Φτώχεια—Η ‘Σιωπηλή Κρίσιμη Κατάσταση’

«ΑΚΟΥΜΕ πολλά για τις κραυγαλέες κρίσιμες καταστάσεις που σχετίζονται με την παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας, τα στρώματα του όζοντος και τη ρύπανση των ωκεανών», ανέφερε ο σύμβουλος των Ηνωμένων Εθνών Δρ Μαχούμπ Αλ-Χακ, αλλά πρόσθεσε: «Η παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας και πολλές άλλες κραυγαλέες κρίσιμες καταστάσεις δεν έχουν ακόμη σκοτώσει κανέναν, [ενώ] οι σιωπηλές κρίσιμες καταστάσεις προκαλούν πολλούς θανάτους στις αναπτυσσόμενες χώρες κάθε μέρα». Ο Δρ Αλ-Χακ σχολίασε σχετικά με μία από αυτές τις σιωπηλές κρίσιμες καταστάσεις. «Η φτώχεια», είπε, «είναι πράγματι ο χειρότερος δολοφόνος». Πώς συμβαίνει αυτό;

Για πολλούς από τους 1,3 δισεκατομμύρια ανθρώπους παγκόσμια οι οποίοι ψευτοζούν με ένα δολάριο ή και λιγότερο τη μέρα, η φτώχεια πράγματι μετατρέπεται σε θανατηφόρα καταστροφή. Μέχρι και 18 εκατομμύρια άνθρωποι, αναφέρει το περιοδικό Χρονικό του Ο.Η.Ε. (UN Chronicle), πεθαίνουν κάθε χρόνο από «αιτίες που σχετίζονται με τη φτώχεια». Αυτός ο αριθμός είναι συγκλονιστικός! Φανταστείτε πόσο «κραυγαλέες» θα ήταν οι ειδήσεις αν, για παράδειγμα, ολόκληρος ο πληθυσμός της Αυστραλίας, περίπου 18 εκατομμύρια, πέθαινε από την πείνα μέσα σε ένα έτος! Ωστόσο, για τους θανάτους αυτών των εκατομμυρίων φτωχών, σχολίασε μια ραδιοφωνική εκπομπή του Ο.Η.Ε., «δεν γίνεται πολλή συζήτηση». Αυτό είναι, στην πραγματικότητα, μια ‘σιωπηλή καταστροφή’.

Για να σπάσει η σιωπή, εκπρόσωποι από 117 χώρες οι οποίοι παρακολούθησαν την πρώτη Παγκόσμια Διάσκεψη για την Κοινωνική Ανάπτυξη μίλησαν για τρόπους αντιμετώπισης του παγκόσμιου προβλήματος της φτώχειας. «Πριν από εκατόν πενήντα χρόνια, ο κόσμος προώθησε μια κοινωνική εκστρατεία κατά της δουλείας», υπενθύμισε ο Τζέιμς Γκούσταβ Σπεθ, διευθυντής στο Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για την Ανάπτυξη. «Σήμερα εμείς πρέπει να προωθήσουμε μια παγκόσμια κοινωνική εκστρατεία κατά της μαζικής φτώχειας». Γιατί τέτοια ανησυχία; Η φτώχεια, προειδοποίησε ο ίδιος, «προξενεί απόγνωση και αστάθεια, και θέτει σε κίνδυνο τον κόσμο μας».

Ωστόσο, ακόμη και όταν οι εκπρόσωποι συζητούσαν τρόπους για να τερματιστεί η φτώχεια, το ‘ρολόι της φτώχειας’ κατέγραφε τον αριθμό των βρεφών που γεννιούνται σε φτωχές οικογένειες κάθε μέρα, δείχνοντας ότι η εικόνα της παγκόσμιας φτώχειας γίνεται ολοένα πιο ζοφερή. Το ρολόι, το οποίο υπήρχε στο χώρο της διάσκεψης, έδειχνε ότι, στη διάρκεια της εβδομάδας που κράτησε η συνάντηση κορυφής, προστέθηκαν σχεδόν 600.000 νεογέννητα στις διαρκώς αυξανόμενες τάξεις των φτωχών. Στο τέλος της τελευταίας μέρας της συνάντησης, το ρολόι έκλεισε· αλλά στην πραγματικότητα, όπως παρατήρησε ο Σπεθ, «το ρολόι συνεχίζει να χτυπάει». Το ερώτημα τώρα είναι: Θα το προσέξει κανείς;