Βοηθήστε το Παιδί σας να Αντιμετωπίσει τα Προβλήματα στο Σχολείο

ΟΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ συνθήκες που επιδεινώνονται μας επηρεάζουν όλους, περιλαμβανομένων και των παιδιών μας. Ο Λόγος του Θεού, η Αγία Γραφή, προείπε με ακρίβεια ότι στις μέρες μας «οι καιροί θα [ήταν] κρίσιμοι, δύσκολοι στην αντιμετώπισή τους» και ότι «πονηροί άνθρωποι και απατεώνες θα [προχωρούσαν] από το κακό στο χειρότερο». (2 Τιμόθεο 3:1-5, 13) Έτσι, η σχολική εκπαίδευση σήμερα είναι γεμάτη δυσκολίες καθώς οι μαθητές παλεύουν με καταστάσεις τις οποίες οι γονείς τους σπάνια συναντούσαν. Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς για να βοηθήσουν τα παιδιά τους να τις αντιμετωπίσουν;

Πίεση των Συνομηλίκων

Τα περισσότερα παιδιά υφίστανται πίεση από τους συνομηλίκους κατά καιρούς. Ένας νεαρός Γάλλος σπουδαστής λέει με θλίψη: «Οι γονείς και η κοινωνία κάνουν ό,τι μπορούν, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό. Νεαροί εγκληματίες παρασύρουν άλλους νέους. . . . Οι γονείς που δεν ελέγχουν τα παιδιά τους δεν είναι γονείς».

Οι υπεύθυνοι γονείς προσπαθούν να βοηθήσουν τα παιδιά τους να αναπτύξουν πνευματικές ιδιότητες οι οποίες τους δίνουν την εσωτερική δύναμη που χρειάζονται για να αντισταθούν στην καταστροφική πίεση των συνομηλίκων. «Καταβάλλουμε σθεναρές προσπάθειες για να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να οικοδομήσουν αυτοεκτίμηση», εξηγεί ένας πατέρας, «έτσι ώστε να μη νιώθουν ότι είναι απαραίτητο να έχουν την επιδοκιμασία των συνομηλίκων τους. Αν το να είναι σαν τα άλλα παιδιά δεν είναι σημαντικό για αυτά, θα τους είναι ευκολότερο να πουν όχι όταν πρέπει να πουν όχι». Για να διδάξει στα παιδιά του πώς να χειρίζονται δύσκολες καταστάσεις, αυτός ο γονέας εξοικονομεί χρόνο ώστε τα μέλη της οικογένειάς του να «παίζουν» διάφορους ρόλους, αναπαριστάνοντας δύσκολες καταστάσεις που θα μπορούσαν να προκύψουν και δείχνοντας παραστατικά τρόπους για την αντιμετώπισή τους. Να είστε γονέας που παρέχει υποστήριξη και να βοηθάτε το παιδί σας να αναπτύξει αυτοπεποίθηση.

Βρώμικη Γλώσσα

Καθώς οι ηθικοί κανόνες παρακμάζουν παγκόσμια, η βρώμικη γλώσσα γίνεται πιο συνηθισμένη. Σε πολλές χώρες ακούγεται συχνά ακόμη και στις λεγόμενες ώρες υψηλής ακροαματικότητας στην τηλεόραση. Έτσι, τα προαύλια, οι διάδρομοι και οι αίθουσες των σχολείων αντηχούν αισχρολογίες.

Μερικοί δάσκαλοι δικαιολογούν το γεγονός ότι βρίζουν και βλαστημούν, ισχυριζόμενοι ότι οι μαθητές τους μπορούν έτσι να σχηματίσουν τη δική τους άποψη για αυτού του είδους την ομιλία. Αλλά μια τέτοια τακτική απλώς επιτρέπει στους μαθητές να υιοθετούν αυτές τις εξαχρειωμένες εκφράσεις ως μέρος της αποδεκτής καθημερινής ομιλίας.

Ο σοφός γονέας εξηγεί με καλοσυνάτο τρόπο γιατί δεν επιτρέπεται να εκστομίζει το παιδί τέτοιες λέξεις μέσα στην οικογένεια. Μπορεί επίσης να προλάβει το πρόβλημα της βρώμικης γλώσσας που ενδεχομένως υπάρχει στις σχολικές εργασίες με το να ελέγξει το σχολικό πρόγραμμα για να μάθει ποια βιβλία θα μελετήσει το παιδί του. Αν κάποιο από τα επιλεγμένα βιβλία περιέχει βρώμικη γλώσσα ή παρουσιάζει την ανηθικότητα, ίσως ο γονέας μπορεί να ζητήσει από το δάσκαλο του παιδιού να επιλέξει ένα άλλο βιβλίο με αποδεκτό περιεχόμενο. Η ισορροπημένη προσέγγιση φανερώνει λογικότητα.—Φιλιππησίους 4:5.

Ανηθικότητα και Ναρκωτικά

Οι έρευνες αποκαλύπτουν ότι πολλοί γονείς παραδέχονται πως «ντρέπονται πολύ ή διστάζουν να θίξουν το θέμα [της σεξουαλικής αγωγής] στο σπίτι». Απεναντίας, βασίζονται στο σχολείο για να προσφέρει στα παιδιά τους ακριβή πληροφόρηση. Αλλά η εφημερίδα Δε Σάντεϊ Τάιμς (The Sunday Times) του Λονδίνου αναφέρει ότι, σύμφωνα με έναν έμπειρο δάσκαλο, η σημερινή άφθονη σοδειά εφηβικών εγκυμοσυνών έχει «περισσότερη σχέση με την ηθική παρά με τις μεθόδους αντισύλληψης». Οι γονείς είναι στην καλύτερη θέση για να καθιερώσουν τα πρότυπα διαγωγής τα οποία αναμένουν από τα παιδιά τους να τηρούν.

Το ίδιο αληθεύει για τη χρήση ναρκωτικών. Η έλλειψη κατεύθυνσης από μέρους των γονέων επιδεινώνει το πρόβλημα. «Όσο λιγότερο ελκυστική φαίνεται η οικογενειακή ζωή στο παιδί», παρατηρεί το έντυπο Φρανκοσκοπί 1993 (Francoscopie 1993), «τόσο περισσότερο τείνει αυτό να βρει κάποιο υποκατάστατο. [Η λήψη] ναρκωτικών είναι συνήθως ένα υποκατάστατο». «Είναι δύσκολο να είσαι γονέας», παραδέχεται η Μισλίν Σαμπάν-Ντελμά, πρόεδρος του ιδρύματος Τοξικομανία και Προστασία των Νέων (Toxicomanie et Prévention Jeunesse). «Πρέπει να είσαι διαρκώς σε επιφυλακή· τα ναρκωτικά είναι συχνά ένας τρόπος για να αφυπνιστούν οι γονείς και να καταλάβουν ότι κάτι δεν πάει καλά. Αν ο έφηβος νιώθει ότι η μητέρα ή ο πατέρας του δεν του δίνει σημασία, όταν κάποιος του προσφέρει ναρκωτικά, αυτά θα μπορούσαν να του φανούν σαν μαγική λύση για τα προβλήματά του».

Ένας γονέας από τον Καναδά εξηγεί πώς αυτός και η σύζυγός του δείχνουν πραγματικό ενδιαφέρον για τη σχολική εκπαίδευση της έφηβης κόρης τους: «Πηγαινοφέρνουμε τη Ναντίν στο σχολείο με το αυτοκίνητο. Συχνά, αφού την πάρουμε, ακολουθεί μια συζήτηση που αποκαλύπτει πώς ήταν η μέρα της. Αν ανακαλύψουμε κάτι που είναι μάλλον σοβαρό, είτε το συζητάμε μαζί της τότε είτε φέρνουμε το ζήτημα ξανά στην επιφάνεια την ώρα του φαγητού ή σε κάποια οικογενειακή συζήτηση». Εσείς παρόμοια μπορείτε να εκφράζετε γνήσιο ενδιαφέρον και αγάπη για το παιδί σας με το να κρατάτε ανοιχτές τις γραμμές επικοινωνίας.

Εκφοβισμός και Βία

Ο εκφοβισμός είναι «ένα από τα πιο ύπουλα σχολικά προβλήματα», δηλώνει η Μορίν Ο’ Κόνορ στο βιβλίο Πώς να Βοηθήσετε το Παιδί σας να τα Καταφέρει στο Σχολείο (How to Help Your Child Through School). Η ίδια επίσης σημειώνει ότι, «παρά τη μεγάλη δυστυχία που προκαλεί στα θύματα, αυτά συνήθως είναι απρόθυμα να μιλήσουν σε κάποιον ενήλικο επειδή φοβούνται ότι θα στιγματιστούν ως ‘καρφιά’».

Δυστυχώς, μερικοί δάσκαλοι θεωρούν τον εκφοβισμό φυσιολογική συμπεριφορά. Αλλά πολλοί άλλοι συμφωνούν με τον εκπαιδευτικό Πιτ Στίβενσον, ο οποίος πιστεύει ότι ο εκφοβισμός είναι ένα «είδος κακοποίησης» και υποστηρίζει ότι «δεν κάνουμε καλό στους παλικαράδες αν τους αφήνουμε να ενεργούν έτσι».

Τι μπορείτε, λοιπόν, να κάνετε αν το παιδί σας πέσει θύμα ενός παλικαρά; «Η πρώτη γραμμή της άμυνας», γράφει η Ο’ Κόνορ, «πρέπει να είναι η κοινότητα των ενηλίκων στην οποία ζουν [τα θύματα]». Συζητήστε το ζήτημα με κάποιο δάσκαλο που δείχνει κατανόηση. Αυτό θα διαβεβαιώσει το παιδί σας ότι και οι δυο θεωρείτε απαράδεκτη αυτού του είδους την επιθετική συμπεριφορά. Πολλά σχολεία έχουν υιοθετήσει σαφή τακτική κατά του εκφοβισμού την οποία οι δάσκαλοι συζητούν ανοιχτά στην τάξη.

Η Νάταλι έπεσε θύμα παλικαράδων λόγω της θρησκείας της. «Επειδή ήμουν Μάρτυρας του Ιεχωβά, με πρόσβαλλαν, και μερικές φορές έσκιζαν τα πράγματά μου», αφηγείται. Για να λύσει το πρόβλημα συζήτησε το ζήτημα με τους γονείς της, οι οποίοι πρότειναν να μιλήσει με τους δασκάλους της. Αυτό και έκανε. «Επίσης πήρα την πρωτοβουλία να τηλεφωνήσω στους γονείς δυο συμμαθητών μου που με εκφόβιζαν», προσθέτει η ίδια. «Επειδή μπόρεσα να τους εξηγήσω το πρόβλημα, τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα τώρα. Έτσι κέρδισα την εμπιστοσύνη και των δασκάλων μου και των περισσότερων συμμαθητών μου».

Μερικές φορές, οι γονείς ανακαλύπτουν ότι το παιδί τους είναι εκείνο που εκφοβίζει, όχι που εκφοβίζεται. Τότε, θα κάνουν καλά να εξετάσουν προσεκτικά τι συμβαίνει στο σπίτι. «Τα παιδιά των οποίων η επιθετική συμπεριφορά είναι πιο έντονη συνήθως προέρχονται από οικογένειες όπου οι γονείς δεν λύνουν τις διαφορές και πολύ ικανοποιητικά», αναφέρει η εφημερίδα Δε Τάιμς (The Times) του Λονδίνου, προσθέτοντας: «Η βίαιη συμπεριφορά είναι διαδικασία που μαθαίνεται».

Η βία σε μερικά μέρη έχει προσλάβει επιδημικές διαστάσεις. Όταν η πολιτική αναταραχή καθιστά τη σχολική εκπαίδευση σχεδόν αδύνατη, τα παιδιά που θεωρούν πολύτιμη την ουδετερότητα έχουν, μερικές φορές, διαπιστώσει ότι είναι σοφό να μείνουν στο σπίτι. Αλλά αν οι φασαρίες ξεσπάσουν όταν βρίσκονται στο σχολείο, αυτά με σύνεση φεύγουν γρήγορα και ήσυχα και επιστρέφουν στο σπίτι ώσπου να αποκατασταθεί η ηρεμία.

Διδασκαλία Χαμηλής Ποιότητας

Η καλή επικοινωνία ανάμεσα στο παιδί σας και στους δασκάλους του μπορεί να βοηθήσει όταν η χαμηλής ποιότητας διδασκαλία προκαλεί προβλήματα. «Πάντοτε ενθαρρύνουμε την κόρη μας να έχει θετική στάση για τα μαθήματά της», σχολιάζει ένα ζευγάρι. Αλλά όταν οι δάσκαλοι αποτυχαίνουν να κάνουν ένα μάθημα ενδιαφέρον, τα παιδιά γρήγορα χάνουν το ενδιαφέρον τους. Αν το παιδί σας διαπιστώνει ότι συμβαίνει αυτό, γιατί να μην το ενθαρρύνετε να μιλήσει στο δάσκαλο ιδιαιτέρως;

Βοηθήστε το παιδί σας να προετοιμάζει ερωτήσεις οι οποίες, όταν απαντιούνται, θα το διευκολύνουν και να συλλαμβάνει το νόημα του μαθήματος και να μαθαίνει πώς να χρησιμοποιεί τα όσα διδάσκεται. Αυτό, όμως, από μόνο του δεν εγγυάται ένα γνήσιο και διαρκές ενδιαφέρον για το μάθημα. Πολλά εξαρτώνται από το παράδειγμά σας ως γονέα. Δείξτε ότι ενδιαφέρεστε με το να συζητάτε τα μαθήματα με το παιδί σας, και προσφερθείτε να βοηθήσετε με τις εργασίες που αναθέτει ο δάσκαλος και οι οποίες απαιτούν έρευνα.

Στο σχολείο υπάρχουν παιδιά που προέρχονται από διαλυμένα σπίτια ή που ζουν καταστάσεις κακοποίησης και αμέλειας, και τα οποία εξαιτίας αυτού του γεγονότος συνήθως δεν έχουν αυτοπεποίθηση και αυτοσεβασμό. Αυτά αναμειγνύονται με παιδιά των οποίων οι περιστάσεις μπορεί να είναι καλύτερες. Οι περισσότεροι γονείς συνειδητοποιούν ότι είναι ανάγκη να βοηθούν με επιμονή τα παιδιά τους να αντιμετωπίζουν τα προβλήματα που εγείρονται στο σχολείο. Αλλά τι θα πούμε για τις επαφές των γονέων με τους δασκάλους; Τι είδους σχέση πρέπει να καλλιεργούν, και πώς;

[Πλαίσιο στη σελίδα 7]

Μήπως το Παιδί σας Είναι Θύμα Κάποιου Παλικαρά;

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ συμβουλεύουν τους γονείς να προσέχουν για την εμφάνιση αποκαλυπτικών σημαδιών στο παιδί τους. Μήπως δείχνει απροθυμία να πάει στο σχολείο, αποφεύγει τους συμμαθητές, επιστρέφει στο σπίτι με μελανιές ή με σκισμένα ρούχα;

Ενθαρρύνετε το παιδί σας να σας πει ακριβώς τι συνέβη. Αυτό θα σας βοηθήσει να μάθετε αν ο εκφοβισμός αποτελεί πραγματικά το πρόβλημα. Αν συμβαίνει αυτό, τότε συζητήστε με κάποιο δάσκαλο που δείχνει κατανόηση.

Βοηθήστε το παιδί σας να αντιμετωπίσει την κατάσταση προτείνοντάς του να μένει κοντά σε αξιόπιστους συμμαθητές και να αποφεύγει μέρη και περιστάσεις όπου μπορεί να επαναληφτεί ο εκφοβισμός. Ένα παιδί με καλή αίσθηση του χιούμορ και το οποίο γνωρίζει πώς να βγαίνει από μια δύσκολη κατάσταση συζητώντας συνήθως θα τα καταφέρνει μια χαρά.

Μην ανησυχείτε υπερβολικά, και μην ενθαρρύνετε τα αντίποινα.