Παράθυρο στη Μήτρα

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΤΗ ΤΟΥ ΞΥΠΝΑ! ΣΤΗΝ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ

ΟΙ ΠΡΟΗΓΜΕΝΕΣ προγεννητικές εξετάσεις που γίνονται στις μέρες μας δίνουν τη δυνατότητα στους γιατρούς να κάνουν όλο και πιο ακριβή διάγνωση πολλών ανωμαλιών, σωματικών ή διανοητικών, που τυχόν έχει κάποιο αγέννητο παιδί. Οι υπέρηχοι και η αμνιοκέντηση είναι μερικές από τις πιο δημοφιλείς μεθόδους που χρησιμοποιούνται.

Οι υπέρηχοι δεν είναι χειρουργική μέθοδος, αλλά μια μέθοδος που χρησιμοποιεί ανεπαίσθητα ηχητικά κύματα υψηλών συχνοτήτων για να σχηματίσει μια ψηφιακή εικόνα του μωρού που βρίσκεται στη μήτρα. Η αμνιοκέντηση περιλαμβάνει τη λήψη με σύριγγα δείγματος αμνιακού υγρού, του υγρού μέσα στο οποίο το μωρό πλέει στη μήτρα, και την εξέτασή του για να βρεθούν οι χημικοί δείκτες εμβρυϊκών ανωμαλιών, όπως είναι το σύνδρομο Ντάουν.

Αυτό το είδος ιατρικής τεχνολογίας, σε συνδυασμό με την επιλεκτική έκτρωση, έχει πλήξει την κοινωνία σαν βράχος που πέφτει σε λίμνη και έχει ταράξει τα νερά της ιατρικής δεοντολογίας.a Δυστυχώς, το σύστημα αξιών αυτού του κόσμου δεν αποτελεί μια σταθερή βάση, μέσω της οποίας να μπορούν να λυθούν τα ηθικά και δεοντολογικά ζητήματα, αλλά μοιάζει περισσότερο με ακυβέρνητη σχεδία που επιπλέει εκεί που σκάνε τα κύματα.

Η επιλεκτική έκτρωση, βοηθούμενη από την τεχνολογία, βρίσκεται πολύ μπροστά από τις νομικές μεταρρυθμίσεις σε μερικές χώρες. Σε 13 έρευνες που διεξάχθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες σε μια πρόσφατη περίοδο 15 ετών, ένα σταθερό ποσοστό 75 ως 78 τοις εκατό των ερωτηθέντων πίστευε ότι η έγκυος πρέπει να έχει το νόμιμο δικαίωμα να κάνει έκτρωση αν υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι το μωρό έχει κάποια σοβαρή ανωμαλία. Σε μερικές χώρες, η «προβλεπόμενη αναπηρία» από μόνη της αρκεί για να επιτραπεί η έκτρωση.

Στην Αυστραλία πρόσφατα, μια μητέρα μήνυσε το γιατρό της για σωματικές βλάβες, και κέρδισε τη δίκη, επειδή στην αρχή της εγκυμοσύνης της, εκείνος δεν είχε διαγνώσει ερυθρά. Όταν μια γυναίκα προσβληθεί από αυτή την ασθένεια στην αρχή της εγκυμοσύνης, μπορεί να υπάρξουν σοβαρές δυσμορφίες στο βρέφος. Η μητέρα ισχυρίστηκε ότι η αποτυχία του γιατρού της δεν της έδωσε την ευκαιρία να κάνει έκτρωση.

Σχολιάζοντας τις νομικές και τις δεοντολογικές επιπτώσεις αυτής της υπόθεσης, η ερευνήτρια νομικών θεμάτων Τζένιφερ Φιτζέραλντ είπε σε ένα άρθρο στο Περιοδικό του Νομικού Συλλόγου του Κουίνσλαντ (Queensland Law Society Journal), τεύχος Απριλίου 1995: «[Η έγκυος] πρέπει να αποφασίσει, όχι μόνο αν ‘θέλει να κάνει παιδί’, αλλά επίσης ‘τι είδους παιδί θέλει’». Αλλά ποια αναπηρία, ρωτάει η Φιτζέραλντ, παρέχει επαρκή λόγο για νόμιμη έκτρωση; «Λαγόχειλο, λυκόστομα, στραβισμός, σύνδρομο Ντάουν, δισχιδής ράχη;» Σε μερικά μέρη του κόσμου, λόγος θεωρείται το φύλο του παιδιού, ιδιαίτερα αν το παιδί είναι κορίτσι!

«Ανέγγιχτοι» στη Μήτρα;

Καθώς το ανθρώπινο γονιδίωμα ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια των επιστημόνων και το παράθυρο στη μήτρα γίνεται, τελικά, μικροσκόπιο στη μήτρα, ποια θα είναι η τύχη των αγέννητων βρεφών; Μήπως θα πρέπει εκείνα που έχουν ασήμαντες ανωμαλίες να ξεχωρίζονται και να εξαλείφονται; Πράγματι, η τάση των τελευταίων δεκαετιών είναι περισσότερες εκτρώσεις, όχι λιγότερες. Αντιμέτωποι με αυτό το μεγάλο κύμα και τον αφρό από δίκες που αφήνει στο πέρασμά του—όπως η δίκη που αναφέρθηκε νωρίτερα—οι γιατροί ανησυχούν. Είναι ευνόητο ότι αυτό θα μπορούσε να τους ωθήσει σε μια ακόμη πιο αμυντική προσέγγιση στην ιατρική, όπως το να απαιτούν ορισμένες εξετάσεις, όχι τόσο για το καλό της μητέρας και του μωρού αλλά για να προστατευτούν οι ίδιοι. Η Φιτζέραλντ γράφει ότι, κατά συνέπεια, «πιθανώς θα αυξηθεί ο αριθμός των προγεννητικών εξετάσεων και, κατ’ επέκταση, ο αριθμός των επιλεκτικών εκτρώσεων». Αυτό, προσθέτει, θα καθιέρωνε «ένα σύστημα όμοιο με τις κάστες στο οποίο οι ‘ανέγγιχτοι’ γίνονται τα ‘θύματα’».

Και τι θα συμβεί αν μια μητέρα γεννήσει ένα ανάπηρο παιδί ενώ της είχε δοθεί κάθε ευκαιρία—ίσως και ενθάρρυνση—να κάνει έκτρωση; «Ίσως να έρθει η εποχή», λέει η Φιτζέραλντ, «οπότε θα λέγεται στους γονείς ότι δεν μπορούν να αναμένουν υποστήριξη για την κάλυψη των αναγκών των ανάπηρων παιδιών τους επειδή εκείνοι επέλεξαν να κάνουν το παιδί ενώ μπορούσαν να είχαν κάνει έκτρωση».

Δεν πρέπει να παραβλέψουμε το μήνυμα που μεταδίδει η επιλεκτική έκτρωση στα ανάπηρα άτομα της κοινωνίας μας. Όταν μια κοινωνία απαλλάσσεται από τα αγέννητα παιδιά εξαιτίας ελαττωμάτων, δεν θα κάνει αυτό τα ανάπηρα άτομα να νιώθουν περισσότερο ότι αποτελούν φορτίο για τους άλλους; Δεν θα το κάνει αυτό πιο δύσκολο για εκείνους να αντιμετωπίσουν την αρνητική εικόνα που ίσως ήδη έχουν για τον εαυτό τους;

Το ότι η σύγχρονη κοινωνία θα απέρριπτε τα αγέννητα παιδιά όπως οι εργάτες απορρίπτουν τα ελαττωματικά ανταλλακτικά σε μια γραμμή παραγωγής ταιριάζει με την περιγραφή που κάνει η Αγία Γραφή για την προσωπικότητα των ανθρώπων που ζουν στις «τελευταίες ημέρες» αυτού του ασεβούς κόσμου. Προείπε ότι, σε μεγάλη κλίμακα, οι άνθρωποι θα ήταν «άστοργοι». (2 Τιμόθεο 3:1-5) Η λέξη του Κειμένου αναφέρεται στο φυσικό δεσμό που έχει ένα μέλος της οικογένειας με κάποιο άλλο, όπως είναι η αγάπη που έχει η μητέρα για τα παιδιά της.

‘Κλυδωνιζόμενοι και μεταφερόμενοι εδώ και εκεί από κάθε άνεμο διδασκαλίας’, οι ακαθοδήγητοι άνθρωποι αυτού του κόσμου σαφώς παρουσιάζουν ζωηρή αντίθεση με εκείνους που ακολουθούν το βέβαιο Λόγο του Θεού. (Εφεσίους 4:14) Σαν άγκυρα για την ψυχή, η Αγία Γραφή μάς κρατάει ηθικά σταθερούς και αμετακίνητους σε θυελλώδεις θάλασσες. (Παράβαλε Εβραίους 6:19.) Έτσι, ενώ οι Χριστιανοί αναγνωρίζουν ότι μια γυναίκα μπορεί να αποβάλει τυχαία ένα σοβαρά παραμορφωμένο έμβρυο, και μόνο η σκέψη να κοιτάξουν στη μήτρα για να δουν αν ένα βρέφος είναι αρκετά υγιές ώστε να το κρατήσουν είναι εντελώς αποκρουστική για αυτούς.b—Παράβαλε Έξοδος 21:22, 23.

Αυτό που χαλυβδώνει την απόφαση του Χριστιανού να διακρατήσει ακεραιότητα είναι η υπόσχεση του Θεού ότι θα έρθει ο καιρός που ‘κανένας κάτοικος δεν θα λέει: «Είμαι άρρωστος»’. (Ησαΐας 33:24, ΜΝΚ· 35:5, 6) Ναι, παρά τις τωρινές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι ανάπηροι και παρά τις θυσίες τις οποίες κάνουν εκείνοι που τους φροντίζουν, ‘θα έρθει καλή έκβαση σε εκείνους που φοβούνται τον αληθινό Θεό’.—Εκκλησιαστής 8:12, ΜΝΚ.

[Υποσημειώσεις]