Η Άποψη της Αγίας Γραφής

Ποιο Είναι το Νόημα της Ζωής;

«ΟΙ ΔΑΡΒΙΝΙΣΤΕΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΟΤΙ Η ΦΥΣΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΠΑΡΚΗ ΕΞΗΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΙΚΗΣ ΖΩΗΣ. ΩΣΤΟΣΟ, ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΟΛΥ ΛΟΓΙΚΟ ΟΤΙ, ΑΝ ΕΝΑΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΠΟΛΥΣΥΝΘΕΤΟΣ, ΑΠΟΚΤΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ ΚΑΙ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ, ΤΟΤΕ ΑΥΤΟ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ ΣΤΟ ΟΤΙ ΕΚΕΙΝΕΣ ΟΙ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΘΥΜΗΤΕΣ».—ΝΤΙΛΑΝ ΤΟΜΑΣ (1914-1953, ΟΥΑΛΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ).

Η ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ για το νόημα της ζωής δεν είναι κάτι το καινούριο. Έχει απασχολήσει τις ανήσυχες διάνοιες επί αιώνες. Μια πρόσφατη δημοσκόπηση δείχνει ότι αυτό απασχολεί σήμερα τη διάνοια των Νεοζηλανδών ακόμα περισσότερο από ό,τι πριν από δέκα χρόνια. Το 49 τοις εκατό του πληθυσμού, ηλικίας 15 ετών και άνω, λέει η έκθεση που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Ακροατής (Listener), «έκανε συχνά σκέψεις γύρω από το νόημα της ζωής», σε σύγκριση με το 32 τοις εκατό όταν διεξάχτηκε μια παρόμοια έρευνα το 1985.

Οι Νεοζηλανδοί φαίνεται ότι εκφράζουν αισθήματα που τα νιώθουν και άνθρωποι από άλλα έθνη. Το περιοδικό Ακροατής συνεχίζει: «Η αυξανόμενη τάση να αμφισβητούμε τη σημασία της ύπαρξής μας ίσως δείχνει ότι είμαστε πιο ανήσυχοι τώρα από ό,τι ήμασταν στη δεκαετία του 1980, λιγότερο βέβαιοι για την ορθή κατεύθυνση».

Προφανώς, ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι δεν ικανοποιούνται από τις απαντήσεις που δίνουν οι εξελικτές στο γενικό ερώτημα: Γιατί βρισκόμαστε εδώ; Μπορεί η Αγία Γραφή να παράσχει την ηθική πυξίδα που απαιτείται για να βρει κάποιος νόημα στη ζωή του;

«Πρώτιστη Υποκινούσα Δύναμη»

Από όλα τα πλάσματα της γης, μόνο ο άνθρωπος σκέφτεται ποιος είναι ο σκοπός της ζωής. Ξέρετε γιατί; Η Αγία Γραφή αναφέρει έναν από τους λόγους στο εδάφιο Εκκλησιαστής 3:11. Εκεί λέει σχετικά με τον Δημιουργό: «Αυτός έχει δώσει στους ανθρώπους την αίσθηση του χρόνου για το παρελθόν και για το μέλλον». (Η Νέα Αγγλική Βίβλος [The New English Bible]) Μολονότι όλα τα ζωντανά πλάσματα τείνουν να προσκολλούνται στη ζωή, φαίνεται ότι ο άνθρωπος είναι μοναδικός από την άποψη ότι έχει την αίσθηση του χρόνου—του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος. Ο άνθρωπος μπορεί να κάνει στοχασμούς όσον αφορά το παρελθόν και να αποβλέπει στο μέλλον, να σχεδιάζει για αυτό, ναι, ακόμα και να έχει την ισχυρή επιθυμία να ζήσει σε αυτό. Μάλιστα, μπορεί να απογοητευτεί όταν δεν είναι σε θέση να πραγματοποιήσει τα όνειρά του σχετικά με το μέλλον εξαιτίας της φευγαλέας φύσης της μικρής διάρκειας της ζωής του.

Έτσι, μόνο ο άνθρωπος αναρωτιέται: Γιατί βρίσκομαι εδώ; Πού πηγαίνω; Ο ψυχίατρος Βίκτορ Φρανκλ έγραψε: «Ο αγώνας για την ανεύρεση νοήματος στη ζωή είναι η πρώτιστη υποκινούσα δύναμη στον άνθρωπο. . . . Τίποτα στον κόσμο, τολμώ να πω, δεν θα βοηθούσε κάποιον τόσο αποτελεσματικά να επιβιώσει ακόμη και στις χειρότερες συνθήκες όσο η γνώση ότι υπάρχει νόημα στη ζωή του».

Ο Ιησούς Επιβεβαιώνει την Ανακάλυψη του Σολομώντα

Η ανάγκη της ανεύρεσης νοήματος στη ζωή απασχόλησε τους ανθρώπους της αρχαιότητας. Ας γυρίσουμε τις σελίδες της ιστορίας τρεις χιλιάδες χρόνια πίσω και ας πάμε στο βασίλειο του Ισραήλ υπό τη διακυβέρνηση του Σολομώντα. Η Βασίλισσα της Σεβά είπε για εκείνον: «Αληθής ήτο ο λόγος, τον οποίον ήκουσα εν τη γη μου, περί των έργων σου και περί της σοφίας σου. Αλλά δεν επίστευον εις τους λόγους, εωσού ήλθον, και είδον οι οφθαλμοί μου· και ιδού, το ήμισυ δεν απηγγέλθη εις εμέ· η σοφία σου και η ευημερία σου υπερβαίνουσι την φήμην την οποίαν ήκουσα».—1 Βασιλέων 10:6, 7.

Γράφοντας το Γραφικό βιβλίο του Εκκλησιαστή, ο Βασιλιάς Σολομών πληροφόρησε τους αναγνώστες του για τα αποτελέσματα ενός πειράματος που έκανε προκειμένου να ρίξει φως στο ποιος είναι ο σκοπός της ζωής. Ήταν ένα πείραμα που σχετιζόταν με τις ευκαιρίες που είχε ένας συνηθισμένος βασιλιάς της αρχαίας Ανατολής να απολαύσει τη ζωή. Στο κεφάλαιο 2, εδάφια 1-10, σκιαγράφησε μια ζωή απολαύσεων την οποία είναι δύσκολο να φανταστούμε σήμερα. Εκείνος δοκίμασε όλα όσα του πρόσφερε η ζωή όσον αφορά τα υλικά πλούτη και τις σαρκικές απολαύσεις. Πώς αξιολόγησε το νόημα αυτών των επιδιώξεων; Η απάντησή του θα καταπλήξει όσους νιώθουν υπερβολικά σίγουροι.

Όταν ξανασκεφτόταν όλα αυτά τα πράγματα, η κρίση του ήταν συνήθως αρνητική. Αυτά ήταν μάταια, χάσιμο χρόνου. Έγραψε: «Παρετήρησα εγώ εν πάσι τοις έργοις μου τα οποία έκαμον αι χείρες μου, και εν παντί τω μόχθω τον οποίον εμόχθησα, και ιδού, τα πάντα ματαιότης και θλίψις πνεύματος, και ουδέν όφελος υπό τον ήλιον».—Εκκλησιαστής 2:11.

Εκείνος συμπέρανε ότι, στην καλύτερη περίπτωση, οι επίγειες απολαύσεις φέρνουν μόνο προσωρινή απόλαυση. Ακόμα και η ανθρώπινη σοφία δεν μπορεί να απαλλάξει τον άνθρωπο από τον πόνο και την αγωνία της ζωής.

Ο Ιησούς Χριστός κατέληξε σε ένα παρόμοιο συμπέρασμα όταν, απαντώντας στην ακατάλληλη ανησυχία ενός άντρα για κάποια υλική κληρονομιά, είπε στο πλήθος που άκουγε: «Να έχετε τα μάτια σας ανοιχτά και να φυλάγεστε από κάθε είδους πλεονεξία, επειδή, ακόμη και όταν έχει κανείς αφθονία, η ζωή του δεν είναι αποτέλεσμα των πραγμάτων που έχει στην κατοχή του».—Λουκάς 12:15.

Μόνο ο Ιεχωβά Θεός μπορεί να εξουδετερώσει εντελώς την ανθρώπινη αδυναμία στην καθημερινή ζωή και να προσδώσει σοφό σκοπό στις πράξεις του ανθρώπου. Συνεπώς, η ζωή χωρίς τον Θεό είναι μάταιη. Όπως έχει καταγραφεί στο εδάφιο Εκκλησιαστής 12:13, ο Σολομών εξήγησε: «Ας ακούσωμεν το τέλος της όλης υποθέσεως· φοβού τον Θεόν και φύλαττε τας εντολάς αυτού, επειδή τούτο είναι το παν του ανθρώπου».

Ανακαλύπτοντας το Νόημα της Ζωής

Ο Ιησούς Χριστός επιβεβαίωσε επανειλημμένα το συμπέρασμα του Σολομώντα ότι το νόημα της ζωής δεν μπορεί να διαχωριστεί από τον υγιή φόβο του Θεού. «Είναι γραμμένο», είπε ο Ιησούς, παραθέτοντας από το Λόγο του Θεού: «Ο άνθρωπος πρέπει να ζει, όχι μόνο με ψωμί, αλλά με κάθε λόγο που βγαίνει από το στόμα του Ιεχωβά». (Ματθαίος 4:4· Δευτερονόμιον 8:3) Ναι, για να είναι η ζωή κάποιου ατόμου ικανοποιητική, δεν μπορεί να αγνοηθεί η πνευματική της διάσταση. Περαιτέρω, ο Ιησούς είπε για τον εαυτό του: «Η τροφή μου είναι να κάνω το θέλημα εκείνου που με έστειλε και να τελειώσω το έργο του». (Ιωάννης 4:34) Το ότι υπηρετούσε υπάκουα τον ουράνιο Πατέρα του ήταν πηγή χαράς και ικανοποίησης. Τον έτρεφε. Έδινε σκοπό στη ζωή του.

Συνεπώς, μπορεί η ζωή να είναι πλήρης χωρίς τον Θεό; Όχι! Είναι ενδιαφέρον ότι ο ιστορικός Άρνολντ Τόινμπι έγραψε κάποτε: «Ο γνήσιος προορισμός μιας ανώτερης θρησκείας είναι να μεταδίδει τις πνευματικές συμβουλές και τις αλήθειες που αποτελούν την ουσία της σε όσο περισσότερες ψυχές μπορεί να αγγίξει, έτσι ώστε η καθεμιά από αυτές τις ψυχές να μπορεί κατόπιν να εκπληρώσει το γνήσιο προορισμό του Ανθρώπου. Ο γνήσιος προορισμός του Ανθρώπου είναι να δοξάζει τον Θεό και να βρίσκει χαρά σε Αυτόν για πάντα». Ο προφήτης Μαλαχίας εξέφρασε την άποψη του Θεού: «Τότε θέλετε επιστρέψει και διακρίνει μεταξύ δικαίου και ασεβούς, μεταξύ του δουλεύοντος τον Θεόν και του μη δουλεύοντος αυτόν».—Μαλαχίας 3:18.

[Εικόνα στη σελίδα 26]

«Ο Σκεπτόμενος», του Ροντέν

[Ευχαριστίες]

Scala/Art Resource, N.Y.