Κεφάλαιο 22

Ο Άνθρωπος που Λησμόνησε τον Θεό

ΥΠΗΡΧΕ ένας άνθρωπος ο οποίος ήλθε μια μέρα να δη τον Ιησού. Ήξερε ότι ο Ιησούς ήταν πολύ σοφός. Είπε στον Ιησού: ‘Διδάσκαλε, πες στον αδελφό μου να μου δώση μερικά από τα πράγματα που έχει.’ Αυτός ο άνθρωπος νόμιζε ότι είχε δικαίωμα σε μερικά από εκείνα τα πράγματα.

Αν σεις ήσασταν ο Ιησούς, τι θα λέγατε;—Ο Ιησούς είδε ότι αυτός ο άνθρωπος είχε ένα πρόβλημα. Αλλά το πρόβλημα του δεν ήταν ότι είχε ανάγκη απ’ αυτά που είχε ο αδελφός του. Το πρόβλημα αυτού του ανθρώπου ήταν ότι δεν ήξερε τι ήταν πραγματικά σπουδαίο στη ζωή.

Γι’ αυτό ο Ιησούς του είπε μια ιστορία. Μια ιστορία για ένα άνθρωπο που είχε ξεχάσει τον Θεό. Θέλετε να την ακούσετε;—

Κάποιος άνθρωπος ήταν πολύ πλούσιος. Είχε κτήματα και σιταποθήκες. Τα χωράφια που καλλιέργησε πήγαν πολύ καλά. Δεν είχε χώρο στις αποθήκες του για ν’ αποθηκεύη όλες τις εσοδείες. Τι έπρεπε να κάμη;

Ο πλούσιος είπε μέσα του: ‘Θα χαλάσω τις αποθήκες μου και θα χτίσω μεγαλύτερες. Έπειτα θ’ αποθηκεύσω τις εσοδείες μου και όλα τ’ αγαθά μου σ’ αυτές τις νέες αποθήκες.’

Ο πλούσιος σκέφθηκε ότι αυτό ήταν το φρόνιμο πράγμα που έπρεπε να κάμη. Σκέφθηκε ότι ήταν πολύ έξυπνος για ν’ αποθηκεύση πολλά πράγματα. Είπε μέσα του: ‘Έχω πολλά αγαθά αποθηκευμένα. Είναι αρκετά για πολλά χρόνια. Τώρα μπορώ ν’ αναπαυθώ. Θα τρώγω, θα πίνω και θ’ απολαμβάνω τη ζωή μου.’

Αλλά υπήρχε κάτι κακό στη σκέψι του πλουσίου. Τι ήταν αυτό;—Σκεφτόταν μόνο τον εαυτό του και την απόλαυσί του. Αλλά λησμόνησε τον Θεό.

Έτσι ο Θεός μίλησε στον πλούσιο. Του είπε: ‘Είσαι άφρων. Αυτή τη νύχτα πρόκειται να πεθάνης. Και ποιος θ’ απολαμβάνη τα πράγματα που έχεις αποθηκεύσει;’

Μπορούσε αυτός ο πλούσιος να χρησιμοποιήση εκείνα τα πράγματα μετά τον θάνατό του;—Όχι, θα τα έπαιρνε κάποιος άλλος. Ο Ιησούς είπε: «Ούτω θέλει είσθαι όστις θησαυρίζει εις εαυτόν, και δεν πλουτεί εις Θεόν.»—Λουκάς 12:13-21.

Εσείς δεν θα θέλετε βέβαια να είσθε σαν εκείνον τον πλούσιο, δεν είν’ έτσι;—Ο κύριος σκοπός στη ζωή του ήταν ν’ αποκτήση υλικά αγαθά. Αυτό ήταν το λάθος του. Ήθελε ολοένα περισσότερα.

Πολλοί άνθρωποι είναι σαν αυτόν τον πλούσιο. Θέλουν ολοένα περισσότερα. Αυτό όμως μπορεί να οδηγήση σε μεγάλα προβλήματα.

Παραδείγματος χάριν, έχετε παιχνίδια, δεν είν’ έτσι;—Ποια είναι μερικά από τα παιχνίδια που έχετε; Πήτε μου.—

Αλλά τι θα κάμετε αν ένας φίλος σας έχη ένα καινούργιο αυτοκινητάκι, ή μια κούκλα ή κάποιο άλλο παιχνίδι που εσείς δεν έχετε; Θα ήταν ορθό να προσπαθήσετε να του το πάρετε;—

Μερικές φορές μπορεί ένα παιχνίδι να φαίνεται πολύ σπουδαίο. Αλλά τι συμβαίνει μ’ αυτό σε λίγο;—Παλιώνει. Μπορεί να διαλυθή και τότε δεν το θέλομε πια. Πραγματικά, έχετε κάτι που είναι πολύ πιο πολύτιμο από τα παιχνίδια. Ξέρετε ποιο είναι αυτό;—Είναι η ζωή σας. Και η ζωή σας εξαρτάται από το αν κάνετε αυτά που ευαρεστούν τον Θεό, δεν είν’ έτσι;—Γι’ αυτό να μη είσθε σαν εκείνον τον άφρονα πλούσιο.

Δεν κάνουν μόνο τα μικρά παιδιά πράγματα όπως εκείνος ο πλούσιος. Πολλοί μεγάλοι τα κάνουν επίσης. Μερικοί απ’ αυτούς θέλουν πάντα περισσότερα απ’ αυτά που έχουν. Ίσως έχουν τροφή για την ημέρα, ρούχα να φορέσουν και ένα μέρος για να μένουν. Αλλά θέλουν περισσότερα. Θέλουν πολλά χρήματα. Έτσι εργάζονται σκληρά για να κερδίσουν περισσότερα χρήματα. Και όσο περισσότερα χρήματα αποκτούν, τόσο περισσότερα θέλουν.

Μερικοί μεγάλοι είναι τόσο απασχολημένοι προσπαθώντας να κερδίζουν χρήματα, ώστε δεν έχουν καθόλου καιρό να βρίσκωνται μαζί με την οικογένεια τους. Και δεν έχουν καιρό για τον Θεό. Μπορούν τα χρήματα τους να τους κρατήσουν στη ζωή;—Όχι. Μόνο ο Θεός μπορεί να το κάνη αυτό. Μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα χρήματα τους όταν πεθάνουν;—Όχι, διότι οι νεκροί δεν μπορούν να κάνουν απολύτως τίποτε.

Μήπως αυτό σημαίνει ότι είναι κακό να έχη κανείς χρήματα;—Όχι. Μπορούμε ν’ αγοράζωμε τρόφιμα μ’ αυτά. Αγοράζομε ρούχα μ’ αυτά. Η Γραφή λέγει ότι το να έχη κανείς χρήματα είναι μια προστασία, αλλά αν «αγαπούμε» τα χρήματα, τότε θα έχωμε στενοχώριες. Θα είμεθα σαν εκείνο τον άφρονα πλούσιο που αποθήκευσε θησαυρούς για τον εαυτό του και δεν ήταν πλούσιος όσον αφορά τον Θεό.—Εκκλησιαστής 7:12.

Ο Μεγάλος Διδάσκαλος είπε ότι ο πλούσιος ήταν άφρων διότι δεν ήταν ‘πλούσιος εις Θεόν.’ Τι σημαίνει να είναι κανείς ‘πλούσιος εις Θεόν’;—Σημαίνει να βάλωμε τον Θεό πρώτα στη ζωή μας. Μερικοί άνθρωποι λέγουν ότι πιστεύουν στον Θεό. Ίσως μάλιστα να διαβάζουν και από τη Γραφή πότε πότε. Και νομίζουν ότι αυτό είναι αρκετό. Αλλά είναι πράγματι «πλούσιοι» απέναντι στον Θεό;—

Ένας άνθρωπος που είναι πλούσιος έχει περισσότερα από λίγα. Έχει πολλά. Αν είναι ‘πλούσιος εις Θεόν,’ η ζωή του είναι γεμάτη από πολλές σκέψεις για τον Θεό. Απολαμβάνει να μιλάη για τον Θεό συχνά. Κάνει πάντοτε τα πράγματα που του λέγει ο Θεός να κάνη. Και διαθέτει τον χρόνο του με ανθρώπους που αγαπούν τον Θεό.

Είμεθα εμείς τέτοιοι άνθρωποι; Είμεθα ‘πλούσιοι εις Θεόν’;—Αν πραγματικά μαθαίνωμε από τον Μεγάλο Διδάσκαλο, θα είμεθα.

(Ιδού μερικά ακόμη εδάφια που δείχνουν την κατάλληλη άποψι που πρέπει να έχωμε για τα υλικά πράγματα: 1 Τιμόθεον 6:6-10· Παροιμίαι 23:4· 28:20· Εβραίους 13:5.)