Ματιές στον Κόσμο

Αυξάνεται η Θνησιμότητα των Καπνιστριών

Μια πρόσφατη μελέτη, η οποία δημοσιεύτηκε στο Καναδικό Περιοδικό για τη Δημόσια Υγεία (The Canadian Journal of Public Health), διαπίστωσε ότι οι θάνατοι που σχετίζονται με το κάπνισμα ανάμεσα στις Καναδές αυξήθηκαν από 9.009 το 1985 σε 13.541 το 1991. Η μελέτη υπολογίζει πως, αν συνεχιστεί η τωρινή τάση, θα πεθάνουν περισσότερες γυναίκες παρά άντρες εξαιτίας του καπνίσματος μέχρι το έτος 2010. Υπολογίστηκε ότι το 1991 σημειώθηκαν 41.408 θάνατοι εξαιτίας του καπνίσματος (27.867 άντρες και 13.541 γυναίκες), σύμφωνα με την εφημερίδα Δε Τορόντο Σταρ (The Toronto Star). Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι θάνατοι από καρκίνο του πνεύμονα στις καπνίστριες εξαπλασιάστηκαν από τη δεκαετία του 1960 μέχρι τη δεκαετία του 1980, λέει ο Δρ Μάικλ Τουν της Αμερικανικής Αντικαρκινικής Εταιρίας. Οι ερευνητές συμπεραίνουν ότι «το κάπνισμα παραμένει αναντίρρητα η κυριότερη αιτία πρόωρων θανάτων στις Ηνωμένες Πολιτείες, η οποία θα μπορούσε να προληφθεί», αναφέρει η εφημερίδα Δε Γκλόουμπ εντ Μέιλ (The Globe and Mail) του Τορόντο στον Καναδά.

Ναρκωτικά στα Σχολεία της Γερμανίας

Μια μελέτη που περιέλαβε περισσότερους από 3.000 μαθητές στη βόρεια Γερμανία αποκαλύπτει εκτεταμένη χρήση εθιστικών ουσιών στα σχολεία. Σύμφωνα με το εβδομαδιαίο ειδησεογραφικό περιοδικό Φόκους (Focus), σχεδόν οι μισοί μαθητές ηλικίας 17 ετών είχαν πάρει οι ίδιοι ναρκωτικά, και περισσότεροι από το ένα τρίτο παίρνουν ναρκωτικά τώρα. Ο καθηγητής Πέτερ Στρουκ εξήγησε ότι, «σε πολλά λύκεια του Αμβούργου, υπάρχουν μαθητές ηλικίας 16 ή 17 ετών οι οποίοι παίρνουν πότε διεγερτικά και πότε ηρεμιστικά επί σταθερής βάσης». Γιατί, όμως, είναι η χρήση ναρκωτικών τόσο διαδεδομένη; Ο καθηγητής Κλάους Χούρελμαν ανέφερε τρεις λόγους για τη λήψη ναρκωτικών από τους νέους: την ανιαρή ζωή, το αίσθημα ότι δεν λαβαίνουν αρκετή αναγνώριση για προσωπικά επιτεύγματα και την πίεση των συνομηλίκων.

Αξιοπρόσεκτοι Ταξιδιώτες

Ένα αποδημητικό άλμπατρος διένυσε πετώντας 26.000 χιλιόμετρα σε 72 μέρες, και μια γκρίζα φώκια διένυσε κολυμπώντας 5.000 χιλιόμετρα σε τρεις μήνες. Οι επιστήμονες που ενδιαφέρονται για τη διατήρηση της φύσης ανακάλυψαν αυτούς τους καταπληκτικούς άθλους αντοχής, όταν έβαλαν μικροσκοπικούς ραδιοπομπούς σε επιλεγμένα άλμπατρος και φώκιες για να εντοπίζουν τις κινήσεις τους μέσω δορυφόρου. Σε κάποιο στάδιο του ταξιδιού, το άλμπατρος διένυσε περίπου 3.000 χιλιόμετρα σε τέσσερις μέρες πάνω από το Νότιο Ειρηνικό Ωκεανό. Η φώκια κολύμπησε μέχρι και 100 χιλιόμετρα σε μια μέρα μεταξύ της Σκωτίας και των Νησιών Φερόες, και έδειξε ότι έχει την εκπληκτική ικανότητα να προσανατολίζεται με ακρίβεια στην ανοιχτή θάλασσα, παρατηρεί η εφημερίδα Δε Τάιμς (The Times) του Λονδίνου. Τι υποκίνησε αυτά τα δύο μαραθώνια ταξίδια; Η αναζήτηση τροφής, λέει η είδηση.

«Διεθνές Σώμα Χωρίς ‘Ψυχή’»

«Για τρεις μέρες την περασμένη εβδομάδα, ηγέτες από όλες τις ηπείρους συναντήθηκαν στη δεξίωση που έγινε προς τιμήν της 50ής επετείου των Ηνωμένων Εθνών για να εκφωνήσουν πομπώδεις λόγους σχετικά με την κατάσταση του κόσμου», ανέφερε η εφημερίδα Δε Νιου Γιορκ Τάιμς (The New York Times) τον περασμένο Οκτώβριο. Προφανώς, όμως, έλειπε ένα σημαντικό στοιχείο από αρκετούς από τους «πομπώδεις λόγους»—η ειλικρίνεια. «Όπως συμβαίνει με τους πολιτικούς παντού», έλεγε η ίδια εφημερίδα, «έδωσαν υποσχέσεις που δεν θα κρατήσουν και επέκριναν άλλους για τα λάθη τους». Αφού ανέφερε οχτώ εθνικούς ηγέτες των οποίων τα λόγια συγκρούονταν με τις πράξεις της χώρας τους, η εφημερίδα συμπέρανε ότι το κυρίαρχο μήνυμά τους ήταν: «Κόσμε, ξέχνα τι κάνω· άκου τι λέω». Δεν είναι να απορεί κανείς που το περιοδικό Νέα των Η.Π.Α. & Παγκόσμιες Ειδήσεις (U.S.News & World Report) αποκάλεσε τα Ηνωμένα Έθνη «διεθνές σώμα χωρίς ‘ψυχή’».

Μέλισσες με Υψηλή Θερμοκρασία

Οι ιαπωνικές μέλισσες αμύνονται στις επιθέσεις της γιγαντιαίας σφήκας σκοτώνοντάς την με τη θερμότητα του σώματός τους, αναφέρει το περιοδικό Επιστημονικά Νέα (Science News). Όταν αντιληφθούν την παρουσία κάποιας σφήκας, οι μέλισσες παρασύρουν τον εχθρό μέσα στη φωλιά, όπου εκατοντάδες εργάτριες τη συλλαμβάνουν σχηματίζοντας γύρω της μια μπάλα. Κατόπιν «οι μέλισσες πάλλονται και ανεβάζουν τη θερμοκρασία της μπάλας στους 47 βαθμούς Κελσίου επί περίπου 20 λεπτά, θερμοκρασία που επιφέρει το θάνατο», παρατηρεί το περιοδικό. Εφόσον οι ιαπωνικές μέλισσες μπορούν να αντέξουν σε θερμοκρασίες που φτάνουν τους 50 βαθμούς Κελσίου, αυτή η τακτική δεν τις βλάπτει. Ωστόσο, δεν πέφτουν όλες οι σφήκες θύματα στην παγίδα της μέλισσας. Εφόσον «20 με 30 σφήκες μπορούν να εξολοθρέψουν μια αποικία με 30.000 μέλισσες σε 3 ώρες», οι γιγαντιαίες σφήκες μπορούν να νικήσουν τις μέλισσες κάνοντας μαζική επίθεση. «Σε αυτές τις περιπτώσεις», λέει το ίδιο περιοδικό, «καταλαμβάνουν τη φωλιά και συγκεντρώνουν τις προνύμφες και τις νύμφες των μελισσών».

Ο Σταυρός—Σύμβολο Βίας;

Μερικοί θεολόγοι αμφισβητούν την καταλληλότητα της χρήσης του σταυρού ως συμβόλου της Χριστιανοσύνης εξαιτίας των βίαιων αναμνήσεων που φέρνει στο νου, αναφέρει η εφημερίδα Δε Ντάλας Μόρνινγκ Νιουζ (The Dallas Morning News). Οι θεολόγοι ενθαρρύνουν τη χρήση συμβόλων τα οποία θα θυμίζουν τη ζωή του Ιησού μάλλον παρά το θάνατό του. Ο σταυρός «προωθεί τη λατρεία του θανάτου», είπε η θεολόγος Κάθριν Κέλερ της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ντρου στο Μάντισον του Νιου Τζέρσι των Η.Π.Α. «Κανένας δεν θα ήθελε μια ηλεκτρική καρέκλα ή μια αγχόνη ως βασικό σύμβολο της πίστης, αλλά αυτό θα χρησιμοποιούσαμε αν το κράτος θανάτωνε τον Ιησού σήμερα».

Οι Νερόψυλλοι Σπεύδουν σε Βοήθεια

Οι ταπεινοί νερόψυλλοι ίσως λύσουν το πρόβλημα των μολυσμένων υδάτινων οδών της ενδοχώρας, αναφέρει η εφημερίδα Ιντιπέντεντ (Independent) του Λονδίνου. Έτσι φαίνεται από κάποιο πρόγραμμα αποκατάστασης που βρίσκεται τώρα σε εξέλιξη. Στην αρχή, οι βιολόγοι απομάκρυναν 9,5 τόνους ψαριών που τρέφονται με νερόψυλλους από τη λιμνοθάλασσα Όρμσμπι του Νόρφοκ της Αγγλίας. Αυτό επέτρεψε στους ψύλλους να πολλαπλασιαστούν και να καταβροχθίσουν τα άλγη που μόλυναν τη λίμνη. Στη συνέχεια, άλλα φυτά βλάστησαν κάτω από το νερό από αδρανείς σπόρους, και επέστρεψαν διάφορα πουλιά, όπως φαλαρίδες και κύκνοι. Με τον καιρό, τα ψάρια θα μεταφερθούν ξανά στη λίμνη, και υπολογίζεται ότι ολόκληρο το οικοσύστημα θα επιστρέψει στη φυσιολογική του κατάσταση σε πέντε χρόνια. Οι υπέρμαχοι της διατήρησης του περιβάλλοντος στην Ευρώπη παρακολουθούν με ενδιαφέρον τα αποτελέσματα του προγράμματος.

Παραγκωνίζεται η Αμαρτία

«Τι απέγινε η αμαρτία;» ρωτάει το περιοδικό Νιούζγουικ (Newsweek). «Το επίμονο αίσθημα της προσωπικής αμαρτίας έχει σχεδόν εξαφανιστεί στο τωρινό αισιόδοξο στιλ της αμερικανικής θρησκείας». Οι ενορίτες «δεν θέλουν να ακούν κηρύγματα που μπορεί να διαταράξουν την αυτοεκτίμησή τους»· και μεταξύ των Καθολικών «η τακτική εξομολόγηση σε κάποιον ιερέα έχει γίνει ξεπερασμένη τελετουργία». Αντίπαλοι κληρικοί φοβούνται μήπως αποξενωθεί το ποίμνιό τους. Πολλοί «από συνήθεια καταδικάζουν τα κοινωνικά δεινά του ‘συστήματος’, όπως είναι ο ρατσισμός [και] ο σεξισμός», δηλώνει το άρθρο. «Αλλά κατά περίεργο τρόπο τηρούν σιγήν ιχθύος όσον αφορά θέματα που επηρεάζουν προσωπικά τους ανθρώπους—όπως είναι το διαζύγιο, η υπερηφάνεια, η απληστία και η υπέρμετρη προσωπική φιλοδοξία».

«Αποτυπώματα» Πολύτιμων Λίθων

Οι Βρετανίδες έχουν στην κατοχή τους 39 εκατομμύρια διαμαντένια κοσμήματα αξίας περίπου 17,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων (περ. 4 τρισ. δρχ.), ενώ κάθε χρόνο χάνονται από κλοπές κομμάτια αξίας 450 εκατομμυρίων δολαρίων (περ. 103 δισ. δρχ.). Τα περισσότερα κοσμήματα που χάνονται με αυτόν τον τρόπο δεν βρίσκονται ποτέ. Σύντομα λιώνουν το μέταλλο στο οποίο είναι στερεωμένα τα διαμάντια. Κατόπιν οι πολύτιμοι λίθοι τοποθετούνται σε άλλα κοσμήματα. Τώρα, ωστόσο, με τη βοήθεια ενός κεντρικού κομπιούτερ, οι κοσμηματοπώλες θα μπορούν να βάλουν στην ψηφιακή μνήμη τα μοναδικά ελαττώματα που έχει το κάθε πετράδι. Αυτά τα «αποτυπώματα» τα εντοπίζει μια ακτίνα λέιζερ χαμηλής πυκνότητας η οποία διαβάζει τις ατέλειες κάθε πετραδιού—δεν υπάρχουν δύο όμοια πετράδια. Ο μόνος τρόπος με τον οποίο θα μπορούσαν οι κλέφτες να ξεγελάσουν το σύστημα ασφαλείας θα ήταν το να κόψουν ξανά τα πετράδια, μια ακριβή τεχνική η οποία επίσης μειώνει την αξία τους, αναφέρει η εφημερίδα Δε Σάντεϊ Τάιμς (The Sunday Times) του Λονδίνου.

Προσοχή στα Πυροτεχνήματα

Επίσημες πηγές αναφέρουν ότι, «στις Η.Π.Α., περίπου 12.000 άτομα νοσηλεύονται κάθε χρόνο στα επείγοντα περιστατικά εξαιτίας τραυματισμών από πυροτεχνήματα», δηλώνει η Εβδομαδιαία Έκθεση για τη Νοσηρότητα και τη Θνησιμότητα (Morbidity and Mortality Weekly Report). Η έκθεση, που συντάχθηκε από την Επιτροπή για την Ασφάλεια των Καταναλωτικών Προϊόντων για τα έτη 1990-1994, υπολογίζει ότι το 20 τοις εκατό όλων των τραυματισμών από πυροτεχνήματα ήταν τραυματισμοί στα μάτια. Αυτοί, λέει η ίδια έκθεση, είναι «πολλές φορές σοβαροί και μπορούν να προκαλέσουν μόνιμη μείωση της οξύτητας της όρασης ή τύφλωση». Είναι αξιοσημείωτο, επίσης, ότι προφανώς οι παρατηρητές υπέστησαν περισσότερους τραυματισμούς στα μάτια από ό,τι οι χειριστές των πυροτεχνημάτων.

«Μοιάζει με Ωρολογιακή Βόμβα»

Γύρω στο 45 τοις εκατό του παγκόσμιου πληθυσμού ζει τώρα στις πόλεις, αναφέρει το περιοδικό Φόκους (Focus), και μέχρι το έτος 2000, υπολογίζεται ότι ο μισός πληθυσμός θα κατοικεί στις πόλεις. Μεγάλο μέρος της βόρειας Ευρώπης, της Ιταλίας και των ανατολικών Ηνωμένων Πολιτειών έχει αρκετά μεγάλη πυκνότητα πληθυσμού, και τοποθεσίες της Αιγύπτου, της Ινδίας, της Κίνας και της Νότιας Αφρικής έχουν μερικές πυκνοκατοικημένες πόλεις στην κατά τα άλλα αγροτική ύπαιθρο. Ωστόσο, δορυφορικές φωτογραφίες αποκαλύπτουν τώρα ότι μόνο το 3 με 4 τοις εκατό της γης είναι αστικοποιημένο. Αλλά καθώς 61 εκατομμύρια άνθρωποι μετακομίζουν στις πόλεις κάθε χρόνο, κυρίως στον αναπτυσσόμενο κόσμο, η πυκνότητα πληθυσμού σε αυτές τις αστικές περιοχές αυξάνεται επειδή «οι πόλεις δεν μπορούν να μεγαλώσουν τόσο γρήγορα όσο ο πληθυσμός τους», παρατηρεί το ίδιο περιοδικό, και προσθέτει: «Η κατάσταση μοιάζει με ωρολογιακή βόμβα».