν νερό σε εκείνους που το είχαν ανάγκη. Υπολογίστηκε ότι 47 σπίτια Μαρτύρων είχαν πάθει ζημιές—32 στο Λάντερς, 10 στη Γιούκα Βάλι και 5 στο Τζόσουα Τρι. Στη διάρκεια της εβδομάδας έγιναν σχέδια για να επισκευαστούν.

Το Σάββατο 4 Ιουλίου ήταν η ημερομηνία που ορίστηκε για την εργασία, και ειδοποιήθηκαν οι εκκλησίες της γύρω περιοχής. Τοπικοί Μάρτυρες έκαναν προετοιμασίες για τη διατροφή των εργατών. Ειδοποιήθηκε η αστυνομία, εφόσον οι δρόμοι ήταν ακόμη κλειστοί. Έτσι, όταν έφτασε το Σάββατο, η αστυνομία επέτρεψε στους αδελφούς να περάσουν από τα οδοφράγματα.

Πάνω από 500 εθελοντές ήρθαν στις Αίθουσες Βασιλείας του Λάντερς και της Γιούκα Βάλι νωρίς το πρωί του Σαββάτου. Εκεί έλαβαν διορισμούς εργασίας, οι οποίοι περιλάμβαναν επιδιορθώσεις στα ηλεκτρολογικά, εργασίες στα υδραυλικά, καθαριότητα εκεί όπου είχαν γίνει ζημιές· επίσης έπρεπε να ευθυγραμμίσουν τις τροχοβίλες πάνω στις βάσεις τους.

Την επόμενη μέρα η πρώτη σελίδα της εφημερίδας Σαν (Sun) του Σαν Μπερναρντίνο έγραφε: «Γύρω από το Λάντερς, που έχει πληθυσμό 4.000 κατά προσέγγιση, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά πήραν την ηγεσία στην ανοικοδόμηση». Αναφορικά με κάποιο από τα έργα επισκευής, η εφημερίδα έλεγε: «Η εργασία στο σπίτι επί της λεωφόρου Γιουνιβέρσιτι Μπούλεβαρντ έμοιαζε με ‘οικοδόμηση επί τροχάδην’. Είκοσι εργάτες ευθυγράμμισαν με ταχύτητα τοίχους, έφτιαξαν κουφώματα και τοποθέτησαν καινούρια ξύλινη επένδυση. Όλα αυτά για μια οικογένεια της εκκλησίας την οποία λίγοι από τους εθελοντές γνώριζαν. Αυτό δεν είχε σημασία. Οι τοίχοι ανεγέρθηκαν και η τοποθέτηση ξύλινης επένδυσης προχώρησε».

Όταν το μεσημέρι τα συνεργεία επέστρεψαν στις Αίθουσες Βασιλείας για φαγητό, κρίθηκε ότι η περισσότερη από την εργασία στα σπίτια των Μαρτύρων είχε ολοκληρωθεί. Έτσι, ήρθαν σε επαφή με τους ραδιοφωνικούς σταθμούς KCDZ και KROR και άρχισαν να κάνουν ανακοινώσεις ότι αν κάποιος χρειαζόταν βοήθεια μπορούσε να καλέσει τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, και αυτοί θα επισκεύαζαν δωρεάν τις ζημιές από το σεισμό.

Πολλοί ζήτησαν βοήθεια. Κάποιος χρειάστηκε βοήθεια για να ευθυγραμμίσει το υπόστεγο που χρησιμοποιούσε ως αποθηκευτικό χώρο και ξυλαποθήκη. Περίπου δέκα Μάρτυρες ανταποκρίθηκαν. Έβγαλαν τα πάντα έξω από το υπόστεγο, το καθάρισαν και αντικατέστησαν με τάξη το καθετί. Ο άνθρωπος εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ ώστε δυο μέρες αργότερα, σε μια ζωντανή ραδιοφωνική συζήτηση, επαίνεσε τους Μάρτυρες για τη βοήθεια που πρόσφεραν.

Ένα ζευγάρι Μαρτύρων, ο Τζιμ και η Ντέμπι Βενόουμπελ επισήμαναν: «Σε μια καταστροφή, οι άνθρωποι στην αρχή σε βοηθάνε και μετά σε ξεχνάνε γρήγορα, αλλά αυτό δεν συμβαίνει με τους Χριστιανούς αδελφούς και αδελφές μας. Πάνε τρεις εβδομάδες τώρα, και αυτοί συνεχίζουν να έρχονται για να δουν αν χρειαζόμαστε κάτι. Από αυτή την εμπειρία μάθαμε ότι τα υλικά πράγματα που χάσαμε δεν έχουν και μεγάλη σημασία».

Ο Στιβ Πόρτο παρατήρησε: «Διδαχτήκαμε πολλά από αυτόν το σεισμό και από τα γεγονότα που ακολούθησαν. Η αγάπη που έδειξαν οι συμμάρτυρές μας οι οποίοι ήρθαν να μας βοηθήσουν είναι απόδειξη ότι αποτελούμε πραγματικά μια παγκόσμια αδελφότητα».—Ιωάννης 13:34, 35.

Ανησυχητικές Μετασεισμικές Δονήσεις

Επί εβδομάδες έπειτα από αυτό, η γη στην περιοχή σειόταν επανειλημμένα και μερικές φορές βίαια. Μέσα σε τρεις εβδομάδες, καταγράφτηκαν 5.000 και πλέον σεισμοί· ο ένας από αυτούς ξεπέρασε τους 6 βαθμούς της κλίμακας Ρίχτερ, οι 11 κυμάνθηκαν ανάμεσα στους 5 και στους 5,9 βαθμούς, και πάνω από 80 έφτασαν τουλάχιστον τους 4 βαθμούς.

Στις 8 Ιουλίου, μια μετασεισμική δόνηση μεγέθους 5,4 βαθμών αναφέρεται ότι ταρακούνησε συθέμελα 50 σπίτια. «Η κατάσταση είναι πολύ ανησυχητική», είπε ο Ρικ Έρικσον, ένας οικοδόμος. «Είναι δύσκολο να κοιμηθείς. Δεν ξέρεις αν θα πέσει το σπίτι να σε πλακώσει ή όχι». Λίγες μέρες μετά το μεγάλο σεισμό, ο Μπίλι Μπόλτον είπε: «Ίσως ποτέ να μην ξαναμπώ στο σπίτι». Πραγματικά, ένα μήνα μετά το μεγάλο σεισμό, μερικοί εξακολουθούσαν να μένουν σε σκηνές, επειδή φοβούνταν να μείνουν μέσα στα σπίτια.

Οι Χριστιανοί αναγνωρίζουν ότι οι σεισμοί αποτελούν μέρος του σημείου το οποίο ο Ιησούς προείπε ότι θα χαρακτήριζε το τέλος του συστήματος πραγμάτων. Έτσι, όταν τους παρατηρούν, μαζί με τις πολλές άλλες συμφορές που έχουν προλεχτεί, ενεργούν όπως παρήγγειλε ο Ιησούς: «Ανακύψατε και σηκώσατε τας κεφαλάς σας, διότι πλησιάζει η απολύτρωσίς σας».—Λουκάς 21:28.

[Εικόνες στη σελίδα 15]

Μια ανύψωση εδάφους 1 μέτρου συνέβη ακριβώς κάτω από το σπίτι σε ένα λόφο στο Λάντερς της Καλιφόρνιας. Οι σεισμικές δυνάμεις ανύψωσαν και έσκισαν στα δυο το συμπαγή γρανίτη

[Εικόνα στη σελίδα 16]

Σπίτι, το οποίο ταρακουνήθηκε από το σεισμό, σε απόσταση 3 χιλιομέτρων από το επίκεντρο στη Γιούκα Βάλι της Καλιφόρνιας