Η Άποψη της Αγίας Γραφής

Είναι Αρκετό το να «Είμαστε Καλοί»;

«ΖΩ ΤΗ ζωή μου όσο καλύτερα μπορώ και προσπαθώ να είμαι καλός άνθρωπος», λέει μια νεαρή ονόματι Άλισον. Όπως η Άλισον, έτσι και πολλοί άλλοι πιστεύουν ότι το μόνο που απαιτεί ο Θεός είναι να έχουμε τέτοια στάση απέναντι στη ζωή.

Άλλοι έχουν τη βεβαιότητα ότι, ακόμη και αν κάνουν σοβαρές αμαρτίες, ο Θεός δεν νοιάζεται εφόσον η γενική εικόνα της ζωής τους είναι θετική. Πιστεύουν ότι ο Θεός τείνει περισσότερο να συγχωρεί παρά να καταδικάζει.

Ασφαλώς, ο κάθε άνθρωπος ορίζει διαφορετικά τη φράση «είμαι καλός». Αλλά τι λέει η Αγία Γραφή; Τι πρέπει να κάνουμε εμείς για να έχουμε την επιδοκιμασία του Θεού; Τι σημαίνει το να είναι κάποιος καλός στα μάτια του Θεού;

Αποδεχόμαστε την Καθοδηγία του Δημιουργού Μας

Ως ο Δημιουργός μας, ο Ιεχωβά Θεός έχει το δικαίωμα να μας δίνει ηθική κατεύθυνση. (Αποκάλυψη 4:11) Στη Γραφή, ο Θεός παρέχει νόμους και αρχές που καθοδηγούν τη διαγωγή και τη λατρεία μας. Ο Θεός είπε στο λαό του: «Να υπακούτε στη φωνή μου και να κάνετε τα πράγματα σύμφωνα με όλα όσα σας διατάζω· και θα γίνετε λαός μου και εγώ θα γίνω Θεός σας».​—Ιερεμίας 11:4.

Το να «είμαστε καλοί», λοιπόν, από την άποψη του Θεού απαιτεί να μαθαίνουμε ποιοι είναι οι κανόνες του και να κάνουμε προσαρμογές στη ζωή μας ώστε να ανταποκρινόμαστε σε αυτούς. Φανταστείτε ότι θέλετε να γίνετε φίλος με κάποιον. Φυσιολογικά, θα θέλατε να μάθετε πώς επιθυμεί εκείνος να του φέρονται οι άλλοι και έπειτα θα ενεργούσατε με τρόπο που τον ευχαριστεί. Η Γραφή δείχνει ότι, όπως ο πατριάρχης Αβραάμ, έτσι και εμείς μπορούμε να γίνουμε φίλοι του Ιεχωβά​—δηλαδή άτομα στα οποία εκείνος δείχνει εύνοια. (Ιακώβου 2:23) Επιπλέον, εφόσον ο Θεός έχει πολύ υψηλότερους κανόνες από ό,τι εμείς, δεν μπορούμε να αναμένουμε από εκείνον να κάνει αλλαγές για να εναρμονιστεί με τις δικές μας προσωπικές αξίες.​—Ησαΐας 55:8, 9.

Η Σπουδαιότητα της Υπακοής

Θα έχουμε πράγματι την αποδοκιμασία του Θεού αν αψηφούμε «μικρές» εντολές; Μερικοί μπορεί να πιστεύουν ότι η υπακοή σε ορισμένες «δευτερεύουσες» εντολές δεν είναι σπουδαίο ζήτημα. Ωστόσο, κανένας νόμος που έχει θεσπίσει ο Θεός δεν μπορεί να απορριφθεί ως ασήμαντος. Σημειώστε ότι στο εδάφιο 1 Ιωάννη 5:3 η Γραφή δεν κάνει κάποια διάκριση όταν δηλώνει: «Αυτό σημαίνει η αγάπη του Θεού: να τηρούμε τις εντολές του». Όταν κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε για να τηρούμε όλους τους νόμους του Θεού, αποδεικνύουμε την ανιδιοτελή μας αγάπη για αυτόν.​—Ματθαίος 22:37.

Ο Ιεχωβά δεν είναι άκαμπτος τελειομανής. Αν μετανοούμε ειλικρινά για τα λάθη μας και προσπαθούμε σκληρά να μην τα επαναλαμβάνουμε, εκείνος μας συγχωρεί πρόθυμα. (Ψαλμός 103:12-14· Πράξεις 3:19) Αλλά μπορούμε άραγε να αγνοούμε εσκεμμένα ορισμένους νόμους, σκεπτόμενοι ότι αυτό αντισταθμίζεται από την υπακοή μας σε άλλα ζητήματα; Ένα Γραφικό παράδειγμα δείχνει ότι δεν μπορούμε.

Ο Βασιλιάς Σαούλ του Ισραήλ διάλεξε να υπακούει επιλεκτικά στις εντολές του Θεού. Όταν πολεμούσε με τους Αμαληκίτες, έλαβε την οδηγία να μη διαφυλάξει τα ζώα τους. Έπρεπε να “τα θανατώσει”. Αν και ακολούθησε άλλες οδηγίες, ο Σαούλ παρήκουσε και διαφύλαξε «τα καλύτερα ζώα από το ποίμνιο και τα βόδια». Γιατί; Εκείνος και ο υπόλοιπος λαός τα ήθελαν για τον εαυτό τους.​—1 Σαμουήλ 15:2-9.

Όταν ο προφήτης Σαμουήλ ρώτησε τον Σαούλ γιατί δεν είχε υπακούσει στην εντολή του Θεού, ο Σαούλ διαμαρτυρήθηκε και ισχυρίστηκε ότι είχε υπακούσει. Κατονόμασε τα καλά πράγματα που είχε κάνει εκείνος και ο λαός, όπως τις θυσίες που είχαν προσφέρει στον Θεό. Ο Σαμουήλ ρώτησε: «Ευχαριστείται ο Ιεχωβά με τα ολοκαυτώματα και τις θυσίες όσο με την υπακοή στη φωνή του Ιεχωβά; Δες! Το να υπακούει κανείς είναι καλύτερο από τη θυσία, και το να δίνει προσοχή, από το πάχος των κριαριών». (1 Σαμουήλ 15:17-22) Δεν μπορούμε, λοιπόν, να αντισταθμίζουμε την ανυπακοή στον Θεό σε ορισμένα ζητήματα προσφέροντας θυσίες ή κάνοντας άλλα έργα που είναι καλά.

Οι Κανόνες του Θεού​—Απόδειξη της Αγάπης Του

Ο Ιεχωβά, φερόμενος στοργικά, δεν αναμένει από εμάς να κάνουμε εικασίες γύρω από το πώς μπορούμε να τον ευαρεστούμε. Στη Γραφή παρέχει σαφή ηθική καθοδήγηση, λέγοντας στην ουσία: «Αυτή είναι η οδός. Περπατάτε σε αυτήν». (Ησαΐας 30:21) Όταν ακολουθούμε την κατεύθυνσή του, αποφεύγουμε την απογοήτευση και την αβεβαιότητα που νιώθει κάποιος όταν προσπαθεί να επιλέξει ανάμεσα στις αντικρουόμενες απόψεις των ανθρώπων περί ηθικής. Μπορούμε δε να είμαστε πεπεισμένοι ότι η καθοδηγία του Θεού είναι πάντοτε για το καλό μας, “διδάσκοντάς μας για την ωφέλειά μας”.​—Ησαΐας 48:17, 18.

Ποιος είναι ο κίνδυνος αν επιλέγουμε μόνοι μας τι περιλαμβάνει το να «είμαστε καλοί»; Όλοι έχουμε κληρονομήσει την τάση να ενεργούμε ιδιοτελώς. Η ίδια μας η καρδιά μπορεί να μας εξαπατήσει. (Ιερεμίας 17:9) Θα μπορούσαμε εύκολα να υποβαθμίσουμε τη σπουδαιότητα θεόδοτων απαιτήσεων τις οποίες εμείς θεωρούμε δυσεφάρμοστες ή περιοριστικές.

Λόγου χάρη, δύο ανύπαντρα άτομα ίσως επιλέξουν να έχουν σεξουαλικές σχέσεις, σκεπτόμενοι ότι εφόσον δεν περιλαμβάνεται κανένας άλλος, αυτό είναι καθαρά προσωπικό ζήτημα. Μπορεί να αναγνωρίζουν ότι οι πράξεις τους δεν ανταποκρίνονται στους Γραφικούς κανόνες αλλά ίσως συμπεραίνουν ότι αφού «κανένας δεν ζημιώνεται», πιθανότατα ο Θεός δεν το αποδοκιμάζει αυτό. Οι επιθυμίες τους θα μπορούσαν να τους κάνουν να μη διακρίνουν την πλήρη σημασία και τις συνέπειες των πράξεών τους. Η Γραφή προειδοποιεί: «Υπάρχει οδός που φαίνεται ορθή στον άνθρωπο, έπειτα όμως το τέλος της είναι οδοί θανάτου».​—Παροιμίες 14:12.

Όλοι οι νόμοι του Ιεχωβά αντικατοπτρίζουν την αγάπη του για τους ανθρώπους και την επιθυμία που έχει να μας βλέπει να μην υποφέρουμε. Η απόρριψη των κανόνων του Θεού σχετικά με τη σεξουαλική ηθική ή άλλου είδους διαγωγή δεν έχει οδηγήσει τους ανθρώπους σε μεγαλύτερη ευτυχία και επιτυχία στη ζωή. Για πολλούς, έχει περιπλέξει σε μεγάλο βαθμό τη ζωή τους. Από την άλλη πλευρά, το να ακολουθούμε τους νόμους του Θεού μάς βοηθάει στις προσπάθειες που κάνουμε να διάγουμε καλή ζωή και να αποφεύγουμε την άσκοπη πρόκληση βλάβης τόσο στον εαυτό μας όσο και σε άλλους.​—Ψαλμός 19:7-11.

Αν επιθυμείτε ειλικρινά να είστε καλό άτομο σύμφωνα με την άποψη του Θεού, τότε να καταβάλλετε κάθε δυνατή προσπάθεια για να ακολουθείτε την κατεύθυνσή του. Θα διαπιστώσετε προσωπικά ότι «οι εντολές του [Ιεχωβά] δεν είναι βαριές».​—1 Ιωάννη 5:3.

ΕΧΕΤΕ ΑΝΑΡΩΤΗΘΕΙ;

◼ Γιατί πρέπει να αποδεχόμαστε την καθοδηγία του Δημιουργού μας;​—Αποκάλυψη 4:11.

◼ Πρέπει να υπακούμε σε όλες τις εντολές του Θεού;​—1 Ιωάννη 5:3.

◼ Γιατί δεν είναι σοφό να επιλέγουμε τους δικούς μας ηθικούς κανόνες;​—Παροιμίες 14:12· Ιερεμίας 17:9.

[Εικόνα στη σελίδα 21]

Έχετε εσείς την άποψη του Θεού περί ηθικής;