AIDS—Ποια Ελπίδα Υπάρχει για το Μέλλον;
ΠΕΡΑ από την έλλειψη φαρμάκων για τη θεραπεία ή την πρόληψη της μόλυνσης από τον ιό HIV, υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που εμποδίζουν την καταστολή της νόσου. Ένας από αυτούς είναι ότι πολλοί άνθρωποι, επειδή δεν είναι διατεθειμένοι να αλλάξουν τον τρόπο ζωής τους, είναι διατεθειμένοι να διακινδυνεύσουν να μολυνθούν. Για παράδειγμα, στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο αριθμός των κρουσμάτων παραμένει σταθερός παρά τη μείωση στον αριθμό των ατόμων που έχουν παρουσιάσει όλα τα συμπτώματα του AIDS. Ο λόγος, σύμφωνα με το ειδησεογραφικό πρακτορείο Ασοσιέιτεντ Πρες, είναι ότι «πολλοί άνθρωποι δεν δίνουν προσοχή στις προειδοποιήσεις σχετικά με την πρόληψη».
Στα αναπτυσσόμενα κράτη του κόσμου, στα οποία αναφέρεται ότι κατοικεί περίπου το 93 τοις εκατό των φορέων του ιού HIV, υπάρχουν επιπρόσθετα προβλήματα σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση της νόσου. Πολλές από αυτές τις χώρες είναι τόσο φτωχές ώστε δεν μπορούν να παράσχουν ούτε τις βασικές υγειονομικές υπηρεσίες. Ακόμη και αν ήταν διαθέσιμα τα νέα φάρμακα σε αυτές τις χώρες—στις περισσότερες περιπτώσεις δεν συμβαίνει αυτό—το κόστος της θεραπευτικής αγωγής για ένα χρόνο θα στοίχιζε περισσότερα από όσα κερδίζουν πολλοί άνθρωποι σε όλη τους τη ζωή!
Ωστόσο, ας υποθέσουμε ότι παρασκευάζεται κάποιο νέο, οικονομικό φάρμακο το οποίο μπορεί πράγματι να θεραπεύσει τη νόσο. Θα έφτανε αυτό το φάρμακο σε όλους όσους το χρειάζονται; Μάλλον όχι. Σύμφωνα με το Ταμείο των Ηνωμένων Εθνών για τα Παιδιά (UNICEF), κάθε χρόνο περίπου τέσσερα εκατομμύρια παιδιά πεθαίνουν από πέντε ασθένειες οι οποίες θα μπορούσαν να προληφθούν με εμβόλια που υπάρχουν και είναι οικονομικά.
Τι μπορούμε να πούμε για τους φορείς που ζουν σε χώρες όπου δεν μπορούν να προμηθευτούν φάρμακα για τη θεραπευτική αγωγή; Η Ρουθ Μότα, από τα Διεθνή Προγράμματα Υγείας στη Σάντα Κρους της Καλιφόρνιας, έχει βοηθήσει στη διοργάνωση προγραμμάτων πρόληψης και περίθαλψης για τον ιό HIV σε δεκάδες αναπτυσσόμενες χώρες. Η ίδια λέει: «Η πείρα με έχει διδάξει ότι η θετική στάση είναι εξίσου σημαντική με τη δυνατότητα για χρήση φαρμάκων. Γνωρίζω άτομα που ζουν με τον ιό HIV 10 ως 15 χρόνια και δεν έχουν πάρει ποτέ φάρμακα. Τα φάρμακα είναι ωφέλιμα, αλλά ίαση σημαίνει πολύ περισσότερα από το να βάζετε απλώς χημικές ουσίες στο σώμα σας. Περιλαμβάνει τη στάση, την κοινωνική υποστήριξη, την πνευματικότητα και τη διατροφή».
Θα Υπάρξει Λύση
Υπάρχει, άραγε, λόγος να πιστεύουμε ότι το AIDS θα υπερνικηθεί κάποτε; Ναι, υπάρχει. Η καλύτερη ελπίδα αναφέρεται στα λόγια αυτού που πολλοί αποκαλούν Κυριακή Προσευχή, ή «Πάτερ Ημών». Σε αυτή την προσευχή, η οποία καταγράφεται στην Αγία Γραφή στο βιβλίο του Ματθαίου, ικετεύουμε να γίνει το θέλημα του Θεού στη γη όπως γίνεται στον ουρανό. (Ματθαίος 6:9, 10) Δεν είναι θέλημα του Θεού να πλήττονται διαπαντός οι άνθρωποι με αρρώστιες. Ο Θεός θα απαντήσει σε αυτή την προσευχή. Όταν το κάνει αυτό, θα φέρει τέλος όχι μόνο στο AIDS αλλά και σε όλες τις άλλες αρρώστιες που πλήττουν το ανθρώπινο γένος. Τότε, «κανένας κάτοικος δεν θα λέει: “Είμαι άρρωστος”».—Ησαΐας 33:24.
Στο μεταξύ, η πιο αποτελεσματική στρατηγική είναι η πρόληψη. Για πολλές νόσους, υπάρχουν δύο επιλογές: Μπορείτε να τις προλάβετε ή ίσως να τις θεραπεύσετε. Με τον ιό HIV, δεν υπάρχει τέτοια επιλογή. Μπορεί να προληφθεί, αλλά μέχρι στιγμής δεν μπορεί να θεραπευτεί. Γιατί να κάνετε κάποια παράτολμη ενέργεια που θα έθετε τη ζωή σας σε κίνδυνο; Η πρόληψη είναι ασφαλώς καλύτερη όταν δεν υπάρχει θεραπεία.
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 9]
«Ίαση σημαίνει πολύ περισσότερα από το να βάζετε απλώς χημικές ουσίες στο σώμα σας. Περιλαμβάνει τη στάση, την κοινωνική υποστήριξη, την πνευματικότητα και τη διατροφή». —Ρουθ Μότα
[Πλαίσιο/Εικόνα στη σελίδα 9]
«Η Εκκλησία Ήταν Υπέροχη»
Ο απόστολος Παύλος παρότρυνε τους συγχριστιανούς του: «Ας εργαζόμαστε το καλό προς όλους αλλά κυρίως προς εκείνους με τους οποίους είμαστε συγγενείς στην πίστη». (Γαλάτες 6:10) Η μητέρα της Κάρεν, η οποία αναφέρθηκε στο πρώτο άρθρο, αφηγείται πώς αντέδρασε η τοπική εκκλησία των Μαρτύρων του Ιεχωβά όταν έμαθαν ότι η Κάρεν και ο Μπιλ είχαν προσβληθεί από τον ιό HIV. Η ίδια λέει: «Η εκκλησία ήταν υπέροχη. Όταν ο Μπιλ προσβλήθηκε από πνευμονία, η Κάρεν ήταν και αυτή άρρωστη και αγωνιζόταν να φροντίζει τόσο εκείνον όσο και τα παιδιά. Οι αδελφοί τούς καθάριζαν το σπίτι, τους επισκεύασαν το αυτοκίνητο και τους έπλεναν τα ρούχα. Τους βοήθησαν να τακτοποιήσουν διάφορα νομικά ζητήματα και να μετακομίσουν σε κάποιο άλλο σπίτι. Τους αγόραζαν τρόφιμα και τους μαγείρευαν. Τους κατέκλυσαν με τη γνήσια συναισθηματική, πνευματική και υλική υποστήριξή τους».
[Εικόνα στη σελίδα 8]
Η γαμήλια πιστότητα μπορεί να αποτρέψει τη μόλυνση από τον ιό HIV