Πώς να Προσδιορίσετε τις Ανάγκες των Γονέων Σας

ΓΙΑ να παρέχετε πραγματική βοήθεια στους ηλικιωμένους γονείς σας, πρέπει να μάθετε ποιες είναι οι ανάγκες τους και οι προτιμήσεις τους. Αλλιώς μπορεί—έχοντας καλές προθέσεις—να προσφέρετε αγαθά και υπηρεσίες που οι γονείς σας δεν χρειάζονται ή δεν θέλουν, μολονότι μπορεί να διστάζουν να σας το πουν. Στη συνέχεια η σχέση σας, η οποία θα βασίζεται σε παρανοήσεις, θα είναι χωρίς να υπάρχει λόγος γεμάτη ένταση όχι μόνο για εσάς αλλά και για τους γονείς σας επίσης.

Τι Θέλουν Πραγματικά;

Πιστεύοντας ότι μια μέρα θα είναι απαραίτητο να μετακομίσουν οι γονείς της στο σπίτι της, κάποια γυναίκα διευθετεί να γίνει αμέσως αυτή η μετακόμιση. Αργότερα διαπιστώνει ότι οι γονείς της είναι αρκετά ικανοί να ζήσουν στο δικό τους σπίτι—και θα ήταν πιο ευτυχισμένοι έτσι!

Αφού έχει ήδη φέρει τους γονείς του να ζήσουν μαζί του, ένας γιος λέει: «Δεν πρόκειται να δίνετε χρήματα για να ζείτε στο σπίτι μου! Όχι έπειτα από όλα όσα έχετε κάνει για εμένα!» Ωστόσο, αυτό κάνει τους γονείς του να νιώθουν υπερβολικά εξαρτημένοι. Τελικά του λένε ότι θα προτιμούσαν την αξιοπρέπεια που τους δίνει το να συνεισφέρουν με κάποιον τρόπο.

Τα μέλη μιας οικογένειας παρέχουν ακόμα και τις μικρότερες υπηρεσίες στους ηλικιωμένους γονείς τους ώστε να αισθάνονται άνετα και να μην επιβαρύνονται με καμιά σωματική προσπάθεια. Αργότερα διαπιστώνουν ότι οι γονείς τους θέλουν να κάνουν περισσότερα πράγματα μόνοι τους.

Σε καθένα από τα παραπάνω παραδείγματα, οι υπηρεσίες που προσφέρθηκαν ήταν και περιττές και ανεπιθύμητες στους γονείς. Αυτό μπορεί εύκολα να συμβεί όταν ένας καλοπροαίρετος γιος ή μια καλοπροαίρετη κόρη υποκινείται από υπερβολικό αίσθημα καθήκοντος ή όταν υπάρχει έλλειψη κατανόησης όσον αφορά τις πραγματικές ανάγκες των γονέων. Σκεφτείτε την περιττή ένταση που προκαλεί αυτό σε όλους όσους περιλαμβάνονται. Η λύση, φυσικά, είναι να προσδιορίσετε τις πραγματικές ανάγκες και επιθυμίες των γονέων σας.

Χρειάζεται πράγματι να μετακομίσουν οι γονείς σας στο σπίτι σας αυτή τη στιγμή; Είναι κάτι που το θέλουν; Ίσως νιώσετε έκπληξη αν μάθετε ότι μερικά ηλικιωμένα άτομα επιθυμούν να ζουν όσο πιο ανεξάρτητα μπορούν. Από φόβο να μη φανούν αχάριστοι, μπορεί να διστάζουν να πουν στα παιδιά τους ότι θα προτιμούσαν να ζήσουν μόνοι τους στο δικό τους σπίτι, παρά τις κάποιες δυσκολίες. Μπορεί να αγαπούν τα παιδιά τους και να λαχταρούν να περάσουν κάποιο χρόνο μαζί τους. Αλλά να εξαρτώνται από τα παιδιά τους; Όχι, μπορεί να προτιμούν να κάνουν πράγματα μόνοι τους.

Πιθανώς κάποια μέρα θα είναι απαραίτητο να φροντίσετε να μετακομίσουν οι γονείς σας στο σπίτι σας. Ωστόσο, αν αυτός ο καιρός δεν έχει φτάσει ακόμα, και αν αυτοί ειλικρινά προτιμούν να ζουν μόνοι τους, γιατί να τους στερήσετε αυτά τα χρόνια της ανεξαρτησίας; Μήπως μερικές προσαρμογές που θα γίνουν στο σπίτι ή κάποιο προγραμματισμένο τηλεφώνημα ή επίσκεψη που θα γίνεται τακτικά θα μπορούσαν να τους βοηθήσουν να συνεχίσουν να ζουν στο δικό τους σπίτι; Μπορεί να αισθάνονται πιο ευτυχισμένοι στο δικό τους σπίτι, καθώς θα παίρνουν μόνοι τους τις καθημερινές αποφάσεις.

Μια γυναίκα που παρέχει τέτοιου είδους φροντίδα αιτιολόγησε τη δική της βιασύνη όσον αφορά το να πάρει τη μητέρα της στο σπίτι: «Όταν πέθανε ο μπαμπάς μου, πήραμε τη μητέρα μου στο σπίτι επειδή λυπόμασταν για αυτήν. Όπως τελικά αποδείχτηκε, έζησε 22 ακόμα χρόνια. Αντί να πουλήσουμε το σπίτι της, αυτή θα μπορούσε να συνεχίσει να ζει εκεί. Ποτέ να μη βιάζεστε να αποφασίσετε τι βήματα πρέπει να γίνουν. Εφόσον παρθεί μια τέτοια απόφαση, είναι δύσκολο να αντιστραφεί».—Παράβαλε Ματθαίος 6:34.

‘Αλλά’, ίσως διαφωνήσετε, ‘τι θα γίνει αν συμβεί κάτι σε έναν από τους γονείς μου ενώ θα ζει στο δικό του σπίτι; Αν η μαμά ή ο μπαμπάς πέσουν και χτυπήσουν, δεν θα το συγχωρήσω ποτέ στον εαυτό μου!’ Αυτή είναι μια βάσιμη ανησυχία, ειδικά αν η δύναμη ή η υγεία των γονέων σας έχει εξασθενήσει μέχρι του σημείου να υπάρχει πραγματικός κίνδυνος να συμβεί κάποιο ατύχημα. Αν όμως δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο, πρέπει να αναρωτηθείτε μήπως ανησυχείτε, όχι για τους γονείς σας, αλλά για τον εαυτό σας, δηλαδή για να προστατέψετε τον εαυτό σας από ακατάλληλη ενοχή.

Σκεφτείτε επίσης την πιθανότητα του να είναι οι γονείς σας σε καλύτερη κατάσταση στο δικό τους σπίτι. Στο βιβλίο Εσείς και οι Ηλικιωμένοι Γονείς Σας (You and Your Aging Parents), η Ίντιθ Μ. Στερν και η Δρ Μέιμπελ Ρος δηλώνουν: «Μελέτες έχουν δείξει ότι τα ηλικιωμένα άτομα παραμένουν πιο σφριγηλά και πραγματικά πιο ζωντανά στο δικό τους σπίτι από οπουδήποτε αλλού. Με λίγα λόγια, το μόνο που πετυχαίνουν πολλές ατυχείς προσπάθειες για να γίνει η δύση της ζωής εύκολη είναι να επιταχύνουν την εξασθένηση». Γι’ αυτό, βοηθήστε τους γονείς σας να ζήσουν όσο πιο ανεξάρτητα είναι δυνατόν, ενώ τους παρέχετε τη φροντίδα και τις υπηρεσίες που πραγματικά χρειάζονται. Θα πρέπει επίσης να κάνετε έναν περιοδικό επαναπροσδιορισμό και να αναπροσαρμόζεστε καθώς οι ανάγκες των γονέων σας αυξάνουν ή ακόμα και μειώνονται.

Να Είστε Ευαίσθητοι

Αφού λάβετε υπόψη σας την υγεία και τις περιστάσεις των γονέων σας, μπορεί, σε τελική ανάλυση, η καλύτερη επιλογή να είναι το να τους φέρετε στο σπίτι σας. Αν είναι έτσι, να είστε ευαίσθητοι όσον αφορά την πιθανότητα που υπάρχει να προτιμούν να κάνουν μόνοι τους όσο περισσότερα πράγματα μπορούν. Όπως οι άνθρωποι κάθε ηλικίας, αυτοί πιθανώς θα επιθυμούν να έχουν τη δική τους ξεχωριστή ταυτότητα, το δικό τους πρόγραμμα δραστηριοτήτων και το δικό τους κύκλο φίλων. Αυτό μπορεί να είναι ωφέλιμο. Ενώ θα είναι απολαυστικό να κάνετε μερικά πράγματα μαζί ως εκτεταμένη οικογένεια, μπορεί να είναι καλό για εσάς να κρατάτε μερικές δραστηριότητες μόνο για την άμεση οικογένειά σας και να επιτρέπετε στους γονείς σας να έχουν τις δικές τους δραστηριότητες. Μια γυναίκα που παρέχει τέτοιου είδους φροντίδα τόνισε σοφά: «Βεβαιωθείτε ότι οι γονείς σας έχουν μερικά οικεία έπιπλα και φωτογραφίες που έχουν ιδιαίτερη σημασία για αυτούς».

Στην προσπάθειά σας να διακρίνετε τις πραγματικές ανάγκες των γονέων σας, να τους μιλάτε. Να ακούτε τις ανησυχίες τους και να είστε ευαίσθητοι σε όσα ίσως προσπαθούν να σας πουν. Να τους εξηγείτε τι μπορείτε και τι δεν μπορείτε να κάνετε για αυτούς ώστε να μην πληγωθούν από εσφαλμένες προσδοκίες. «Να έχετε μια σαφή κατανόηση του τι πρέπει να αναμένεται από όλα τα μέλη της οικογένειας», πρότεινε ένα άτομο που παρέχει τέτοιου είδους φροντίδα. «Να έχετε τακτικές συζητήσεις για να αποφύγετε τα άσχημα αισθήματα και τις συσσωρευμένες πικρίες». Αν δώσετε κάποιες μακροπρόθεσμες υποσχέσεις («Θα σου τηλεφωνώ κάθε Δευτέρα απόγευμα»· «Θα σε βγάζω έξω κάθε σαββατοκύριακο»), ίσως να θέλετε να ξεκαθαρίσετε ότι θα επιθυμούσατε να το δοκιμάσετε για μια ορισμένη χρονική περίοδο και να δείτε πώς πάει. Με αυτόν τον τρόπο, αν αποδειχτεί μη πρακτικό, η πόρτα είναι πάντοτε ανοιχτή για να επανεξετάσετε την κατάσταση.

Τίποτα από όσα αναφέρθηκαν παραπάνω δεν θα πρέπει να εκληφτεί ως λόγος για να στερήσει κανείς τους γονείς του από την τιμή και τη βοήθεια που τους οφείλει. Η στάση του Δημιουργού πάνω σε αυτό το ζήτημα είναι ξεκάθαρη. Τα ενήλικα παιδιά οφείλουν στους γονείς τους σεβασμό, φροντίδα και υποστήριξη. Ο Ιησούς καταδίκασε τους αυτοδικαιούμενους Φαρισαίους επειδή διαστρέβλωναν εδάφια για να δικαιολογήσουν την παραμέληση των γονέων. Τα πολύ περιγραφικά λόγια του εδαφίου Παροιμίαι 30:17 αποκαλύπτουν την αηδία που νιώθει ο Θεός για εκείνους που δεν σέβονται τους γονείς τους: «Τον οφθαλμόν, όστις εμπαίζει τον πατέρα αυτού και καταφρονεί να υπακούση εις την μητέρα αυτού, οι κόρακες της φάραγγος θέλουσιν εκβάλει και οι νεοσσοί των αετών θέλουσι φάγει».—Βλέπε Μάρκος 7:9-13· 1 Τιμόθεο 5:4, 8.

Καθώς παρέχετε την απαραίτητη βοήθεια στους γονείς σας, μπορεί επίσης να συναντήσετε νέες πιέσεις. Πώς μπορείτε να τις αντιμετωπίσετε με επιτυχία; Το επόμενο άρθρο θα προσφέρει μερικές υποδείξεις.

[Εικόνες στη σελίδα 5]

Ένας γονέας που έχει την ανεξαρτησία του μπορεί να απολαμβάνει δραστηριότητες με φίλους καθώς και με την οικογένεια