Τα Παιδιά της Συμφοράς
ΠΩΣ είναι να είσαι πρόσφυγας; Προσπαθήστε να φανταστείτε ότι ζείτε ειρηνικά, αλλά ξαφνικά αλλάζει ολόκληρος ο κόσμος σας. Μέσα σε μια νύχτα, οι γείτονες γίνονται εχθροί. Έρχονται στρατιώτες οι οποίοι θα λεηλατήσουν και θα κάψουν το σπίτι σας. Έχετε δέκα λεπτά για να μαζέψετε τα πράγματά σας και να φύγετε για να σώσετε τη ζωή σας. Μπορείτε να πάρετε μόνο μια μικρή τσάντα, επειδή θα χρειαστεί να τη μεταφέρετε πολλά χιλιόμετρα. Τι θα βάλετε μέσα;
Φεύγετε ακούγοντας να πέφτουν πυροβολισμοί και οβίδες. Βρίσκετε και άλλους που επίσης φεύγουν. Περνούν μέρες· σέρνεστε πεινασμένοι, διψασμένοι και απίστευτα κουρασμένοι. Για να επιζήσετε πρέπει να πιέσετε το σώμα σας παρότι έχετε ξεπεράσει τα όρια της εξάντλησης. Κοιμάστε στο χώμα. Ψάχνετε στα χωράφια για να βρείτε κάτι να φάτε.
Πλησιάζετε σε μια χώρα όπου θα είστε ασφαλείς, αλλά οι φρουροί των συνόρων δεν σας αφήνουν να περάσετε. Ψάχνουν την τσάντα σας και κατάσχουν ό,τι έχει αξία. Βρίσκετε ένα άλλο σημείο ελέγχου και περνάτε τα σύνορα. Σας βάζουν σε ένα άθλιο στρατόπεδο προσφύγων, φραγμένο με αγκαθωτό συρματόπλεγμα. Μολονότι σας περιβάλλουν άλλοι που βρίσκονται στην ίδια οικτρή κατάσταση, νιώθετε μόνοι και μπερδεμένοι.
Σας λείπει η συντροφιά της οικογένειάς σας και των φίλων σας. Εξαρτάστε απόλυτα από τη βοήθεια των άλλων. Δεν υπάρχει εργασία· δεν υπάρχει τίποτα να κάνετε. Παλεύετε με αισθήματα απελπισίας, απογοήτευσης και θυμού. Ανησυχείτε για το μέλλον σας, γνωρίζοντας ότι η παραμονή σας στο στρατόπεδο θα είναι μάλλον προσωρινή. Φυσικά, το στρατόπεδο δεν είναι σπίτι—είναι σαν μια αίθουσα αναμονής ή μια αποθήκη με ανθρώπους που δεν τους θέλει κανένας. Αναρωτιέστε αν θα σας στείλουν δια της βίας πίσω στον τόπο σας.
Αυτή είναι η εμπειρία εκατομμυρίων ανθρώπων σήμερα. Σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία του Ο.Η.Ε. για τους Πρόσφυγες (UNHCR), 27 εκατομμύρια άνθρωποι παγκόσμια έχουν εξαναγκαστεί σε φυγή εξαιτίας πολέμου ή διωγμού. Άλλα 23 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν εκτοπιστεί μέσα στην ίδια τους τη χώρα. Συνολικά, ο 1 στους 115 ανθρώπους στη γη έχει εξαναγκαστεί σε φυγή. Οι περισσότεροι είναι γυναικόπαιδα. Παιδιά του πολέμου και της συμφοράς, οι πρόσφυγες έχουν γίνει έρμαιο σε έναν κόσμο που δεν τους θέλει, έναν κόσμο που τους απορρίπτει, όχι για το ποιοι είναι, αλλά για το τι είναι.
Η παρουσία τους είναι ένδειξη της τρομερής αναταραχής που υπάρχει ανά τον κόσμο. Η UNHCR δηλώνει: «Οι πρόσφυγες είναι το έσχατο σύμπτωμα της κοινωνικής αποσύνθεσης. Είναι ο τελευταίος, πιο φανερός κρίκος μιας αλυσίδας από αιτίες και αποτελέσματα που ορίζουν την έκταση της κοινωνικής και πολιτικής κατάρρευσης μιας χώρας. Αν τους δούμε παγκόσμια, αποτελούν δείκτη της τωρινής κατάστασης του ανθρώπινου πολιτισμού».
Οι ειδικοί λένε ότι το πρόβλημα είναι πρωτοφανούς κλίμακας και αυξάνεται, χωρίς να φαίνεται τέλος στον ορίζοντα. Τι έχει οδηγήσει σε αυτή την κατάσταση; Υπάρχει κάποια λύση; Τα ακόλουθα άρθρα θα εξετάσουν αυτά τα ερωτήματα.
[Ευχαριστία για την προσφορά των εικόνων στη σελίδα 3]
Αγόρι στα αριστερά: UN PHOTO 159243/J. Isaac
U.S. Navy photo