Κεφάλαιο 44

«Θέλεις Είσθαι Μετ’ Εμού εν τω Παραδείσω»

ΑΓΑΠΑΤΕ τα ζώα;—Θα θέλατε να μπορήτε να παίζετε μ’ ένα λιοντάρι; Ή θα θέλατε να έχετε μια αρκούδα για ένα χαϊδεμένο ζώο;—

Πλησιάζει, ο καιρός που θα μπορήτε να το κάνετε αυτό. Πάρτε τη Γραφή σας και ας διαβάσωμε μαζί γι’ αυτά.

Το εδάφιο βρίσκεται στο βιβλίο του Ησαΐα, κεφάλαιο 11, εδάφιο 6. Λέγει: «Και ο λύκος θέλει συγκατοικεί μετά του αρνίου, και η λεοπάρδαλις θέλει αναπαύεσθαι μετά του εριφίου· και ο μόσχος και ο σκύμνος και τα σιτευτά ομού, και μικρόν παιδίον θέλει οδηγεί αυτά.»

Τι θα συνέβαινε σήμερα αν ένας λύκος πλησίαζε ένα αρνί;—Θα το έτρωγε, δεν είν’ έτσι; Και τι θα συνέβαινε αν μια λεοπάρδαλις βρισκόταν μαζί μ’ ένα μικρό κατσίκι;—Αυτό το μικρό κατσικάκι θα γινόταν γεύμα για τη λεοπάρδαλι.

Αλλά η Γραφή λέγει ότι αυτό πρόκειται ν’ αλλάξη. Ο Θεός θα κάμη να τρώγουν αυτά τα ζώα χορτάρι αντί να τρώγουν το ένα το άλλο. Όταν τα ζώα όλα ζουν φιλικά, θα είναι ευχάριστο να έχη κανείς ένα λεοντάρι για ένα χαϊδεμένο ζώο, δεν είν’ έτσι;—Αυτό πρόκειται να συμβή στον Παράδεισο.

Ξέρετε τι είναι Παράδεισος; Παράδεισος είναι ένας ωραίος κήπος η πάρκο. Είναι ένας τόπος ειρήνης και απολαύσεως.

Ο Θεός είχε δώσει στον πρώτο άνθρωπο, τον Αδάμ, και στη σύζυγο του ένα Παράδεισο για να ζουν μέσα σ’ αυτόν. Ωνομαζόταν Κήπος της Εδέμ. Υπήρχαν ζώα σ’ εκείνον τον κήπο. Αλλά κανένα δεν προξενούσε βλάβη στο άλλο. Υπήρχαν επίσης δένδρα με πολλά γλυκύτατα φρούτα επάνω τους. Και υπήρχε ένας ποταμός. Ήταν ένας θαυμάσιος τόπος για να ζη κανείς.

Αλλά ο Αδάμ και η Εύα έχασαν εκείνο τον Παράδεισο. Παρήκουσαν στον Θεό κι έτσι δεν μπορούσαν να ζουν πια στον Παράδεισο. Δεν υπάρχει ο κήπος της Εδέμ τώρα. Ποια πιθανότητα λοιπόν έχομε να ζήσωμε σ’ ένα Παράδεισο;—

Προτού πεθάνη πάνω στο ξύλο του μαρτυρίου ο Μεγάλος Διδάσκαλος μίλησε για ένα νέο παράδεισο. Ένας άνθρωπος μόλις του είχε πει: «Μνήσθητί μου Κύριε, όταν έλθης εν τη βασιλεία σου.» Ο Ιησούς απήντησε: «Αληθώς σοι λέγω σήμερον, θέλεις είσθαι μετ’ εμού εν τω παραδείσω.»—Λουκάς 23:42, 43.

Ο Ιησούς δεν είπε ότι επρόκειτο να είναι στον παράδεισο την ίδια εκείνη ημέρα. Και οι δύο πέθαναν και ετάφησαν εκείνη την ημέρα. Αλλ’ ο Ιησούς μιλούσε γι’ αυτό που θα συνέβαινε όταν ‘θα ήρχετο στη βασιλεία του.’ Τότε θα είναι και πάλι ένας Παράδεισος. Ο νέος Παράδεισος θα υπάρχη αιωνίως.

Πού θα είναι αυτός ο Παράδεισος;—Ο πρώτος παράδεισος ήταν ακριβώς εδώ επάνω στη γη, δεν είν’ έτσι; Έτσι και ο νέος παράδεισος θα είναι εδώ σ’ αυτή τη γη επίσης. Γι’ αυτό ο Ιησούς εδίδαξε να προσευχώμεθα να γίνη το θέλημα του Θεού στη γη. Όταν έλθη αυτός ο καιρός, ολόκληρη η γη θα γίνη Παράδεισος.

Στον παράδεισο θα γίνουν μεγάλες αλλαγές. Ο αέρας θα είναι καθαρός και φρέσκος και ευχάριστος στην αναπνοή. Το νερό στους ποταμούς θα είναι καθαρό και καλό. Η γη θα παράγη αρκετά τρόφιμα, ώστε κανένας να μη πεινάη. Ολόκληρη η γη θα γίνη σαν ένα πάρκο, θα την ζωντανεύουν τα πουλιά και τα ζώα, τα δένδρα και τα λουλούδια κάθε είδους.

Αλλά οι μεγαλύτερες αλλαγές θα γίνουν στους ανθρώπους. Οι άνθρωποι καταστρέφουν τη γη, δεν είν’ έτσι;—Μερικοί απ’ αυτούς ζουν σε ακάθαρτα σπίτια. Και ρίχνουν σκουπίδια παντού όπου πηγαίνουν. Αλλ’ ο Παράδεισος δεν θα είναι κάτι τέτοιο, θα είναι ένας καθαρός και ευχάριστος τόπος για να ζη κανείς. Γι’ αυτό, αν επιθυμούμε να ζήσουμε στον παράδεισο δεν νομίζετε ότι τώρα είναι καιρός να μάθωμε να διατηρούμε τα πράγματα καθαρά και τακτικά;—Αυτός είναι ένας τρόπος για να δείξωμε ότι πράγματι επιθυμούμε να γίνη η γη ένας Παράδεισος, δεν είν’ έτσι;—

Οι άνθρωποι θ’ αλλάξουν και με άλλους τρόπους επίσης. Ο παράδεισος θα είναι ένας τόπος ειρήνης. Αλλ’ όλοι οι άνθρωποι σήμερα δεν είναι ειρηνικοί. Μερικοί άνθρωποι φωνάζουν στους άλλους. Χτυπούν και προξενούν βλάβη σε ανθρώπους. Ενεργούν ακριβώς σαν άγρια θηρία. Πρέπει να μάθουν να ζουν ειρηνικά. Στον Παράδεισο «δεν θέλουσι κακοποιεί ουδέ φθείρει.»—Ησαΐας 11:9.

Είσθε πάντοτε ειρηνικός με τους άλλους;—Αν πρόκειται να ζήσωμε στον Παράδεισο, είναι ανάγκη να μάθωμε να είμεθα ειρηνικοί. Δεν νομίζετε;—

Θα είναι κάτι θαυμάσιο να ζη κανείς στον Παράδεισο. Ο Θεός υπόσχεται ότι θα κάμη θαυμάσια πράγματα για μας τότε. Ανοίξτε τη Γραφή στην Αποκάλυψι κεφάλαιο 21, εδάφια 3, και 4, και ας διαβάσωμε τι λέγει: «Ιδού η σκηνή του Θεού μετά των ανθρώπων, και θέλει σκηνώσει μετ’ αυτών, και αυτοί θέλουσιν είσθαι λαοί αυτού, και αυτός ο Θεός θέλει είσθαι μετ’ αυτών Θεός αυτών. Και θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών, και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον, ούτε πένθος ούτε κραυγή, ούτε πόνος δεν θέλουσι υπάρχει πλέον, διότι τα πρώτα παρήλθον.»

Σκεφθήτε το! Ο Θεός θα μας φροντίζη. Δεν θα υπάρχη ποτέ ανάγκη να κλαίμε από δυστυχία. Κανένας δεν θα αισθάνεται πόνο από αρρώστια. Και κανένας δεν θα είναι ανάγκη να πεθάνη. Έτσι θα είναι στον Παράδεισο.

Θέλετε πραγματικά να ζήτε στον Παράδεισο;—Εγώ θέλω. Εκείνο που κάνομε κάθε μέρα τώρα θα επιδράση στο αν θα ζήσωμε εκεί. Αν επιθυμούμε να ζούμε στον Παράδεισο, τώρα είναι καιρός να ετοιμασθούμε γι’ αυτόν.

(Η γη θα παραμένη στον αιώνα και ο Θεός την κάμη ένα θαυμάσιο τόπο για να ζη κανείς. Διαβάστε περισσότερο γι’ αυτό στα εδάφια Ψαλμός 104:5· 37:10, 11· Παροιμίαι 2:21, 22· Ησαΐας 35:5, 6· Μιχαίας 4:3, 4.)