Από τους Αναγνώστες Μας
Κακοί Τρόποι Από όσο μπορώ να θυμηθώ, πάντοτε εκδήλωνα κακούς τρόπους. Μάλιστα υπήρξαν φορές που ένιωθα περήφανος επειδή δεν έλεγα ευγενικές και στοχαστικές εκφράσεις, όπως είναι το «Ευχαριστώ», «Σε παρακαλώ συγχώρεσέ με» και «Συγνώμη». Κατόπιν, διάβασα το άρθρο «Η Φθορά των Καλών Τρόπων» και τα αποσπάσματα από την Αγία Γραφή που παρατίθενται εκεί. (22 Ιουλίου 1994) Έμαθα ότι ο Θεός εκδηλώνει πάντοτε καλούς τρόπους στις σχέσεις του με εκείνους που είναι κατώτεροί του, συχνά προσθέτοντας τη λέξη «παρακαλώ» όταν ζητάει κάτι. Ένιωσα μεγάλη έκπληξη όταν το είδα αυτό στην Αγία Γραφή. Αυτό με έχει υποκινήσει να προσπαθώ να μιμούμαι τον Θεό. Χίλια ευχαριστώ.
Μ. Ε. Τζ., Νιγηρία
Πράγματι εκτίμησα αυτό το άρθρο. Στενά συνδεδεμένος με τους καλούς τρόπους είναι ο σεβασμός για τα δικαιώματα και την περιουσία των άλλων. Μερικές φορές όταν κάποιος προσκαλεί φίλους στο σπίτι του, τα παιδιά τους αισθάνονται ότι έχουν το ελεύθερο να κάνουν ό,τι θέλουν—να μπαίνουν στα διάφορα δωμάτια, να ψάχνουν τα συρτάρια και το ψυγείο, κτλ.
Γκ. Γ., Ηνωμένες Πολιτείες
Κάθε πρόταση σε αυτό το άρθρο ήταν σημαντική. Ήταν ακριβώς ό,τι χρειαζόμουν για να εκπαιδεύσω τους δύο έφηβους γιους μου. Έμαθα ότι υπήρχαν πολλές λεπτομέρειες σχετικά με τους καλούς τρόπους τις οποίες δεν τις είχα διδάξει στα παιδιά μου. Τώρα ξέρω αυτές τις υπέροχες λεπτομέρειες και πώς να τις εφαρμόσω.
Π. Χ., Ηνωμένες Πολιτείες
Υπόγειοι Σιδηρόδρομοι της Μόσχας Πρόσφατα διάβασα το άρθρο «Τα Εκθαμβωτικά Υπόγεια Παλάτια της Μόσχας». (22 Ιουνίου 1994) Πάντοτε επιθυμούσα να ταξιδέψω στο εξωτερικό, και διαπίστωσα ότι η ανάγνωση τέτοιων άρθρων με μεταφέρει ακριβώς εκεί.
Τζ. Χ., Νέα Ζηλανδία
Επισκέφτηκα τη Μόσχα ενώ παρακολουθούσα μια πρόσφατη συνέλευση περιφερείας των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Πέρασα πολύ χρόνο χρησιμοποιώντας το Μετρό. Τότε δεν συνειδητοποίησα ότι έβλεπα έναν από τους πιο όμορφους και σημαντικούς υπόγειους σιδηρόδρομους στον κόσμο. Γι’ αυτό πραγματικά απόλαυσα εκείνο το άρθρο.
Π. Μ., Φινλανδία
Ελεύθεροι Σκοπευτές; Στο άρθρο «Συμπεράσματα στα Οποία Έφτασα ως Στρατιωτικός Ιστορικός», ο συγγραφέας περιγράφει την είσοδό του στο Παρίσι έπειτα από την απελευθέρωση της πόλης στο τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. (22 Απριλίου 1993) Αυτός ισχυρίζεται ότι τον πυροβόλησαν Γερμανοί ελεύθεροι σκοπευτές και ότι κατέβηκε από το τζιπ του αρκετές φορές για να βρει καταφύγιο—και ότι αυτό συνέβη στον πιο φημισμένο δρόμο του Παρισιού! Το Παρίσι δεν «απελευθερώθηκε» ποτέ αλλά παραδόθηκε χωρίς μάχη από τον Γερμανό διοικητή Ντίτριχ φον Χόλτιτζ, ο οποίος ενήργησε ενάντια στις διαταγές.
Α. Γ., Ιταλία
Ο συγγραφέας αφηγούνταν τη δική του προσωπική εμπειρία, μια ανάμνηση η οποία επιβεβαιώνεται και από άλλους αυτόπτες μάρτυρες και ιστορικούς. Για παράδειγμα, το βιβλίο «Απελευθέρωση» (Liberation), του στρατιωτικού ιστορικού Μάρτιν Μπλούμενσον, αναγνωρίζει ότι, αν και ο φον Χόλτιτζ αψήφησε τις διαταγές του Χίτλερ να κάψει ολοσχερώς το Παρίσι, εντούτοις έλαβαν χώρα σφοδρές μάχες μεταξύ των Γερμανών στρατιωτών και των γαλλικών και αμερικανικών στρατευμάτων τις μέρες που προηγήθηκαν της παράδοσής του. Όσον αφορά τη σύγκρουση στο Σανζ-Ελιζέ—‘τον πιο φημισμένο δρόμο του Παρισιού’—και αυτό επίσης το επιβεβαιώνουν άλλοι ιστορικοί. Βλέπε «Έξι Στρατοί στη Νορμανδία—Από την Απόβαση στη Νορμανδία Μέχρι την Απελευθέρωση του Παρισιού» (Six Armies in Normandy—From D-Day to the Liberation of Paris), του Τζον Κίγκαν.—ΟΙ ΕΚΔΟΤΕΣ.
Ιατρική Διένεξη Είμαι 12 χρονών. Διάβασα το άρθρο «Ούτε Μάγοι Ούτε Θεοί». (8 Μαΐου 1994) Ευχαριστήθηκα όταν είδα μια Χριστιανή, η οποία είναι νεαρή όπως και εγώ, να αντιμετωπίζει με θάρρος τους γιατρούς και τους χειρουργούς του νοσοκομείου και να ‘απέχει από αίμα’.—Πράξεις 15:20.
Π. Μ. Χ., Ηνωμένες Πολιτείες
Είμαι 19 χρονών. Πόσο ενισχύθηκε η πίστη μου όταν διάβασα την εμπειρία της Μέρσι Ουγουάσι! Αυτή η εμπειρία με έκανε να καταλάβω το γεγονός ότι η οσιότητα στον Ιεχωβά δεν εξαρτάται από την ηλικία κάποιου αλλά από τη βαθιά του αγάπη για Εκείνον. Αυτό με έκανε να είμαι πιο αποφασισμένη από ποτέ άλλοτε να διακρατήσω την οσιότητά μου στον Ιεχωβά.
Σ. Μ., Νότια Αφρική