Κεφάλαιο 10

Ένας Λεπρός Εδόξασε τον Θεό

ΣΑΣ ετοίμασε η μητέρα σας ένα καλό γεύμα σήμερα;—Αυτό ήταν ευγενικό εκ μέρους της, δεν είναι έτσι;—Την ευχαριστήσατε;—Μερικές φορές λησμονούμε να πούμε «Ευχαριστώ» όταν άλλοι κάνουν καλά πράγματα για μας, δεν είναι έτσι; Όταν ο Μεγάλος Διδάσκαλος ήταν στη γη, υπήρχαν μερικοί λεπροί που είχαν λησμονήσει να πουν «Ευχαριστώ.»

Ξέρετε τι είναι λεπρός;—Λεπρός είναι ένας άνθρωπος που πάσχει από την αρρώστια της λέπρας. Αυτή η αρρώστια μπορεί να κάμη ώστε να πέφτουν ακόμη και μερικές σάρκες από το σώμα του ανθρώπου. Όταν ο Ιησούς ήταν στη γη, οι λεπροί έπρεπε να ζουν μακρυά από τους άλλους ανθρώπους. Και αν ένας λεπρός έβλεπε έναν άλλο άνθρωπο να έρχεται, έπρεπε να φωνάξη ‘Είμαι λεπρός. Μη πλησιάζης!’ Διαφορετικά οι άνθρωποι μπορούσαν να κολλήσουν την αρρώστια του λεπρού.

Ο Ιησούς ήταν πολύ καλός στους λεπρούς. Μια μέρα ο Ιησούς, καθώς πήγαινε στην Ιερουσαλήμ, έπρεπε να περάση μέσα από μια μικρή πόλι. Δέκα λεπροί ήλθαν να τον συναντήσουν.

Οι λεπροί δεν πλησίασαν τον Ιησού. Στάθηκαν μακρυά. Αλλά είχαν ακούσει ότι ο Ιησούς είχε δύναμι από τον Θεό να θεραπεύη κάθε είδους ασθένεια ακόμη και λέπρα. Όταν, λοιπόν, είδαν τον Μεγάλο Διδάσκαλο, έκραξαν σ’ αυτόν, ‘Ιησού, Διδάσκαλε, βοήθησε μας!’

Λυπάστε τους ανθρώπους που είναι άρρωστοι;—Ο Ιησούς τους λυπόταν. Ήξερε πόσο θλιβερό είναι να είναι κανείς λεπρός. Γι’ αυτό απήντησε σ’ αυτούς και είπε: ‘Πηγαίνετε να σας δουν οι ιερείς του Θεού.’

Γιατί είπε ο Ιησούς να τα κάμουν αυτό;—Εξαιτίας του νόμου που είχε δώσει ο Ιεχωβά στα λαό του για τους λεπρούς. Αυτός ο νόμος έλεγε ότι ο ιερεύς του Θεού έπρεπε να παρατηρήση τη σάρκα του λεπρού. Ο ιερεύς θα έλεγε στο λεπρό πότε έχει περάσει τελείως η αρρώστιά του. Όταν θα είχε γίνει καλά, μπορούσε να μένη μαζί με τους υγιείς ανθρώπους.—Λευιτικόν 13:16, 17.

Ο Ιησούς είπε στους δέκα λεπρούς να πάνε να δουν τον ιερέα. Θα πήγαιναν, λοιπόν να δουν τον ιερέα όπως είπε ο Ιησούς;—Ναι, πήγαν. Ξεκίνησαν αμέσως. Αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να είχαν πιστεύσει ότι ο Ιησούς μπορούσε να θεραπεύση την αρρώστια των.

Και τι συνέβη;—Στο δρόμο που πήγαιναν για τον ιερέα, η αρρώστια των έφυγε. Η σάρκα των είχε θεραπευθή. Είχαν γίνει καλά! Η πίστις των στη δύναμι του Ιησού ανταμείφθηκε. Τι χαρά αισθάνθηκαν!

Αλλά τι θα έκαναν τώρα για να δείξουν την εκτίμησί των; Σεις τι θα κάνατε;—

Ένας απ’ εκείνους που θεραπεύθηκαν επέστρεψε στον Ιησού και άρχισε να δοξάζη τον Ιεχωβά, λέγοντας πολλά καλά για τον Θεό. Αυτό ήταν το σωστό πράγμα που έπρεπε να κάμη, διότι η δύναμις που τον θεράπευσε ήλθε από τον Θεό. Αυτός ο άνθρωπος έπεσε μπροστά στα πόδια του Μεγάλου Διδασκάλου και τον ευχαρίστησε. Ήταν ευγνώμων γι’ αυτό που του είχε κάμει ο Ιησούς.

Αλλά που είναι οι άλλοι εννέα; ρώτησε ο Ιησούς: ‘Δεν ήσαν δέκα οι λεπροί που έγιναν καλά; Που είναι οι άλλοι εννέα; Γιατί μόνο ένας επέστρεψε να δοξάση τον Θεό;’

Ναι, είναι αλήθεια. Μόνο ένας από τους δέκα δόξασε τον Θεό, κι επέστρεψε να ευχαριστήση τον Ιησού. Και αυτός ήταν Σαμαρείτης, άνθρωπος από άλλη χώρα. Οι άλλοι εννέα, δεν ευχαρίστησαν τον Θεό και ούτε ευχαρίστησαν τον Ιησού.—Λουκάς 17:11-19.

Με ποιον απ’ αυτούς τους ανθρώπους μοιάζετε;—Εσείς κι εγώ επιθυμούμε να μοιάσωμε με τον Σαμαρείτη, έτσι δεν είναι;—Γι’ αυτό όταν κάποιος μας κάνη κάτι καλό, τι πρέπει να θυμούμεθα να κάνωμε;—Πρέπει να τον ευχαριστούμε.

Οι άνθρωποι συχνά λησμονούν να πουν «Ευχαριστώ.» Είναι όμως καλό να λέτε «Ευχαριστώ.» Αυτό είναι το σωστό πράγμα που πρέπει να κάνετε. Και όταν το κάνετε αυτό, ευχαριστούνται ο Ιεχωβά Θεός και ο Υιός του Ιησούς.

Αν το σκέπτεσθε αυτό, θα θυμάστε ότι οι άνθρωποι έχουν κάμει πολλά καλά για σας. Θυμάστε να έχετε αρρωστήσει καμμιά φορά;—Ίσως να μη έχετε αρρωστήσει ποτέ τόσο βαριά όσο εκείνοι οι δέκα λεπροί. Ίσως όμως να έχετε πάθει ένα σοβαρό κρυολόγημα, ή να έχη πονέσει το στομάχι σας. Σας περιποιήθηκαν η μητέρα σας ή ο πατέρας σας;—Είσθε ευχαριστημένοι που σας βοήθησαν να γίνετε καλά;

Ο Σαμαρείτης ευχαρίστησε τον Ιησού, που τον έκαμε καλά και αυτό χαροποίησε τον Ιησού. Δεν νομίζετε ότι η δική σας μητέρα ή ο πατέρας σας θα χαίρωνται όταν λέτε «Ευχαριστώ» κάθε φορά που κάνουν κάτι για σας;—Ναι, θα χαίρωνται.

Μερικές φορές οι άνθρωποι κάνουν για μας κάτι κάθε μέρα ή κάθε βδομάδα. Ίσως είναι η δουλειά των να το κάνουν αυτό. Μπορεί μάλιστα να χαίρωνται που το κάνουν αυτό. Εμείς όμως ίσως λησμονούμε να τους ευχαριστήσουμε.

Η διδασκάλισσα σας ή ο διδάσκαλος σας ίσως εργάζονται σκληρά για να σας βοηθήσουν να μάθετε πολλά πράγματα. Αυτό είναι το επάγγελμα τους. Αλλά θα ευχαριστηθούν αν τους ευχαριστήσετε διότι σας βοηθούν να μαθαίνετε.

Μερικές φορές οι άνθρωποι κάνουν απλώς μικρά πράγματα για σας. Μήπως κρατάει κάποιος την πόρτα ανοιχτή για να περάσετε;—Ή σας προσφέρει κάποιος την πιατέλα στο τραπέζι για να πάρετε φαγητό;—Είναι καλό να λέτε «Ευχαριστώ» ακόμη και γι’ αυτά τα μικρά πράγματα.

Αν δεν ξεχνούμε να λέμε «Ευχαριστώ» στους ανθρώπους στη γη, τότε είναι πολύ πιθανόν ότι δεν θα ξεχνούμε να λέμε «Ευχαριστώ» στον ουράνιο Πατέρα μας. Και υπάρχουν τόσα πράγματα για τα οποία πρέπει να ευχαριστούμε τον Ιεχωβά! Αυτός μας έδωσε τη ζωή μας, καθώς και όλα τα καλά πράγματα που κάνουν τη ζωή ευχάριστη. Γι’ αυτό έχομε κάθε λόγο να δοξάζωμε τον Θεό με το να λέμε καλά γι’ αυτόν κάθε μέρα.

(Όσον αφορά την έκφρασι ευχαριστιών, διαβάστε επίσης, τον Ψαλμό 92:1 και Εφεσίους 5:20.)