Η Άποψη της Αγίας Γραφής

Βοήθεια για τη Θλίψη Σας

«Η ΛΥΠΗ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΠΑΙΔΙΑ—ΙΣΟΠΕΔΩΝΕΙ ΚΑΘΕ ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΝΟΗΣΗΣ. ΟΙ ΣΟΦΟΤΕΡΟΙ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ».—ΡΑΛΦ ΓΟΥΟΛΝΤΟ ΕΜΕΡΣΟΝ, ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ ΚΑΙ ΔΟΚΙΜΙΟΓΡΑΦΟΣ ΤΟΥ 19ΟΥ ΑΙΩΝΑ.

ΤΟ ΚΕΝΤΡΙ του θανάτου δεν πονάει μόνο αλλά και παραλύει τους περισσότερους από αυτούς που μένουν πίσω—το σύζυγο, τη σύζυγο, τον πατέρα, τη μητέρα, το γιο, την κόρη ή το φίλο. Ο σοφός μπορεί να κάνει ερωτήσεις αλλά να μην ακούσει καμιά παρηγορητική απάντηση, και ο δυνατός μπορεί να κλάψει κάτω από το βάρος της θλίψης αλλά να μη βρει ανακούφιση. Οι αναγνώστες της Αγίας Γραφής ίσως θυμηθούν την κραυγή του Δαβίδ όταν έμαθε ότι εκτελέστηκε ο προδότης Αβεσσαλώμ: «Υιέ μου Αβεσσαλώμ, υιέ μου, υιέ μου Αβεσσαλώμ· είθε να απέθνησκον εγώ αντί σου, Αβεσσαλώμ, υιέ μου, υιέ μου». (2 Σαμουήλ 18:33) Αυτή δεν ήταν η κραυγή ενός βασιλιά για έναν προδότη· ήταν η κραυγή ενός πατέρα για το νεκρό γιο του. Ίσως και εσείς να είχατε κάποιο παρόμοιο αίσθημα όταν χάσατε ένα αγαπημένο σας πρόσωπο.

Στη διάρκεια μιας περιόδου βαθιάς θλίψης, ενοχλητικά ερωτήματα μπορεί να έρθουν στο νου. ‘Γιατί έπρεπε να συμβεί αυτό; Ήξερε ο Θεός ότι θα συνέβαινε; Αν το ήξερε, γιατί δεν το απέτρεψε;’ Ακόμη και αν κάποιος είναι καλά ενημερωμένος γύρω από την Αγία Γραφή και γνωρίζει ότι οι νεκροί θα αναστηθούν, τα στενόχωρα ερωτήματα μπορεί να απαιτούν βαθύ στοχασμό για να βρεθεί ανακούφιση και παρηγοριά.

Οι εσφαλμένες απαντήσεις δεν φέρνουν πραγματική ικανοποίηση, μόνο ψεύτικη παρηγοριά. Η δήλωση ‘ο Θεός χρειαζόταν τον αγαπημένο σου’ πολύ συχνά προκαλεί αποστροφή προς τον Θεό με πνεύμα πικρίας. Η αλήθεια, όπως περιέχεται στην Αγία Γραφή, απαντά σε ερωτήματα όσον αφορά τη θλίψη και φέρνει κάποιον πιο κοντά στον Ιεχωβά Θεό, αντί να τον απομακρύνει από αυτόν. Στα εδάφια 2 Κορινθίους 1:3, 4 λαβαίνουμε τη διαβεβαίωση ότι αυτός είναι ο Πατέρας του τρυφερού ελέους και ο Θεός κάθε παρηγοριάς.

Η Γνώση και η Δύναμη του Θεού Βρίσκονται σε Ισορροπία

Ο Ιεχωβά, ο Παντοδύναμος, γνωρίζει όλα όσα συμβαίνουν στην αχανή δημιουργία του. Το εδάφιο Ψαλμός 11:4 μας διαβεβαιώνει: ‘Ο Ιεχωβά εν τω ουρανώ έχει τον θρόνον αυτού· οι οφθαλμοί αυτού βλέπουσι, τα βλέφαρα [ακτινοβόλα μάτια, ΜΝΚ] αυτού εξετάζουσι, τους υιούς των ανθρώπων’. Στο εδάφιο Εβραίους 4:13 ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Δεν υπάρχει δημιουργία που να μην είναι φανερή ενώπιόν του». Ο Θεός όχι μόνο γνωρίζει αλλά επίσης ενδιαφέρεται! Όπως είπε ο Ιησούς: «Δεν πουλιούνται δύο σπουργίτια αντί ενός νομίσματος μικρής αξίας; Και όμως, ούτε ένα από αυτά δεν θα πέσει στο έδαφος χωρίς να το γνωρίζει ο Πατέρας σας. . . . Εσείς αξίζετε περισσότερο από πολλά σπουργίτια».—Ματθαίος 10:29, 31.

Θα μπορούσε ο Θεός να έχει αποτρέψει τον πρόωρο θάνατο ενός αγαπημένου προσώπου και τη θλίψη που ακολούθησε; Ναι, θα μπορούσε. «Τα πάντα είναι δυνατά για τον Θεό», δήλωσε ο Ιησούς. (Μάρκος 10:27) Προ πολλού, ο Ιεχωβά άκουσε την προσευχή του ετοιμοθάνατου Εζεκία και τον θεράπευσε και πρόσθεσε χρόνια στη ζωή του. (Ησαΐας 38:2-5) Δεν υπάρχει αμφιβολία για το ότι ο Ιεχωβά έχει την ικανότητα να κάνει όλα όσα επιθυμεί, αλλά εμείς πρέπει να καταλάβουμε περισσότερα πράγματα σχετικά με το θέλημά του. Όλοι μας έχουμε διαβάσει αφηγήσεις για ανθρώπους οι οποίοι ήταν σοβαρά τραυματισμένοι ή άρρωστοι, και ωστόσο έζησαν. Μήπως ο Ιεχωβά επενέβη για χάρη τους;

Μερικοί άνθρωποι έχουν εξαιρετικές δυνάμεις ανάρρωσης και ισχυρή θέληση για να ζήσουν. Αυτό ίσως εξηγεί τη φαινομενικά θαυματουργική ανάρρωσή τους. Ή κάποια νέα θεραπεία μπορεί να αποδείχτηκε επιτυχής. Έτσι, δεν πρέπει αυτόματα να συμπεράνουμε ότι ο Ιεχωβά επενέβη.—Φιλιππησίους 4:13.

Ο Λόγος του Θεού Εξηγεί Γιατί Πεθαίνουν οι Άνθρωποι

Στο εδάφιο Ρωμαίους 5:12, ο απόστολος Παύλος εξηγεί πολύ απλά ότι ο προπάτοράς μας, ο Αδάμ, στασίασε κατά του Δημιουργού του και δίκαια καταδικάστηκε σε θάνατο. Εφόσον εμείς είμαστε απόγονοί του, είμαστε αμαρτωλοί και υποκείμενοι στο θάνατο κάθε στιγμή. Δεν έχουμε καμιά εγγύηση ότι η ζωή μας θα συνεχιστεί. Ο σοφός Βασιλιάς Σολομών της αρχαιότητας κάνει σαφές το ότι ο καιρός και η απρόβλεπτη περίσταση μπορούν να συναντήσουν τον καθένα κάθε στιγμή, είτε αυτό είναι ένα μοιραίο ατύχημα είτε μια ξαφνική θανατηφόρα ασθένεια. Ή κάποιος μπορεί να γεννηθεί με ένα εκ γενετής ελάττωμα που συντομεύει τη ζωή του. Ο Σολομών επίσης εξηγεί ότι για τον Θεό υπάρχει καιρός και εποχή για το καθετί. Ο Θεός έχει καθορίσει κάποιον καιρό για να θεραπεύσει, όχι απλώς έναν ή λίγους, αλλά όλους τους πιστούς ανθρώπους στη διάρκεια της διακυβέρνησης του Χριστού Ιησού.—Εκκλησιαστής 3:1, ΜΝΚ· 9:11, ΜΝΚ· 1 Κορινθίους 15:25, 26.

Να έχετε κατά νου αυτή την αφυπνιστική σκέψη: Οι Χριστιανοί δεν είναι απαλλαγμένοι από όλες τις συμφορές που πλήττουν το ανθρώπινο γένος και συνεπώς υπόκεινται σε εμπειρίες κοινές για τους ανθρώπους. «Οι δοκιμασίες που είχατε να αντιμετωπίσετε δεν είναι περισσότερες από όσες έχουν συνήθως οι άνθρωποι».—1 Κορινθίους 10:13, Η Βίβλος της Ιερουσαλήμ (The Jerusalem Bible).

Ο Δρόμος προς την Αποκατάσταση

Ο θάνατος είναι καιρός για δάκρυα συνδυασμένα με πλήρη ειλικρίνεια καθώς ικετεύει κάποιος τον Ιεχωβά, τον Ακούοντα προσευχή. Τώρα όσο ποτέ προηγουμένως, πλησιάστε στον Θεό. Τώρα όσο ποτέ προηγουμένως, ανοίξτε την καρδιά σας καθώς κάνετε δεήσεις για ενόραση, για να λάβετε δύναμη να προσαρμοστείτε. Η Αγία Γραφή μάς ενθαρρύνει να κάνουμε ακριβώς αυτό. Ο Πέτρος λέει: «Ρίχνετε κάθε ανησυχία σας πάνω του, επειδή αυτός ενδιαφέρεται για εσάς». (1 Πέτρου 5:7) Πόσο παρηγορητικά είναι τα λόγια του Θεού στο εδάφιο Ησαΐας 57:15: «Ούτω λέγει ο Ύψιστος και ο Υπέρτατος, ο κατοικών την αιωνιότητα, του οποίου το όνομα είναι Ο Άγιος· Εγώ κατοικώ εν υψηλοίς και εν αγίω τόπω· και μετά του συντετριμμένου την καρδίαν και του ταπεινού το πνεύμα». Το συντριμμένο άτομο προσκολλάται στον Πατέρα· υπάρχει μεγαλύτερη οικειότητα από κάθε άλλη φορά. «Όσο πιο κοντά πηγαίνετε στον Θεό, τόσο πιο κοντά θα έρθει αυτός σε εσάς», γράφει ο Ιάκωβος. (Ιακώβου 4:8, Η Βίβλος της Ιερουσαλήμ) Ο Ιάκωβος μας διαβεβαιώνει ότι ο Θεός είναι πρόθυμος να μας δώσει την απαραίτητη σοφία και δύναμη για αποκατάσταση.

Επιπλέον, θα διαπιστώσετε ότι θα γίνετε πιο σπλαχνικοί όσον αφορά τις δοκιμασίες και τις αντιξοότητες των άλλων, πιο συμπονετικοί. Θα μάθετε περισσότερα πράγματα για το πώς αισθάνονται οι άλλοι και το πώς να παρέχετε λόγια παρηγοριάς και ελπίδας. Ίσως μπορέσετε να βοηθήσετε ένα θλιμμένο άτομο να ξεπεράσει τη λύπη του. Ναι, θα έχετε μεγαλύτερη συμπόνια για τη στενοχώρια των άλλων.—Φιλιππησίους 2:1.

Η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου μπορεί να είναι θλιβερή και οδυνηρή για κάποιον καιρό, ίσως για πολύ καιρό. Ωστόσο, τελικά, αυτό μπορεί να σας κάνει να αποκτήσετε καθαρότερη άποψη για την επικείμενη ελπίδα, την ελπίδα που έχουμε να υπηρετούμε τον Θεό χωρίς οδυνηρές εμπειρίες. Μπορούμε μάλιστα να ισχυροποιήσουμε τη Χριστιανική μας προσωπικότητα.—1 Πέτρου 1:6, 7.

Έτσι, παρά τον πόνο της θλίψης, ποτέ μην τα παρατήσετε! Ας είναι απόφασή σας να συνεχίσετε να υπηρετείτε τον Θεό πιστά και όσια, προς δική του δόξα και τιμή και προς δική σας αιώνια σωτηρία.

[Ευχαριστίες για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 26]

The Day Before Parting by Jozef Israels: Gift of Alice N. Lincoln, Courtesy, Museum of Fine Arts, Boston