Η Άποψη της Αγίας Γραφής

Χρειαζόμαστε Πραγματικά τους Ιερείς;

«ΝΑ ΑΠΟΔΙΔΕΤΕ ευχαριστίες για το δώρο του Ιερατείου», έγραψε ο Ιωάννης Παύλος Β΄ στην ετήσια επιστολή που έστειλε προς τους ιερείς τη «Μεγάλη Πέμπτη» του 1992. Όχι μόνο Καθολικοί αλλά και άλλοι επίσης έχουν αναγνωρίσει με οδυνηρό τρόπο τα σφάλματά τους. Έχουν νιώσει ότι χρειάζονται κάποιον ο οποίος να είναι αποδεκτός από τον Θεό για να τους πει το θέλημα του Θεού, να προσφέρει σε Αυτόν μια θυσία και να μεσολαβήσει στον Θεό για χάρη τους. Ένα τέτοιο άτομο αποκαλείται ιερέας. Χρειαζόμαστε πραγματικά κάποιον ιερέα για να μας βοηθήσει να λάβουμε συγχώρηση από τον Θεό;

Η ιδέα περί ιερέων και θυσιών δεν προήλθε από τους ανθρώπους αλλά από τον Θεό. Αν δεν διαπράττονταν αμαρτήματα κατά του Θεού, δεν θα υπήρχε ανάγκη για ιερείς. Στην Εδέμ, ο τέλειος άνθρωπος Αδάμ δεν χρειαζόταν κάποιον ιερέα. Δημιουργήθηκε αναμάρτητος.—Γένεσις 2:7, 8· Εκκλησιαστής 7:29.

Ποιοι Ήταν οι Πρώτοι Ιερείς;

Όλοι μας σήμερα έχουμε κληρονομήσει την αμαρτία επειδή ο Αδάμ αμάρτησε εσκεμμένα και εμείς είμαστε οι απόγονοί του. (Ρωμαίους 3:23) Ο Άβελ, ο γιος του πρώτου ανθρώπου, του Αδάμ, αναγνώριζε αυτό το γεγονός. Η Αγία Γραφή αναφέρει για αυτόν: «Μέσω πίστης ο Άβελ πρόσφερε στον Θεό μια θυσία». (Εβραίους 11:4) Μολονότι ο Άβελ και άλλοι αρχαίοι άντρες πίστης—όπως ο Νώε, ο Αβραάμ και ο Ιώβ—δεν αποκαλούνταν ιερείς, πρόσφεραν θυσίες στον Θεό εκ μέρους του εαυτού τους ή της οικογένειάς τους. Για παράδειγμα, η Αγία Γραφή αναφέρει σχετικά με τον Ιώβ και τους γιους του: «[Ο Ιώβ] προσέφερεν ολοκαυτώματα κατά τον αριθμόν πάντων αυτών· διότι έλεγεν ο Ιώβ, Μήπως οι υιοί μου ημάρτησαν». (Ιώβ 1:5) Πώς, όμως, έγιναν οι ιερείς και οι θυσίες κοινά πράγματα σε τόσο πολλούς πολιτισμούς;

Εξετάστε τα γεγονότα που σχετίζονται με τον αρχαίο πατριάρχη Νώε. Ο Νώε και η οικογένειά του ήταν οι μόνοι άνθρωποι που επέζησαν από τον παγγήινο Κατακλυσμό. Μόλις πάτησαν σε μια καθαρισμένη γη, ο Νώε κατασκεύασε ένα θυσιαστήριο και πρόσφερε θυσίες σε ένδειξη εκτίμησης για το έλεος και το προστατευτικό χέρι του Ιεχωβά. Εφόσον όλα τα έθνη είναι απόγονοι του Νώε, αυτά αναμφίβολα ακολούθησαν το παράδειγμά του και με τον καιρό ανέπτυξαν ποικίλες παραδόσεις οι οποίες σχετίζονταν με μεσολαβητές και με θυσίες για αμαρτίες.—Γένεσις 10:32.

Έναν και πλέον αιώνα αργότερα, ξέσπασε στασιασμός κατά του Θεού στην πόλη Βαβέλ. Ο Θεός σύγχυσε τη γλώσσα των ανθρώπων και αυτοί διασκορπίστηκαν. (Γένεσις 11:1-9) Μερικοί ιερείς, οι οποίοι τώρα προωθούσαν διεστραμμένες και εξαχρειωτικές πεποιθήσεις, ανέπτυξαν φρικτές τελετουργίες στις χώρες στις οποίες διασκορπίστηκαν. Ωστόσο, ο Θεός είδε την ανάγκη που υπήρχε να διδάξει τους λάτρεις του σχετικά με την ανάγκη που είχαν για ένα αληθινό ιερατείο με αρχιερέα, υφιερείς και θυσίες αποδεκτές από Αυτόν.

Γιατί Διόρισε ο Θεός Ιερείς

Με τον καιρό ο Ιεχωβά έδωσε στο έθνος Ισραήλ ιερείς οι οποίοι επιτελούσαν δυο βασικές λειτουργίες. Πρώτον, αντιπροσώπευαν τον Θεό ενώπιον του λαού ως κριτές και δάσκαλοι του Νόμου του Θεού. (Δευτερονόμιον 17:8, 9· Μαλαχίας 2:7) Δεύτερον, αντιπροσώπευαν το λαό ενώπιον του Θεού με το να προσφέρουν θυσίες σε αυτόν εκ μέρους του λαού. Η επιστολή του Παύλου προς τους Εβραίους Χριστιανούς εξηγεί: «Κάθε αρχιερέας που παίρνεται ανάμεσα από ανθρώπους διορίζεται για χάρη ανθρώπων πάνω στα πράγματα που έχουν σχέση με τον Θεό, ώστε να προσφέρει δώρα και θυσίες για αμαρτίες. . . . Αυτή την τιμή την παίρνει κάποιος, όχι από μόνος του, αλλά μόνο όταν καλείται από τον Θεό».—Εβραίους 5:1, 4.

Ο Παύλος στη συνέχεια εξηγεί ότι το ιερατείο του Ισραήλ δεν ήταν ο τελικός τρόπος του Θεού για να συμφιλιώσει τους ανθρώπους με τον Εαυτό του. Τα καθήκοντα των ιερέων ήταν σύμβολα που υποδείκνυαν καλύτερα πράγματα, ‘ουράνια πράγματα’. (Εβραίους 8:5) Όταν έφτασαν αυτά τα ουράνια πράγματα, δεν χρειάζονταν πλέον τα σύμβολα. Να ένα παράδειγμα: Μπορεί να είχατε στην κατοχή σας ένα διαφημιστικό κάποιου προϊόντος το οποίο το χρειάζεστε απεγνωσμένα, αλλά δεν θα το πετούσατε μόλις αποκτούσατε εκείνο το προϊόν;

Πολύ προτού έρθει σε ύπαρξη το έθνος Ισραήλ, ο Θεός σκόπευε να δημιουργήσει ένα ιερατείο το οποίο θα υπηρετούσε για την ευλογία, όχι μόνο του Ισραήλ, αλλά όλης της ανθρωπότητας. Αρχικά, ο Ισραήλ έλαβε το προνόμιο να έχει την ευκαιρία να προμηθεύσει τα μέλη αυτού του ιερατείου. Όταν σχηματίστηκε αυτό το έθνος, ο Ιεχωβά είπε στον Ισραήλ: «Εάν τωόντι υπακούσητε εις την φωνήν μου, . . . θέλετε είσθαι εις εμέ βασίλειον ιεράτευμα [βασιλεία ιερέων, ΜΝΚ] και έθνος άγιον». (Έξοδος 19:5, 6· παράβαλε Γένεσις 22:18). Δυστυχώς, το έθνος σπάνια υπάκουε στη φωνή του Θεού. Γι’ αυτό, ο Ιησούς είπε στους ιερείς και στους Φαρισαίους: «Η βασιλεία του Θεού θα αφαιρεθεί από εσάς και θα δοθεί σε έθνος που παράγει τους καρπούς της». Ποιοι πρόκειται τώρα να υπηρετήσουν ως ιερείς για την ευλογία της ανθρωπότητας;—Ματθαίος 21:43.

Τι Ιερατείο Χρειάζονται οι Χριστιανοί;

Επειδή έχουμε κληρονομήσει την αμαρτία από τον Αδάμ, η σωτηρία που οδηγεί στην αιώνια ζωή είναι δυνατή μόνο μέσω της τέλειας θυσίας που προμήθευσε ο Ιησούς. (1 Ιωάννη 2:2) Ο ίδιος ο Ιησούς μεσολαβεί για χάρη μας ως Αρχιερέας, όπως ακριβώς προσκιαζόταν από το ιερατείο του Ισραήλ. Το εδάφιο Εβραίους 9:24 αναφέρει: «Ο Χριστός μπήκε, όχι σε κάποιον άγιο χώρο φτιαγμένο από χέρια, ο οποίος είναι αντίγραφο της πραγματικότητας, αλλά στον ίδιο τον ουρανό, για να εμφανιστεί τώρα μπροστά στο πρόσωπο του Θεού για εμάς». Έτσι, η αξεπέραστη υπεροχή της αρχιεροσύνης του Χριστού καταργεί την ανάγκη για ανθρώπινους ιερείς που να υπηρετούν ως μεσολαβητές. Ωστόσο, οι υπηρεσίες των υφιερέων εξακολουθούν να είναι απαραίτητες. Με ποιον τρόπο;

Οι ιερείς πρέπει ‘να προσφέρουν πνευματικές θυσίες ευπρόσδεκτες στον Θεό μέσω του Ιησού Χριστού’. (1 Πέτρου 2:5) Όσον αφορά τον τύπο αυτών των προσφορών, ο Παύλος έγραψε: «Ας προσφέρουμε πάντοτε στον Θεό θυσία αίνου, δηλαδή, τον καρπό των χειλιών». (Εβραίους 13:15) Συνεπώς, εκείνοι που θα αποτελέσουν το βασιλικό ιερατείο, ενόσω βρίσκονται ακόμη στη γη, αντιπροσωπεύουν τον Θεό ενώπιον των ανθρώπων ως Μάρτυρές του, όχι ως μεσολαβητές. Αργότερα, στον ουρανό με τον Ιησού Χριστό, αντιπροσωπεύουν τους ανθρώπους ενώπιον του Θεού, παρέχοντας τα οφέλη της θυσίας του Χριστού και επιτυγχάνοντας τη θεραπεία όλων των ασθενειών.—Παράβαλε Μάρκος 2:9-12.

Ενώ όλοι οι πιστοί θα πρέπει να δίνουν μαρτυρία, συγκριτικά μόνο λίγοι θα υπηρετήσουν στην ουράνια ‘βασιλεία ιερέων’. Ο Ιησούς είπε: «Μη φοβάσαι, μικρό ποίμνιο, επειδή ο Πατέρας σας έχει επιδοκιμάσει το να σας δώσει τη βασιλεία». (Λουκάς 12:32· Αποκάλυψη 14:1) Αυτοί θα αναστηθούν στον ουρανό και «θα είναι ιερείς του Θεού και του Χριστού, και θα βασιλέψουν μαζί του τα χίλια χρόνια».—Αποκάλυψη 20:6.

Ο Θεός έχει διευθετήσει ώστε αυτοί οι ουράνιοι ιερείς να επιτελέσουν πράγματα, τόσο από πνευματική όσο και από φυσική άποψη, που κανένα ιερατείο δεν έχει μπορέσει να επιτελέσει μέχρι σήμερα. Σύντομα, καθώς θα εφαρμόζουν το όφελος της λυτρωτικής θυσίας του Ιησού, αυτοί θα είναι σε θέση να συμμετέχουν στην αποκατάσταση όλης της πιστής ανθρωπότητας σε ανθρώπινη τελειότητα. Τότε, το εδάφιο Ησαΐας 33:24, ΛΧ, θα εκπληρωθεί με θαυμάσιο τρόπο. Εκεί αναφέρεται: «Ουδείς των κατοικούντων εκεί θα λέγη ‘είμαι ασθενής’, διότι όλοι οι πολίται της θα λάβουν άφεσιν των αμαρτιών των».

[Ευχαριστία για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 26]

“Benediction of the Wheat at Artois” 1857, by Jules Breton: France / Giraudon/Art Resource, N.Y.