Κεφάλαιο 20

Παιδιά Ανεστήθηκαν εκ Νεκρών

ΔΕΝ είναι ωραίο να ξέρετε ότι κάποιος σας αγαπά;—Είναι καλό να έχετε άτομα που ενδιαφέρονται πραγματικά για σας. Αλλά ξέρετε ότι υπάρχει κάποιος που σας αγαπά περισσότερο από οποιονδήποτε στη γη;—Αυτός είναι ο Ιεχωβά Θεός.

Πόσο μας αγαπά ο Ιεχωβά;—Μας σκέπτεται μόνον όταν είμαστε εδώ και κατόπιν μας ξεχνά όταν φεύγωμε; Ή μας θυμάται πραγματικά;—Η Αγία Γραφή λέγει ότι ούτε ‘θάνατος ούτε ζωή, ούτε παρόντα πράγματα ούτε μελλοντικά θα μπορέσουν να μας χωρίσουν από την αγάπη του Θεού.’—Ρωμαίους 8:38, 39.

Ο Θεός, λοιπόν, δεν ξεχνά. Θυμάται τους ανθρώπους που τον υπηρετούν και θυμάται και τα μικρά παιδιά τους επίσης. Ακόμη και αν πεθάνουν, θα τα ξαναφέρη στη ζωή.

Όταν ο Υιός του Θεού, ο Ιησούς, ήταν στη γη, έδειξε ότι ο Ιεχωβά ενδιαφέρεται για τα μικρά παιδιά. Ο Ιησούς εύρισκε χρόνο να μιλάη στα παιδιά για τον Θεό. Ακόμη χρησιμοποίησε τη δύναμι του Θεού για να ξαναφέρη στη ζωή νεαρά άτομα που είχαν πεθάνει! Θα θέλατε ν’ ακούσετε πώς το έκαμε αυτό ο Ιησούς για μια οικογένεια;—

Υπήρχε κάποιος άνθρωπος που λεγόταν Ιάειρος. Αυτός και η γυναίκα του και η δωδεκάχρονη κόρη του ζούσαν σε μικρή απόστασι από τη Θάλασσα της Γαλιλαίας. Ο πατέρας και η μητέρα αγαπούσαν την κόρη τους πάρα πολύ. Ήταν το μόνο παιδί τους.

Μπορείτε, λοιπόν, να φαντασθήτε πόσο λυπήθηκαν όταν η μικρή τους κόρη αρρώστησε βαριά. Έκαμαν ό,τι μπορούσαν για να βελτιώσουν την υγεία της, αλλ’ αυτή πήγαινε χειρότερα. Ο Ιάειρος κατάλαβε ότι η κόρη επρόκειτο να πεθάνη. Και δεν υπήρχε τίποτε που αυτός ή οι γιατροί μπορούσαν να κάμουν για να την βοηθήσουν.

Αλλ’ ίσως ο Ιησούς μπορούσε να βοηθήση. Ο Ιάειρος είχε ακούσει γι’ αυτόν τον θαυμάσιο άνθρωπο και πώς μπορούσε να θεραπεύη ανθρώπους. Ο Ιάειρος, λοιπόν, πήγε να μάθη πού είναι. Βρήκε τον Ιησού στην ακρογιαλιά της Θάλασσας της Γαλιλαίας να διδάσκη πολλούς ανθρώπους.

Ο Ιάειρος πέρασε ανάμεσα από το πλήθος και έπεσε στα πόδια του Ιησού. Του είπε: ‘Η μικρή μου κόρη είναι πολύ άρρωστη. Θέλεις σε παρακαλώ να έλθης να την βοηθήσης; Σε ικετεύω να έλθης.’

Αμέσως ο Ιησούς πήγε μαζί με τον Ιάειρο. Το πλήθος που είχε έλθει για να ιδή τον Μεγάλο Διδάσκαλο ακολούθησε επίσης. Αλλ’ αφού προχώρησαν μια ωρισμένη απόστασι, μερικοί άνδρες ήλθαν από το σπίτι του Ιαείρου και του είπαν: ‘Η κόρη σου πέθανε· γιατί να ενοχλής πια τον διδάσκαλο;’

Ο Ιησούς άκουσε τους άνδρες να λέγουν αυτό. Ήξερε πόσο θα λυπόταν ο Ιάειρος να χάση το μοναδικό του παιδί. Του είπε, λοιπόν: ‘Μη φοβάσαι. Μόνο έχε πίστι στον Θεό. Η κόρη σου θα γίνη καλά.’

Συνέχισαν, λοιπόν, να προχωρούν ώσπου έφθασαν στο σπίτι του Ιαείρου. Εκεί οι φίλοι της οικογενείας έκλαιγαν. Ήσαν λυπημένοι γιατί η μικρή τους φίλη είχε πεθάνει. Αλλά ο Ιησούς τους είπε: ‘Σταματήστε να κλαίτε. Το παιδί δεν πέθανε, αλλά κοιμάται.’

Όταν το είπε αυτό ο Ιησούς, οι άνθρωποι άρχισαν να τον περιγελούν. Επειδή ήξεραν ότι το κορίτσι είχε πεθάνει. Αλλ’ ο Ιησούς είπε ότι το κορίτσι απλώς κοιμόταν για να δώση ένα μάθημα σ’ αυτούς τους ανθρώπους. Ήθελε να ξέρουν ότι με τη δύναμι του Θεού αυτός μπορούσε να επαναφέρη ένα νεκρό άτομο στη ζωή τόσο εύκολα όσο εμείς θα μπορούσαμε να ξυπνήσωμε ένα άτομο από τον ύπνο.

Ο Ιησούς τώρα έβγαλε από το δωμάτιο όλους τους άλλους εκτός από τρεις από τους αποστόλους του και τον πατέρα και τη μητέρα της κόρης. Κατόπιν μπήκε εκεί που ήταν η κόρη. Την έπιασε από το χέρι και είπε: ‘Κόρη σήκω.’ Και αμέσως σηκώθηκε και άρχισε να περπατή! Ο πατέρας και η μητέρα γέμισαν από χαρά.—Μάρκος 5:21-24, 35-43· Λουκάς 8:40-42, 49-56.

Είχατε ποτέ κάποιον φίλο που πέθανε;—Πώς θα σας φαινόταν αν αυτό το άτομο μπορούσε να ξανάρθη στη ζωή ώστε να μπορήτε ν’ απολαμβάνετε πάλι τη συντροφιά του;—Νομίζετε ότι θα μπορούσε να συμβή αυτό;—

Εφόσον ο Ιησούς μπόρεσε να επαναφέρη στη ζωή τη μικρή κόρη, μπορεί να κάμη το ίδιο και για άλλους, δεν είν’ έτσι;—Αλλά θα το κάμη;—Ναι, γιατί ο ίδιος ο Ιησούς είπε: «Έρχεται ώρα, καθ’ ην πάντες οι εν τοις μνημείοις θέλουσιν ακούσει της φωνής αυτού, και θέλουσιν εξέλθει.» Και αυτή η ώρα έρχεται σύντομα, κάτω από τη διακυβέρνησι της βασιλείας του Θεού.—Ιωάννης 5:28, 29.

Για σκεφθήτε πόσο θαυμάσιο θα είναι να υποδεχθήτε ανθρώπους που ξανάρχονται στη ζωή! Μερικοί απ’ αυτούς θα είναι άνθρωποι που γνωρίζατε. Και θα γνωρίζωμε ποιοι είναι όταν θ’ αναστηθούν, όπως ακριβώς ο Ιάειρος γνώρισε τη θυγατέρα του όταν την ανέστησε ο Ιησούς. Άλλοι θα είναι άνθρωποι που έχουν πεθάνει πριν από χιλιάδες χρόνια. Αλλά ο Θεός δεν θα τους λησμονήση επειδή απλώς έχουν ζήσει πριν από πολλά χρόνια.

Δεν είναι θαυμαστό να γνωρίζωμε ότι ο Ιεχωβά Θεός και ο Υιός του Ιησούς μάς αγαπούν τόσο πολύ;—Θέλουν να ζήσωμε, όχι απλώς μερικά χρόνια, αλλά για πάντα!

(Σχετικά με τη θαυμάσια ελπίδα της Γραφής για τους νεκρούς, διαβάστε επίσης Πράξεις 24:15, 1 Κορινθίους 15:20-22 και Ησαΐας 25:8.)