Από τους Αναγνώστες Μας
Συνελεύσεις των Μαρτύρων Σας ευχαριστώ για την εμπειρία με τίτλο «Μια Ημέρα που Άλλαξε τη Ζωή Της». (22 Μαρτίου 1995) Η εμπειρία της νεαρής γυναίκας την οποία προσκάλεσε η θεία της σε μια ημέρα ειδικής συνέλευσης των Μαρτύρων του Ιεχωβά μου θύμισε ότι το ίδιο συνέβη και με εμένα. Παρακολούθησα την πρώτη μου συνέλευση το καλοκαίρι του 1985, έπειτα από πρόσκληση του αδελφού μου. Η αρχική μου δυσπιστία σύντομα αντικαταστάθηκε από ένα αίσθημα θαλπωρής· ένιωσα σαν να βρισκόμουν μέσα σε μια μεγάλη οικογένεια. Αποφάσισα να συνεχίσω να μελετώ την Αγία Γραφή, και σήμερα είμαι τακτική σκαπάνισσα, ολοχρόνια κήρυκας των καλών νέων.
Ε. Φ., Ιταλία
Χρέη Σας ευχαριστώ για το άρθρο «Σας Συμφέρει να Μπείτε σε Χρέη;» (8 Ιουνίου 1995) Είμαι μόνο 13 χρονών, αλλά δεν διαχειριζόμουν καλά τα χρήματά μου. Πιστεύω ότι αυτό το άρθρο θα με βοηθήσει πολύ.
Κ. Α., Ηνωμένες Πολιτείες
Δουλεία Ως Αμερικανίδα αφρικανικής καταγωγής, εκτίμησα πάρα πολύ τη σειρά των άρθρων «Οι Αλυσίδες και τα Δάκρυα των Δούλων» του τεύχους 8 Ιουνίου 1995. Η φωτογραφία του εξωφύλλου μού έφερε δάκρυα στα μάτια. Συγκινήθηκα που είχατε το θάρρος να ασχοληθείτε με αυτά τα επονείδιστα ιστορικά γεγονότα. Το άρθρο παρουσιάστηκε με μεγάλη ευαισθησία και ήταν πολύ πληροφοριακό.
Μπ. Μ., Ηνωμένες Πολιτείες
Το άρθρο ήρθε ακριβώς στην κατάλληλη στιγμή επειδή συζητούσαμε αυτό το θέμα στο μάθημα της ιστορίας. Χρησιμοποίησα το άρθρο για να συμπληρώσω κάποια προαιρετική σχολική εργασία, και πήρα καλό βαθμό. Επίσης, λυπήθηκα πολύ για τους σκλάβους.
Μ. Κ., Γερμανία
Βιογραφία Το άρθρο «Η Επιτυχημένη Αναζήτησή μου για το Νόημα της Ζωής» (22 Μαΐου 1995) ήταν πολύ συγκινητικό. Η ιστορία του Χάρολντ Ντάιζ με βοήθησε να αποφασίσω αν θα αρχίσω την ολοχρόνια διακονία. Είχα επίσης την ευκαιρία να επισκεφτώ το Μπέθελ, τα παγκόσμια κεντρικά γραφεία των Μαρτύρων του Ιεχωβά στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης, και εντυπωσιάστηκα πολύ. Τώρα είναι βέβαιο ότι θα αρχίσω την ολοχρόνια διακονία!
Α. Κ., Ηνωμένες Πολιτείες
Να Συγχωρούμε και να Ξεχνάμε Σας ευχαριστώ για το έξοχο άρθρο «Η Άποψη της Αγίας Γραφής: Να Συγχωρούμε και να Ξεχνάμε—Πώς Είναι Δυνατόν;» (8 Ιουνίου 1995) Συχνά αναρωτιόμουν μήπως η Αγία Γραφή απαιτεί κάτι που είναι αδύνατον για ατελείς ανθρώπους. Αλλά τώρα καταλαβαίνω τι σημαίνει να συγχωρούμε και να ξεχνάμε. Το άρθρο έκανε ακόμα εντονότερη την πεποίθησή μου ότι οι εντολές του Θεού δεν είναι βαριές.
Τσ. Ι. Τσ., Νιγηρία
Ένιωσα την ανάγκη να σας γράψω για να σας πω πόσο πολύ εκτίμησα αυτό το άρθρο. Όταν ήμουν μικρή, με κακοποίησαν σεξουαλικά δύο θείοι μου. Αργότερα, έπεσα θύμα κακοποίησης και κακομεταχείρισης από το σύζυγό μου. Όταν έγινα Χριστιανή, προσπαθούσα να εκδηλώνω αγάπη και να είμαι συγχωρητική. Ωστόσο, ποτέ δεν μπόρεσα να πω με ειλικρίνεια ότι συγχώρησα εκείνους τους τρεις ανθρώπους που μου προκάλεσαν βαθύ πόνο επί πολλά χρόνια. Τώρα συνειδητοποιώ ότι υπάρχουν μερικά πράγματα που πρέπει να τα αφήνουμε στα χέρια του Ιεχωβά, και έτσι μπορώ να συνεχίσω τη ζωή μου. Το εδάφιο Αποκάλυψη 21:4 με διαβεβαιώνει ότι αυτός ο βαθύς πόνος που με έχει επηρεάσει θα εξαφανιστεί σύντομα.
Α. Μπ., Ηνωμένες Πολιτείες
Μόλις τελείωσα την ανάγνωση του άρθρου, και ποτέ δεν έχω νιώσει πιο κοντά στον Ιεχωβά Θεό από ό,τι αυτήν ακριβώς τη στιγμή. Πριν από λίγο καιρό, αναμείχτηκα σε μια σοβαρή αμαρτία για την οποία ζήτησα τη βοήθεια των πρεσβυτέρων της εκκλησίας. Μολονότι μου έδωσαν καλοσυνάτη, στοργική συμβουλή, δίσταζα ακόμα να μιλήσω στον Ιεχωβά με προσευχή. Αυτό το άρθρο με βοήθησε να καταλάβω σαφέστερα πώς συγχωρεί και ξεχνάει ο ουράνιος Πατέρας μας, πράγμα που το είχα μεγάλη ανάγκη. Με βοήθησε να τον πλησιάσω ανεπιφύλακτα με εγκάρδια προσευχή—ένα προνόμιο που ανόητα απέφευγα. Ευχαριστώ τον Ιεχωβά για το ότι μου έδωσε «την τροφή [μου] στον κατάλληλο καιρό».—Ματθαίος 24:45.
Ντ. Τζ. Σ., Ηνωμένες Πολιτείες