Τι Έχει Συμβεί στην Αγάπη για τον Πλησίον;
ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ άνθρωποι νιώθουν αβοήθητοι, φοβισμένοι και δυστυχισμένοι, μη έχοντας κανέναν στον οποίο να στραφούν για βοήθεια. «Τρώω μόνη μου, περπατάω μόνη μου, κοιμάμαι μόνη μου και μιλάω μόνη μου», είπε με θλίψη μια γυναίκα. Λίγα άτομα είναι πρόθυμα να ανοιχτούν και να φερθούν με στοργικό τρόπο σε εκείνους που έχουν ανάγκη.
Μια συνταξιούχος επιχειρηματίας ανέφερε: “Κάποιο βράδυ μια χήρα που ζει στον ίδιο όροφο με εμένα χτύπησε την πόρτα μου και είπε ότι ένιωθε μόνη. Της είπα ευγενικά αλλά σταθερά ότι ήμουν απασχολημένη. Ζήτησε συγνώμη για την ενόχληση και έφυγε”.
Η γυναίκα συνέχισε: “Ένιωθα περήφανη για τον εαυτό μου που είχα καταφέρει να ξεφορτωθώ αυτή την ενοχλητική γυναίκα. Το επόμενο βράδυ μού τηλεφώνησε κάποια φίλη και με ρώτησε αν γνώριζα τη γυναίκα που έμενε στην πολυκατοικία μου και η οποία είχε αυτοκτονήσει το προηγούμενο βράδυ. Αν δεν το μαντέψατε ακόμα, ήταν η γυναίκα που χτύπησε την πόρτα μου”. Αργότερα, η επιχειρηματίας είπε ότι είχε πάρει ένα «σκληρό μάθημα».
Είναι πασίγνωστο ότι τα μωρά που στερούνται την αγάπη μπορεί να πεθάνουν. Και τα μεγαλύτερα άτομα επίσης μπορούν να πεθάνουν αν αισθάνονται ότι δεν τα αγαπούν. Σε ένα σημείωμα που άφησε προτού αυτοκτονήσει, μια όμορφη 15χρονη έγραψε: «Αγάπη σημαίνει να μην είμαι πια μόνη».
Μια Σύγχρονη Τραγωδία
Το περιοδικό Νιούζγουικ (Newsweek) σχολιάζοντας πριν από μερικά χρόνια το μίσος μεταξύ εθνοτήτων ανέφερε: «Το σύνθημα της χρονιάς φαίνεται πως ήταν “Να μισείς τον πλησίον σου”». Στη διάρκεια των συγκρούσεων στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, που παλιότερα ήταν τμήμα της Γιουγκοσλαβίας, πάνω από ένα εκατομμύριο άτομα αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και δεκάδες χιλιάδες θανατώθηκαν. Από ποιους; «Από τους γείτονές μας», θρήνησε μια κοπέλα που είχε διωχτεί από το χωριό της. «Τους γνωρίζαμε».
«Κάποτε ζούσαμε μαζί ειρηνικά», είπε μια γυναίκα σχετικά με τους 3.000 Χούτου και Τούτσι που ζούσαν στο χωριό Ρουγκάντα. Η εφημερίδα Δε Νιου Γιορκ Τάιμς (The New York Times) εξήγησε: «Η ιστορία αυτού του χωριού είναι η ιστορία της Ρουάντα: οι Χούτου και οι Τούτσι ζούσαν μαζί, παντρεύονταν ο ένας τον άλλον, χωρίς να ενδιαφέρονται—ούτε καν να γνωρίζουν—ποιος ήταν Χούτου και ποιος ήταν Τούτσι. Τότε κάτι άλλαξε ξαφνικά», και «άρχισαν οι σκοτωμοί».
Παρόμοια, Εβραίοι και Άραβες στο Ισραήλ ζουν δίπλα δίπλα, αλλά πολλοί μισούν ο ένας τον άλλον. Στη διάρκεια του 20ού αιώνα, παρόμοιες καταστάσεις έχουν δημιουργηθεί στη Βόρεια Ιρλανδία, στην Ινδία και στο Πακιστάν, στη Μαλαισία και στην Ινδονησία, καθώς και στις Ηνωμένες Πολιτείες εξαιτίας φυλετικών προβλημάτων—ναι, σε όλο τον κόσμο μας.
Θα μπορούσε κανείς να συνεχίσει να παραθέτει παραδείγματα εθνικού και θρησκευτικού μίσους. Ποτέ προηγουμένως στην ιστορία δεν υπήρχε τόσο μεγάλη έλλειψη αγάπης στον κόσμο.
Ποιος Φέρει την Ευθύνη;
Το μίσος, όπως και η αγάπη, διδάσκονται. Ένα δημοφιλές αγγλικό τραγούδι λέει ότι τα παιδιά “διδάσκονται προτού να είναι πολύ αργά, πριν φτάσουν τα έξι, τα εφτά ή τα οχτώ τους χρόνια, όσους μισούν οι δικοί τους να μισούν και αυτά”. Ιδιαίτερα σήμερα διδάσκεται το μίσος. Οι εκκλησίες ειδικά έχουν αποτύχει να διδάξουν τα μέλη τους να αγαπούν.
Η γαλλική εφημερίδα Λε Μοντ (Le Monde) ρώτησε: «Πώς μπορεί κάποιος να μη σκεφτεί ότι οι Τούτσι και οι Χούτου, οι οποίοι βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση στο Μπουρούντι και στη Ρουάντα, εκπαιδεύτηκαν από τους ίδιους Χριστιανούς ιεραποστόλους και πήγαιναν στις ίδιες εκκλησίες;» Πράγματι, σύμφωνα με την εφημερίδα Νάσιοναλ Κάθολικ Ριπόρτερ (National Catholic Reporter), η Ρουάντα είναι κατά «70% Καθολικό έθνος».
Στις αρχές αυτού του αιώνα, οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης στράφηκαν στον αθεϊστικό κομμουνισμό. Γιατί; Το 1960, ο κοσμήτορας μιας θρησκευτικής σχολής στην Πράγα της Τσεχοσλοβακίας παρατήρησε: «Εμείς, εμείς οι Χριστιανοί ευθυνόμαστε για τον κομμουνισμό. . . . Θυμηθείτε ότι οι κομμουνιστές ήταν κάποτε Χριστιανοί. Αν δεν πιστεύουν ότι υπάρχει ένας δίκαιος Θεός, ποιος φταίει;»
Εξετάστε τι έκαναν οι εκκλησίες στη διάρκεια του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Ο Βρετανός γενικός ταξίαρχος Φρανκ Κρόουζιερ παρατήρησε σχετικά με εκείνον τον πόλεμο: «Οι Χριστιανικές Εκκλησίες είναι οι καλύτεροι προπαγανδιστές της αιματοχυσίας, και εμείς τις χρησιμοποιήσαμε ανεπιφύλακτα». Αργότερα, μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η εφημερίδα Δε Νιου Γιορκ Τάιμς ανέφερε: «Στο παρελθόν, οι τοπικές Καθολικές ιεραρχίες υποστήριζαν σχεδόν πάντοτε τους πολέμους των εθνών τους, ευλογώντας τα στρατεύματα και αναπέμποντας προσευχές για τη νίκη, τη στιγμή που μια άλλη ομάδα επισκόπων, στην άλλη παράταξη, προσεύχονταν δημόσια για το αντίθετο αποτέλεσμα».
Εντούτοις, ο Ιησούς Χριστός εκδήλωνε αγάπη σε όλες τις δραστηριότητές του, και ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Οι ίδιοι έχετε διδαχτεί από τον Θεό να αγαπάτε ο ένας τον άλλον». (1 Θεσσαλονικείς 4:9) «Οι αληθινοί Χριστιανοί είναι αδελφοί και αδελφές υπό τον Ιησού Χριστό», παρατήρησε ένας αρθρογράφος της εφημερίδας Σαν (Sun) του Βανκούβερ. «Ποτέ, μα ποτέ, δεν θα έβλαπταν σκόπιμα ο ένας τον άλλον».
Είναι σαφές ότι οι εκκλησίες φέρουν βαριά ευθύνη για την έλλειψη αγάπης που υπάρχει σήμερα. Ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Η Ινδία Σήμερα (India Today) παρατήρησε: «Η θρησκεία υπήρξε το λάβαρο κάτω από το οποίο έχουν διαπραχθεί τα πιο αποτρόπαια εγκλήματα». Ωστόσο, υπάρχει ένας βασικός λόγος για τον οποίο η γενιά μας έχει σημαδευτεί από τέτοια άκαρδη αδιαφορία για τους άλλους.
Γιατί Έχει Ψυχρανθεί η Αγάπη
Ο Δημιουργός μας δίνει την απάντηση. Ο Λόγος του, η Αγία Γραφή, αποκαλεί την εποχή στην οποία ζούμε «τελευταίες ημέρες». Η Βιβλική προφητεία αναφέρει ότι αυτή είναι μια περίοδος κατά την οποία οι άνθρωποι θα ήταν «άστοργοι». Σχετικά με αυτούς τους “κρίσιμους καιρούς που είναι δύσκολοι στην αντιμετώπισή τους”—οι οποίοι αποκαλούνται επίσης στις Γραφές “τελική περίοδος του συστήματος πραγμάτων”—ο Ιησούς Χριστός προείπε ότι «η αγάπη των περισσοτέρων θα ψυχρανθεί».—2 Τιμόθεο 3:1-5· Ματθαίος 24:3, 12.
Η σημερινή έλλειψη αγάπης, λοιπόν, αποτελεί μέρος των αποδείξεων που πιστοποιούν ότι ζούμε στις τελευταίες ημέρες αυτού του κόσμου. Ευτυχώς, αυτό σημαίνει επίσης ότι τούτος ο κόσμος με τους ασεβείς ανθρώπους θα αντικατασταθεί σύντομα από ένα δίκαιο νέο κόσμο στον οποίο θα κυβερνάει η αγάπη.—Ματθαίος 24:3-14· 2 Πέτρου 3:7, 13.
Αλλά έχουμε στ’ αλήθεια λόγους να πιστεύουμε ότι είναι εφικτή μια τέτοια αλλαγή—ότι θα μπορέσουμε να ζήσουμε σε έναν κόσμο όπου όλοι οι άνθρωποι θα είναι αγαπημένοι και θα ζουν μαζί ειρηνικά;