Η Άποψη της Αγίας Γραφής

Διακόσμηση του Σώματος​—Η Ανάγκη για Λογικότητα

«Η ΜΑΤΑΙΟΔΟΞΙΑ είναι σαν κινούμενη άμμος για τη λογική», έγραψε μια Γαλλίδα μυθιστοριογράφος. Πραγματικά, στο διάβα των αιώνων, πολλά από τα όσα έχουν κάνει οι άνθρωποι στον εαυτό τους υποκινούμενοι από τη ματαιοδοξία δεν έχουν καμία σχέση με τη λογική. Λόγου χάρη, για να έχουν όσο το δυνατόν λεπτότερη μέση, οι γυναίκες το 19ο αιώνα έσφιγγαν με κορσέ την κοιλιά τους μέχρι του σημείου να πονούν και να αναπνέουν με δυσκολία. Μερικές ισχυρίζονταν ότι η περιφέρεια της μέσης τους ήταν μόλις 32 εκατοστά. Κάποιες γυναίκες φορούσαν τόσο σφιχτούς κορσέδες ώστε τα πλευρά τους έφταναν στο σημείο να πιέζουν το συκώτι τους, προκαλώντας το θάνατό τους.

Αν και εκείνη η τάση της μόδας ευτυχώς έχει παρέλθει, η ματαιοδοξία που τη δημιούργησε είναι το ίδιο φανερή σήμερα όπως ήταν και τότε. Άντρες και γυναίκες υφίστανται επίπονες, ακόμη και επικίνδυνες, διαδικασίες με σκοπό να αλλάξουν τη φυσική τους εμφάνιση. Για παράδειγμα, τα στούντιο που ασχολούνται με το τατουάζ και το τρύπημα του σώματος, όπου κάποτε σύχναζαν τα περιθωριακά στοιχεία της κοινωνίας, ξεφυτρώνουν τώρα σε εμπορικά κέντρα και σε προάστια. Μάλιστα στη διάρκεια ενός πρόσφατου έτους, τα στούντιο που ασχολούνται με το τατουάζ κατέκτησαν την έκτη θέση στον κατάλογο με τις πιο γοργά αναπτυσσόμενες επιχειρήσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Επίσης, ιδιαίτερα ανάμεσα στους νεαρούς, κερδίζουν έδαφος πιο ακραίες μορφές διακόσμησης του σώματος. Το εκτενές τρύπημα μερών του σώματος​—των θηλών, της μύτης, της γλώσσας, ακόμη και των γεννητικών οργάνων—​γίνεται ολοένα και πιο δημοφιλές. Για μερικούς, αυτό το εκτενές τρύπημα ήδη θεωρείται πολύ τετριμμένο. Δοκιμάζουν ακόμη πιο ακραίες μεθόδους όπως το μαρκάρισμα, οι τομέςa και η γλυπτική σώματος, η οποία περιλαμβάνει την τοποθέτηση αντικειμένων κάτω από το δέρμα για να δημιουργηθούν περίτεχνες τρύπες και προεξοχές.

Μια Αρχαία Συνήθεια

Η διακόσμηση ή η «τροποποίηση» του σώματος δεν είναι κάτι καινούριο. Σε ορισμένες περιοχές της Αφρικής, ο τελετουργικός σκαριφισμός και το τατουάζ χρησιμοποιούνται εδώ και αιώνες για να προσδιορίσουν συγκεκριμένες οικογενειακές ομάδες ή φυλές. Αξίζει να σημειωθεί ότι σε πολλές από αυτές τις χώρες τέτοιες συνήθειες αντιμετωπίζονται τώρα με αποδοκιμασία και βρίσκονται σε παρακμή.

Το τατουάζ, το τρύπημα του σώματος και οι τομές υπήρχαν και στους Βιβλικούς χρόνους. Στις περισσότερες περιπτώσεις γίνονταν από ειδωλολατρικά έθνη και σχετίζονταν με τη θρησκεία τους. Δικαιολογημένα, ο Ιεχωβά απαγόρευσε στο λαό του, τους Ιουδαίους, να μιμούνται εκείνους τους ειδωλολάτρες. (Λευιτικό 19:28) Ως «ειδική ιδιοκτησία» του Θεού, οι Ιουδαίοι προστατεύονταν έτσι από τις διεφθαρμένες ψεύτικες θρησκευτικές συνήθειες.​—Δευτερονόμιο 14:2.

Χριστιανική Ελευθερία

Οι Χριστιανοί δεν υπόκεινται στο Μωσαϊκό Νόμο, αν και αυτός ο νόμος εκθέτει ορισμένες αρχές οι οποίες συνεχίζουν να ισχύουν και στη Χριστιανική εκκλησία. (Κολοσσαείς 2:14) Συνεπώς, οι Χριστιανοί μπορούν να παραμένουν εντός των ορίων της ευπρέπειας όταν επιλέγουν τον τρόπο με τον οποίο θα στολιστούν. (Γαλάτες 5:1· 1 Τιμόθεο 2:9, 10) Ωστόσο, αυτή η ελευθερία δεν είναι απεριόριστη.​—1 Πέτρου 2:16.

Στο εδάφιο 1 Κορινθίους 6:12, ο Παύλος έγραψε: «Όλα είναι νόμιμα για εμένα· αλλά δεν συμφέρουν όλα». Ο Παύλος κατανοούσε ότι η ελευθερία του ως Χριστιανού δεν του έδινε τη δυνατότητα να κάνει ό,τι ήθελε χωρίς να λαβαίνει υπόψη του τους άλλους. Η αγάπη για τους άλλους επηρέαζε τη συμπεριφορά του. (Γαλάτες 5:13) Μας πρότρεψε να δίνουμε “προσοχή με προσωπικό ενδιαφέρον, όχι μόνο στα δικά μας ζητήματα, αλλά και στα ζητήματα των άλλων”. (Φιλιππησίους 2:4) Η ανιδιοτελής του άποψη αποτελεί θαυμάσιο παράδειγμα για κάθε Χριστιανό που σκέφτεται να εφαρμόσει κάποια μέθοδο διακόσμησης του σώματος.

Γραφικές Αρχές που Πρέπει να Εξεταστούν

Μια από τις εντολές που έχουν δοθεί στους Χριστιανούς είναι να κηρύττουν και να διδάσκουν τα καλά νέα. (Ματθαίος 28:19, 20· Φιλιππησίους 2:15) Ο Χριστιανός δεν θα ήθελε να επιτρέψει σε τίποτα, περιλαμβανομένης και της εμφάνισής του, να αποσπά την προσοχή των άλλων κάνοντάς τους να μην ακούν αυτό το άγγελμα.​—2 Κορινθίους 4:2.

Μολονότι τέτοια είδη διακόσμησης, όπως το τρύπημα του σώματος και τα τατουάζ, μπορεί να είναι δημοφιλή ανάμεσα σε μερικούς ανθρώπους, ο Χριστιανός πρέπει να αναρωτηθεί: “Τι αντίδραση θα προκαλούσε μια τέτοια διακόσμηση στο μέρος όπου ζω; Μήπως θα με ταύτιζε με κάποια περιθωριακά στοιχεία της κοινωνίας; Ακόμα και αν μου επέτρεπε η συνείδησή μου να τρυπήσω το σώμα μου ή να κάνω τατουάζ, πώς θα επηρεάζονταν οι άλλοι μέσα στην εκκλησία; Μήπως θα το θεωρούσαν εκδήλωση «του πνεύματος του κόσμου»; Μήπως κάτι τέτοιο θα ήγειρε αμφιβολίες ακόμη και για τη «σωφροσύνη» μου;”​—1 Κορινθίους 2:12· 10:29-32· Τίτο 2:12.

Ορισμένα είδη «τροποποίησης» του σώματος εμπερικλείουν σοβαρούς ιατρικούς κινδύνους. Το τατουάζ με μη αποστειρωμένες βελόνες έχει συνδεθεί με τη μετάδοση της ηπατίτιδας και του ιού του AIDS (HIV). Μερικές φορές, οι χρωστικές ουσίες που χρησιμοποιούνται προκαλούν δερματικές παθήσεις. Τα τρυπήματα ίσως χρειαστούν μήνες για να επουλωθούν, και αρκετό από αυτό το διάστημα ενδέχεται να προκαλούν πόνο. Μπορεί επίσης να προξενήσουν σηψαιμία, αιμορραγία, θρόμβωση, νευρική βλάβη και σοβαρές λοιμώξεις. Εκτός αυτού, τα αποτελέσματα μερικών επεμβάσεων δεν μπορούν να αλλάξουν εύκολα. Για παράδειγμα, ανάλογα με το μέγεθος και το χρώμα, για να αφαιρεθεί ένα τατουάζ μπορεί να χρειαστούν αρκετές ακριβές και οδυνηρές θεραπείες με λέιζερ. Τα τρυπήματα μπορεί να αφήσουν τις ουλές τους εφ’ όρου ζωής.

Το αν θα αποφασίσει κάποιος να υποβάλει ή να μην υποβάλει τον εαυτό του σε αυτούς τους κινδύνους είναι προσωπικό ζήτημα. Αλλά όποιος επιζητεί να ευαρεστεί τον Θεό αναγνωρίζει ότι, για να είναι Χριστιανός, πρέπει να προσφέρει τον εαυτό του στον Θεό. Τα σώματά μας είναι ζωντανές θυσίες τις οποίες παρουσιάζουμε στον Θεό για να χρησιμοποιηθούν από αυτόν. (Ρωμαίους 12:1) Συνεπώς, οι ώριμοι Χριστιανοί δεν θεωρούν τα σώματά τους αποκλειστική τους ιδιοκτησία την οποία μπορούν να φθείρουν ή να παραμορφώνουν κατά βούληση. Ιδιαίτερα αυτοί που έχουν τα προσόντα για να αναλαμβάνουν την ηγεσία στην εκκλησία είναι γνωστοί για τις μετριοπαθείς τους συνήθειες, τη σωφροσύνη τους και τη λογικότητά τους.​—1 Τιμόθεο 3:2, 3.

Καλλιεργώντας και ασκώντας τη Γραφικά εκπαιδευμένη δύναμη της λογικής τους, οι Χριστιανοί θα βοηθιούνται να αποφεύγουν τις ακραίες, μαζοχιστικές συνήθειες αυτού του κόσμου, ο οποίος είναι απελπιστικά “αποξενωμένος από τη ζωή που ανήκει στον Θεό”. (Εφεσίους 4:18) Έτσι, η λογικότητά τους μπορεί να λάμπει σε όλους τους ανθρώπους.​—Φιλιππησίους 4:5.

[Υποσημείωση]