Κεφάλαιο 1

Κάνετε την Ορθή Εκλογή

1. Ποια οδός ζωής θα ήταν πραγματικά ευχάριστη;

ΜΙΑ ΖΩΗ με αληθινό νόημα—πόσο ευχάριστη μπορεί να είναι! Και ιδιαίτερα αν υπόσχεται ένα ασφαλές και ευτυχισμένο μέλλον. Μπορούμε εμείς προσωπικά να εκλέξωμε ένα τέτοιο τρόπο ζωής; Υπάρχει σοβαρός λόγος να πιστεύωμε ότι μπορούμε.

2. Σχετικά με τη ζωή, γιατί είναι επείγον να κάνη κάποιος την ορθή εκλογή;

² Είναι ουσιώδες, όμως, να κάνωμε αυτή την εκλογή χωρίς καθυστέρησι. Εν πρώτοις, η διάρκεια της ανθρώπινης ζωής μας καλύπτει το πολύ μόνο λίγες δεκαετίες, και περιλαμβάνει πολλές αβεβαιότητες. Ποιος μπορεί να βασισθή στο ότι μπορεί να δαπανήση πολλά χρόνια δοκιμάζοντας πρώτα αυτόν τον τρόπο ζωής και κατόπιν έναν άλλο, ελπίζοντας ότι τελικά θα βρη τον καλύτερο; Οι τρόποι εκλογής που κάνουν οι άνθρωποι μπορεί να φαίνωνται καλοί—προσωρινά. Αλλά πόσο συχνά ακούμε τη φράσι: ‘Αν μπορούσα να αρχίσω πάλι από την αρχή’; Όχι μόνο αυτό, αλλά υπάρχει και λόγος να πιστεύωμε ότι ο χρόνος που έχει η ανθρώπινη φυλή, σαν σύνολο, για να βρη τον τρόπο να κάνη την ορθή εκλογή, είναι περιωρισμένος.

ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΞΕΥΡΕΣΙ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ

3. Ποιος μπορεί να μας πη τι είναι εκείνο που δίνει πραγματικό νόημα στη ζωή, και γιατί;

³ Το ερώτημα λοιπόν είναι: Ποιος μπορεί να μας πη τι ακριβώς θα δώση στη ζωή μας πραγματικό νόημα; Ποιος μπορεί να μας δείξη ένα τρόπο για τον οποίο δεν θα μετανοιώσωμε ποτέ, που θα μας εξασφαλίση οριστικά ένα ευτυχισμένο, ασφαλές μέλλον; Λογικά σκεπτόμενοι, δεν πρέπει να είναι Εκείνος που έκανε το ανθρώπινο γένος; Ασφαλώς ο Δημιουργός μας γνωρίζει τον τρόπο ζωής που είναι καλύτερος για μας. Και μας τον αποκαλύπτει στον εμπνευσμένο του Λόγο. Αλλά δεν μας αναγκάζει να τον υιοθετήσωμε. Αντιθέτως, κάνει θερμή έκκλησι στους ανθρώπους όλων των φυλών να κάνουν συνετή εκλογή.

4. Πώς ο Δημιουργός έχει ενθαρρύνει ανθρώπους να κάνουν μια σοφή εκλογή όσον αφορά τη ζωή τους;

⁴ Πριν από αιώνες, ο Θεός άρχισε να χρησιμοποιή αφοσιωμένους, ανιδιοτελείς άνδρες και γυναίκες για να κάνη αυτή την έκκλησι. Το παράδειγμά του να παρέχη γενναιόδωρα ό,τι είναι αναγκαίο για τη ζωή, προσθέτει δύναμι στην έκκλησι που κάνει. Ο Θεός ενδιαφέρεται αληθινά για μας—για όλους μας—και είναι πρόθυμος να μας βοηθήση. Αυτό φαίνεται καθαρά από τα ακόλουθα λόγια που απηύθυνε ο απόστολος Παύλος σε ανθρώπους των αρχαίων Αθηνών:

«Ο Θεός, όστις έκαμε τον κόσμον και πάντα τα εν αυτώ, ούτος Κύριος ων του ουρανού και της γης, δεν κατοικεί εν χειροποιήτοις ναοίς, ουδέ λατρεύεται υπό χειρών ανθρώπων ως έχων χρείαν τινός, επειδή αυτός δίδει εις πάντας ζωήν και πνοήν και τα πάντα· και έκαμεν εξ ενός αίματος παν έθνος ανθρώπων, . . . διά να ζητώσι τον Κύριον, ίσως δυνηθώσι να ψηλαφήσωσιν αυτόν και να εύρωσιν, αν και δεν είναι μακράν από ενός εκάστου ημών. Διότι εν αυτώ ζώμεν και κινούμεθα και υπάρχομεν, καθώς και τινές των ποιητών σας είπον· Διότι και γένος είμεθα τούτου.»—Πράξεις 17:24-28.

5, 6. Ποιες εκλογές έχουν τεθή ενώπιον του ανθρωπίνου γένους;

⁵ Ως «γένος» του Δημιουργού μας, ποια εκλογή αντιμετωπίζομε όλοι; Τα επόμενα λόγια της θεόπνευστης ομιλίας το δείχνουν αυτό, λέγοντας:

«Γένος λοιπόν όντες του Θεού, δεν πρέπει να νομίζωμεν τον Θεόν ότι είναι όμοιος με χρυσόν ή άργυρον ή λίθον, κεχαραγμένα διά τέχνης και επινοίας ανθρώπου. Τους καιρούς λοιπόν της αγνοίας παραβλέψας ο Θεός, τώρα παραγγέλλει εις πάντας τους ανθρώπους πανταχού να μετανοώσι, διότι προσδιώρισεν ημέραν εν η μέλλει να κρίνη την οικουμένην εν δικαιοσύνη, διά ανδρός τον οποίον διώρισε, και έδωκεν εις πάντας βεβαίωσιν περί τούτου, αναστήσας αυτόν εκ νεκρών.» (Πράξεις 17:29-31)

Σε αρμονία μ’ αυτό, υπάρχουν βασικά μόνο δύο εκλογές: Οι άνθρωποι μπορούν να εκλέξουν να στραφούν στον Ύψιστο και να υποταχθούν στο θέλημά του· ή μπορούν να εκλέξουν να εξακολουθήσουν μια ζωή που αγνοεί τον Θεό και την καθοδηγία του για ευτυχισμένη διαβίωσι. Τι περιλαμβάνει το να στραφούμε προς τον Θεό;

⁶ Πρωτίστως περιλαμβάνει το να δεχθούμε εκείνον μέσω του οποίου «μέλλει να κρίνη την οικουμένην εν δικαιοσύνη.» Πρόκειται για τον ίδιο τον Υιό του ο οποίος, όταν ήταν στη γη, έφερε το όνομα Ιησούς. (Ιωάννης 5:22, 27) Γιατί πρέπει να δεχθούμε αυτόν; Διότι το ανθρώπινο γένος βρίσκεται αναντίρρητα σε δουλεία, είναι δουλωμένο στην ατέλεια, στην αμαρτία και στο θάνατο, και ο Ιησούς αποδείχθηκε ότι ήταν ο από μακρού χρόνου αναμενόμενος Μεσσίας ή Χριστός, μέσω του οποίου ο Ύψιστος έχει σκοπό να ελευθερώση τον άνθρωπο απ’ αυτή τη δουλεία.—Ησαΐας 53:7-12.

7. Πώς περιλαμβάνεται ο Ιησούς Χριστός στην από μέρους του ατόμου εκλογή της καλύτερης οδού ζωής;

⁷ Ιδού τι τονίζει η Βιβλική αφήγησις: Την άνοιξι του έτους 33 μ.Χ. ο Ιησούς πέθανε πάνω σ’ ένα πάσσαλο εκτελέσεως. Ο θάνατός του προμήθευσε την απαιτούμενη θυσία για την εξιλέωσι των αμαρτιών μας. (1 Πέτρου 2:24· 1 Ιωάννου 2:2) Σαράντα μέρες μετά την ανάστασί του, ο Ιησούς ανελήφθη στους ουρανούς, για να παρουσιάση εκεί την αξία της θυσίας του στον Πατέρα. Από τότε, και μετά, το ανθρώπινο γένος παντού είχε ανάγκη να μάθη ότι μπορούσε ν’ απαλλαγή από την αμαρτία και τον θάνατο μόνο αν δεχόταν τον Ιησού ως τον διωρισμένο από τον Θεό Σωτήρα. «Δεν υπάρχει δι’ ουδενός άλλου η σωτηρία· διότι ούτε όνομα άλλο είναι υπό τον ουρανόν δεδομένον μεταξύ των ανθρώπων, διά του οποίου πρέπει να σωθώμεν.» (Πράξεις 4:12) Επομένως, η επιθυμητή πορεία ζωής είναι εκείνη με την οποία αποκτούμε μια επιδοκιμασμένη στάσι απέναντι του Θεού ως ακόλουθοι του Υιού του, ως γνήσιοι Χριστιανοί.

ΤΑ ΟΦΕΛΗ ΠΟΥ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΖΩΗ

8. Γιατί ο ισχυρισμός ενός ατόμου ότι είναι Χριστιανός δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην ότι έχει βρη την καλύτερη οδό ζωής;

⁸ Εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι σήμερα ισχυρίζονται ότι είναι Χριστιανοί. Μήπως αυτό σημαίνει ότι βρήκαν τον καλύτερο τρόπο ζωής; Όχι, διότι η απλή ομολογία, κάποιου ότι είναι Χριστιανός δεν εξασφαλίζει μια τέτοια ζωή. Μάλιστα, ο Ιησούς είπε ότι πολλοί θα ισχυρίζοντο ότι τον έχουν ως Κύριόν τους, αλλά αυτός θα τους πη: «Ποτέ δεν σας εγνώρισα· φεύγετε απ’ εμού οι εργαζόμενοι την ανομίαν.» (Ματθαίος 7:23) Αν ομολογούμε ότι είμαστε Χριστιανοί, έχομε σοβαρό λόγο να εξετάσωμε αν συμμορφωνώμεθα γνήσια με το παράδειγμα και τη διδασκαλία του Υιού του Θεού. Αυτό δίνει αφορμή στο ερώτημα, Τι πρέπει να αναμένωμε να δούμε στον τρόπο με τον οποίον ζουν οι γνήσιοι Χριστιανοί και που τον καθιστά την καλύτερη πορεία ζωής ακόμη και τώρα; Η απάντησις σ’ αυτό το ερώτημα είναι βασική για να καθορίσωμε ποια ομάδα ανάμεσα στις πολλές που ομολογούν ότι πιστεύουν στον Ιησού Χριστό εκπροσωπεί την αληθινή εκκλησία του.

9. Ποια ιδιότητα χαρακτηρίζει την αληθινή Χριστιανική εκκλησία, και πώς εκφράζεται αυτή η ιδιότητα;

⁹ Ο Υιός του Θεού είπε: «Εκ τούτου θέλουσι γνωρίσει πάντες ότι είσθε μαθηταί μου, εάν έχητε αγάπην προς αλλήλους.» (Ιωάννης 13:35) Η αληθινή Χριστιανική εκκλησία, λοιπόν, πρέπει να είναι μια διεθνής αδελφότης, απαλλαγμένη από φυλετικούς, εθνικούς, κοινωνικούς και οικονομικούς φραγμούς. Σ’ αυτή την αδελφότητα, σ’ οποιοδήποτε μέρος της γης κι’ αν πάμε, θα πρέπει να μπορούμε να βρούμε πιστούς φίλους, άτομα στα οποία να μπορούμε να έχωμε εμπιστοσύνη και να μπορούμε να τους εμπιστευθούμε τα υπάρχοντά μας. Μολονότι δεν μας είναι γνωστοί προσωπικά, θα έδειχναν μεγαλύτερο ενδιαφέρον και στοργή για μας, απ’ όσο θα έδειχναν πολλοί από τους συγγενείς μας. (Μάρκος 10:29, 30) Σε εκατομμύρια καθ’ ομολογίαν Χριστιανών μπορεί να φαίνεται απίστευτο το ότι υπάρχει μια τέτοια διεθνής αδελφότης. Αλλά πολλές χιλιάδες Μαρτύρων του Ιεχωβά μπορούν να πιστοποιήσουν το γεγονός ότι έχουν δοκιμάσει αληθινή αδελφική στοργή.

10. Πώς το ν’ ακολουθούμε το παράδειγμα του Ιησού Χριστού μάς βοηθεί ν’ απολαμβάνωμε καλές σχέσεις με τους άλλους;

¹⁰ Ποιος δεν θα συμφωνούσε ότι η απόλαυσις καλών σχέσεων, επίσης με τα μέλη της οικογενείας, με τους γείτονες και με τους συνεργάτες, συμβάλλει πάρα πολύ στην προσωπική μας ευτυχία; Ο Ιησούς Χριστός έζησε και δίδαξε την οδό της αγάπης. Αυτή η οδός αναπτύσσει καλές σχέσεις με τους άλλους, διότι «η αγάπη κακόν δεν κάμνει εις τον πλησίον.» (Ρωμαίους 13:8-10) Επίσης, όταν μεταχειριζώμαστε τους άλλους με καλωσύνη, συμπάθεια και αγάπη, τους διευκολύνομε να εκδηλώσουν και αυτοί σε μας αυτές τις επιθυμητές ιδιότητες.

11. Πώς οι κατευθυντήριες γραμμές της Αγίας Γραφής μάς προστατεύουν από το να βλάψωμε τον εαυτό μας;

¹¹ Οι κατευθυντήριες γραμμές της Αγίας Γραφής μπορούν να μας προφυλάξουν από το να υποστούμε βλάβη. Αυτό ασφαλώς πρέπει να το αναμένωμε από τον καλύτερο τρόπο ζωής. Η εφαρμογή των Βιβλικών ηθικών κανόνων μάς προστατεύει από τις συναισθηματικές βλάβες και τους φόβους που αναπόφευκτα συνοδεύουν τις παράνομες σχέσεις. (Παροιμίαι 5:3-11, 18· Ματθαίος 5:27, 28· Εβραίους 13:4) Το να ζούμε ως αφοσιωμένοι μαθητές του Ιησού Χριστού μάς δίνει την απαιτούμενη δύναμι να απέχωμε από βαρειά οινοποσία, πολυφαγία, χρήσι ναρκωτικών, τυχερά παιγνίδια και άλλες κακές συνήθειες. (Παροιμίαι 23:29, 30· Ησαΐας 65:11· 1 Κορινθίους 6:9-11· 2 Κορινθίους 7:1) Οι πόροι που εσπαταλώντο άλλοτε σε τέτοιες συνήθειες, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ωφέλεια άλλων, με αποτέλεσμα να δοκιμάσωμε κι’ εμείς τη μεγάλη ευτυχία που προέρχεται από το να δίνωμε με την καρδιά μας. (Πράξεις 20:35) Το να ακολουθούμε τη Βιβλική συμβουλή να αποφεύγωμε την πικρή μνησικακία και τον φθόνο, πραγματικά μας βοηθεί να έχωμε καλύτερη υγεία.—Ψαλμοί 37:1-5· Παροιμίαι 14:30.

12. Παρά τις ατέλειές μας, πώς μπορούμε να εξακολουθήσωμε να έχωμε καθαρή συνείδησι;

¹² Φυσικά, όλοι μας μερικές φορές αποτυγχάνομε να είμαστε άτομα του είδους που θα θέλαμε να είμαστε. Είτε με λόγια είτε με έργα, μπορεί να βλάψωμε τους άλλους. Το γεγονός ότι είμαστε ατελείς άνθρωποι μάς εντυπώνεται με οδυνηρό τρόπο. Αλλά αν ζητούμε ταπεινά συγχώρησι από τον Θεό, αυτός μάς τη δίνει με βάσι την ολοκάρδια θλίψι μας και την πίστι μας στα εξιλεωτικά οφέλη της θυσίας του Ιησού. (1 Ιωάννου 2:1, 2) Γι’ αυτό και μπορούμε να εξακολουθούμε ν’ απολαμβάνουμε μια καθαρή συνείδησι. δεν φοβόμαστε να πλησιάσουμε τον Θεό για βοήθεια σε οποιοδήποτε ζήτημα, έχοντας πεποίθησι ότι αυτός, μέσω του πνεύματός του, θα μας βοηθήση να χειρισθούμε με επιτυχία τα προβλήματα και τις δοκιμασίες μας.—1 Ιωάννου 3:19-22.

13. Ποια είναι η κατάστασις εκείνων που τρέφουν ελάχιστο σεβασμό για το Λόγο του Θεού;

¹³ Τι θα λεχθή για κείνους που εκλέγουν να ζήσουν μια ζωή που δείχνει ελάχιστο ενδιαφέρον για το Λόγο του Δημιουργού; Αυτοί βαστάζουν μόνοι τα προβλήματα και τις θλίψεις τους. Εκτός από την πιθανότητα ν’ απολαύσουν λίγα χρόνια ζωής τώρα, δεν έχουν πραγματική ελπίδα για το μέλλον. Καθώς πλησιάζει ο θάνατος, συχνά νοιώθουν φόβο για την προσδοκία πιθανής τιμωρίας από μια ανώτερη δύναμι.

14. Σε ποιο γεγονός αποβλέπουν με ζωηρή προσδοκία οι γνήσιοι μαθητές του Ιησού Χριστού;

¹⁴ Πόσο διαφέρει αυτό για τους γνήσιους μαθητές του Ιησού Χριστού! Αυτοί δεν φοβούνται μια μελλοντική μέρα κρίσεως. Αντιθέτως, με ζωηρή προσδοκία αποβλέπουν στην έλευσι του Ιησού Χριστού με δόξα ως νικηφόρου βασιλέως, ο οποίος θα τους ελευθερώση από όλες τις αδικίες και την καταδυνάστευσι και κατόπιν θα επεκτείνη τη διακυβέρνησί του σε κάθε γωνιά της γης. (2 Θεσσαλονικείς 1:6-10· Αποκάλυψις 19:11-16· παράβαλε με Ψαλμό 72:8.) Πράγματι, ένα μεγαλειώδες μέλλον βρίσκεται μπροστά μας. Τι θα απολαύσωμε τότε;

ΜΙΑ ΑΝΩΤΕΡΗ ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

15, 16. Ποιο ένδοξο μέλλον επιφυλάσσεται για τους πιστούς δούλους του Θεού;

¹⁵ Η Αγία Γραφή απαντά: «Νέους ουρανούς και νέαν γην προσμένομεν εν οις δικαιοσύνη κατοικεί.» (2 Πέτρου 3:13) «Και θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών, και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον, ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θέλουσιν υπάρχει πλέον· διότι τα πρώτα παρήλθον.» (Αποκάλυψις 21:4) Ούτε ο θάνατος ακόμη δεν μπορεί να εμποδίση την πραγματοποίησι αυτού του μέλλοντος, διότι ο Δημιουργός της ζωής μπορεί ν’ αναστήση και τους νεκρούς. Και θα το κάνη αυτό μέσω του Υιού του.—Ιωάννης 5:28, 29.

¹⁶ Τι μπορεί να σημαίνη για σας η εκπλήρωσις των θείων υποσχέσεων; Συλλογισθήτε τι σημαίνει να ζήτε κάτω από την άψογη διακυβέρνησι του Ιησού Χριστού, ανάμεσα σε άτομα που θα ενδιαφέρωνται γνήσια για σας, που θα προτάσσουν ευχαρίστως τα δικά σας συμφέροντα από τα δικά τους. Όταν όλοι υπακούουν στον υπέρτατο νόμο της αγάπης δεν θα υπάρχη έγκλημα, ούτε αδικία, ούτε καταδυνάστευσις. δεν θα απογοητευθήτε ούτε σεις ούτε οι άλλοι. Η αγωνία για τις αβεβαιότητες ή τους σοβαρούς κινδύνους, θα είναι άγνωστη. Η κατάθλιψις, το κενό και η μοναξιά που έκαναν πικρή τη ζωή σε εκατομμύρια ανθρώπους, δεν θα υπάρχουν πια. Οι στεναγμοί εξ αιτίας μεγάλων σωματικών πόνων δεν θα ακουσθούν ποτέ πλέον. Τα δάκρυα της θλίψεως δεν θα γεμίζουν τα μάτια κανενός. Ούτε και ο θάνατος ακόμη δεν θα σας βλάψη, διακόπτοντας τη δράσι σας ή παίρνοντας τους προσφιλείς σας από σας.—Ησαΐας 25:6-8· 65:17.

17. Γιατί η ζωή εκείνων που δεν παραχωρούν θέσι για το Δημιουργό δεν έχει αληθινό νόημα;

¹⁷ Συγκρίνετε τώρα όλ’ αυτά με όσα έχουν οι άνθρωποι οι οποίοι, ακόμη κι’ αν δεν είναι ηθικά διεφθαρμένοι, εν τούτοις, δεν δέχονται τον Δημιουργό στη ζωή τους. Μπορεί να έχουν την τιμή και τα υλικά αποκτήματα που επιθυμούν, και να βρίσκουν ίσως κάποια σχετική ικανοποίησι βοηθώντας αυτούς που έχουν ανάγκη, και ν’ απολαμβάνουν πνευματικές δραστηριότητες και υγιείς απολαύσεις. Εν τούτοις, όλοι αυτοί πρέπει να παραδεχθούν το αναπόφευκτο γεγονός ότι τίποτα σ’ αυτό τον κόσμο δεν έχει πραγματική μονιμότητα. Κανείς δεν είναι απρόσβλητος από ατυχήματα, ασθένειες ή θάνατο. Τα αποκτήματα ούτε προστατεύουν απ’ αυτά τα πράγματα, ούτε και μπορεί κανείς να τα πάρη μαζί του όταν τελειώνη η ζωή. (Ψαλμοί 49:6-20· Εκκλησιαστής 5:13-15· 8:8) Ακόμη και καλοπροαίρετες προσπάθειες για υποβοήθησι συνανθρώπων μπορεί να ματαιωθούν εξ αιτίας δυσμενών περιστάσεων. Καλά θα κάνωμε, λοιπόν, να ρωτήσωμε: Πόσο νόημα μπορεί να έχη μια ζωή, αν το τελικό μέλλον που προσφέρει είναι μόνο ο τάφος; Πώς μπορεί να είναι καλή αν, στην πραγματικότητα, η ζωή αυτή είναι ενάντια στο αιώνιο μέλλον του ατόμου;—Παράβαλε με Εκκλησιαστή 1:11, 15, 18· 2:10, 11· 9:11, 12.

ΕΝΑΣ ΚΑΙΡΟΣ ΕΚΛΟΓΗΣ

18. (α) Γιατί δεν πρέπει να καθυστερούμε στη λήψι της ορθής εκλογής ως προς τη ζωή μας; (β) Πώς η θέσις μας μοιάζει με τη θέσι του πατριάρχη Νώε;

¹⁸ Ιδιαίτερα επειδή θα υπάρξη μια μέρα αποδόσεως λογαριασμού, είναι επιτακτικό για τους ανθρώπους παντού να εκλέξουν ένα τρόπο ζωής που θα τους φέρη ανταμοιβή, και όχι κατάκρισι. Υπάρχει επείγουσα ανάγκη να γίνη αυτή η εκλογή. Δεν γνωρίζομε τι θα φέρη η αυριανή μέρα. Επίσης, η έλευσις του Ιησού Χριστού για την επέκτασι της βασιλικής εξουσίας του σε όλη τη γη πλησιάζει ολοένα περισσότερο. Η θέσις της ανθρωπότητας είναι όπως εκείνη του πατριάρχη Νώε στις μέρες που προηγήθηκαν από τον παγκόσμιο κατακλυσμό. Εκείνος είχε δύο εκλογές: (1) Να υιοθετήση τους άνομους τρόπους των συγχρόνων του ή (2) να υποταχθή στο θέλημα του Θεού. Ευτυχώς, ο Νώε έκανε τη σωστή εκλογή. Κατασκεύασε μια κιβωτό και, μαζί με επτά μέλη της οικογένειάς του, μπήκε σ’ αυτήν με θεία κατεύθυνσι. Αυτά τα οκτώ μέλη της ανθρώπινης οικογένειας επέζησαν από τον κατακλυσμό, και γι’ αυτό είμαστε κι’ εμείς ζωντανοί σήμερα.—1 Πέτρου 3:20.

19. Τι μας αποκαλύπτουν τα εδάφια 1 Πέτρου 3:21, 22 για τη σωτηρία;

¹⁹ Με όμοιο τρόπο, για μας, μια από τις απαιτήσεις για την απόκτησι αιώνιας ζωής είναι να αφιερωθούμε να υπηρετήσωμε τον Ιεχωβά Θεό ως μαθητές του Ιησού Χριστού. Όπως ακριβώς δεν υπήρχε σωτηρία έξω από την κιβωτό, έτσι δεν υπάρχει και για μας σωτηρία εκτός από την προμήθεια του Θεού μέσω του Υιού του, Ιησού Χριστού. Ο Χριστιανός απόστολος Πέτρος, αφού αναφέρθηκε στη διάσωσι των οκτώ ανθρώπων της κιβωτού, έγραψε τα εξής:

«Του οποίου αντίτυπον ον το βάπτισμα, σώζει και ημάς την σήμερον, ουχί αποβολή της ακαθαρσίας της σαρκός, αλλά μαρτυρία της αγαθής συνειδήσεως εις Θεόν, διά της αναστάσεως του Ιησού Χριστού, όστις είναι εν δεξιά του Θεού πορευθείς εις τον ουρανόν, και εις ον υπετάχθησαν άγγελοι και εξουσίαι και δυνάμεις.»—1 Πέτρου 3:21, 22.

20. Τι είναι εκείνο που δείχνει, ότι το εν ύδατι βάπτισμα μόνο δεν είναι αρκετό για την απόκτησι αιώνιας ζωής;

²⁰ Δεν είναι μόνο το εν ύδατι βάπτισμα που καταλήγει σε σωτηρία. Ενώ το νερό μπορεί ν’ αποπλύνη την ακαθαρσία ή τη ρύπανσι, εκείνο που σώζει δεν είναι η «αποβολή της ακαθαρσίας της σαρκός» με ένα ιεροπρεπές εξωτερικό πλύσιμο. Προσέξτε ότι ο Πέτρος λέγει ότι η σωτηρία είναι «διά της αναστάσεως του Ιησού Χριστού.» Επομένως, το άτομο που βαπτίζεται πρέπει να αναγνωρίση ότι η αιώνια ζωή είναι δυνατή μόνο επειδή ο Υιός του Θεού πέθανε με θυσιαστικό θάνατο, αναστήθηκε την τρίτη ημέρα και τελικά εξυψώθηκε στα δεξιά του Θεού.—Ρωμαίους 10:9, 10.

21. Πώς αποκτά κάποιος ‘αγαθή συνείδησι’;

²¹ Επίσης, ο απόστολος Πέτρος έδωσε έμφασι στη φράσι «μαρτυρία [επερώτημα Κείμενον] της αγαθής συνειδήσεως εις Θεόν.» Όλοι όσοι θέλουν να βαπτισθούν, για να αποκτήσουν αυτή την αγαθή συνείδησι, πρέπει πρώτα να μετανοήσουν για τα προηγούμενα σφάλματά τους, να ασκήσουν πίστι στην προμήθεια του Θεού για αιώνια ζωή, να μεταστραφούν από την κακή πορεία και να αφιερώσουν τους εαυτούς των ανεπιφύλακτα στην εκτέλεσι του θείου θελήματος. Το βάπτισμα είναι το εξωτερικό σύμβολο αυτής της εσωτερικής αποφάσεως. Ο μαθητής που βαπτίζεται, αφού ακολουθήση πλήρως όσα απαιτεί τώρα ο Ιεχωβά Θεός, αποκτά αγαθή συνείδησι. Ενόσω διατηρεί αυτή την αγαθή συνείδησι είναι σε μια κατάστασι σωτηρίας. Η κατάκρισις του Θεού δεν θα εκδηλωθή εναντίον του.—Παράβαλε με Πράξεις 2:38-40· 3:19· 10:34-48.

22. Πώς μπορούμε να ωφεληθούμε από τις δύο θεόπνευστες επιστολές του αποστόλου Πέτρου;

²² Όσο πιο γρήγορα εκλέγουν τα άτομα αυτό τον ανώτερο τρόπο ζωής, τόσο πιο γρήγορα αρχίζουν ν’ αποκομίζουν τα οφέλη του. Αφού κάνομε την εκλογή να συμμορφωθούμε με το θέλημα του Θεού και να υποβληθούμε στο εν ύδατι βάπτισμα συμβολίζοντας την ολοκάρδια αφιέρωσί μας πρέπει βέβαια να εμμείνωμε πιστά σ’ αυτή την απόφασι. Αλλά τι θα μας βοηθήση να συνεχίσωμε την εκλογή μας επιδιώκοντας αυτό τον τρόπο ζωής; Πώς μπορούμε ν’ αντισταθούμε στις επιρροές που θα μπορούσαν να καταλήξουν σε απώλεια των μελλοντικών ευλογιών που συνδέονται με το να είμαστε γνήσιοι μαθητές του Υιού του Θεού; Ο θεόπνευστος απόστολος Πέτρος έδωσε προ πολλού εξαίρετες απαντήσεις σ’ αυτά τα ερωτήματα. Οι δύο επιστολές του αποτελούν τη βάσι των όσων εκτίθενται σ’ αυτό το βιβλίο. Ελπίζεται ότι, με την εξέτασι αυτών των επιστολών, θα ενθαρρυνθούμε ν’ ασπασθούμε τον καλύτερο τρόπο ζωής ως δούλοι του Θεού και να εξακολουθήσωμε ν’ απολαμβάνωμε αυτή την πορεία ζωής σε πληρέστερο βαθμό.

[Ολοσέλιδη εικόνα στη σελίδα 4]