Ένα Λαμπρό Μέλλον για τα Παιδιά Μας
ΑΠΟ το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου και έπειτα, οι κυβερνήσεις του κόσμου έχουν συντάξει και υπογράψει πληθώρα συνθηκών για να προστατέψουν τους αμάχους στους πολέμους. Σε αυτές περιλαμβάνονται συνθήκες που επιτρέπουν την αποστολή ρούχων καθώς και φαρμάκων και τροφίμων για τα παιδιά. Διεθνείς συμβάσεις υπόσχονται να προστατεύουν τα παιδιά από τη σεξουαλική εκμετάλλευση, τα βασανιστήρια και τη βία. Άλλες συμβάσεις απαγορεύουν επίσης την κατάταξη ατόμων κάτω των 15 ετών στις ένοπλες δυνάμεις.
Η Κατάσταση των Παιδιών του Κόσμου το 1996 (The State of the World’s Children 1996), μια έκθεση του Ταμείου των Ηνωμένων Εθνών για τα Παιδιά, επικροτεί αυτούς τους νόμους χαρακτηρίζοντάς τους «πραγματικά ορόσημα» και προσθέτει: «Όταν οι πολιτικοί γνωρίζουν ότι υπάρχουν κανόνες βάσει των οποίων τελικά θα κριθούν είναι πιθανότερο πως θα συμπεριλάβουν αυτούς τους κανόνες στους υπολογισμούς τους».
Ασφαλώς, οι πολιτικοί υπολογίζουν επίσης ότι η διεθνής κοινότητα πολλές φορές δεν έχει ούτε την ικανότητα ούτε την επιθυμία να επιβάλει τους νόμους. Γι’ αυτό η έκθεση αναγνωρίζει ότι «δεδομένης της έκτασης στην οποία έχουν περιφρονηθεί αυτές οι αρχές, είναι εύκολο να αψηφήσει κάποιος το ήδη υπάρχον σώμα του διεθνούς δικαίου».
Έπειτα, υπάρχει και το οικονομικό ζήτημα. Το 1993, μαίνονταν πόλεμοι σε 79 κράτη. Εξήντα πέντε από αυτά ήταν φτωχά κράτη. Πού βρήκαν αυτά τα φτωχά κράτη τα όπλα με τα οποία πολεμούσαν; Κυρίως, από τα πλούσια κράτη. Και ποιοι είναι οι πέντε μεγαλύτεροι εξαγωγείς όπλων προς τον αναπτυσσόμενο κόσμο; Τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών!
Κάποιοι Ενδιαφέρονται
Υπάρχουν, ασφαλώς, κάποιοι που ενδιαφέρονται βαθιά για τα όσα περνούν τα παιδιά στον πόλεμο. Μεμονωμένα άτομα και οργανώσεις παρέχουν στοργική βοήθεια στα μικρά θύματα του πολέμου. Για παράδειγμα, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, οι οποίοι δεν παίρνουν μέρος σε πολέμους, το έχουν κάνει αυτό. Αλλά για να τεθεί τέλος στην κακομεταχείριση των παιδιών στους πολέμους στην πραγματικότητα πρέπει να τεθεί τέλος στον ίδιο τον πόλεμο, μια προοπτική που ίσως φαίνεται απίθανη. Εξαιτίας του μακραίωνου ιστορικού που έχει η ανθρωπότητα σε διαμάχες και συγκρούσεις, πολλοί συμπεραίνουν ότι οι άνθρωποι δεν θα φέρουν ποτέ παγγήινη ειρήνη. Σε αυτό έχουν δίκιο.
Οι άνθρωποι συμπεραίνουν επίσης ότι ο Θεός δεν πρόκειται ποτέ να παρέμβει στις υποθέσεις των εθνών ούτε πρόκειται να φέρει διαρκή ειρήνη στον πλανήτη. Σε αυτό έχουν άδικο.
Ο Δημιουργός μας, ο Ιεχωβά Θεός, ενδιαφέρεται βαθιά για τα πράγματα που λαβαίνουν χώρα στη γη. Στο Λόγο του, την Αγία Γραφή, ο Ιεχωβά ρωτάει: «Μήπως εγώ βρίσκω ευχαρίστηση στο θάνατο του πονηρού . . . και όχι στο να επιστρέψει από τις οδούς του και να εξακολουθήσει να ζει;» Ο Θεός απαντάει κατηγορηματικά: «Εγώ δεν βρίσκω ευχαρίστηση στο θάνατο κάποιου που πεθαίνει».—Ιεζεκιήλ 18:23, 32.
Για σκεφτείτε το αυτό: Αν ο συμπονετικός Δημιουργός μας επιθυμεί να μετανοήσουν και να απολαύσουν τη ζωή ακόμα και οι πονηροί ενήλικοι, ασφαλώς θέλει να ζουν και να απολαμβάνουν τη ζωή και τα παιδιά επίσης! Εντούτοις, ο στοργικός μας Θεός δεν θα ανέχεται τους πονηρούς για πάντα. «Όσοι πράττουν το κακό θα εκκοπούν», υπόσχεται ο Λόγος του Θεού. «Λίγο ακόμη και ο πονηρός δεν θα υπάρχει πια».—Ψαλμός 37:9, 10.
Ο Ιησούς Χριστός, ο οποίος αντανακλούσε τέλεια την προσωπικότητα του ουράνιου Πατέρα του, αγαπούσε τα παιδιά και είπε ότι «σε τέτοιου είδους άτομα ανήκει η βασιλεία των ουρανών». (Ματθαίος 19:14) Η θυσία παιδιών στους θεούς του πολέμου είναι κάτι το απεχθές τόσο για τον Ιεχωβά Θεό όσο και για τον Γιο Του, τον Ιησού Χριστό.—Παράβαλε Δευτερονόμιο 18:10, 12.
Η Υπόσχεση του Θεού για ένα Λαμπρό Μέλλον
Ο Θεός έχει επιτρέψει τους πολέμους και τα παθήματα στο διάβα των αιώνων προκειμένου να εδραιωθεί για όλη την ερχόμενη αιωνιότητα η αλήθεια που δήλωσε ο προφήτης Ιερεμίας: «Γνωρίζω καλά, Ιεχωβά, ότι δεν ανήκει στο χωματένιο άνθρωπο η οδός του. Στον άνθρωπο που περπατάει δεν ανήκει το να κατευθύνει το βήμα του». (Ιερεμίας 10:23) Η Αγία Γραφή υπόσχεται ότι σύντομα ο Ιεχωβά θα δικαιώσει την παγκόσμια κυριαρχία του “καταπαύοντας τους πολέμους ως την άκρη της γης”. (Ψαλμός 46:9) Επίσης η Αγία Γραφή προλέγει ότι θα έρθει ο καιρός κατά τον οποίο «[οι άνθρωποι] θα σφυρηλατήσουν τα σπαθιά τους σε υνιά και τα δόρατά τους σε δρεπάνια. Δεν θα σηκώσει σπαθί έθνος εναντίον έθνους ούτε θα μάθουν πια τον πόλεμο».—Ησαΐας 2:4.
Τι θα συμβεί σε εκείνους που η ζωή τους έσβησε εξαιτίας του πολέμου; Υπάρχει ελπίδα για αυτούς; Ο Ιησούς υποσχέθηκε ότι οι νεκροί θα αναστηθούν σε μια γη απαλλαγμένη από τον πόλεμο, λέγοντας: «Έρχεται η ώρα κατά την οποία όλοι όσοι είναι στα μνημεία . . . θα βγουν». (Ιωάννης 5:28, 29) Παρόμοια, ο απόστολος Παύλος δήλωσε με πεποίθηση: «Πρόκειται να γίνει ανάσταση δικαίων και αδίκων».—Πράξεις 24:15.
Οι υποσχέσεις του Θεού είναι σίγουρο ότι θα βγουν αληθινές. Εκείνος έχει και τη δύναμη και τη θέληση να εκτελέσει το σκοπό του. (Ησαΐας 55:11) Όταν ο Ιεχωβά λέει ότι θα εξαλείψει τον πόλεμο, το εννοεί. Όταν υπόσχεται να αναστήσει εκείνους που έχουν πεθάνει, θα το κάνει. Όπως είπε ο άγγελος Γαβριήλ, «για τον Θεό καμιά διακήρυξη δεν θα είναι κάτι το αδύνατο».—Λουκάς 1:37.
[Εικόνα στη σελίδα 10]
Όταν δεν θα υπάρχει πια πόλεμος, όλα τα παιδιά θα απολαμβάνουν μια όμορφη ζωή