Εκεί Όπου το Χρήμα Είναι Τετράποδο

«ΣΤΗΝ περιοχή μας τα γουρούνια θεωρούνται σπουδαίο περιουσιακό στοιχείο για μια οικογένεια, οπότε η εκτροφή τους είναι μεγάλη ευθύνη», λέει η 17χρονη Ενμαρί Κάνι, η οποία ζει στα υψίπεδα της Παπούας-Νέας Γουινέας. «Όταν ο πατέρας μου μού ανέθεσε να φροντίζω ένα γουρουνάκι, ενθουσιάστηκα αλλά αγχώθηκα κιόλας. Ήταν μια σταλιά και φοβόμουν μην πεθάνει».

Πώς φρόντισε η Ενμαρί το γουρουνάκι της; Και γιατί ο αγροτικός πληθυσμός στη χώρα της θεωρεί τα γουρούνια εξίσου σημαντικά με τα χρήματα; Δείτε τι μας απάντησε η ίδια.

Πες μας κάτι για το μέρος όπου ζεις.

Μαζί με τους γονείς μου και τα τέσσερα μικρότερα αδέλφια μου​—δύο κορίτσια και δύο αγόρια—​μένουμε σε ένα μικρό αγροτόσπιτο με αχυροσκεπή σε ένα απομονωμένο ορεινό χωριό στα Δυτικά Υψίπεδα. Το χωριό μας έχει καμιά πενηνταριά κατοίκους​—όλοι συγγενείς μου—​και ζούμε δίπλα σε ένα ποταμάκι το οποίο στροβιλίζεται μέσα από τα πυκνά δάση που σκεπάζουν τους κυματιστούς λόφους.

Οι περισσότεροι συγχωριανοί μας είναι γεωργοί. Εμείς έχουμε ένα μεγάλο περιβόλι όπου καλλιεργούμε γλυκοπατάτες, κολοκύθες, αγγούρια, καφέ και άλλα προϊόντα. Τρελαίνομαι για την κηπουρική και μου αρέσει η χειρωνακτική εργασία. Κάνω, όμως, και άλλες δουλειές: καθαρίζω το σπίτι, βάζω μπουγάδα και βέβαια φροντίζω το γουρουνάκι μας.

Δηλαδή πώς το φροντίζεις;

Όταν το έφερε ο μπαμπάς πριν από έναν χρόνο, ήταν τόσο μικρούλι ώστε χωρούσε στα χέρια μου. Κάθε μέρα, το τάιζα ένα μείγμα από ιχθυάλευρο, πουρέ γλυκοπατάτας, νερό, αλάτι και χυμό ζαχαροκάλαμου. Τη νύχτα, που εδώ πάνω κάνει αρκετή ψύχρα, κοιμόταν μέσα στο σπίτι, σε ένα άδειο τσουβάλι του ρυζιού κρεμασμένο από το ταβάνι κοντά στο τζάκι. Εγώ κοιμόμουν στο πάτωμα κοντά του. Ως αποτέλεσμα, το γουρουνάκι όχι απλώς έζησε αλλά μεγάλωσε και είναι υγιέστατο!

Δεν του έβγαλα κανένα ευφάνταστο όνομα​—το φώναζα απλώς Γουρουνάκι, και του έμεινε. Το φρόντιζα σαν να ήταν το μωρό μου​—το τάιζα, το έπλενα και παίζαμε με τις ώρες. Δέθηκε πολύ μαζί μου και άρχισε να με ακολουθεί παντού σαν σκιά μου.

Όταν μεγάλωσε, το έβαλα σε καινούριο πρόγραμμα το οποίο ακολουθούμε ακόμα. Το πηγαίνω με ένα σχοινί στο περιβόλι μας, που απέχει γύρω στα 15 λεπτά από το σπίτι. Εκεί στερεώνω το σχοινί σε ένα δέντρο και αφήνω το Γουρουνάκι να σκάβει στο χώμα όλη μέρα. Με το δυνατό αυχένα και το σκληρό ρύγχος του, σκάβει ψάχνοντας για ρίζες και σκουλήκια, ενώ ταυτόχρονα οργώνει και λιπαίνει το έδαφος. Στο τέλος της ημέρας, γυρίζουμε σπίτι, όπου το ταΐζω ωμές και μαγειρεμένες γλυκοπατάτες και μετά το βάζω για ύπνο στο ξύλινο μαντρί του.

Γιατί είναι τόσο σημαντικά τα γουρούνια για τους ορεσίβιους;

Εμείς εδώ έχουμε ένα γνωμικό: «Λεφτά ίσον γουρούνι και γουρούνι ίσον λεφτά». Πολύ προτού φτάσουν στα υψίπεδα τα κανονικά χρήματα, οι συναλλαγές γίνονταν με γουρούνια​—κάτι που συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Για παράδειγμα, μια ντόπια αντιπροσωπεία αυτοκινήτων πρόσφερε κάποτε ένα ζωντανό γουρούνι με κάθε καινούριο αυτοκίνητο. Οι φυλές πολλές φορές λύνουν τις διαφορές τους ανταλλάσσοντας χρήματα και γουρούνια. Και πολλοί γαμπροί δίνουν γουρούνια στους γονείς ή στο σόι της νύφης ως μέρος του νυφικού τιμήματος.

Δηλαδή, σαν να λέγαμε, αν φάτε ένα γουρούνι είναι σαν να τρώτε μια επένδυση!

Ακριβώς! Εφόσον τα γουρούνια είναι τόσο πολύτιμα, τρώμε χοιρινό μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις, όπως σε κηδείες ή άλλες σημαντικές τελετές. Από την άλλη, μερικές φυλές στα υψίπεδα καταναλώνουν εκατοντάδες γουρούνια σε μεγάλες εκδηλώσεις που διοργανώνονται για επίδειξη του πλούτου της φυλής ή σε ανταπόδοση για κάποια χάρη.

Εσείς τι θα τα κάνετε τα γουρούνια σας;

Σωστός ο πληθυντικός, γιατί το Γουρουνάκι έχει γεννήσει κάμποσα μικρά. Μάλιστα το ένα το πουλήσαμε πρόσφατα για 100 κίνα (περίπου 30 ευρώ). Με αυτά τα χρήματα πήγαμε με το λεωφορείο στην κοντινή πόλη Μπανζ και παρακολουθήσαμε την ετήσια συνέλευση περιφερείας των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Ο μπαμπάς μου μάλλον θα πουλήσει και τα υπόλοιπα για να καλύψουμε τις καθημερινές μας ανάγκες.

Δεν θέλετε να αυξήσετε τα γουρούνια σας για να βγάλετε περισσότερα χρήματα;

Στόχος μας δεν είναι να γίνουμε πλούσιοι αλλά να έχουμε τα αναγκαία σε ό,τι αφορά το φαγητό, τα ρούχα και τη στέγη. Η οικογένειά μας δίνει μεγαλύτερη βαρύτητα στα πνευματικά πράγματα, όπως το να υπηρετούμε τον Θεό μας, τον Ιεχωβά, να παρακολουθούμε τις Χριστιανικές συναθροίσεις, να βοηθάμε τους άλλους όπως μπορούμε​—υλικά ή πνευματικά—​και να κάνουμε πράγματα μαζί ως οικογένεια. Η ζωή μας είναι απλή, αλλά είμαστε δεμένοι μεταξύ μας και ευτυχισμένοι.

Εγώ, για παράδειγμα, αν και ασχολούμαι με την κηπουρική και την εκτροφή γουρουνιών, δεν αφιερώνω στη δουλειά όλο μου το χρόνο. Κύρια απασχόλησή μου είναι η συμμετοχή στη Χριστιανική διακονία, όπου μεταδίδω Γραφικές αλήθειες στους γείτονές μου. Αυτό το έργο, το οποίο ανέθεσε ο Ιησούς στους ακολούθους του, με κρατάει απασχολημένη αρκετές μέρες μέσα στην εβδομάδα. (Ματθαίος 28:19, 20) Όνειρό μου είναι να υπηρετήσω κάποια μέρα στο γραφείο τμήματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά στο Πορτ Μόρεσμπι, όπου μεταφράζονται τα Γραφικά έντυπα στις τοπικές γλώσσες. Αλλά ακόμα και αν δεν πετύχω αυτόν το στόχο, ξέρω ότι θα βρίσκω πάντα τη μεγαλύτερη ευτυχία αν υπηρετώ τον Ιεχωβά και κρατάω τα πνευματικά πράγματα στην πρώτη θέση. Και ασφαλώς είμαι ευγνώμων για την υλική υποστήριξη που μου παρέχει το «τετράποδο χρήμα».

[Πλαίσιο/​Εικόνα στη σελίδα 12]

ΤΑ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ ΜΕ ΑΡΙΘΜΟΥΣ

● Στο νησί της Νέας Γουινέας ζουν τουλάχιστον δύο εκατομμύρια οικόσιτα γουρούνια, περίπου 1 για κάθε 3 κατοίκους.

● Ο μισός και πλέον αγροτικός πληθυσμός έχει γουρούνια.

[Χάρτες στη σελίδα 10]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

ΙΝΔΟΝΗΣΙΑ

ΠΑΠΟΥΑ-ΝΕΑ ΓΟΥΙΝΕΑ

ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ

ΙΝΔΟΝΗΣΙΑ

ΠΑΠΟΥΑ-ΝΕΑ ΓΟΥΙΝΕΑ

ΠΟΡΤ ΜΟΡΕΣΜΠΙ

ΔΥΤΙΚΑ ΥΨΙΠΕΔΑ

ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ

[Εικόνα στις σελίδες 10, 11]

Φύγαμε για το περιβόλι

[Εικόνα στη σελίδα 11]

Ώρα για μπάνιο

[Εικόνα στη σελίδα 11]

Ώρα για παιχνίδι