Μια Επανεπίσκεψη στη Ρωσία

ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΗΝ ΠΡΩΗΝ ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΗΤΑΝ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΝΑ ΣΥΖΗΤΑΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ. ΠΟΛΛΟΙ ΡΩΣΟΙ ΕΧΟΥΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΕΤΑΣΟΥΝ ΓΡΑΦΙΚΕΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ. ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΕΙΝΑΙ, ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ, ΕΝΑ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΘΑΥΜΑ.

ΤΙ ΕΚΠΛΗΞΗ ένιωσα στις 28 Ιουλίου 1993, όταν πήρα την πρωινή εφημερίδα Νιου Γιορκ Τάιμς (New York Times) και είδα στην πρώτη σελίδα μια μεγάλη φωτογραφία βαφτίσματος από τη Μόσχα! Είχε την εξής λεζάντα: «Η αποδέσμευση της θρησκείας στη Ρωσία έφερε προσηλύτους στο Στάδιο Λοκομοτίφ της Μόσχας για να πραγματοποιήσουν μαζικό βάφτισμα ως Μάρτυρες του Ιεχωβά».

Μόλις την προηγουμένη, η σύζυγός μου και εγώ είχαμε επιστρέψει από τη Ρωσία. Παρακολουθήσαμε το βάφτισμα 1.489 ατόμων. Η Χριστιανική αγάπη που έδειξαν οι Ρώσοι και το ενδιαφέρον τους για πνευματικά πράγματα μας είχαν εντυπωσιάσει αληθινά. Μια εμπειρία που είχαμε μετά το τελικό μέρος της συνέλευσης, την Κυριακή το απόγευμα, το δείχνει αυτό.

Όταν επιστρέφαμε με το Μετρό στο ξενοδοχείο μας, κάθησα δίπλα σε ένα νεαρό ίσως 18 ή 19 ετών. Του έδωσα το Γραφικό φυλλάδιο Ποια Ελπίδα Υπάρχει για τους Αγαπημένους σας που Έχουν Πεθάνει;, στη ρωσική.a Αφού το κοίταξε σύντομα, το έδωσε στη μητέρα του. Έτσι έδωσα ακόμη ένα στο νεαρό. Τότε έδειξε το εναρκτήριο ερώτημα «Εάν αποθάνη ο άνθρωπος, θέλει αναζήσει;» και με τόνο που έδειχνε σκεπτικισμό, ρώτησε στα αγγλικά: «Το πιστεύετε αυτό;»—Ιώβ 14:14.

Γυρνώντας για να τον κοιτάξω στα μάτια, και με σταθερή πεποίθηση, αποκρίθηκα: «Πραγματικά το πιστεύω!» Αμέσως πρόσθεσα: «Σκέψου το εξής. Η ζωή μας ως νοήμονων, σκεπτόμενων ανθρώπων είναι ένα θαύμα. Κάποιο Ανώτερο Ον πρέπει να ευθύνεται για τους νόμους που καθόρισαν την ανάπτυξή μας σε ζωντανούς ανθρώπους. Έτσι πιστεύω ότι αυτός ο Ανώτερος μπορεί επίσης να ξαναδημιουργήσει ένα νεκρό άτομο ώστε αυτό να ξαναζήσει».

Αμέσως ο νεαρός άρχισε να διαβάζει το φυλλάδιο. Όταν τελείωσε, του έδωσα το ειδικό βιβλιάριο Ενδιαφέρεται Πραγματικά ο Θεός για Εμάς;, στη ρωσική.b Ήθελε να μάθει περισσότερα, αλλά εμείς θα κατεβαίναμε στην επόμενη στάση του υπόγειου σιδηρόδρομου. Αν και ο νεαρός με τη μητέρα του έπρεπε να προλάβουν κάποιο τρένο εκείνο το βράδυ, κατέβηκαν από το Μετρό μαζί μας για να μιλήσουμε λίγα ακόμη λεπτά. Αφού αναφέρθηκα σύντομα στο πρόγραμμα Γραφικών μελετών που διεξάγουμε, του έδειξα μια διεύθυνση στο πίσω μέρος του ειδικού βιβλιαρίου στην οποία μπορούσε να γράψει για περισσότερες πληροφορίες.

Φύγαμε από τη Ρωσία την επομένη, αλλά επαφές σαν και αυτήν μας άφησαν αλησμόνητες αναμνήσεις.

Έχουμε τη Ρωσία στο Νου Μας

Συνέχιζα να σκέφτομαι τους εκπληκτικούς αριθμούς των νέων ατόμων που βαφτίστηκαν αφού τελικά άρθηκε η απαγόρευση των δραστηριοτήτων των Μαρτύρων του Ιεχωβά στην πρώην Σοβιετική Ένωση, το Μάρτιο του 1991. Γρήγορα οργανώθηκαν εφτά συνελεύσεις περιφερείας για το καλοκαίρι του 1991, και βαφτίστηκαν 7.820 άτομα. Κατόπιν, στις συνελεύσεις περιφερείας το καλοκαίρι του 1993—που περιλάμβαναν και αυτήν που παρακολουθήσαμε εμείς στη Μόσχα—βαφτίστηκαν 11.238 άτομα.

Ο ευαγγελιστικός ζήλος των Μαρτύρων στη Ρωσία δεν έχει περάσει απαρατήρητος από μεγάλο μέρος του ρωσικού λαού. Όταν κάποιος σκεφτεί την ανταπόκριση των Ρώσων στις Γραφικές διδασκαλίες, αυτή φαίνεται θαυματουργική.

‘Πώς είναι δυνατή τόσο ραγδαία αύξηση;’ αναρωτιόμασταν. ‘Πόσο καλά θεμέλια έχουν αυτοί οι Ρώσοι σε σχέση με τις Χριστιανικές διδασκαλίες;’

Όταν ένα αντρόγυνο που ζούσε στη Μόσχα μάς είπε ότι θα φρόντιζε να μας βρει κατάλυμα αν επισκεπτόμασταν ξανά τη Ρωσία, αρχίσαμε να κάνουμε σχέδια για το ταξίδι. Η προσδοκία μας για το ταξίδι αυξήθηκε όταν λάβαμε και άλλες εκθέσεις σχετικά με το ασυνήθιστο ενδιαφέρον που δείχνουν οι Ρώσοι για τις Βιβλικές αλήθειες.

Μια Θερμή Οικογένεια Ρώσων

Στις 24 Ιουλίου, έχοντας στο χέρι τις βαλίτσες μας, φτάσαμε στο μέρος όπου θα μέναμε στη Μόσχα—ένα διαμέρισμα στο δεύτερο όροφο, σε απόσταση περίπου δέκα λεπτών με τα πόδια από την πολυκατοικία των φίλων μας. Από την οικογένεια με την οποία θα μέναμε, μόνο η 15χρονη Κάτια ήταν στο σπίτι για να μας υποδεχτεί. Ήταν Κυριακή απόγευμα και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας ήταν ακόμη στη Χριστιανική διακονία.

Σύντομα, τα άλλα μέλη της οικογένειας άρχισαν να επιστρέφουν στο σπίτι—η Γκαλίνα, η μητέρα· η 13χρονη Ξένια, η μικρότερη κόρη· και τελικά, ο Βίκτορ, ο πατέρας. Κανένας τους δεν ήξερε πολλά αγγλικά, και εμείς ξέραμε ακόμη λιγότερα ρωσικά. Η επικοινωνία ήταν σχετικά εύκολη όταν ήταν παρόντες οι αγγλόφωνοι φίλοι μας ως διερμηνείς, αλλά ήταν δύσκολη όταν έφευγαν. Χρησιμοποιούσαμε ένα ρωσοαγγλικό λεξικό και περιγραφικές χειρονομίες. Η Κάτια και η Ξένια μπορούσαν εύκολα να επικοινωνούν, επειδή είχαν μάθει τη γλώσσα των κουφών.

Όλη η οικογένεια είχε βαφτιστεί ταυτόχρονα, μόλις πριν από δύο χρόνια. Ο Βίκτορ ήταν διακονικός υπηρέτης στην εκκλησία, και τα κορίτσια χρησιμοποιούσαν τις σχολικές διακοπές τους για να δαπανούν περισσότερο χρόνο στη διακονία. Όταν πήγαιναν στο σχολείο, δεν δίσταζαν να μιλούν για την πίστη τους. Στην πραγματικότητα, το κήρυγμά τους μάλιστα έλκυσε την προσοχή υπευθύνων έξω από τη σχολική τους περιφέρεια. Μας έκανε μεγάλη εντύπωση το γεγονός ότι η οικογένεια διεξήγε 28 εβδομαδιαίες οικιακές Γραφικές μελέτες με ενδιαφερόμενα άτομα!

Σαφώς, κάθε μέλος της οικογένειας ήταν προσηλωμένο στη μελέτη της Αγίας Γραφής και στη Χριστιανική διακονία, και μπορούσαμε να διακρίνουμε ότι αυτό είχε κάνει τη ζωή τους πιο πλούσια. Ακτινοβολούσαν από ευτυχία.—Πράξεις 20:35.

Καλά Εδραιωμένοι στην Αγία Γραφή

Προτού πάμε για ύπνο τα βράδια, ρωτούσα την οικογένεια διάφορα Γραφικά εδάφια. Πρώτα ρώτησα τι λένε τα εδάφια Αποκάλυψη 21:3, 4. Αμέσως, σχεδόν με μια φωνή, τα κορίτσια τα είπαν απέξω. Κατόπιν ρώτησα τι λέει το εδάφιο Ησαΐας 2:4. Το ήξεραν και αυτό, και μάλιστα χρησιμοποιούσαν χειρονομίες για να δείξουν τη σφυρηλάτηση των σπαθιών σε υνιά.

Συνέχισα με εδάφια του Ησαΐα που μιλούν για τη διακυβέρνηση της Βασιλείας και τις ευλογίες του νέου κόσμου, όπως τα εδάφια Ησαΐας 9:6, 7· 11:6-9· 25:8· 33:24· 35:5, 6 και 65:21, 22. Χωρίς να κοιτάζουν στη Γραφή τους, τα μέλη της οικογένειας μπορούσαν να αναφέρουν το περιεχόμενο του κάθε εδαφίου. Μερικές φορές τα κορίτσια έδειχναν ότι ήξεραν το εδάφιο με περιγραφικές χειρονομίες, όπως για να δείξουν ένα παιδί που οδηγεί ένα λιοντάρι.

Κάποιο άλλο βράδυ εξετάσαμε εδάφια σχετικά με την ταυτότητα του Θεού, επικεντρώνοντας την προσοχή σε εδάφια που δείχνουν ότι ο Ιησούς είναι κατώτερος από τον Θεό και ότι ο Θεός και ο Ιησούς δεν είναι ένα πρόσωπο αλλά ένα ως προς την ενότητα. Η οικογένεια μπορούσε να αναφέρει το περιεχόμενο εδαφίων όπως το Ιωάννης 10:30, Ιωάννης 17:20, 21 και 1 Κορινθίους 11:3. Η σύζυγός μου και εγώ μείναμε έκπληκτοι από το πόσο εξοικειωμένοι ήταν με την Αγία Γραφή τους.

Την Τρίτη το πρωί περίπου δώδεκα άτομα συναντηθήκαμε και πήγαμε με το Μετρό σε ένα όμορφο πάρκο όπου περάσαμε δυόμισι ώρες μιλώντας στους ανθρώπους για την Αγία Γραφή. Χωρίσαμε και εργαστήκαμε δύο δύο. Μια από τις συνεργάτιδές μου ήταν η Νάντια, μια Ρωσίδα που είχε θαυμάσια στάση καθώς πλησίαζε τους ανθρώπους και άρχιζε συζητήσεις μαζί τους. Ήταν επιδέξια στο να στρέφει την προσοχή στις σκέψεις του Θεού που υπάρχουν στην Αγία Γραφή. Είπα μέσα μου: ‘Αυτή είναι έμπειρη ευαγγελιζόμενη’. Αργότερα έμεινα έκπληκτος όταν έμαθα ότι ήταν μόλις 17 ετών και ήταν μόνο δύο μήνες βαφτισμένη!

Είχαμε πολλές τέτοιες εμπειρίες, οι οποίες μας εντύπωσαν το γεγονός ότι η κατάσταση στη Ρωσία είναι μοναδική. Από τότε που έπεσε ο κομμουνισμός, οι Ρώσοι είναι πρόθυμοι να εξετάσουν τις Γραφικές διδασκαλίες. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι μορφωμένοι, και αγαπούν το διάβασμα. Ακόμη και τα νεαρά άτομα διαβάζουν και έχουν καλή κατανόηση, όπως αποδείχτηκε όταν επισκεφτήκαμε μια οικογένεια Ρώσων που είχαν μάθει τις Γραφικές αλήθειες όταν οι Μάρτυρες ήταν ακόμη υπό απαγόρευση.

Ο μικρός γιος του ζευγαριού είπε ότι ήθελε να κάνει μια ερώτηση. Μέσω διερμηνέα, ζήτησε κάτι. Συγκινήθηκα τόσο πολύ από αυτό ώστε του είπα ότι αν έγραφε το αίτημά του θα το μετέφερα στους εκδότες του Ξύπνα! Αμέσως κάθησε και έγραψε ένα γράμμα. Ακολουθεί η μετάφραση των όσων έγραψε. Το γράμμα φαίνεται στη σελίδα 25.

«Ο Σερόσα γράφει από τη Ρωσία στην Εταιρία Σκοπιά. Είμαι εφτά χρονών, και ήδη κηρύττω με τον πατέρα μου και τη μητέρα μου. Μου αρέσει να μιλάω στους ανθρώπους για τη Βασιλεία του Θεού. Επίσης μου αρέσει να διαβάζω το περιοδικό Ξύπνα! Αυτό έρχεται στη Ρωσία στη ρωσική γλώσσα μόνο μία φορά το μήνα αλλά στην αγγλική γλώσσα εκδίδεται δύο φορές το μήνα. Θα ήθελα πάρα πολύ να έχω αυτό το περιοδικό δύο φορές το μήνα, επειδή μου αρέσει πάρα, πάρα, πάρα πολύ. Σας παρακαλώ να το κάνετε αυτό».

Δεν ήταν εύκολο να αφήσουμε τους φίλους που κάναμε στη Μόσχα. Σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, τους είχαμε αγαπήσει πάρα πολύ.

Σύγκριση με την Πρώτη Χριστιανοσύνη

Φύγαμε για το Ταλίν της Εσθονίας με το νυχτερινό τρένο. Εκεί είδαμε τις όμορφες νέες εγκαταστάσεις από τις οποίες τώρα κατευθύνεται το έργο κηρύγματος σε αυτή την πρώην δημοκρατία της Σοβιετικής Ένωσης. Τρεις ημέρες αργότερα πήραμε ένα τρένο για την Αγία Πετρούπολη. Και στα δύο μέρη, οι συγχριστιανοί μας ρωτούσαν για το έργο κηρύγματος στη Μόσχα. «Το ότι βρέθηκα εκεί και είδα την αύξηση», απαντούσα, «με βοήθησε να καταλάβω καλύτερα τα όσα είναι γραμμένα στο πρώτο μέρος του 17ου κεφαλαίου των Πράξεων και στις επιστολές προς τους Θεσσαλονικείς».

Πάντοτε με εντυπωσίαζε το γεγονός ότι είχε ιδρυθεί μια εκκλησία στη Θεσσαλονίκη προφανώς μέσα στις λίγες εβδομάδες της διακονίας του αποστόλου Παύλου εκεί. Με εντυπωσίαζε επίσης το ότι, μέσα σε έναν περίπου χρόνο, ο Παύλος έγραψε σε αυτούς τους νέους Χριστιανούς δύο επιστολές σχετικά με τόσο βαθιά πνευματικά θέματα όπως η ανάσταση και ‘η αρπαγή μέσα σε σύννεφα’, «η ημέρα του Ιεχωβά», η κραυγή «ειρήνη και ασφάλεια!» και η «παρουσία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού». (1 Θεσσαλονικείς 4:13-17· 5:1-3· 2 Θεσσαλονικείς 2:1, 2) Η γεμάτη ζήλο δραστηριότητα εκείνων των πρώτων Χριστιανών, στην ουσία, είχε ως αποτέλεσμα να γίνει ένα θαύμα τον πρώτο αιώνα—μια ώριμη, πνευματικά ισχυρή διεθνής οργάνωση κηρύκων σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Περίπου δέκα χρόνια αργότερα, ο Παύλος έγραψε ότι τα ‘καλά νέα’ είχαν ‘κηρυχτεί σε όλη τη δημιουργία που είναι κάτω από τον ουρανό’!—Κολοσσαείς 1:23.

Τα όσα συνέβαιναν στη Ρωσία μού φάνηκαν παρόμοια με τα όσα είχαν συμβεί τον πρώτο αιώνα.

Αγώνας για να Ανταποκριθούν στην Αύξηση

Η Ρωσία είναι η μεγαλύτερη χώρα στον κόσμο· έτσι η παροχή κατεύθυνσης για τα χιλιάδες άτομα που κηρύττουν εκεί τα καλά νέα της Βασιλείας του Θεού είναι προφανώς πολύ δύσκολη εργασία.—Ματθαίος 24:14.

Η Αγία Γραφή αναφέρει για αυτούς που άκουσαν σχετικά με τη Χριστιανοσύνη τον πρώτο αιώνα: «Το χέρι του Ιεχωβά ήταν μαζί τους, και μεγάλος αριθμός ανθρώπων που έγιναν πιστοί στράφηκε στον Κύριο». (Πράξεις 11:21) Πόσο καλά διαπιστώσαμε ότι εφαρμόζονται αυτά τα λόγια στους Χριστιανούς αδελφούς μας στη Ρωσία! Είθε να παραμείνει ο ρωσικός αγρός ώριμος για πνευματικό θερισμό, και είθε χιλιάδες ακόμη εκεί να ενωθούν στο πολύτιμο προνόμιο του να βοηθούν και άλλους να βρουν το δρόμο για τη ζωή.—Από Συνεργάτη.

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνες στη σελίδα 24, 25]

Επάνω: Η οικογένεια με την οποία μείναμε. Πάνω και δεξιά: Επίδοση μαρτυρίας στο πάρκο. Κάτω δεξιά: Ο Σερόσα και το γράμμα του

[Εικόνα στη σελίδα 26]

Νέες εγκαταστάσεις της Σκοπιάς στο Ταλίν της Εσθονίας