Κράτησαν το Λόγο Τους!

Ο ΑΝΤΟΝΙΟ, που πήγαινε στην τελευταία τάξη του λυκείου, ήθελε να δώσει ανεπίσημη μαρτυρία στους συμμαθητές του. Πρότεινε, λοιπόν, στην καθηγήτρια της ιστορίας να προβάλει τη βιντεοκασέτα Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά Μένουν Σταθεροί Απέναντι στην Επίθεση των Ναζί. Παρά τους δισταγμούς της, η καθηγήτρια συμφώνησε να την προβάλει την επομένη.

«Στην αρχή», αφηγείται ο Αντόνιο, «η καθηγήτρια παρακολουθούσε τη βιντεοκασέτα κάπως περιφρονητικά, αλλά όταν διαπίστωσε ότι διακεκριμένοι ιστορικοί αφηγούνταν την ιστορία των Μαρτύρων του Ιεχωβά στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, άρχισε να προσέχει πολύ. Στο τέλος με ευχαρίστησε που της πρότεινα να προβάλει τη βιντεοκασέτα».

Στο επόμενο μάθημα, η καθηγήτρια προσπάθησε να περιγράψει το έργο των Μπιμπελφόρσερ, όπως ήταν τότε γνωστοί οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στη Γερμανία, αλλά διαπίστωσε ότι θα ήταν καλύτερο να αφήσει τον Αντόνιο να το κάνει αυτό. Εκείνος εξήγησε το ρόλο που παίζουν οι Μάρτυρες στην κοινωνία, καθώς και μερικά από τα πιστεύω τους, καταλήγοντας ως εξής: «Είναι φανερό ότι οι άνθρωποι δεν μπορούν να ωφεληθούν από το πολύτιμο άγγελμά μας αν δεν μας ακούνε, αν μας κλείνουν την πόρτα κατάμουτρα ή αν δεν διαβάζουν τα έντυπά μας».

Όλοι οι συμμαθητές του Αντόνιο συμφώνησαν με αυτή τη σκέψη, και η καθηγήτρια πρότεινε να πάρει όλη η τάξη μια απόφαση. Με την πρώτη ευκαιρία, να ακούσουν τους Μάρτυρες και να δεχτούν τα έντυπά τους. Η τάξη συνέχισε να συζητάει για τη βιντεοκασέτα αρκετή ώρα. Μπορείτε να φανταστείτε την ικανοποίηση που ένιωθε ο Αντόνιο τις επόμενες μέρες όταν έβλεπε αρκετούς συμμαθητές του να έρχονται στην τάξη με έντυπα της Σκοπιάς και τους άκουγε όλους να λένε χαμογελώντας: «Βλέπεις, κράτησα το λόγο μου!»