Κεφάλαιο 21
Θερμή Υποδοχή σ’ Εκείνους που Επιστρέφουν
1. Ποιο είδος ατόμων εξετάζεται σ’ αυτό το κεφάλαιο;
ΥΠΑΡΧΟΥΝ πολλά άτομα τα οποία κάποτε είχαν αρκετή επαφή με τη Βιβλική αλήθεια ώστε να γνωρίζουν ότι ο Ιεχωβά είναι ο αληθινός Θεός και να κατανοούν κάτι σχετικά με τους σκοπούς του. Αν και δεν είναι Μάρτυρες του Ιεχωβά, μπορεί να έχουν μελετήσει τη Βίβλο με τους Μάρτυρες. Ή ίσως οι γονείς τους να ήταν Μάρτυρες. Πολλοί από αυτούς έχουν παρακολουθήσει μερικές συναθροίσεις σε μια Αίθουσα Βασιλείας. Μπορεί μάλιστα να είχαν κάποια συμμετοχή στη μετάδοση του αγγέλματος της Βασιλείας σε άλλους. Αλλά δεν έχουν αφιερώσει τη ζωή τους για να κάνουν το θέλημα του Θεού. Γιατί δεν το έχουν κάνει αυτό;
2. (α) Γιατί απομακρύνθηκαν αυτοί από την οργάνωση του Ιεχωβά; (β) Γιατί θέλουν να ξαναγυρίσουν πίσω;
2 Ο κόσμος προσφέρει ελκυστικά πράγματα που νομίζουν ότι τα έχουν ανάγκη, πράγματα που πιστεύουν ότι θα συμβάλλουν στην απόλαυση της ζωής και απομακρύνονται από την οργάνωση του Ιεχωβά καθώς ψάχνουν γι’ αυτά τα πράγματα. Με τον καιρό, όμως, μερικοί από αυτούς αντιλαμβάνονται ότι δεν έχουν βρει το είδος της ζωής που περίμεναν. Συνειδητοποιούν ότι αν εξακολουθήσουν σ’ αυτόν τον δρόμο, θα αφανιστούν μαζί με τον κόσμο. Δεν έχουν ξεχάσει την ασφάλεια και την πνευματική αφθονία του «οίκου» του Ιεχωβά, και θέλουν να βρεθούν και πάλι εκεί. Θα τους δεχτεί όμως ο Ιεχωβά;
Ο ΑΣΩΤΟΣ ΓΙΟΣ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ
3. (α) Στην παραβολή του άσωτου γιου, ποια περιγραφή έδωσε ο Ιησούς για μια παρόμοια κατάσταση; (β) Ποιον εξεικονίζει ο πατέρας;
3 Η απάντηση φαίνεται στην πασίγνωστη παραβολή του Ιησού σχετικά με τον άσωτο γιο. Ο Ιησούς μίλησε σε μια παραβολή για έναν άνθρωπο που είχε δυο γιους. Ο μικρότερος γιος ζήτησε από τον πατέρα του το μερίδιό του από την περιουσία. Όταν το πήρε, έφυγε σε μακρινή χώρα, όπου απερίσκεπτα σπατάλησε τα πάντα σε μια ζωή ακολασίας. Έτσι ενήργησε άσωτα. Όταν πείνα έπληξε τη χώρα εκείνη, ο νεαρός αυτός, επειδή βρισκόταν σε απελπιστική ανάγκη, αναγκάστηκε να βόσκει γουρούνια, αλλά δεν του επιτρεπόταν ούτε την τροφή τους να φάει. Συγκλονισμένος από τα προβλήματα που τον είχαν κατακλύσει, ήρθε στα λογικά του. Θυμήθηκε πόσο καλή ήταν η ζωή ακόμη και για τους μισθωτούς που εργάζονταν στο σπίτι του πατέρα του, και αποφάσισε να γυρίσει πίσω. Θα παραδεχόταν την αμαρτωλή του πορεία και θα ζητούσε να γίνει και πάλι δεκτός, όχι σαν γιος, αλλά σαν ένας μισθωτός δούλος. (Λουκάς 15:11-19) Αλλά μετά απ’ όλα αυτά που είχε κάνει, θα τον άφηνε ο πατέρας του να επιστρέψει; Πώς ο Ιεχωβά, ο οποίος εξεικονίστηκε από τον πατέρα σ’ αυτήν την παραβολή, θα έβλεπε την επάνοδο ενός τέτοιου ατόμου;
4. Πώς δέχτηκε ο πατέρας το γιο του όταν επέστρεψε;
4 Ο Ιησούς, παρουσιάζοντας ζωντανά τα αισθήματα του Ιεχωβά πάνω στο ζήτημα αυτό, συνέχισε λέγοντας: «Ενώ δε [ο νεότερος γιος] απείχεν έτι μακράν, είδεν αυτόν ο πατήρ αυτού και εσπλαγχνίσθη, και δραμών επέπεσεν επί τον τράχηλον αυτού και κατεφίλησεν αυτόν. Είπε δε προς αυτόν ο υιός· Πάτερ, ήμαρτον εις τον ουρανόν και ενώπιόν σου, και δεν είμαι πλέον άξιος να ονομασθώ υιός σου. [Πάρε με σαν μισθωτό σου, ΜΝΚ]. Και ο πατήρ είπε προς τους δούλους αυτού· [Γρήγορα, ΜΝΚ] Φέρετε έξω την στολήν την πρώτην και ενδύσατε αυτόν, και δότε δακτυλίδιον εις την χείρα αυτού και υποδήματα εις τους πόδας, και φέροντες τον μόσχον τον σιτευτόν σφάξατε, και φαγόντες ας ευφρανθώμεν, διότι ούτος ο υιός μου νεκρός ήτο και ανέζησε, και απολωλώς ήτο και ευρέθη. Και ήρχισαν να ευφραίνωνται».—Λουκάς 15:20-24.
ΠΩΣ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ ΣΗΜΕΡΑ Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ;
5. (α) Ποιος εξεικονίστηκε από το μεγαλύτερο γιο στην παραβολή του Ιησού; (β) Ποιος, επομένως, εξεικονίστηκε από το νεότερο γιο, τον άσωτο;
5 Σ’ αυτήν την παραβολή ο μεγαλύτερος γιος, ο πρωτότοκος, αντιστοιχεί κατάλληλα στην «εκκλησίαν πρωτοτόκων καταγεγραμμένων εν τοις ουρανοίς». (Εβραίους 12:23) Τι θα πούμε για το νεότερο γιο; Αυτός πρέπει να αντιπροσωπεύει μια ομάδα διαφορετική από το «μικρό ποίμνιο» το οποίο έχει ουράνια ελπίδα. Δεν ταιριάζουν όλα τα «άλλα πρόβατα» του Κυρίου με την περιγραφή του νεότερου γιου, αλλά μερικοί ταιριάζουν. Ακόμη και προτού γίνει ιδιαίτερα αξιοσημείωτη η σύναξη των «άλλων προβάτων», αρχίζοντας από το 1935, υπήρχαν άτομα που ήξεραν ότι ο Ιεχωβά είναι ο μόνος αληθινός Θεός. Ήξεραν για την ελπίδα της επίγειας ζωής κάτω από τη Βασιλεία του, και δεν καλλιεργούσαν για τους εαυτούς τους καμιά σκέψη ότι θα είναι από ‘την εκκλησία των πρωτοτόκων’ με ουράνιες ελπίδες. Αλλά αντί να αφιερώσουν τον εαυτό τους στην υπηρεσία του Ιεχωβά, βουτήχτηκαν στις κοσμικές επιδιώξεις. Πήραν τα ‘μέσα διαβίωσης’ που τους έδωσε ο Θεός, το χρόνο και τη ζωή που επέτρεψε ο Θεός να έχουν, και τα χρησιμοποίησαν για ιδιοτελή προσωπική ικανοποίηση. Αλλά το 1935 όταν οι δούλοι του Ιεχωβά για πρώτη φορά κατάλαβαν καθαρά την ταυτότητα του ‘μεγάλου πλήθους’, πολλοί που αντιστοιχούσαν στο νεότερο γιο, πρόσφεραν ολοκάρδια τον εαυτό τους για υπηρεσία στον οίκο του Πατέρα τους. Ήταν ένας καιρός χαράς όπως ακριβώς το περιέγραψε ο Ιησούς στην παραβολή του.
6. Στην εκπλήρωση, πώς μερικοί εκδήλωσαν τη στάση του μεγαλύτερου γιου, αλλά συνέβη αυτό σ’ όλο το υπόλοιπο;
6 Είναι αλήθεια ότι, εκείνο τον καιρό, δε χάρηκαν όλοι για την άφιξη της τάξης που εξεικονίστηκε από το νεότερο γιο. Ο Ιησούς στην παραβολή του έδειξε ότι έτσι θα είχαν τα πράγματα. Αλλά δεν εκδήλωσαν ένα τέτοιο πνεύμα όλοι οι απομένοντες από το «μικρό ποίμνιο», και ο Ιησούς στην παραβολή του άφησε το δρόμο ανοιχτό ακόμη και για εκείνους οι οποίοι στην αρχή δυσαρεστήθηκαν να μετάσχουν στη χαρά που ο ίδιος ο Ιεχωβά έχει όταν τέτοιοι αμαρτωλοί μετανοούν αληθινά.—Λουκάς 15:7, 10, 25-32.
7, 8. (α) Στα πιο πρόσφατα χρόνια, τι έχει κάνει άλλους να απομακρυνθούν από το σπιτικό του Ιεχωβά; (β) Με ποιους τρόπους μερικοί αισθάνονται σαν τον άσωτο γιο; (γ) Γιατί πρέπει να επιστρέψουν;
7 Ωστόσο, από τότε που συνέβησαν τα γεγονότα αυτά στα μέσα της δεκαετίας του 1930, κι άλλοι κατανόησαν ότι κι αυτοί από ορισμένες απόψεις είναι σαν τον άσωτο γιο. Γνωρίζουν πολύ καλά τον πνευματικό οίκο του Ιεχωβά, την ορατή του οργάνωση, αλλά ο τρόπος της ζωής τους τούς έχει απομακρύνει αρκετά από αυτή, σαν σε «μακρινή χώρα». Δεν έχουν εναντιωθεί στους δούλους του Ιεχωβά, αλλά ο τρόπος της ζωής τους δε συμφωνεί με τις αρχές του Λόγου του Θεού. Μπορεί να έχουν οικοδομήσει ολόκληρη τη ζωή τους γύρω από την κοσμική τους εργασία και τον εαυτό τους αλλά δεν έδωσαν τη βαρύτητα που έπρεπε στις υποχρεώσεις τους ενώπιον του Θεού καθώς και στη σοβαρότητα των καιρών στους οποίους ζούμε. Μερικοί ενοχλήθηκαν από τις ατέλειες άλλων, τότε που είχαν συνταυτιστεί με την εκκλησία και δεν περίμεναν υπομονετικά να διορθώσει ο Ιεχωβά τα πράγματα. Αλλά σε ποιες συνθήκες έχουν έρθει όλοι αυτοί όταν απομονώθηκαν από τον οίκο της πίστης;
8 Με τον καιρό, μερικοί έχουν κατανοήσει ότι πνευματικά έχουν εξασθενήσει. Διαπιστώνουν ότι οι σύντομης διάρκειας απολαύσεις που δοκιμάζουν δεν τους φέρνουν μόνιμη ευτυχία. Ίσως ακόμη διαπιστώνουν ότι εξαιτίας του τρόπου που έζησαν πληρώνουν τώρα τις συνέπειες, σωματικά, συναισθηματικά και πνευματικά. Μέσα τους αισθάνονται άδειοι, όπως συμβαίνει με όλους εκείνους οι οποίοι είναι χωρίς Θεό και δεν έχουν καμιά ελπίδα. (Εφεσίους 2:12) Αντιλαμβάνονται ότι ο μόνος καιρός που ήταν πραγματικά ευτυχισμένοι ήταν στον «οίκο» του Ιεχωβά. Θέλουν να επιστρέψουν. Θα επιστρέψουν; Ποιο όφελος μπορεί να υπάρξει αν συνεχίσουν στην εξασθενημένη αυτή κατάστασή τους; Η καθυστέρηση θα μπορούσε να είναι καταστρεπτική. Αν εξακολουθήσουν να μένουν προσκολλημένοι στον κόσμο θα χάσουν τη ζωή τους όταν αυτός ο κόσμος καταστραφεί.
9. (α) Γιατί ο Ιεχωβά θέλει να επιστρέψουν τέτοια άτομα; (Ιεζεκιήλ 18:23) (β) Τι απαιτείται από μέρους τους;
9 Αλλά μπορούν τέτοια άτομα να επιστρέψουν; Ο Ιεχωβά θερμά τα προσκαλεί να έρθουν πίσω, και η ορατή του οργάνωση βοηθάει στοργικά τα άτομα αυτά που επιστρέφουν. (Ζαχαρίας 1:3, 4) Τι απαιτείται; Όπως έδειξε στην παραβολή του ο Ιησούς, πρέπει να έρθουν στα λογικά τους, να λάβουν την πρωτοβουλία να επιστρέψουν και να παραδεχτούν ότι έχουν αμαρτήσει ενάντια στο Θεό. Αν έχουν αναμειχθεί σε χονδροειδή μη Χριστιανική διαγωγή, πρέπει να δώσουν πειστική απόδειξη στους πρεσβυτέρους ότι τώρα εγκατέλειψαν αυτόν τον τρόπο ζωής και ειλικρινά έχουν μετανοήσει. Η θερμή επιθυμία τους πρέπει τώρα να είναι να υπηρετήσουν τον Ιεχωβά σαν μέρος της ορατής του οργάνωσης. (Λουκάς 15:18-21· Παροιμίαι 28:13) Αν αυτό βρίσκεται πραγματικά μέσα στην καρδιά τους, μπορούν να είναι βέβαιοι ότι όταν αφήσουν τους κακούς τρόπους και σκέψεις τους και επιστρέψουν στον Ιεχωβά, αυτό θα φέρει μεγάλη χαρά. (Ησαΐας 55:7) Ωστόσο, απαιτείται υγιής πνευματική ανοικοδόμηση ώστε η χαρά τους να μην περιοριστεί στο γεγονός ότι έγιναν και πάλι θερμά δεκτοί στην Αίθουσα Βασιλείας.
ΧΤΙΖΟΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΕ ΓΕΡΟ ΘΕΜΕΛΙΟ
10. (α) Ποια στάση απέναντι στις απαιτήσεις του Ιεχωβά χρειάζεται να αναπτύξουν αυτοί που μετανοούν; (β) Πώς μπορούν να καλλιεργήσουν μια στενή προσωπική σχέση με τον Ιεχωβά;
10 Είναι ιδιαίτερα σπουδαίο για οποιονδήποτε επιστρέφει στον οίκο του Ιεχωβά να γνωριστεί καλά με τις διάφορες πλευρές της προσωπικότητας του Ιεχωβά και να καλλιεργήσει μια στενή προσωπική σχέση μ’ αυτόν. Χρειάζεται να κατανοήσει ότι το καθετί που απαιτεί ο Ιεχωβά από εμάς είναι πράγματι για το δικό μας όφελος. Οι εντολές του δε στερούν τη χαρά από τη ζωή αλλά, αντίθετα, μας προστατεύουν ώστε να μην κάνουμε πράγματα τα οποία θα μπορούσαν να μας φέρουν πρόσκαιρη συγκίνηση αλλά τα οποία οδηγούν σε πικρό θερισμό. (Ησαΐας 48:17· Γαλάτας 6:7, 8) Όταν μας διαπαιδαγωγεί πειθαρχικά, αυτό γίνεται επειδή μας αγαπάει. (Παροιμίαι 3:11, 12) Η προσωπική μελέτη μαζί με το στοχασμό πάνω σ’ αυτά που μαθαίνουμε, η θερμή προσευχή και η τακτική παρακολούθηση των συναθροίσεων θα μας βοηθήσουν να μάθουμε να θέτουμε όλη μας την εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά, να αποβλέπουμε σ’ αυτόν για κατεύθυνση σε καθετί που κάνουμε.—Παροιμίαι 3:5, 6.
11. Πώς αυτοί που είχαν παραστρατήσει θα βοηθηθούν (α) αναπτύσσοντας μίσος για την κακία; (β) επιζητώντας κατανόηση; (γ) με το να είναι συνεπείς στην εφαρμογή των θείων κανόνων; (δ) μαθαίνοντας να λαβαίνουν υπόψη το αποτέλεσμα για οτιδήποτε σχεδιάζουν να κάνουν; (ε) δείχνοντας στοργικό ενδιαφέρον για τους άλλους;
11 Αυτοί που παραστράτησαν, ίσως να ήξεραν ποιο ήταν το σωστό και ποιο ήταν το λάθος. Αλλά τώρα πρέπει να αναπτύξουν μίσος για την κακία και πρέπει να εξακολουθήσουν να το κάνουν αυτό όσο καιρό αυτή τους περιβάλλει. (Ψαλμός 97:10) Θα βοηθηθούν σ’ αυτό αν επιδιώκουν, όχι μόνο γνώση, αλλά και κατανόηση. Πρώτα απ’ όλα, αυτό περιλαμβάνει το να βλέπουμε τα πράγματα σε σχέση με το Θεό. Πρέπει να αναγνωρίσουμε τα διάφορα μέσα με τα οποία αυτός μας εκπαιδεύει και πώς η αντίδρασή μας στη συμβουλή του επηρεάζει τη σχέση μας μαζί του. (Παροιμίαι 4:7· 9:10) Πρέπει να εκτιμήσουμε πόσο σπουδαίο είναι να είμαστε συνεπείς, να εφαρμόζουμε τους κανόνες του Ιεχωβά πάντοτε, σε οτιδήποτε κάνουμε. (Τίτον 2:11, 12· 1 Θεσσαλονικείς 4:7) Πρέπει επίσης να δείχνουμε ενδιαφέρον ώστε να σκεφτόμαστε, όχι απλώς την πρόσκαιρη απόλαυση, αλλά ποιο θα μπορούσε να είναι το αποτέλεσμα των αποφάσεών μας. (Παράβαλε Παροιμίαι 20:21· 23:17, 18· Εβραίους 11:24-26.) Πρέπει επίσης να ενδιαφερόμαστε στοργικά για την επίδραση που έχουν πάνω σε άλλους αυτά που λέμε και κάνουμε.—Ρωμαίους 15:1, 2.
12. (α) Η γνώση ποιου πράγματος σχετικά με το Σατανά και τις μεθόδους του θα μας βοηθήσει να προστατευτούμε; (β) Τι χρειάζεται για να κερδίσουμε αυτόν τον αγώνα;
12 Σαν Χριστιανοί θα ενισχυθούμε πολύ αν καταλάβουμε ότι βρισκόμαστε στο μέσον ενός πνευματικού πολέμου. Ο κύριος αντίδικός μας είναι ο Σατανάς ο Διάβολος, μαζί με τους δαίμονές του. Με κάθε δυνατό μέσο επιζητεί να μας απομακρύνει από το ζωτικό έργο της Βασιλείας που ο Ιεχωβά μάς έχει δώσει να κάνουμε. Ο στόχος του είναι να μας δελεάσει να παραμερίσουμε τους κανόνες του Ιεχωβά, να γίνουμε μέρος του κόσμου του οποίου αυτός είναι άρχοντας. Οι παγίδες του συχνά κάνουν έκκληση σε φυσιολογικές επιθυμίες (για ευτυχία, σωματική άνεση, αγάπη και στοργή), αλλά μας παροτρύνει να δώσουμε σ’ αυτές τις επιθυμίες τέτοια σπουδαιότητα ώστε να διαστρέφεται ο σκοπός τους ή να τις ικανοποιούμε με ακατάλληλους τρόπους. Μόνο όταν κάνουμε πλήρη χρήση της πνευματικής πανοπλίας που ο Θεός μάς παρέχει μπορούμε να βγούμε νικητές σ’ αυτόν τον αγώνα για την πνευματική μας ζωή.—Εφεσίους 6:11-18.
13. (α) Πώς μπορούμε να βρούμε ανάπαυση για τις ψυχές μας; (β) Γιατί η υπηρεσία του Ιεχωβά σύμφωνα με το παράδειγμα του Χριστού μάς φέρνει πραγματικά ευτυχία;
13 Ο Ιησούς είπε ότι αν έρθουμε σ’ αυτόν και σηκώσουμε το «ζυγό» του θα βρούμε αναζωογόνηση για τις ψυχές μας. (Ματθαίος 11:29, 30) Το να αναλάβει κάποιος ένα «ζυγό» πάνω του σημαίνει να υπηρετεί. Αλλά η υπηρεσία στον Ιεχωβά σύμφωνα με το παράδειγμα του Γιου του φέρνει πραγματική αναζωογόνηση. Πώς συμβαίνει αυτό; Επειδή φέρνει πραγματική ελευθερία. Δεν είμαστε πια δούλοι της αμαρτίας, δέσμιοι σ’ αυτή, κάνοντας πράγματα που ξέρουμε ότι δεν πρέπει να κάνουμε και ίσως επιθυμούμε να μην τα κάναμε. (Ιωάννης 8:32, 34-36) Αν η Χριστιανική μας προσωπικότητα είναι χτισμένη πάνω στον Ιησού Χριστό σαν το θεμέλιο, θα εκτιμήσουμε το ρόλο του στο σκοπό του Ιεχωβά, θα τον ακούμε προσεκτικά και θα μαθαίνουμε απ’ αυτόν. Αυτός χαίρεται να κάνει το θέλημα του Πατέρα του. Θα μάθουμε και εμείς να το κάνουμε αυτό. (Ιωάννης 4:34· Ψαλμός 40:8) Επειδή προσκολλιόμαστε στους ηθικούς κανόνες του Θεού θα μπορούμε να απολαμβάνουμε μια καθαρή συνείδηση. Αντί να ζούμε μόνο για τον εαυτό μας, θα δοκιμάσουμε την ευτυχία που έρχεται με το να δίνουμε. (Πράξεις 20:35) Η ζωή θα φτάσει να έχει πραγματικό σκοπό για μας. Πάνω απ’ όλα, θα έχουμε τη χαρά ότι ξέρουμε πως έχουμε την επιδοκιμασία του ίδιου του Ιεχωβά, του Πατέρα όλων εκείνων που γίνονται γιοι του.—Παροιμίαι 10:22.