Κεφάλαιο 18
Είστε Όσιος στον Νέο Βασιλιά της Γης;
1. Όταν ο Ιησούς παρουσιάστηκε σαν Βασιλιάς το 33 μ.Χ., πώς ανταποκρίθηκε το πλήθος;
ΣΤΙΣ 9 Νισάν του 33 μ.Χ., ο Ιησούς Χριστός παρουσίασε τον εαυτό του στους Ιουδαίους σαν Βασιλιάς τους, σαν ο προειπωμένος Μεσσίας. Καθώς κατέβαινε από το Όρος των Ελαιών προς την Ιερουσαλήμ, το πλήθος των μαθητών του χαίρονταν και υμνούσαν το Θεό για τα δυνατά έργα που είχε εκτελέσει ο Ιησούς. (Λουκάς 19:37, 38· Ζαχαρίας 9:9) Αλλά θα αποδεικνύονταν όσιοι σε Εκείνον τον οποίο χαιρέτησαν σαν Βασιλιά; Η οσιότητά τους σύντομα θα έμπαινε σε δοκιμή.
2. (α) Πώς πολλοί άνθρωποι σήμερα ανταποκρίνονται στην αναγγελία ότι ο Χριστός είναι ο νέος Βασιλιάς της γης; (β) Αλλά ποια ερωτήματα αξίζουν σοβαρή εξέταση;
2 Από το 1914 ο δοξασμένος Ιησούς Χριστός που κυβερνάει ενεργά από τον ουρανό έχει παρουσιαστεί σε όλη την ανθρωπότητα σαν ο νέος Βασιλιάς της γης. Η προοπτική για ζωή κάτω από μια κυβέρνηση στα χέρια του Χριστού, με πραγματικές λύσεις στα προβλήματα της ανθρωπότητας, έχει κάνει ανθρώπους από όλα τα έθνη να χαίρονται. Αλλά θα αποδειχτούν αυτοί όσιοι; Τι θα πούμε για τον καθένα μας ατομικά;
ΤΟ ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΟΣΙΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ
3. (α) Γιατί ο Ιησούς αναφέρθηκε σαν ο «όσιος» του Ιεχωβά; (β) Τι είναι οσιότητα;
3 Ο Ιησούς Χριστός έδωσε άφθονες αποδείξεις για την ασάλευτη οσιότητά του στον Ιεχωβά, τον Παγκόσμιο Κυρίαρχο. Κατάλληλα αναφέρεται στις Γραφές σαν ο «όσιος» του Ιεχωβά. (Ψαλμός 16:10· Πράξεις 2:24-27) Η Εβραϊκή λέξη για την «οσιότητα» που χρησιμοποιείται εδώ περιλαμβάνει τη σκέψη ότι είναι στοργικά καλός. Δεν πρόκειται για κάτι ψυχρό, που βασίζεται απλώς στο νόμο ή στη δικαιοσύνη, αλλά υποκινείται από αγάπη και εκτίμηση.—Παράβαλε Ψαλμός 40:8· Ιωάννης 14:31.
4, 5. (α) Πώς δείχτηκε η οσιότητα του Ιησού όταν ήταν στον ουρανό, μετά την ανταρσία του Σατανά; (β) Πώς η οσιότητα αυτή δείχτηκε επίσης και στη γη;
4 Στον ουρανό, όταν ο Σατανάς άρχισε να ζητάει για τον εαυτό του την τιμή που ανήκε μόνο στο Θεό και όταν άλλοι από τους αγγέλους εγκατέλειψαν τις κατάλληλες θέσεις τους στην ουράνια οργάνωση του Ιεχωβά, ο πρωτότοκος Γιος του Θεού δε μιμήθηκε το πνεύμα τους. Ήταν αδιανόητο γι’ αυτόν να κάνει κάτι τέτοιο! Τόση ήταν η αυτοθυσιαστική του αφοσίωση ώστε, εκτελώντας το θέλημα του Πατέρα του, αυτός ο όσιος Γιος εγκατέλειψε την ουράνια δόξα του, έγινε άνθρωπος και μάλιστα υποτάχθηκε στο θάνατο πάνω σ’ έναν πάσσαλο βασανισμού. Στοργικά, κατέστησε βέβαιο ότι, όσο εξαρτιόταν από αυτόν, καμιά λεπτομέρεια από αυτά που εκθέτουν οι Γραφές γι’ αυτόν δε θα περνούσε ανεκπλήρωτη.—Φιλιππησίους 2:5-8· Λουκάς 24:44-48.
5 Όσο ο Ιησούς ήταν πάνω στη γη, ο Σατανάς έφερε πάνω του μεγάλη πίεση για να τον απομακρύνει από το έργο που ο Θεός τού είχε δώσει να κάνει—αν γινόταν, να τον δελεάσει να κάνει κάτι που θα γινόταν αιτία να απορρίψει ο Θεός το Γιο του. Παρότρυνε τον Ιησού να κάνει πράγματα τα οποία θα οδηγούσαν σε υπεροχή και δύναμη—αλλά σαν μέρος του κόσμου του οποίου άρχοντας ήταν ο Σατανάς. Ο Ιησούς αρνήθηκε, χρησιμοποιώντας σαν οδηγό του τις Άγιες Γραφές. (Ματθαίος 4:1-10) Ο Ιησούς είχε εξέχουσες ικανότητες και τις χρησιμοποίησε καλά, αλλά πάντα σε αρμονία με το θέλημα του Πατέρα του. Ασχολήθηκε πλήρως στο να κάνει το έργο που ο Θεός τον είχε στείλει να κάνει. (Ιωάννης 7:16-18· 8:28, 29· 14:10) Τι θαυμάσιο παράδειγμα οσιότητας!
6. Με ποιο τρόπο η αμοιβή που δόθηκε στον Ιησού απαιτεί την οσιότητά μας;
6 Λόγω της αποδειγμένης οσιότητας του Ιησού, ο Ιεχωβά τον ανέστησε από τους νεκρούς, «υπερύψωσεν αυτόν και εχάρισεν εις αυτόν όνομα το υπέρ παν όνομα, διά να κλίνη εις το όνομα του Ιησού παν γόνυ . . . και πάσα γλώσσα να ομολογήση ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Κύριος εις δόξαν Θεού Πατρός». (Φιλιππησίους 2:9-11) Αυτό το «όνομα το υπέρ παν όνομα» αντιπροσωπεύει τη δύναμη και την εξουσία που έδωσε στον Ιησού ώστε να μπορεί να εκπληρώσει το θέλημα του Ιεχωβά. Το να ‘κλίνει κάποιος το γόνυ’ σ’ αυτόν σημαίνει ότι αναγνωρίζει τη θέση του και να υποτάσσεται στην εξουσία του. Περιλαμβάνει το να υποταχθεί όσια σ’ αυτόν σαν Βασιλιά.
ΟΣΙΑ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΧΡΙΣΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ
7. Σχετικά με ποια ζητήματα δοκιμάζεται η οσιότητα των ακολούθων του;
7 Το γεγονός ότι, μετά την ανάληψή του στον ουρανό, ο Ιησούς δεν ήταν πια ορατός από τα ανθρώπινα μάτια οδήγησε σε ερευνητική για την καρδιά δοκιμή οσιότητας των ακολούθων του. Θα ζούσαν σύμφωνα με τις αρχές που τους είχε διδάξει; Θα παρέμεναν χωρισμένοι από τον κόσμο; Θα σέβονταν εκείνους πάνω στους οποίους το πνεύμα το άγιο είχε απονείμει ευθύνες επιστασίας; Θα ήταν ολόψυχοι στο να κάνουν το έργο που αυτός τους είχε αναθέσει;
8. Τι προσκιάστηκε από την όσια αγάπη μεταξύ του Ιωνάθαν και του Δαβίδ;
8 Στον κατάλληλο καιρό τα «άλλα πρόβατα» επρόκειτο να συγκεντρωθούν σε συντροφιά με το «μικρό ποίμνιο» των κληρονόμων της ουράνιας Βασιλείας. Θα εκτιμούσαν πραγματικά τις διορισμένες θέσεις τους σε σχέση με το Χριστό σαν Βασιλιά και μεταξύ τους; Τα γεγονότα δείχνουν ότι ανάμεσα σε όλους αυτούς που αποτελούν μέρος του «ενός ποιμνίου» κάτω από τον Ιησού Χριστό έχει αναπτυχθεί γνήσια αμοιβαία αγάπη. Αυτό προσκιάστηκε από την αδιάρρηκτη, αμείωτη, αγάπη του Ιωνάθαν του γιου του Βασιλιά Σαούλ για το Δαβίδ. Ο Ιωνάθαν, όταν είδε την τέλεια αφοσίωση του Δαβίδ στον Ιεχωβά και την εξάρτησή του από τον Θεό στο φόνο του γίγαντα Γολιάθ, συγκινήθηκε βαθιά και «η ψυχή του Ιωνάθαν συνεδέθη μετά της ψυχής του Δαβίδ, και ηγάπησεν αυτόν ο Ιωνάθαν ως την ιδίαν αυτού ψυχήν». Η αγάπη του δε μειώθηκε όταν έγινε φανερό πως ο Ιεχωβά θα έδινε τη βασιλεία στο Δαβίδ και όχι στον Ιωνάθαν. Ο Ιωνάθαν μάλιστα έβαλε επανειλημμένα σε κίνδυνο τη ζωή του για το Δαβίδ.—1 Σαμουήλ 17:45-47· 18:1· 23:16, 17.
9. Πώς δείχτηκε παρόμοια οσιότητα από μη Ισραηλίτες οι οποίοι υπηρέτησαν στο στράτευμα του Δαβίδ;
9 Εκτός από τον Ιωνάθαν υπήρχαν και μη Ισραηλίτες οι οποίοι προσκολλήθηκαν στο Δαβίδ. Δεν ήταν μισθοφόροι αλλά θαρραλέοι άντρες οι οποίοι ενήργησαν από αφοσίωση στο Δαβίδ σαν χρισμένο του Ιεχωβά. Ανάμεσα σ’ αυτούς ήταν οι Χερεθαίοι, οι Φελεθαίοι και οι πρώην ντόπιοι κάτοικοι της πόλης των Φιλισταίων της Γαθ. Αυτοί προσκολλήθηκαν όσια στο Δαβίδ όταν ο Αβεσσαλώμ, ο γιος του, επεδίωξε προδοτικά να κλέψει τις καρδιές των αντρών του Ισραήλ. Παρά την εξέχουσα θέση και την πανουργία του Αβεσσαλώμ, αυτοί δεν παρασύρθηκαν σε μια προδοτική πορεία εξαιτίας των κολακευτικών λόγων του.—2 Σαμουήλ 15:6, 10, 18-22.
10. (α) Πώς παριστάνεται στον Ψαλμό 45 η στενή σχέση μεταξύ του Χριστού, του χρισμένου υπολοίπου και των «άλλων προβάτων»; (β) Με ποια έννοια οι ‘παρθένοι σύντροφοι μπαίνουν στο παλάτι του βασιλιά’;
10 Μια άλλη περιγραφή που θερμαίνει την καρδιά σχετικά με τη σχέση μεταξύ του Χριστού, του χρισμένου υπολοίπου και των «άλλων προβάτων», βρίσκεται στον Ψαλμό 45. Δεν πρόκειται απλώς για ένα όμορφο ποίημα αλλά είναι μια προφητεία για τη Μεσσιανική Βασιλεία—γιατί ο ίδιος ο Θεός είναι ο «θρόνος», δηλαδή, το θεμέλιο και το στήριγμα της βασιλείας του Ιησού. (Ψαλμός 45:1-7· Εβραίους 1:8, 9) Ο ψαλμωδός περιγράφει τη νύφη του Χριστού, «τη θυγατέρα του βασιλέως», να φέρνεται στο Βασιλιά τη μέρα του γάμου του. Μαζί της είναι οι «παρθένοι σύντροφοι αυτής». Ποιοι είναι αυτοί; Είναι εκείνοι που αποβλέπουν να γίνουν επίγειοι υπήκοοι της Βασιλείας του Θεού. «Εν ευφροσύνη και αγαλλιάσει» αυτοί συνοδεύουν την τάξη της ‘νύφης’ μέχρις ότου και ο τελευταίος από αυτούς ενωθεί μαζί με το Χριστό στον ουρανό. Μαζί μ’ αυτούς, εισέρχονται «εις το παλάτιον του βασιλέως», όχι με ανάληψη στον ουρανό αλλά προσφέροντας τον εαυτό τους για την υπηρεσία του Βασιλιά. Έχετε γίνει μέρος αυτής της ευτυχισμένης πομπής;—Ψαλμός 45:13-15.
ΤΙ ΑΠΑΙΤΕΙ ΑΠΟ ΕΜΑΣ Η ΟΣΙΟΤΗΤΑ;
11. Ποιες καταστάσεις μάς βάζουν σε δοκιμή για να αποδειχτεί ότι δεν είμαστε ‘μέρος του κόσμου’;
11 Αναρίθμητες καταστάσεις στη ζωή δείχνουν τι είδους άτομα είμαστε. Πιστεύουμε πραγματικά στη Μεσσιανική Βασιλεία του Ιεχωβά; Είναι πραγματική για μας; Ο Ιησούς είπε ότι οι αληθινοί ακόλουθοί του δε θα ήταν ‘μέρος του κόσμου’. Αληθεύει αυτό μ’ εσάς;—Ιωάννης 17:15, 16.
12. Μολονότι είμαστε ατελείς, με ποιους περαιτέρω τρόπους μπορούμε να δώσουμε απόδειξη οσιότητας;
12 Στην περίπτωσή μας που είμαστε ατελείς άνθρωποι, η οσιότητα δεν απαιτεί τελειότητα. Αλλά απαιτεί να αποφεύγουμε την εσκεμμένη παραβίαση των εντολών της Βίβλου, είτε μας βλέπουν οι άλλοι άνθρωποι είτε όχι. Αυτό θα μας υποκινήσει να προσπαθήσουμε να εφαρμόσουμε τις αρχές της Βίβλου πλήρως, παρά να βλέπουμε πόσο κοντά μπορούμε να πάμε στους δρόμους του κόσμου. Αυτό θα μας κάνει να καλλιεργούμε ειλικρινές μίσος γι’ αυτό που είναι κακό.—Ψαλμός 97:10.
13. Πώς η οσιότητα θα μας προφυλάξει ενάντια στα κολακευτικά λόγια των αποστατών;
13 Αν μισούμε αληθινά αυτό που είναι κακό, δε θα επιτρέψουμε στην περιέργεια να μας δελεάσει να έρθουμε κοντά σ’ αυτό. Αν κάποιος είναι περίεργος για τη ζωή των σεξουαλικά ανήθικων ατόμων, αυτό μπορεί να τον οδηγήσει σε καταστροφή. (Παροιμίαι 7:6-23) Έτσι, επίσης, πνευματική καταστροφή μπορεί να βρει εκείνους οι οποίοι από περιέργεια αγοράζουν και διαβάζουν έντυπα που εκδίδουν αποστάτες, άτομα που έχουν εγκαταλείψει τον Ιεχωβά και την οργάνωσή του και τα οποία κατόπιν «δέρνουν» με λόγια τους πρώην ομοπίστους τους. (Ματθαίος 24:48-51) Το εδάφιο Παροιμίαι 11:9 προειδοποιεί: «Ο υποκριτής [αποστάτης, ΜΝΚ] διά του στόματος αφανίζει τον πλησίον αυτού». Αλλά η οσιότητα θα μας προστατέψει από το να πλανηθούμε από τα κολακευτικά τους λόγια.—2 Ιωάννου 8-11.
14. (α) Ποιος είναι ένας από τους πιο σπουδαίους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να εκδηλώσουμε την οσιότητά μας στο Χριστό σαν Βασιλιά; (β) Γιατί αυτό το έργο είναι τόσο σπουδαίο;
14 Ένας από τους πιο σπουδαίους τρόπους που μπορούμε να δείξουμε οσιότητα είναι το να είμαστε ολόψυχοι στο έργο που ο Ιησούς δίδαξε τους ακολούθους του να κάνουν. Αυτός έθεσε προσωπικά το παράδειγμα πηγαίνοντας από πόλη σε πόλη και από χωριό σε χωριό, κηρύττοντας τα καλά νέα της Βασιλείας του Θεού. (Λουκάς 8:1) Ο Ιησούς προείπε τι θα έκαναν σήμερα οι αληθινοί Χριστιανοί όταν είπε: «Θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη, και τότε θέλει ελθεί το τέλος». (Ματθαίος 24:14) Μέσω αυτού του κηρύγματος των καλών νέων παρουσιάζεται το ζήτημα της Βασιλείας στους ανθρώπους παντού ώστε να μπορούν να πάρουν προσωπική απόφαση. Για ένα μεγάλο πλήθος η απόφαση αυτή θα οδηγήσει σε διαφύλαξη μέσα από τη μεγάλη θλίψη. (Αποκάλυψις 7:9, 10) Μετέχετε όσια σ’ αυτό το επείγον έργο;
15. (α) Για ποιο πράγμα θα μιλούσαν οι όσιοι του Ιεχωβά σύμφωνα με τα εδάφια Ψαλμός 145:10-13; (β) Πώς αυτό εφαρμόζεται σ’ εμάς;
15 Πριν από πολύ καιρό ο ψαλμωδός Δαβίδ έγραψε: «Πάντα τα ποιήματά σου, Κύριε, θέλουσι σε αινεί· και οι όσιοί σου θέλουσι σε ευλογεί. Την δόξαν της βασιλείας σου θέλουσι κηρύττει και θέλουσι διηγείσθαι το μεγαλείον σου· διά να γνωστοποιήσωσιν εις τους υιούς των ανθρώπων τα μεγαλεία αυτού και την δόξαν της μεγαλοπρεπείας της βασιλείας αυτού. Η βασιλεία σου βασιλεία πάντων των αιώνων, και η δεσποτεία σου εν πάση γενεά και γενεά». (Ψαλμός 145:10-13) Αυτή η βασιλεία ασκείται τώρα μέσω της Μεσσιανικής Βασιλείας στα όσια χέρια του Ιησού Χριστού, και εμείς εκδηλώνουμε την οσιότητά μας και στο Θεό και στο Χριστό με το να μιλάμε πρόθυμα και με ενθουσιασμό γι’ αυτήν.
16. Πώς η οσιότητα επηρεάζει το βαθμό στον οποίο μετέχουμε στο κήρυγμα της Βασιλείας και το κίνητρο με το οποίο το κάνουμε αυτό;
16 Τι προτεραιότητα στη δική σας ζωή έχετε δώσει σ’ αυτό το έργο μαρτυρίας για τη Βασιλεία; Το βάζετε πραγματικά μπροστά από όλες τις άλλες επιδιώξεις; Αυτό που εσείς προσωπικά κάνετε μπορεί να είναι περισσότερο ή λιγότερο απ’ ό,τι κάνουν άλλοι. Οι συνθήκες του καθενός διαφέρουν. Αλλά όλοι μας μπορούμε να ωφεληθούμε αν θέσουμε στον εαυτό μας ερωτήματα όπως αυτά: ‘Αντανακλά η συμμετοχή μου απλώς μια αίσθηση καθήκοντος, μια τυπική προσφορά; Το βλέπω απλώς σαν μια απαίτηση για επιβίωση; Ή η αγάπη για τον Ιεχωβά, η αφοσίωση στον Μεσσιανικό του Βασιλιά και το γνήσιο ενδιαφέρον για τον πλησίον μου με υποκινούν να δίνω την πρώτη θέση σ’ αυτό το έργο ώστε όλα τα άλλα ενδιαφέροντα στη ζωή μου να οικοδομούνται γύρω από αυτό;’ Η οσιότητα θα μας υποκινήσει να επιζητούμε τρόπους για να δείχνουμε ότι αυτό το έργο είναι τόσο σπουδαίο σ’ εμάς όσο και στο Βασιλιά μας.
17. Σε ποιον ο Ιησούς θα «λαλήσει ειρήνην» όταν καταστρέψει τους κακούς;
17 Σύντομα Εκείνος ο οποίος χαιρετίστηκε θριαμβευτικά σαν Βασιλιάς από τους μαθητές του καθώς έμπαινε στην Ιερουσαλήμ το 33 μ.Χ., θα καταστρέψει όλους εκείνους που απορρίπτουν την κυριαρχία του Ιεχωβά όπως εκφράζεται μέσω του Μεσσιανικού Βασιλιά Του. Αλλά θα «λαλήσει ειρήνην» σ’ αυτό το «μεγάλο πλήθος» ατόμων από όλα τα έθνη που έχουν μιμηθεί το δικό του παράδειγμα οσιότητας. Θα είστε ανάμεσα σ’ αυτούς;—Ζαχαρίας 9:10· Εφεσίους 4:20-24.