Κεφάλαιο 5
Αξιόπιστες Προσκιάσεις για το Ανθρώπινο Μέλλον
1. Γιατί αποδεικνύονται πάντα ακριβείς οι Βιβλικές προφητείες;
ΕΧΟΥΜΕ βάσιμους λόγους για να θέτουμε εμπιστοσύνη σ’ αυτό που μας λέει η Βίβλος σχετικά με το μέλλον. Οι προφητείες της δε βασίζονται πάνω σε υποθέσεις ανθρώπων που έχουν μελετήσει τις τάσεις και κατόπιν κάνουν προβλέψεις. «Ουδεμία προφητεία της γραφής γίνεται εξ ιδίας του προφητεύοντος διασαφήσεως· διότι δεν ήλθε ποτέ προφητεία εκ θελήματος ανθρώπου, αλλ’ υπό του Πνεύματος του Αγίου κινούμενοι ελάλησαν οι άγιοι άνθρωποι του Θεού». (2 Πέτρου 1:20, 21) Εξαιτίας αυτού, η Βιβλική προφητεία έχει αποδειχτεί ακριβής σε κάθε λεπτομέρεια.
2. Δώστε παραδείγματα προφητειών σχετικά με τις παγκόσμιες υποθέσεις.
2 Προείπε ονομαστικά την άνοδο και πτώση των παγκοσμίων αυτοκρατοριών—Βαβυλώνα, Μηδο-Περσία και Ελλάδα. Ανάγγειλε σχεδόν δύο αιώνες από τα πριν πώς θα έπεφτε η Βαβυλώνα και το όνομα του κατακτητή της. Αυτό εκπληρώθηκε με κάθε λεπτομέρεια. Πρόβλεψε ότι η πόλη της Βαβυλώνας τελικά θα γινόταν έρημος, που δε θα ξανακατοικιόταν ποτέ πια. Η κατάσταση αυτή συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας. (Δανιήλ 8:3-8, 20-22· Ησαΐας 44:27-45:2· 13:1, 17-20) Άλλα έθνη που δεν κατονομάζονται στη Βίβλο περιγράφηκαν από τα πριν με τέτοιες λεπτομέρειες ώστε οι πληροφορημένοι άνθρωποι να μπορούν να τα αναγνωρίσουν εύκολα.
3. Υπάρχουν προφητείες που δε διατυπώνονται με τη μορφή προρρήσεων;
3 Θα πρέπει να κατανοηθεί, ωστόσο, ότι η Βίβλος περιέχει περισσότερα από ένα είδος προφητικής πληροφόρησης. Αυτό το παρατηρήσαμε ήδη σε σχέση με τα θαύματα που έκανε ο Ιησούς, τα οποία χρησίμευσαν σαν προμηνύματα γι’ αυτά που θα γνωρίσει το ανθρώπινο γένος κάτω από τη Βασιλεία του Θεού. Άλλα μέρη των Γραφών, τα οποία ίσως δε χρησιμοποιούν γλώσσα που μοιάζει με πρόρρηση, περιέχουν επίσης προφητικά στοιχεία.
ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΑ ΠΡΟΦΗΤΙΚΑ ΠΡΟΤΥΠΑ
4. Πώς προειδοποιούμαστε σχετικά με την προφητική σημασία του Μωσαϊκού Νόμου;
4 Η επιστολή προς Εβραίους, για παράδειγμα, που περιέχεται στην Αγία Γραφή, μας ανοίγει τα μάτια σχετικά με την προφητική σημασία ζητημάτων που κάποιος που διαβάζει συμπτωματικά την Αγία Γραφή θα μπορούσε να τα θεωρήσει απλώς ιστορία. Αποκαλύπτει ότι ‘ο [Μωσαϊκός] Νόμος έχει μια σκιά των καλών πραγμάτων που θα έρθουν’.—Εβραίους 10:1.
5. Τι δείχνει ότι αντικείμενα μπορεί να εξεικονίζουν κάτι μεγαλύτερο;
5 Κατά καιρούς χρησιμοποιούνταν αντικείμενα για να χρησιμοποιηθούν σαν προφητικά πρότυπα. Για παράδειγμα, σχετικά με την ιερή σκηνή, δηλαδή τη σκηνή του μαρτυρίου, που έφτιαξε ο Μωυσής με την κατεύθυνση του Ιεχωβά, μαζί με τις υπηρεσίες που εκτελούνταν εκεί, ο θεόπνευστος συγγραφέας της επιστολής προς Εβραίους εξηγεί ότι ήταν «υπόδειγμα και σκιά των επουρανίων». Συμβόλιζε τον μεγάλο πνευματικό ναό του Ιεχωβά, του οποίου τα Άγια των Αγίων βρίσκονται στους ουρανούς. Έτσι, «ελθών ο Χριστός αρχιερεύς των μελλόντων αγαθών διά της μεγαλυτέρας και τελειοτέρας σκηνής, ουχί χειροποιήτου, τουτέστιν ουχί ταύτης της κατασκευής, ουδέ δι’ αίματος τράγων και μόσχων, αλλά διά του ιδίου αυτού αίματος, εισήλθεν άπαξ εις τα άγια, αποκτήσας αιωνίαν λύτρωσιν [για μας, ΜΝΚ]. . . . Ο Χριστός δεν εισήλθεν εις χειροποίητα άγια, αντίτυπα των αληθινών, αλλ’ εις αυτόν τον ουρανόν, διά να εμφανισθή τώρα ενώπιον του Θεού υπέρ ημών». (Εβραίους 8:1-5· 9:1-14, 24-28) Μεγάλες ωφέλειες απορρέουν για τους Χριστιανούς από τις πνευματικές αλήθειες που περιγράφονται εδώ, και η εκτίμηση γι’ αυτές θα πρέπει να αντανακλάται στην πορεία της ζωής μας.—Εβραίους 9:14· 10:19-29· 13:11-16.
6. Ποια προφητική σημασία αποδίδεται σε άτομα στα εδάφια (α) Γαλάτας 4:21-31; (β) Ματθαίος 17:10-13;
6 Άτομα που αναφέρθηκαν στις Γραφές χρησίμεψαν επίσης σαν προφητικοί τύποι. Στην επιστολή προς Γαλάτας 4:21-31 εξηγείται ένα λεπτομερές παράδειγμα αυτού του γεγονότος στην περίπτωση της γυναίκας του Αβραάμ, της Σάρρας (που λέγεται ότι αντιστοιχεί στην «άνω Ιερουσαλήμ») και της Άγαρ της δούλης της (που ταυτίζεται με την επίγεια «σημερινήν Ιερουσαλήμ») και τα παιδιά τους. Σε μια άλλη περίπτωση ο Ιησούς βοήθησε τους μαθητές του να αντιληφθούν ότι ο Ηλίας ο προφήτης είχε το αντίστοιχό του στον Ιωάννη το Βαφτιστή, ο οποίος, όπως ο Ηλίας, ήταν άφοβος στο να ξεσκεπάζει τις υποκριτικές θρησκευτικές συνήθειες.—Ματθαίος 17:10-13.
7. Από ποιες απόψεις ο Ιησούς Χριστός προσκιάστηκε από (α) το Σολομώντα; (β) το Μελχισεδέκ;
7 Ο Σολομώντας, που ήταν διάσημος για τη σοφία του και την ευημερία και την ειρήνη του βασιλείου του, προεικόνιζε κατάλληλα τον Ιησού Χριστό. (1 Βασιλέων 3:28· 4:25· Λουκάς 11:31· Κολοσσαείς 2:3) Παρ’ ότι η αφήγηση στη Γένεση σχετικά με τη συνάντηση του Αβραάμ με το Μελχισεδέκ είναι πολύ σύντομη, τα εδάφια Ψαλμός 110:1-4 δείχνουν ότι και αυτή, επίσης, είναι γεμάτη σημασία, γιατί ο Μεσσίας θα γινόταν «ιερεύς εις τον αιώνα κατά την τάξιν Μελχισεδέκ», δηλαδή, θα έπαιρνε το ιερατικό του λειτούργημα με απευθείας διορισμό από το Θεό, και όχι εξαιτίας της οικογένειας στην οποία είχε γεννηθεί. Αργότερα, η επιστολή προς τους Εβραίους το διευρύνει αυτό και συσχετίζει την εκτίμηση γι’ αυτές τις αλήθειες με τη Χριστιανική ωριμότητα, μία σημαντική ιδιότητα για εκείνους που επιδιώκουν να ευαρεστούν το Θεό.—Εβραίους 5:10-14· 7:1-17.
8. (α) Ποιο παράδειγμα δείχνει ότι πείρες της ζωής μπορεί να είναι προφητικές; (β) Μήπως κάθε σημείο μιας τέτοιας πείρας έχει κατ’ ανάγκη κάποιο παράλληλο στην εκπλήρωση;
8 Είναι φανερό ότι τα προφητικά παράλληλα δεν αφορούν μόνο το αξίωμα ή τη θέση των ατόμων. Περιλαμβάνουν επίσης τις πείρες τους από τη ζωή. Σε μια περίπτωση που οι Ιουδαίοι θρησκευτικοί ηγέτες έδειξαν την απιστία τους, ο Ιησούς τούς είπε: «Γενεά πονηρά και μοιχαλίς σημείον ζητεί, και σημείον δεν θέλει δοθή εις αυτήν ειμή το σημείον Ιωνά του προφήτου. Διότι ως ο Ιωνάς ήτο εν τη κοιλία του κήτους τρεις ημέρας και τρεις νύκτας, ούτω θέλει είσθαι ο Υιός του ανθρώπου εν τη καρδία της γης τρεις ημέρας και τρεις νύκτας». (Ματθαίος 12:38-40· Ιωνάς 1:17· 2:10) Όμως, ο Ιησούς δεν είπε ότι το καθετί στη ζωή του Ιωνά προσκίαζε αυτά που θα συνέβαιναν στον ίδιο. Όταν του δόθηκε ένας διορισμός από τον Ιεχωβά, ο Ιησούς δεν το ’βαλε στα πόδια, όπως προσπάθησε να διαφύγει ο Ιωνάς στη Θαρσείς. Αλλά, όπως έδειξε ο Ιησούς, η πείρα του Ιωνά μέσα στην κοιλιά του μεγάλου ψαριού περιλήφθηκε μέσα στο Βιβλικό υπόμνημα επειδή χρησίμευε για να παράσχει προφητικές λεπτομέρειες σχετικά με το θάνατο και την ανάσταση του ίδιου του Ιησού.—Ματθαίος 16:4, 21.
9. (α) Ποια προφητικά σημεία έδειξε ο Ιησούς ότι υπήρχαν σε δύο ιστορικές περιόδους; (β) Κάτω από έμπνευση, ποιες περαιτέρω σημαντικές λεπτομέρειες ανέφερε ο Πέτρος;
9 Ορισμένες ιστορικές περίοδοι παρέχουν επίσης προφητικές εικόνες που έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για μας. Όταν μιλούσε για το χρόνο που θα οδηγούσε στη δική του αποκάλυψη της Βασιλικής εξουσίας, ο Ιησούς τον παρομοίασε με δύο άλλες περιπτώσεις που είχε εκτελεστεί θεία κρίση πάνω σε κακούς ανθρώπους. Είπε ότι οι «ημέρες του Νώε» και οι «ημέρες του Λωτ» ήταν σημαντικές, τονίζοντας ιδιαίτερα ότι οι άνθρωποι τότε απασχολούνταν κατά κύριο λόγο με τις καθημερινές υποθέσεις της ζωής. Μας παρότρυνε να ενεργήσουμε έγκαιρα, και να μη στραφούμε πίσω με λαχτάρα για τα πράγματα που αφήνουμε, όπως έκανε η γυναίκα του Λωτ. (Λουκάς 17:26-32) Στη δεύτερη θεόπνευστη επιστολή του αποστόλου Πέτρου αναφέρονται περαιτέρω σημαντικές λεπτομέρειες—η απείθεια των αγγέλων πριν από τον Κατακλυσμό, η δράση κηρύγματος του Νώε, η θλίψη που αισθανόταν ο Λωτ για τις άνομες απολαύσεις των ανθρώπων των Σοδόμων, το γεγονός ότι αποκόπτοντας τους κακούς στον δικό του ορισμένο καιρό ο Θεός έθετε το πρότυπο των πραγμάτων που θα έρχονταν, και η απόδειξη ότι ο Θεός μπορεί και εξάπαντος θα ελευθερώσει τους πιστούς δούλους του.—2 Πέτρου 2:4-9.
10. Παραβάλλοντας το βιβλίο του Ιερεμία με το βιβλίο της Αποκάλυψης, δείξτε ότι οι εκπληρωμένες προφητείες μπορεί να έχουν περαιτέρω προφητική αξία.
10 Από τη στιγμή που εκπληρώνονται οι προφητείες, δε σημαίνει ότι είναι πια ένα απλό ιστορικό γεγονός. Συχνά τόσο η εκ των προτέρων ειδοποίηση γι’ αυτά που θα επέρχονταν καθώς και ο τρόπος με τον οποίο εκπληρώθηκαν είναι προφητείες σημαντικότερων γεγονότων που θα συμβούν ξανά στο μέλλον. Αυτό αληθεύει γι’ αυτά που έχουν καταγραφεί σχετικά με την αρχαία Βαβυλώνα, μια αυτοκρατορία η οποία ήταν κυρίως θρησκευτική και η επιρροή τής οποίας είναι ακόμη αισθητή γύρω στον κόσμο στις μέρες μας. Παρά το γεγονός ότι η Βαβυλώνα έπεσε στους Μήδους και στους Πέρσες το 539 π.Χ., το βιβλίο της Αποκάλυψης, γραμμένο στο τέλος του πρώτου αιώνα μ.Χ., χρησιμοποιεί τη γλώσσα του προφήτη Ιερεμία και υποδεικνύει μια μελλοντική ακόμη τότε εφαρμογή των προφητειών, σε σχέση με τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη, την παγκόσμια αυτοκρατορία της ψεύτικης θρησκείας. Σαν παραδείγματα αυτού, παραβάλετε τα εδάφια Αποκάλυψις 18:4 με Ιερεμίας 51:6, 45· Αποκάλυψις 17:1, 15 και 16:12 με Ιερεμίας 51:13 και 50:38· Αποκάλυψις 18:21 με Ιερεμίας 51:63, 64.
11. Ποια προφητική σημασία υπάρχει στο υπόμνημα της πολιτείας του Ιεχωβά με τον αποστάτη Ισραήλ και με τον Ιούδα όταν ήταν άπιστος; Γιατί;
11 Με παρόμοιο τρόπο, η πολιτεία του Ιεχωβά με το αποστατικό δεκάφυλο βασίλειο του Ισραήλ και τους άπιστους βασιλιάδες και ιερείς του δίφυλου βασιλείου του Ιούδα είναι προφητικές. Τόσο οι προφητείες που εφαρμόστηκαν σ’ εκείνους τους αρχαίους βασιλιάδες, όσο και η εκπλήρωσή τους, που έχει καταγραφεί στις Άγιες Γραφές, παρουσιάζουν μια ζωντανή εικόνα του πώς θα φερθεί ο Θεός στον σύγχρονο Χριστιανικό λεγόμενο κόσμο, ο οποίος αξιώνει κι αυτός ότι υπηρετεί το Θεό της Βίβλου, αλλά παραβιάζει χονδροειδώς τις δίκαιες προσταγές του.
12. Πώς ωφελούμαστε ατομικά από τέτοιες περιγραφές;
12 Όλες αυτές οι αφηγήσεις, συνεπώς, έχουν σημασία σήμερα. Μας βοηθούν να κατανοήσουμε πώς βλέπει ο Θεός τις καταστάσεις της εποχής μας και τι πρέπει να κάνουμε εμείς προσωπικά προκειμένου να επιζήσουμε από την επερχόμενη μεγάλη θλίψη. Έτσι βοηθιόμαστε να εκτιμήσουμε πληρέστερα το γεγονός ότι «όλη η γραφή είναι . . . ωφέλιμος προς διδασκαλίαν, προς έλεγχον, προς επανόρθωσιν, προς εκπαίδευσιν την μετά της δικαιοσύνης».—2 Τιμόθεον 3:16, 17.
ΗΤΑΝ ΟΛΑ ΠΡΟΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΑ;
13. Πώς γνωρίζουμε ότι ο Θεός δεν παρακίνησε τους ανθρώπους να διαπράξουν αμαρτίες έτσι ώστε να φτιαχτούν προφητικά πρότυπα;
13 Μήπως πρέπει να εννοήσουμε από όλα αυτά ότι η διαγωγή των ανθρώπων και των εθνών που έχουν καταγραφεί στην Αγία Γραφή ήταν όλα προσχεδιασμένα από το Θεό έτσι ώστε να έχουν προφητική σημασία; Είναι φανερό ότι ο Θεός πολιτεύτηκε με τους δούλους του στο παρελθόν με τέτοιο τρόπο ώστε να παράσχει ένα πρότυπο μεγαλυτέρων πραγμάτων που είχε κατά νου για το μέλλον. Αλλά τι θα πούμε για τις πράξεις των ανθρώπων; Μερικοί απ’ αυτούς διέπραξαν σοβαρές αμαρτίες. Μήπως ο Θεός τούς παρακίνησε να τις διαπράξουν προκειμένου να φτιαχτεί το Βιβλικό υπόμνημα; Ο Χριστιανός συγγραφέας της Βίβλου Ιάκωβος απαντάει: «Ο Θεός είναι απείραστος κακών και αυτός ουδένα πειράζει». (Ιακώβου 1:13) Ο Θεός δεν τους έκανε να ενεργήσουν εσφαλμένα έτσι ώστε να φτιαχτούν τα προφητικά πρότυπα.
14. (α) Πώς γνωρίζει ο Ιεχωβά τι θα κάνουν στο μέλλον οι άνθρωποι, ή ακόμη και ο Σατανάς; (β) Με ποιους τρόπους η γνώση του Ιεχωβά για τον εαυτό του και για το σκοπό του εισέρχεται στη Βιβλική προφητεία;
14 Μην ξεχνάτε ότι ο Ιεχωβά είναι ο Δημιουργός του ανθρώπου. Γνωρίζει πώς είμαστε φτιαγμένοι και τι κάνει τους ανθρώπους να ενεργούν με τον τρόπο που ενεργούν. (Γένεσις 6:5· Δευτερονόμιον 31:21) Μπορεί να προείπει με ακρίβεια την έκβαση σχετικά με ανθρώπους που ζουν σε αρμονία με τις δίκαιες αρχές του και ποια θα είναι τα αποτελέσματα για εκείνους που προσπαθούν να αγνοήσουν την ανάγκη που έχουν για το Θεό ή που διαστρέφουν τους δρόμους του. (Γαλάτας 6:7, 8) Γνωρίζει ότι ο Διάβολος θα συνεχίσει να χρησιμοποιεί τακτική παρόμοια μ’ εκείνη που χρησιμοποίησε στο παρελθόν. Ο Ιεχωβά γνωρίζει επίσης τι θα κάνει αυτός ο ίδιος κάτω από συγκεκριμένες περιστάσεις, ότι θα ενεργήσει σε αρμονία με τις υψηλές ιδιότητες της δικαιοσύνης, της αμεροληψίας, της αγάπης και του ελέους τις οποίες έχει πάντα εκδηλώσει. (Μαλαχίας 3:6) Εφόσον οι σκοποί του Ιεχωβά είναι βέβαιο ότι θα εκπληρωθούν, μπορεί να προείπει τα αποτελέσματα και τα βήματα στα οποία θα προβεί για να τους επιτελέσει. (Ησαΐας 14:24, 27) Ώστε θα μπορούσε να επιλέξει γεγονότα από τη ζωή των ατόμων και των εθνών και να κάνει να ενσωματωθούν στην Αγία Γραφή ώστε να παράσχει προσκιάσεις αυτών που θα φέρει το μέλλον.
15. Πώς τόνισε ο απόστολος Παύλος ότι οι Βιβλικές αφηγήσεις είναι κάτι περισσότερο από απλή ιστορία;
15 Κατάλληλα, λοιπόν, ο απόστολος Παύλος αφού αφηγείται γεγονότα από την ιστορία τού Ισραήλ, είπε στους συγχριστιανούς: «Ταύτα δε πάντα εγίνοντο εις εκείνους παραδείγματα, και εγράφησαν προς νουθεσίαν ημών, εις τους οποίους τα τέλη των αιώνων έφθασαν». (1 Κορινθίους 10:11) Και στη Χριστιανική εκκλησία της Ρώμης έγραψε: «Όσα προεγράφησαν, διά την διδασκαλίαν ημών προεγράφησαν, διά να έχωμεν την ελπίδα διά της υπομονής και της παρηγορίας των γραφών». (Ρωμαίους 15:4) Έτσι εφόσον εκτιμούμε ότι οι περιγραφές της Βίβλου είναι κάτι πολύ περισσότερο από απλή ιστορία, μπορούμε να αρχίσουμε να αντλούμε από αυτές θαυμαστές προσκιάσεις για το μέλλον του ανθρώπου.
[Πλαίσιο/Εικόνες στη σελίδα 41]
ΠΡΟΦΗΤΙΚΑ ΠΡΟΤΥΠΑ-Τι Προεικονίζουν;
Οι Μέρες του Νώε
Η Σκηνή του Μαρτυρίου
Ο Βασιλιάς Σολομώντας
Ο Ιωνάς στην Κοιλιά ενός Ψαριού για Τρεις Μέρες
Η Πτώση της Βαβυλώνας