Κεφάλαιον 1

Υπάρχει Λόγος για να Ενδιαφερθήτε

Θα γίνη ποτέ δυνατόν να ζη ο άνθρωπος για πάντα;

Μερικά δένδρα ζουν πολλούς αιώνες

ΕΙΝΑΙ η ζωή πολύτιμη για σας; Επιθυμείτε να ζήτε με υγεία σεις και οι προσφιλείς σας; Πολλοί άνθρωποι θ’ απαντήσουν, Ναι.

Αλλά σήμερα πολλά πράγματα συνεχώς μας υπενθυμίζουν την αβεβαιότητα της ζωής—για τον εαυτό μας, τους συντρόφους μας και τα παιδιά μας. Δυστυχήματα, εγκλήματα, οχλοκρατίες, πόλεμοι και πείνες αποδεκατίζουν εκατομμύρια ανθρώπους στο άνθος της ζωής των. Οι ασθένειες θερίζουν ένα εκπληκτικό ποσοστό ανθρώπων παρά τις προόδους της ιατρικής. Η μόλυνσις αποτελεί μια πολύ σοβαρή απειλή.

Δεν είναι παράδοξο, λοιπόν, ότι πολλοί άνθρωποι σήμερα ρωτούν: ‘Είναι αυτή η ζωή το παν που υπάρχει; Ή μήπως η ποθητή ελπίδα μας βρίσκεται σε μια ζωή μετά τον θάνατο; Τι συμβαίνει πραγματικά όταν πεθαίνη ένας άνθρωπος; Μήπως εξακολουθεί να ζη κάποιο μέρος του; Έχει ακόμη συνείδησι, μπορεί να βλέπη, ν’ ακούη, να μιλή—να κάνη οτιδήποτε; Υπάρχει κάτι τέτοιο, όπως ο βασανισμός μετά τον θάνατο; Είναι πραγματικά ο θάνατος φίλος ή εχθρός;’ Ασφαλώς είναι προς όφελός μας να γνωρίζομε τις απαντήσεις σ’ αυτά τα ερωτήματα.

ΔΙΑΜΟΡΦΩΝΕΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ;

Μπορεί να μην το έχετε σκεφθή αυτό, αλλ’ η ζωή όλων μας διαμορφώνεται σε μεγάλο βαθμό από την άποψι που έχομε για τον θάνατο. Επηρεάζει την απόλαυσι της ζωής μας και τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιούμε τη ζωή μας πολύ περισσότερο απ’ όσο πολλοί το αντιλαμβάνονται. Γι’ αυτό πρέπει να γνωρίζωμε την αλήθεια για τον θάνατο.

Κατανοείτε, λόγου χάριν, ότι οι πιο πολλές από τις θρησκείες του κόσμου στρέφονται βασικά προς τον θάνατο μάλλον παρά προς τη ζωή; Εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι διδάχθηκαν ότι ο θάνατος θα τους εισαγάγη σ’ έναν άλλον κόσμο, ‘τον κόσμο των νεκρών,’ όπου θ’ αντιμετωπίσουν ή μακαριότητα ή βάσανα. Γίνονται προσευχές για τους νεκρούς, δαπανηρές τελετουργίες γι’ αυτούς και θυσίες για την ανάπαυσί των, και αυτά όλα αποτελούν ζωτικό μέρος πολλών από τις κυριώτερες θρησκείες με σημαντικούς αριθμούς μελών.

Μπορεί να πη κανείς: ‘Ίσως έτσι να είναι, αλλ’ εγώ δεν δαπανώ τον χρόνο μου ανησυχώντας για τον θάνατο ή για τα μετέπειτα. Το πρόβλημα μου είναι να ζήσω και ν αποκομίσω όσο μπορώ πιο πολλά από τη ζωή τώρα ενόσω μπορώ.’ Αλλά κι αυτή ακόμη η απάντησις δείχνει την επίδρασι του θανάτου στη διαμόρφωσι της ζωής των ανθρώπων. Εξ άλλου, ο θάνατος δεν είναι εκείνος που καθορίζει πόσος καιρός θα περάση ώσπου να μη μπορή πια κανείς ν’ αποκομίση οτιδήποτε από τη ζωή;

Μολονότι, λοιπόν, μπορεί να προσπαθούμε να εξαφανίσωμε τη σκέψι του θανάτου από τη διάνοια μας, η κατανόησις ότι η διάρκεια της ζωής μας είναι, και στην καλύτερη περίπτωσι, πολύ σύντομη, μας καταπιέζει. Μπορεί να κάμη έναν άνθρωπο να καταβάλη σκληρές προσπάθειες για να πλουτήση σε νεαρή ηλικία—‘ενόσω μπορεί ακόμη ν’ απολαύση όλα τα πράγματα.’ Η μικρή διάρκεια της ζωής κάνει πολλούς ανθρώπους να είναι ανυπόμονοι, σκληροί και αναίσθητοι απέναντι των άλλων. Τους υποκινεί να χρησιμοποιούν ανέντιμους τρόπους για να επιτύχουν τους σκοπούς των. Νομίζουν ότι δεν υπάρχει χρόνος για να το κάμουν αυτό με τον σωστό τρόπο. Ωστόσο πάντοτε μπορεί να ισχυρίζωνται ότι ο θάνατος δεν λαμβάνει μέρος στη διαμόρφωσι της ζωής των.

Ποια είναι η δική σας άποψις για τον θάνατο; Τι ρόλο παίζει στις σκέψεις σας για το μέλλον ή στον τρόπο της διαβιώσεως σας ακριβώς τώρα;

ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΕΙΜΕΘΑ ΒΕΒΑΙΟΙ

Το πρόβλημα είναι ότι υπάρχει μια πολύ μεγάλη ποικιλία μεταξύ των ανθρωπίνων απόψεων για τη ζωή και τον θάνατο. Συχνά οι απόψεις είναι αντιφατικές, ακριβώς αντίθετες.

Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι με τον θάνατο όλα τελειώνουν ή, τουλάχιστον, ότι ο άνθρωπος έγινε για να πεθαίνη. Συμφωνείτε μ’ αυτό; Σας φαίνεται λογικό το ότι ωρισμένα δένδρα ξεπερνούν τη ζωή του νοήμονος ανθρώπου κατά χιλιάδες χρόνια; Έχετε τη γνώμη ότι εβδομήντα ή ογδόντα χρόνια ζωής σάς είναι αρκετά για να κάμετε όσα θέλετε να κάμετε, να μάθετε όλα όσα θέλετε να μάθετε, να ιδήτε όλα όσα θέλετε να ιδήτε και ν’ αναπτύξετε τα τάλαντα και τις ικανότητες σας ως τον βαθμό που επιθυμείτε;

Υπάρχει και ο τεράστιος αριθμός εκείνων που πιστεύουν ότι η ζωή συνεχίζεται μετά θάνατον, διότι κάτι—ψυχή ή πνεύμα—εξακολουθεί να ζη μετά τον θάνατο του σώματος. Αλλά και αυτών οι απόψεις πολύ διαφέρουν. Και, φυσικά, οι πεποιθήσεις των είναι αντίθετες στην ιδέα εκείνων που νομίζουν ότι όλη η ζωή τελειώνει με τον θάνατο. Οι αντιφατικές απόψεις δεν μπορούν όλες να είναι αληθινές. Ποιες είναι σωστές; Έχει σημασία αυτό; Ναι, πάρα πολύ. Σκεφθήτε το γιατί.

Εν πρώτοις, αν οι νεκροί μπορούν πραγματικά να ωφεληθούν από τις προσευχές και τις τελετουργίες που γίνονται γι’ αυτούς, δεν θα είμεθα άκαρδοι αν παραλείπαμε να τις παράσχωμε; Αλλά τι θα πούμε αν οι νεκροί είναι πραγματικά νεκροί, οπότε οι ζωντανοί δεν μπορούν να τους βοηθήσουν; Αυτό θα εσήμαινε κατ’ ανάγκην ότι εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι πέφτουν θύματα φοβερής απάτης. Αυτό θα εσήμαινε ότι πολλά μεγάλα θρησκευτικά συστήματα επλούτησαν με απάτες, χρησιμοποιώντας ψεύδη για τους νεκρούς, για να εκμεταλλευθούν τους ζωντανούς αντί να κάμουν κάτι επωφελές γι’ αυτούς.

Τι παρηγοριά μπορούμε να δώσωμε όταν, αργά ή γρήγορα, ο θάνατος θα εισβάλη στην οικογένειά μας ή στην οικογένεια ενός φίλου μας; Υποστηρίζει η λογική την άποψι ότι η ‘μοίρα’ διέπει τις ενέργειες μας και το μήκος της ζωής μας; Τι σημαίνει αν εκείνος που πεθαίνει είναι μικρό παιδί; Μήπως ο Θεός ‘πήρε το παιδί για να είναι μαζί Του,’ όπως λέγουν μερικοί;

Είναι αλήθεια ότι υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα που πρέπει να γνωρίζωμε για τον θάνατο, και όσο περισσότερο αγαπούμε τη ζωή τόσο περισσότερο πρέπει να θέλωμε να βεβαιωθούμε ότι λαμβάνομε τις ορθές απαντήσεις. Αλλά πού θα τις βρούμε—ιδιαίτερα εφόσον υπάρχει τόση σύγχυσις και αντίθεσις;

Υπάρχουν πολλά θρησκευτικά βιβλία που εξετάζουν τη ζωή και τον θάνατο, και μερικά απ’ αυτά είναι πολύ αρχαία. Αλλ’ υπάρχει ένα πολύ αρχαίο βιβλίο που παρουσιάζει μια πολύ διαφορετική άποψι από την άποψι όλων των άλλων. Πραγματικά, η άποψις την οποία παρουσιάζει διαφέρει καταπληκτικά απ’ ό,τι η μεγάλη πλειονότης των ανθρώπων νομίζει ότι περιέχει. Αυτό το βιβλίο είναι η Αγία Γραφή.

Η Αγία Γραφή αναφέρεται σε ανθρώπους που πραγματικά έζησαν, σε ανθρώπους που αντιμετώπισαν τα ίδια βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζομε κι εμείς σήμερα. Κι εκείνοι, επίσης, εσκέπτοντο τον σκοπό της ζωής και ρωτούσαν: «Τις ωφέλεια εις τον άνθρωπον από παντός του μόχθου αυτού και από της θλίψεως της καρδίας αυτού, εις τα οποία μοχθεί υπό τον ήλιον;» «Και δισχίλια έτη αν ζήση και καλόν δεν ίδη, δεν υπάγουσι πάντες εις τον αυτόν τόπον;» (Εκκλησιαστής 2:22· 6:6) Κι αυτοί επίσης ήγειραν το ερώτημα: «Εάν αποθάνη ο άνθρωπος, θέλει αναζήσει;» (Ιώβ 14:14) Γνωρίζετε σεις τις απαντήσεις;

Στο βιβλίο που τώρα κρατείτε στα χέρια σας θα βρήτε να εξετάζονται, όχι μόνο οι πολλές προσπάθειες που έγιναν για να ληφθή απάντησις στα ερωτήματα που έχουν εγερθή έως τώρα, αλλά και ο ζωτικά σπουδαίος τρόπος με τον οποίον απαντά η Αγία Γραφή σε κάθε ερώτημα. Μπορείτε να μάθετε τη μοναδική ελπίδα που παρουσιάζει για κείνους που αντιμετωπίζουν τον θάνατο ή πιάσθηκαν στη λαβή του. Η κατανόησις που δίνουν αυτές οι πληροφορίες μπορεί να συμβάλη πολύ στην παρούσα και μέλλουσα ευτυχία και ειρήνη της διανοίας σας.