Όταν τα Πορτοκάλια Δεν Είναι Πορτοκαλί

ΑΠΟ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟ ΤΟΥ ΞΥΠΝΑ! ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ

ΠΟΤΕ τα πορτοκάλια δεν είναι πορτοκαλί; Ίσως αυτό να μοιάζει με λογοπαίγνιο, αλλά δεν είναι κατ’ ανάγκην. Στη Σικελία της Ιταλίας, η ευνόητη απάντηση είναι: «Όταν είναι κόκκινα!»

Μιλάμε για τις αιματόσαρκες ποικιλίες πορτοκαλιών της Σικελίας, που ονομάζονται έτσι λόγω του έντονου χρώματος της σάρκας τους, χρώμα το οποίο κυμαίνεται από πορτοκαλί αναμειγμένο με κόκκινο έως βαθυκόκκινο, σκούρο βυσσινί ή σχεδόν μαύρο. Η φλούδα τους είναι πορτοκαλί, με κόκκινη ή μοβ απόχρωση, και το δροσερό άρωμά τους είναι πολύ δελεαστικό. Η γεύση τους είναι έντονη και γλυκόξινη, ενώ μερικοί λένε ότι «μοιάζει λίγο με ένα είδος βατόμουρου».

Οι καρποί του γένους κίτρο καλλιεργούνται στην Ιταλία από τα αρχαία χρόνια. Τα πορτοκάλια πιθανώς έφτασαν στη Σικελία από την Ασία τον τέταρτο αιώνα Κ.Χ., αλλά εκείνα ήταν ξανθά (όχι κόκκινα) και ξινά πορτοκάλια. Τα γλυκά πορτοκάλια τα έφεραν στην Ευρώπη οι Πορτογάλοι το 14ο και το 15ο αιώνα και από εκεί εισάχθηκαν στην αμερικανική ήπειρο μαζί με άλλες ποικιλίες του γένους κίτρο. Ωστόσο, στη Σικελία οι αιματόσαρκες ποικιλίες ταξινομήθηκαν επίσημα για πρώτη φορά στις αρχές του 20ού αιώνα.

Γιατί Είναι Κόκκινα;

Όλα τα πορτοκάλια περιέχουν καροτίνη, την ίδια κιτρινοπορτοκαλί χρωστική ουσία που δίνει στους κρόκους των αβγών και στα καρότα το χρώμα τους. Αυτό που είναι ασυνήθιστο με τις αιματόσαρκες ποικιλίες Μόρο, Ταρόκο και Σανγκουινέλι της Σικελίας είναι ότι παράγουν μια κόκκινη χρωστική ουσία που ονομάζεται ανθοκυανίνη, η οποία προσδίδει ένα χαρακτηριστικό κόκκινο χρώμα στα ώριμα φρούτα.a Αλλά αν πάρετε μια αιματόσαρκη πορτοκαλιά από εδώ​—μια περιοχή που περιορίζεται ανάμεσα στις επαρχίες Κατάνη, Συρακούσες και Ένα—​και τη φυτέψετε οπουδήποτε αλλού, οι καρποί της ίσως να μην είναι απαραίτητα κόκκινοι. Γιατί; Τι το ιδιαίτερο έχει αυτό το μέρος της ανατολικής Σικελίας;

Δεν είναι γνωστοί όλοι οι παράγοντες που επιδρούν στο σχηματισμό της ανθοκυανίνης στα αιματόσαρκα πορτοκάλια της Σικελίας. Ακόμη, δεν έχει διαπιστωθεί πώς, και αν, επηρεάζεται από το έδαφος το χρώμα των φρούτων. Άλλες ποικιλίες είτε ευνοούν είτε εμποδίζουν τη σύνθεση της κόκκινης χρωστικής ουσίας καθώς ωριμάζει το φρούτο. Έχει παρατηρηθεί, παρεμπιπτόντως, ότι το πορτοκάλι αρχίζει να γίνεται κόκκινο όταν οι θερμοκρασίες είναι χαμηλές τη νύχτα καθώς και όταν το φως είναι έντονο την ημέρα. Όσο για τη γεύση του φρούτου, το άφθονο φως του ήλιου εγγυάται τη σωστή ποσότητα των απλών σακχάρων, ενώ οι μέτριες βροχοπτώσεις εξασφαλίζουν ότι το φρούτο θα έχει μια δυνατή “ανέρωτη” γεύση.

Αυτός ο μοναδικός συνδυασμός παραγόντων θεωρείται υπεύθυνος για τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των αιματόσαρκων ποικιλιών της Σικελίας. Παρόμοια φρούτα καλλιεργούνται σε άλλα μέρη της νότιας Ιταλίας όπως επίσης στην Ισπανία, στο Μαρόκο, στη Φλόριντα και στην Καλιφόρνια, αλλά λέγεται ότι καμία ποικιλία δεν μπορεί να αντιγράψει όλες τις ιδιότητες των αιματόσαρκων πορτοκαλιών της Σικελίας.

Ένα Φρούτο Άξιο Εκτίμησης

Εκτός από το εξαιρετικό τους χρώμα, αυτά τα φρούτα έχουν επίσης υψηλή θρεπτική αξία. Τα πορτοκάλια Ταρόκο έχουν τη μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε βιταμίνη C από όλα τα άλλα φρούτα του γένους κίτρο. Ένα και μόνο μέτριο πορτοκάλι είναι αρκετό για να παράσχει τη συνιστώμενη ημερήσια ποσότητα αυτής της βιταμίνης. Στα αιματόσαρκα πορτοκάλια αποδίδονται πολλά οφέλη. Για να αναφέρουμε μόνο μερικά, ένα ποτήρι παχύρρευστου φρέσκου χυμού είναι μια γευστική και υγιεινή πηγή άμεσα αφομοιώσιμων και πλούσιων σε ενέργεια απλών υδατανθράκων, μεταλλικών στοιχείων και φυτικών ινών. Δικαιολογημένα, λοιπόν, προσπαθούν οι καλλιεργητές στη Σικελία να προστατέψουν το ξεχωριστό προϊόν τους και να αυξήσουν την εκτίμηση για αυτό.

Οι ειδικοί είναι πεπεισμένοι ότι αυτά τα φρούτα από τη Σικελία είναι «ανάμεσα στα καλύτερα γλυκά πορτοκάλια του κόσμου επειδή έχουν έντονο άρωμα, ιδανική αναλογία οξύτητας και γλυκύτητας και πλούσια γεύση που διαρκεί». Κάποια ημέρα ίσως να έχετε την ευκαιρία να διαπιστώσετε μόνοι σας αν συμφωνείτε.

Αν και εμφανίστηκε σχετικά πρόσφατα, το αιματόσαρκο πορτοκάλι είναι μόνο ένα μέρος από την τεράστια ποικιλία των εκλεκτών τροφών που οι δημιουργικές πράξεις του Ιεχωβά έχουν προσφέρει στον άνθρωπο για την απόλαυσή του. Έτσι λοιπόν, για όσους εκτιμούν τη θεϊκή γενναιοδωρία, ακόμη και «τα καρποφόρα δέντρα . . . αινούν το όνομα του Ιεχωβά».​—Ψαλμός 148:9, 13· Γένεση 1:29.

[Υποσημείωση]