Η Άποψη της Αγίας Γραφής

Γιατί η Αποκοπή Είναι μια Στοργική Διευθέτηση

ΑΦΟΡΙΣΜΟΣ ή αποβολή από την εκκλησία—και μόνο η ιδέα φέρνει ανάμεικτα αισθήματα σε πολλά θρησκευόμενα άτομα.a Οι περισσότεροι συμφωνούν ότι οι θρησκείες χρειάζεται να ασκούν κάποιο είδος διαπαιδαγώγησης. Αλλά πολλοί θεωρούν τον αφορισμό λείψανο του παρελθόντος—ένα σκληρό είδος διαπαιδαγώγησης που τους θυμίζει το κυνήγι μαγισσών και την ιερά εξέταση.

Κάτι που εντείνει το πρόβλημα είναι η διεισδυτική επιρροή του άθρησκου κόσμου. Έτσι, οι περισσότερες από τις θρησκείες του Χριστιανικού κόσμου έχουν υιοθετήσει μια πιο ανεκτική άποψη για την αμαρτία. Δεν είναι παράξενο, λοιπόν, το ότι ένας Επισκοπελιανός κληρικός είπε: «Ο αφορισμός είναι μέρος της παράδοσής μας, αλλά δεν νομίζω ότι εφαρμόζεται σε αυτόν τον αιώνα».

Ωστόσο, πολλοί θα εκπλαγούν αν μάθουν ότι στους Μάρτυρες του Ιεχωβά η αποκοπή (το αντίστοιχο της αποβολής από την εκκλησία) λαβαίνεται στα σοβαρά. Είναι αλήθεια ότι δεν είναι εύκολο να ληφθεί ένα τέτοιο μέτρο, αλλά αποτελεί μια στοργική διευθέτηση. Πώς συμβαίνει αυτό;

Υποστηρίζει το Όνομα του Θεού

Ο Ιεχωβά είναι άγιος Θεός. Δεν ανέχεται την εσκεμμένη αμαρτία από μέρους εκείνων που ισχυρίζονται ότι τον λατρεύουν. Ο απόστολος Πέτρος έγραψε στους Χριστιανούς: «Γίνετε και εσείς οι ίδιοι άγιοι σε όλη τη διαγωγή σας, επειδή είναι γραμμένο: ‘Πρέπει να είστε άγιοι, επειδή εγώ είμαι άγιος’». (1 Πέτρου 1:15, 16) Έτσι η αποκοπή των αμετανόητων αμαρτωλών εξυψώνει το άγιο όνομα του Θεού· δείχνει αγάπη για αυτό το όνομα.—Παράβαλε Εβραίους 6:10.

Μήπως αυτό σημαίνει ότι αν ένας Χριστιανός υποκύψει σε κάποια αδυναμία ή πέσει σε μια σοβαρή αμαρτία αυτομάτως αποβάλλεται από την εκκλησία; Καθόλου! Ο Ιεχωβά δεν είναι ψυχρός δικτάτορας. Εκδηλώνει έλεος και κατανόηση. Θυμάται ότι είμαστε ατελείς. (Ψαλμός 103:14) Ο Ιεχωβά αναγνωρίζει ότι «όλοι έχουν αμαρτήσει και υστερούν ως προς τη δόξα του Θεού». (Ρωμαίους 3:23) Ο Θεός έχει διευθετήσει να υπάρχει πνευματική βοήθεια μέσα στην εκκλησία έτσι ώστε αν κάποιος Χριστιανός κάνει ένα «εσφαλμένο βήμα» ή ακόμη και αν διαπράξει μια σοβαρή αμαρτία, να μπορεί στοργικά να ‘διορθωθεί’ με πνεύμα πραότητας. (Γαλάτες 6:1) Με το να δεχτεί τη συμβουλή από το Λόγο του Θεού και με το να δείξει εγκάρδια λύπη και γνήσια μετάνοια, το άτομο που παρέκκλινε από το μονοπάτι της δικαιοσύνης μπορεί να ‘γιατρευτεί’ πνευματικά.—Ιακώβου 5:13-16.

Τι γίνεται, όμως, αν ένας βαφτισμένος Χριστιανός σφάλει σοβαρά και όλες οι προσπάθειες για να αποκατασταθεί δεν έχουν επιτυχία; Με άλλα λόγια, τι γίνεται αν αρνείται πεισματικά να διορθώσει την αμαρτωλή πορεία του;

Διατηρεί Ασφαλή την Εκκλησία

Η Αγία Γραφή προστάζει τους Χριστιανούς: «Να πάψετε να συναναστρέφεστε με οποιονδήποτε αποκαλείται αδελφός ο οποίος είναι πόρνος ή άπληστο άτομο ή ειδωλολάτρης ή υβριστής ή μέθυσος ή άρπαγας, μάλιστα ούτε καν να τρώτε με τέτοιον άνθρωπο».—1 Κορινθίους 5:11.

Μήπως αυτός ο Γραφικός νόμος είναι σκληρός και υποτιμητικός; Σκεφτείτε το εξής: Όταν ένας πωρωμένος εγκληματίας καταδικάζεται σε φυλάκιση επειδή παραβίασε το νόμο, μήπως αυτό θεωρείται σκληρό ή απάνθρωπο; Όχι, επειδή η κοινότητα έχει το δικαίωμα να περιφρουρεί την ειρήνη και την ασφάλειά της. Μάλιστα, ο εγκληματίας αποκόπτεται από τη νομοταγή κοινωνία ενόσω εκτίει την ποινή της φυλάκισής του.

Παρόμοια, η Χριστιανική εκκλησία δικαιολογημένα αποβάλλει από ανάμεσά της τα αμετανόητα άτομα που αδικοπραγούν. Γιατί; Επειδή η εκκλησία πρέπει να αποτελεί καταφύγιο από ανήθικους άρπαγες και από άλλα άτομα που αμαρτάνουν εσκεμμένα.

Συνειδητοποιώντας ότι ‘ένας αμαρτωλός αφανίζει μεγάλα καλά’, ο απόστολος Παύλος πρόσταξε τους ομοπίστους του: «Να απομακρύνετε τον πονηρό άνθρωπο από ανάμεσά σας». (Εκκλησιαστής 9:18· 1 Κορινθίους 5:13) Αυτό το μέτρο δεν επιτρέπει στον αμαρτωλό να εξαπλώσει τη διαφθορά στην εκκλησία, και προστατεύει το καλό όνομα της εκκλησίας.—Παράβαλε 1 Τιμόθεο 3:15.

Προστασία για τα Άτομα

Η αποκοπή προστατεύει επίσης τα μέλη της εκκλησίας ατομικά. Ας δούμε ένα παράδειγμα: Φανταστείτε ότι ξυπνάτε από το θόρυβο μιας κόρνας ή ενός συναγερμού αυτοκινήτου. Δεν μπορείτε να αγνοήσετε το διαπεραστικό ήχο· στ’ αλήθεια σας συνταράζει! Παρόμοια, όταν κάποιος αποβάλλεται από την εκκλησία, υπάρχουν ελπίδες ότι αυτό το μέτρο θα τραβήξει την προσοχή κάθε μέλους του ποιμνίου. Τους συνταράζει βαθιά. Δεν μπορούν να το αγνοήσουν. Πώς μπορεί να αποτελέσει προστασία αυτό;

«Όταν άκουσα για πρώτη φορά στην Αίθουσα Βασιλείας ότι κάποιος είχε αποκοπεί, αρχικά συγκλονίστηκα», λέει μια Μάρτυρας. «Κατόπιν με ταπείνωσε. Με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι και εγώ θα μπορούσα να πέσω». Όπως δείχνουν τα λόγια της, η αποκοπή μπορεί να υποκινήσει τους άλλους να αξιολογήσουν τη διαγωγή τους.—1 Κορινθίους 10:12.

Θέτοντας στον εαυτό μας το ερώτημα: ‘Υπάρχουν κάποιοι τομείς στη ζωή μου στους οποίους είμαι πνευματικά ευάλωτος;’, ή άλλα παρόμοια, μπορούμε να βοηθηθούμε να εξετάσουμε την υπόστασή μας ενώπιον του Θεού. Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να συνεχίσουμε να ‘απεργαζόμαστε τη δική μας σωτηρία με φόβο και τρόμο’.—Φιλιππησίους 2:12.

Επιστροφή στον Θεό

«Όσο δύσκολο και αν ήταν», είπε μια Χριστιανή που είχε αποβληθεί για κάποιο διάστημα, «η διαπαιδαγώγηση ήταν απαραίτητη και πολύ αναγκαία, και αποδείχτηκε ζωοσωτήρια». Αυτό τονίζει μια άλλη σημαντική πλευρά της αποκοπής. Μπορεί να υποκινήσει τους πρώην αμετανόητους αμαρτωλούς να κάνουν τα πρώτα βήματα της επιστροφής προς τον Θεό.

Ο απόστολος Παύλος είπε: «Αυτόν που ο Ιεχωβά αγαπάει τον διαπαιδαγωγεί». (Εβραίους 12:6) Και ενώ είναι αλήθεια ότι «καμιά διαπαιδαγώγηση δεν φαίνεται προς το παρόν να φέρνει χαρά, αλλά λύπη· ύστερα όμως, σε εκείνους που έχουν γυμναστεί από αυτήν αποφέρει ειρηνικό καρπό, δηλαδή, δικαιοσύνη».—Εβραίους 12:11.

Αυτό συνέβη στον Ρίτσαρντ. Αφού ήταν αποκομμένος σχεδόν δύο χρόνια, μετανόησε, διόρθωσε τη διαγωγή του που ατίμαζε τον Θεό και έγινε ξανά δεκτός στη Χριστιανική εκκλησία. Κοιτάζοντας στο παρελθόν, λέει σχετικά με αυτή την εμπειρία: «Καταλαβαίνω ότι έπρεπε να αποκοπώ και ότι μου άξιζε πλήρως. Ήταν απαραίτητο και με βοήθησε να δω πόσο σοβαρή ήταν η πορεία μου καθώς και ότι ήταν ανάγκη να ζητήσω από τον Ιεχωβά να με συγχωρήσει».

Ίσως δεν είναι εύκολο να υπομείνει κάποιος τη διαπαιδαγώγηση. Απαιτείται ταπεινότητα για να την αποδεχτεί, αλλά όσοι μαθαίνουν από αυτήν θερίζουν πλούσιους καρπούς.

Συνεπώς, η αποκοπή είναι μια στοργική διευθέτηση επειδή υποστηρίζει το άγιο όνομα του Θεού και προστατεύει την εκκλησία από τη φθοροποιά επιρροή της αμαρτίας. Επίσης, δείχνει αγάπη για το άτομο που αδικοπραγεί ενθαρρύνοντάς το να μετανοήσει και να ‘μεταστραφεί για να εξαλειφτούν οι αμαρτίες του, ώστε να έρθουν εποχές αναζωογόνησης από το πρόσωπο του Ιεχωβά’.—Πράξεις 3:19.

[Υποσημείωση]

[Ευχαριστία για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 26]

The New Testament: A Pictorial Archive from Nineteenth-Century Sources, by Don Rice/Dover Publications, Inc.