Οι Νεαροί Ρωτούν
Τι Ήθελα και το Είπα Αυτό;
Αυτό το άρθρο θα σε βοηθήσει να βρεις
ΓΙΑΤΙ μερικές φορές λες λόγια που δεν πρέπει
ΤΙ να κάνεις όταν συμβαίνει αυτό
ΠΩΣ να δαμάσεις τη γλώσσα σου
«Συνήθως προσέχω τι λέω αλλά μερικές φορές την πατάω. Και τότε είναι που θέλω να ανοίξει η γη να με καταπιεί!»—Τσέις
«Μερικές φορές λέω κάτι που ίσως όλοι σκέφτονται αλλά είναι από τα πράγματα που δεν λέγονται . . . Ουπς!»—Άλι
ΓΙΑΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ
Βασικό εδάφιο: «Αν κάποιος δεν κάνει σφάλματα με τα λόγια, αυτός είναι τέλειος άνθρωπος». (Ιακώβου 3:2, Μετάφραση από τα Πρωτότυπα Κείμενα) Τι σημαίνει αυτό; Ότι κανείς δεν ελέγχει απόλυτα τη γλώσσα του. Οι περισσότεροι θα συμφωνούσαν με την Ανέτ,a η οποία παραδέχεται: «Στο δρόμο από το μυαλό ως τη γλώσσα όλο και κάτι μου ξεφεύγει».
Συνέβη: «Μια φίλη μου ενδιαφέρθηκε για κάτι ρούχα που ήθελα να ξεφορτωθώ. Χωρίς να το σκεφτώ, είπα: “Δεν νομίζω να σου κάνουν”. “Θέλεις να πεις ότι είμαι χοντρή;” απάντησε εκείνη».—Κορίν.
Για να καταλάβεις γιατί μπορεί εσύ να χάνεις ενίοτε τον έλεγχο της γλώσσας σου, δοκίμασε τα παρακάτω.
● Εντόπισε την αδυναμία σου.
․․․․․ Μιλάω μέσα στα νεύρα μου
․․․․․ Μιλάω χωρίς να σκεφτώ
․․․․․ Μιλάω χωρίς να ακούσω
․․․․․ Άλλο ․․․․․
Παράδειγμα: «Το πρόβλημά μου είναι ότι το παρακάνω με τα αστεία, και μερικές φορές οι άλλοι παίρνουν στραβά αυτά που λέω».—Αλέξια.
● Προσδιόρισε με ποιους σου συμβαίνει αυτό συχνότερα.
․․․․․ Γονείς
․․․․․ Αδέλφια
․․․․․ Φίλοι
․․․․․ Άλλοι ․․․․․
Παράδειγμα: «Δυστυχώς, οι άνθρωποι που αγαπώ περισσότερο είναι και αυτοί που πληγώνω ευκολότερα», λέει η 20χρονη Κριστίν. «Μάλλον επειδή νιώθω πολύ άνετα μαζί τους, δεν κάθομαι να σκεφτώ την κάθε λέξη που θα πω».
ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ
Βασικό εδάφιο: «Ας επιδιώκουμε τα πράγματα που συμβάλλουν στην ειρήνη». (Ρωμαίους 14:19) Ένας τρόπος για να εφαρμόζεις αυτή τη συμβουλή είναι να ζητάς συγνώμη.
Συνέβη: «Η μαμά μου πέθανε όταν ήμουν δέκα μηνών και ο μπαμπάς μου ήταν μονίμως απών από τη ζωή μου, οπότε με μεγάλωσαν η θεία και ο θείος μου. Μια μέρα, όταν ήμουν 10 με 11 χρονών, ένιωθα μοναξιά και θυμό που είχε πεθάνει η μαμά μου, και ήθελα να ξεσπάσω σε κάποιον. Όταν μου ζήτησε λοιπόν η θεία μου να τη βοηθήσω σε κάτι, της έβαλα τις φωνές και στο τέλος της είπα κατάμουτρα “Σε μισώ! Δεν είσαι η πραγματική μου μαμά”. Η θεία μου έμεινε να με κοιτάζει αποσβολωμένη. Κατόπιν έτρεξε στο δωμάτιό της και έκλεισε την πόρτα. Την άκουσα να κλαίει και ένιωσα απαίσια. Με είχε φροντίσει και είχε κάνει τα πάντα για εμένα, και εγώ την έκανα σκουπίδι. Ο θείος μου μού μίλησε για αυτό που συνέβη και μου έδειξε εδάφια σχετικά με τον έλεγχο της γλώσσας. Έπειτα, ζήτησα ειλικρινά συγνώμη από τη θεία μου. Το φταίξιμο ήταν δικό μου».—Κάρεν.
Γράψε παρακάτω έναν λόγο για τον οποίο ίσως σου είναι δύσκολο να ζητήσεις συγνώμη.
․․․․․
Γιατί μπορεί να νιώσεις καλύτερα αν ζητήσεις συγνώμη;
․․․․․
Στοιχείο: Σκέψου τις αρχές των εδαφίων Παροιμίες 11:2 και Ματθαίος 5:23, 24.
Βέβαια, είναι καλύτερα να προλάβεις μια κατάσταση ώστε να μη χρειαστεί να ζητήσεις συγνώμη μετά. Πώς μπορείς να το κάνεις αυτό;
ΠΩΣ ΝΑ ΔΑΜΑΣΕΙΣ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΣΟΥ
Βασικό εδάφιο: “Να είστε γρήγοροι στο να ακούτε, αργοί στο να μιλάτε, αργοί σε οργή”. (Ιακώβου 1:19) Εδώ θα βρεις μερικές ιδέες που θα σε βοηθήσουν να εφαρμόσεις αυτή τη συμβουλή.
Διάβασε τα παρακάτω εδάφια και αντιστοίχισε το καθένα με μια ιδέα.
1 «Προσπάθησε να μην παίρνεις τον εαυτό σου πολύ στα σοβαρά. Έτσι δεν θα προσβάλλεσαι με το παραμικρό».—Ντανέτ.
2 «Πηγαίνω έναν περίπατο. Έτσι έχω την ευκαιρία να μείνω για λίγο μόνη αλλά και το χρόνο να ηρεμήσω».—Μπριέλ.
3 «Όταν ήμουν πιο μικρή, αρπαζόμουν με το παραμικρό και δημιουργούσα ζήτημα για το καθετί. Έχω μάθει όμως ότι είναι καλύτερα να αφήνεις και κάτι να πέσει κάτω».—Σίλια.
4 «Αν κάποιος σου βάλει τις φωνές και εσύ δεν απαντήσεις, τελικά θα βαρεθεί. Κάνε υπομονή. Μη ρίχνεις λάδι στη φωτιά».—Κέριν.
5 «Μερικές φορές μπορεί να νευριάσω με κάποιον. Αρχίζω και σκέφτομαι όλα όσα θα ήθελα να του πω. Μετά όμως, καθώς περνάει η ώρα, συνειδητοποιώ πόσο άτοπα θα ήταν τα λόγια μου. Ένα πράγμα έχω μάθει: Μην αντιδράς βιαστικά!»—Τσαρλς.
Μπορείς να βρεις και άλλα άρθρα της σειράς «Οι Νεαροί Ρωτούν» στην ιστοσελίδα www.watchtower.org/ypg
[Υποσημείωση]
a Μερικά ονόματα σε αυτό το άρθρο έχουν αλλαχτεί.
[Πλαίσιο/Εικόνες στη σελίδα 22]
Άλι—Προτού πω κάτι, ρωτάω τον εαυτό μου: “Θα βελτιώσει την κατάσταση; Πώς θα επηρεάσει τον άλλον;” Αν έχεις αμφιβολίες για αυτό που πας να πεις, καλύτερα να μην το πεις.
Τσέις—Όταν θέλω να πω κάτι, προσπαθώ να σκεφτώ πώς θα επηρεάσει τους γύρω μου. Νομίζω πως, όσο μεγαλώνω, ελέγχω καλύτερα τη γλώσσα μου. Η πείρα είναι μεγάλος δάσκαλος.
[Πλαίσιο στη σελίδα 23]
ΡΩΤΗΣΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΣΟΥ
Εφόσον κανείς δεν είναι τέλειος—όπως έγραψε ο Ιάκωβος, «όλοι σφάλλουμε πολλές φορές»—συζήτησε με τους γονείς σου για τις προσπάθειες που έχουν κάνει εκείνοι για να δαμάσουν τη γλώσσα τους.—Ιακώβου 3:2.
[Εικόνα στη σελίδα 22]
«Έτσι και βγει η οδοντόκρεμα από το σωληνάριο, δεν μπορείς να την ξαναβάλεις μέσα. Το ίδιο ισχύει και για τα λόγια μας. Έτσι και πούμε κάτι άσχημο, δεν μπορούμε να το πάρουμε πίσω».—Τζέιμς.