ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ της Σκοπιάς
ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ
της Σκοπιάς
Ελληνική
  • ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ
  • ΕΚΔΟΣΕΙΣ
  • ΣΥΝΑΘΡΟΙΣΕΙΣ
  • g93 8/11 σ. 20-21
  • Είναι ο Ιεχωβά Θεός Πολέμου;

Δεν υπάρχει διαθέσιμο βίντεο για αυτή την επιλογή.

Λυπούμαστε, υπήρξε κάποιο σφάλμα στη φόρτωση του βίντεο.

  • Είναι ο Ιεχωβά Θεός Πολέμου;
  • Ξύπνα!—1993
  • Υπότιτλοι
  • Παρόμοια Ύλη
  • Κρίσεις στο Παρελθόν
  • Οι Πόλεμοι του Θεού Ήταν Αναγκαίοι για την Ειρήνη
  • Οι Κανόνες του Ιεχωβά Προωθούν την Ειρήνη
  • Θεϊκές Κρίσεις—Έδειχναν Ασπλαχνία;
    Η Σκοπιά Αναγγέλει τη Βασιλεία του Ιεχωβά—2013
  • Ο Ιεχωβά—Σκληρός ή Στοργικός Θεός;
    Η Σκοπιά Αναγγέλει τη Βασιλεία του Ιεχωβά—1985
  • Πώς Γνωρίζομε ότι ο Θεός θα Επιφέρη Τέλος στην Πονηρία
    Η Σκοπιά Αναγγέλει τη Βασιλεία του Ιεχωβά—1967
  • Προετοιμαστείτε για Απελευθέρωση και Είσοδο σ’ ένα Νέο Κόσμο
    Η Σκοπιά Αναγγέλει τη Βασιλεία του Ιεχωβά—1990
Δείτε Περισσότερα
Ξύπνα!—1993
g93 8/11 σ. 20-21

Η Άποψη της Αγίας Γραφής

Είναι ο Ιεχωβά Θεός Πολέμου;

ΜΕΡΙΚΟΙ αναγνώστες της Αγίας Γραφής κατηγορούν από παλιά τον Ιεχωβά ότι είναι θεός πολέμου, και μάλιστα, αιμοδιψής θεός. Για παράδειγμα, ο Τζορτζ Α. Ντόρσι, στο βιβλίο του Η Ιστορία του Πολιτισμού—Τα Επιτεύγματα του Ανθρώπου (The Story of Civilization—Man’s Own Show), ισχυρίζεται ότι ο Θεός της Αγίας Γραφής, ο Ιεχωβά, «είναι ο Θεός των λαφυραγωγών, των βασανιστών, των πολεμιστών, των κατακτήσεων και κάθε πρωτόγονου πάθους». Ο κριτικός της Αγίας Γραφής Ρόλαντ Χ. Μπέιντον λέει σκωπτικά: «Ο πόλεμος είναι πιο ανθρώπινος όταν ο Θεός δεν συμμετέχει σε αυτόν».

Είναι ο Ιεχωβά πραγματικά θεός πολέμου; Μήπως πράγματι απολαμβάνει, όπως υπονοούν μερικοί, τη σφαγή αθώων ανθρώπων;

Κρίσεις στο Παρελθόν

Είναι αλήθεια ότι η Αγία Γραφή αφηγείται με ειλικρίνεια τις δυσμενείς κρίσεις που είχε κάνει ο Ιεχωβά Θεός στο παρελθόν. Ωστόσο, αυτές οι κρίσεις ήταν πάντοτε εναντίον ασεβών ανθρώπων. Για παράδειγμα, μόνο αφού η γη των ημερών του Νώε ‘γέμισε με βία’ είπε ο Ιεχωβά: «Ιδού, εγώ επιφέρω τον κατακλυσμόν των υδάτων επί της γης, δια να εξολοθρεύσω πάσαν σάρκα, έχουσαν εν εαυτή πνεύμα ζωής». (Γένεσις 6:11, ΜΝΚ· 6:17) Όσον αφορά κάποια άλλη κρίση, μόνο επειδή οι πόλεις Σόδομα και Γόμορρα είχαν «παραδοθεί στη σεξουαλική ανηθικότητα και είχαν ενδώσει σε διεστραμμένο αισθησιασμό» έκανε ο Θεός να ‘βρέξει θείο και πυρ’.—Ιούδα 7, Η Νέα Μετάφραση Μπέρκλεϊ (The New Berkeley Version)· Γένεσις 19:24.

Μήπως χάρηκε ο Θεός που κατέστρεψε κάθε σάρκα στις μέρες του Νώε; Ή μήπως ένιωσε κάποια κτηνώδη ευχαρίστηση όταν κατέστρεψε τους κατοίκους των Σοδόμων και των Γομόρρων; Για να βρούμε την απάντηση, ας εξετάσουμε τα γεγονότα που σχετίζονται με τον Κατακλυσμό των ημερών του Νώε. Αφού δηλώνει ότι ο Θεός θα εξάλειφε το πονηρό ανθρώπινο γένος από την επιφάνεια της γης προκειμένου να καθαρίσει τη γη από τη βία, η Αγία Γραφή λέει: ‘Ο Ιεχωβά . . . ελυπήθη εν τη καρδία αυτού’. Ναι, στενοχωρούσε τον Θεό το γεγονός ότι «πάντες οι σκοποί των διαλογισμών [η τάση των σκέψεων, ΜΝΚ] της καρδίας [του ανθρώπου] ήσαν μόνον κακία πάσας τας ημέρας». Συνεπώς, για να σώσει όσο περισσότερους ήταν δυνατόν από τον επικείμενο Κατακλυσμό, ο Θεός απέστειλε τον Νώε, «έναν κήρυκα δικαιοσύνης», για να διακηρύξει ένα προειδοποιητικό άγγελμα και να κατασκευάσει μια κιβωτό για διαφύλαξη.—Γένεσις 6:5-18· 2 Πέτρου 2:5.

Με παρόμοιο τρόπο, προτού στείλει τους αγγέλους να καταστρέψουν τα Σόδομα και τα Γόμορρα, ο Θεός είπε: «Θα καταβώ, . . . δια να ίδω, εάν πράγματι αι αμαρτίαι των είναι όπως αι κραυγαί που ανέρχονται προς εμέ ή όχι. Οπωσδήποτε θέλω να μάθω». (Γένεσις 18:20-32, Απόδοση Ι. Θ. Κολιτσάρα) Ο Ιεχωβά διαβεβαίωσε τον Αβραάμ (του οποίου ο ανιψιός, ο Λωτ, ζούσε στα Σόδομα) ότι, αν η έρευνά Του αποκάλυπτε ότι υπήρχαν μόνο δέκα δίκαιοι άνθρωποι, οι πόλεις θα γλίτωναν. Θα εκδήλωνε τέτοιο γεμάτο έλεος ενδιαφέρον ένας Θεός που βρίσκει ευχαρίστηση στο να χύνει αίμα; Απεναντίας, δεν θα μπορούσαμε να πούμε ότι ένα από τα κυριότερα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του Ιεχωβά είναι το έλεος; (Έξοδος 34:6) Ο ίδιος λέει: «Δεν ευχαριστούμαι δια τον θάνατον του ασεβούς, αλλά μάλλον επιθυμώ να επιστρέψη από την οδόν του ο ασεβής και να ζήση».—Ιεζεκιήλ 33:11, ΛΧ.

Οι δυσμενείς κρίσεις από τον Θεό έρχονται πάντα ως αποτέλεσμα της άκαμπτης άρνησης των πονηρών ανθρώπων να εγκαταλείψουν μια κακή πορεία, όχι επειδή ο Ιεχωβά απολαμβάνει να σκοτώνει ανθρώπους. Όμως, μπορεί να αναρωτηθείτε: ‘Δεν ενθάρρυνε ο Ιεχωβά τους Ισραηλίτες να πολεμήσουν εναντίον των Χαναναίων και να τους εξολοθρέψουν;’

Οι Πόλεμοι του Θεού Ήταν Αναγκαίοι για την Ειρήνη

Η ιστορία περιγράφει τη χυδαιότητα της ζωής των Χαναναίων—αυτοί ήταν υπερβολικά πονηροί. Πνευματισμός, θυσίες παιδιών, σαδιστική βία και διάφορες μορφές λατρείας του διεστραμμένου σεξ ήταν στην καθημερινή διάταξη. Ως Θεός δικαιοσύνης, ο οποίος απαιτεί αποκλειστική αφοσίωση, ο Ιεχωβά δεν μπορούσε να επιτρέψει σε αυτές τις αηδιαστικές συνήθειες να διαταράξουν την ειρήνη και την ασφάλεια αθώων ανθρώπων, ειδικά του Ισραήλ. (Δευτερονόμιον 5:9) Για παράδειγμα, φανταστείτε αν η κοινότητα στην οποία ζείτε δεν είχε αξιόπιστο αστυνομικό σώμα ή πολιτοφυλακή για να επιβάλλει τους νόμους της χώρας—δεν θα οδηγούσε αυτό σε αναρχία και βία του χειρίστου είδους; Παρόμοια, ο Ιεχωβά ήταν υποχρεωμένος να αναλάβει δράση εναντίον των Χαναναίων εξαιτίας της ακολασίας τους και του πραγματικού κινδύνου που παρουσίαζαν αυτοί για την αγνή λατρεία. Έτσι λοιπόν αποφάσισε: ‘Η γη είναι ακάθαρτη, και θα επιφέρω τιμωρία για την πλάνη της’.—Λευιτικόν 18:25, ΜΝΚ.

Εφαρμόστηκε θεϊκή δικαιοσύνη όταν οι εκτελεστικές δυνάμεις του Θεού—τα ισραηλιτικά στρατεύματα—κατέστρεψαν τους Χαναναίους. Το γεγονός ότι ο Θεός διάλεξε να χρησιμοποιήσει ανθρώπους για να εκτελέσουν αυτή την κρίση, και όχι φωτιά ή κατακλυσμό, δεν μειώνει την καταδίκη. Έτσι, όταν πολεμούσαν με τα εφτά έθνη της Χαναάν, τα ισραηλιτικά στρατεύματα έλαβαν την εξής οδηγία: «Δεν θέλεις αφήσει ζων ουδέν έχον πνοήν».—Δευτερονόμιον 20:16.

Ωστόσο, επειδή ο Θεός σέβεται τη ζωή, δεν επιδοκίμαζε τις χωρίς διάκριση σφαγές. Για παράδειγμα, όταν οι κάτοικοι μιας πόλης της Χαναάν, της Γαβαών, ζήτησαν έλεος, ο Ιεχωβά τους το έδωσε. (Ιησούς του Ναυή 9:3-27) Θα το έκανε αυτό ένας μανιώδης θεός πολέμου; Όχι, αλλά ένας Θεός που αγαπάει την ειρήνη και τη δικαιοσύνη θα το έκανε.—Ψαλμός 33:5· 37:28.

Οι Κανόνες του Ιεχωβά Προωθούν την Ειρήνη

Επανειλημμένα, η Αγία Γραφή συνδέει την ευλογία του Θεού με την ειρήνη. Αυτό συμβαίνει επειδή ο Ιεχωβά αγαπάει την ειρήνη, όχι τον πόλεμο. (Αριθμοί 6:24-26· Ψαλμός 29:11· 147:12-14) Κατά συνέπεια, όταν ο Βασιλιάς Δαβίδ επιθυμούσε να οικοδομήσει ένα ναό για τη λατρεία του Ιεχωβά, ο Θεός του είπε: «Δεν θέλεις οικοδομήσει οίκον εις το όνομά μου, διότι αίματα πολλά έχυσας επί της γης ενώπιόν μου».—1 Χρονικών 22:8· Πράξεις 13:22.

Ενώ βρισκόταν στη γη, ο Μεγαλύτερος Δαβίδ, ο Ιησούς Χριστός, μίλησε για έναν καιρό κατά τον οποίο η αγάπη του Θεού για τη δικαιοσύνη δεν θα του επιτρέπει πια να ανέχεται το κακό που βλέπουμε στις μέρες μας. (Ματθαίος 24:3, 36-39) Όπως έκανε στον Κατακλυσμό των ημερών του Νώε και στην καταστροφή των Σοδόμων και των Γομόρρων, ο Θεός θα αναλάβει σύντομα δικαστική δράση για να απαλλάξει τη γη από τους ιδιοτελείς, πονηρούς ανθρώπους, ανοίγοντας έτσι το δρόμο για την ύπαρξη ειρηνικών συνθηκών υπό την ουράνια κυβέρνηση της Βασιλείας του.—Ψαλμός 37:10, 11, 29· Δανιήλ 2:44.

Είναι σαφές ότι ο Ιεχωβά δεν είναι θεός πολέμου, ο οποίος διψάει για αίμα. Από την άλλη μεριά, δεν διστάζει να απαιτήσει δικαστική τιμωρία όταν αυτό είναι κατάλληλο. Η αγάπη του Θεού για την αγαθότητα απαιτεί να ενεργήσει αυτός υπέρ εκείνων που τον αγαπούν με το να καταστρέψει το πονηρό σύστημα που τους καταπιέζει. Όταν θα το κάνει αυτό, αληθινή ειρήνη θα ανθεί σε όλη τη γη καθώς οι πράοι θα λατρεύουν ενωμένα τον Ιεχωβά, ‘τον Θεό της ειρήνης’.—Φιλιππησίους 4:9.

[Ευχαριστία για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 20]

Δαβίδ και Γολιάθ/The Doré Bible Illustrations/Dover Publications, Inc.

    Ελληνικές Εκδόσεις (1950–2025)
    Αποσύνδεση
    Σύνδεση
    • Ελληνική
    • Κοινή Χρήση
    • Προτιμήσεις
    • Copyright © 2025 Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania
    • Όροι Χρήσης
    • Πολιτική Απορρήτου
    • Ρυθμίσεις Απορρήτου
    • JW.ORG
    • Σύνδεση
    Κοινή Χρήση