Κεφάλαιο 10

Αυτά που Ορκίστηκε ο Θεός να Κάνει για το Ανθρώπινο Γένος—Πλησίασαν!

1, 2. (α) Με ποια έννοια ορκίζεται ο Θεός, και γιατί; (β) Τι λέει ο Θεός στο Ησαΐας 45:23; (γ) Με ποιες δηλώσεις από τον προφήτη Ησαΐα θα πρέπει να μπορούμε να συμφωνήσουμε;

ΟΡΚΙΖΕΤΑΙ ο Θεός; Ναι, ο Θεός ορκίζεται, με την πρόθεση να ενισχύσει αυτό που διακηρύττει ότι αποτελεί σκοπό του. Ο όρκος του δίνει πρόσθετη διαβεβαίωση σ’ εκείνους που πρόκειται να επηρεαστούν. Γι’ αυτό, όλο το ανθρώπινο γένος θα κάνει καλά να δώσει προσοχή στα λόγια στο Ησαΐας 45:23: «Ώμοσα εις εμαυτόν· ο λόγος εξήλθεν εκ του στόματός μου εν δικαιοσύνη και δεν θέλει επιστραφή, ότι παν γόνυ θέλει κάμψει εις εμέ, πάσα γλώσσα θέλει ομνύει εις εμέ».

² Σήμερα, περισσότερο από 2.700 χρόνια μετά από εκείνη την προφητεία, είμαστε πεπεισμένοι ότι η δήλωση του προφήτη στο Ησαΐας 45:24 είναι αληθινή: «Εν τω Κυρίω είναι η δικαιοσύνη και η δύναμις· εις αυτόν θέλουσι προσέλθει και θέλουσι καταισχυνθή πάντες οι οργιζόμενοι εναντίον αυτού»; Αν είναι έτσι, τότε μπορούμε επίσης να συμφωνήσουμε με τα επόμενα λόγια του Ησαΐα στο εδάφιο 25: «Εν τω Κυρίω θέλει δικαιωθή και δοξασθή άπαν το σπέρμα Ισραήλ».

3, 4. (α) Γιατί δεν θα πρέπει το εδάφιο Ησαΐας 45:25 να μας κάνει να σκεφθούμε τη Δημοκρατία του Ισραήλ; (β) Υπήρξε οποιαδήποτε αποτυχία στην εκπλήρωση των εδαφίων Ησαΐας 45:23-25, και γιατί απαντάτε έτσι;

³ Όταν διαβάζουμε το εδάφιο Ησαΐας 45:25, μήπως πρέπει να σκεφθούμε τη Δημοκρατία του Ισραήλ; Όχι! Εκείνοι οι Ισραηλινοί δεν αποδίδουν τη νίκη τους στον Θεό των αγίων Εβραϊκών Γραφών τους. Από κακώς νοούμενο σεβασμό αρνούνται ακόμη και να προφέρουν το όνομά του.

⁴ Μ’ αυτό, μήπως λέμε ότι τα εδάφια Ησαΐας 45:23-25 απέτυχαν να εκπληρωθούν μέχρι αυτό το έτος; Όχι! Δεν υπήρξε αποτυχία στην εκπλήρωση της προφητείας στον προσδιορισμένο καιρό του Ιεχωβά. Είναι κάτι αδύνατο γι’ αυτόν να αποτύχει η προφητεία του! Όχι μόνο ο ίδιος ο λόγος του είναι αξιόπιστος και έγκυρος αλλά αυτό αληθεύει ακόμη περισσότερο όταν ο Ιεχωβά ορκίζεται γι’ αυτόν, δίνει συμπληρωματικά τον όρκο του, για να επικυρώσει τα ζητήματα.

Ο Θεός Παρεμβαίνει με Όρκο

5. Πώς τα εδάφια Εβραίους 6:13-18 εξηγούν την παρέμβαση του Θεού με όρκο στην υπόσχεση προς τον Αβραάμ;

⁵ Σχετικά με αυτό, διαβάζουμε στους Εβραίους 6:13-18: «Διότι ο Θεός, δίδων επαγγελίαν εις τον Αβραάμ, επειδή δεν είχε να ομόση εις ουδένα μεγαλήτερον, ώμοσεν εις εαυτόν, λέγων· Βεβαίως ευλογών θέλω σε ευλογήσει και πληθύνων θέλω σε πληθύνει· και ούτω προσμείνας με υπομονήν, απήλαυσε την επαγγελίαν. Διότι οι μεν άνθρωποι ομνύουσιν εις τον μεγαλήτερον, και ο όρκος είναι εις αυτούς τέλος πάσης αντιλογίας προς βεβαίωσιν. Εις το οποίον ο Θεός, θέλων να δείξη περισσότερον προς τους κληρονόμους της επαγγελίας το αμετάθετον της βουλής αυτού, μετεχειρίσθη μέσον τον όρκον, ώστε διά δύο πραγμάτων αμεταθέτων, εις τα οποία είναι αδύνατον να ψευσθή ο Θεός, να έχωμεν ισχυράν παρηγορίαν οι καταφυγόντες εις το να κρατήσωμεν την προκειμένην ελπίδα».

6. (α) Ποιο κίνητρο έκανε τον Θεό να ορκιστεί στον εαυτό του σχετικά με την υπόσχεσή του στον Αβραάμ; (β) Πώς θα μπορούσε ο Ιεχωβά να χρησιμοποιήσει το ‘φίλο’ του;

⁶ Γενικά, υπάρχει ένα δυνατό κίνητρο για ένορκη υπόσχεση, δίνοντας έναν όρκο. Αυτό αληθεύει ιδιαίτερα όταν η ορκωμοσία γίνεται από τον Θεό, οικειοθελώς. Τέτοιο είναι το κίνητρο που παρέχεται σ’ αυτή την περίπτωση που ο Ιεχωβά αναφέρεται ότι ορκίζεται, ναι, ορκίζεται στον εαυτό του. Η δεσμευμένη με όρκο υπόσχεση που έκανε ο Ιεχωβά στον Αβραάμ, το ‘φίλο’ του, επηρεάζει όλους μας σήμερα. Ο Ιεχωβά το εκτίμησε όταν ο Αβραάμ ενήργησε σύμφωνα με τη θεία πρόσκληση και άφησε την πατρίδα του για να πάει στη γη που θα έδινε ο Ιεχωβά στους απογόνους του Αβραάμ σαν κληρονομιά. Ο Ιεχωβά μπορούσε με βεβαιότητα να κάνει το όνομα αυτού του ‘φίλου’ μέγα και μπορούσε να τον χρησιμοποιήσει για την ευλογία άλλων. Ο Ιεχωβά μπορούσε να του πει: «Και θέλω ευλογήσει τους ευλογούντας σε, και τους καταρωμένους σε θέλω καταρασθή· και θέλουσιν ευλογηθή εν σοι πάσαι αι φυλαί της γης».—Γένεσις 12:3· Ησαΐας 41:8.

7. (α) Με ποιο θαύμα ευνόησε ο Θεός τον Αβραάμ όταν η σύζυγός του ήταν 90 ετών; (β) Πώς έδειξε ο Αβραάμ την πίστη του και την υπακοή του με έναν μοναδικό τρόπο;

⁷ Όταν η σύζυγος του Αβραάμ η Σάρρα, ήταν 90 ετών, πολύ πέρα από την ηλικία της τεκνοποιίας, ο Θεός την ευνόησε θαυματουργικά με το να γεννήσει στον Αβραάμ τον αγαπητό τους γιο, τον Ισαάκ, σε πραγματοποίηση της θαυμάσιας υπόσχεσής Του στον Αβραάμ. Ο Αβραάμ αποδείχτηκε έτοιμος και πρόθυμος να προσφέρει ακόμη και αυτόν τον πολύτιμο γιο σαν ανθρώπινη θυσία σε υπακοή στην εντολή του Θεού του, του Ιεχωβά. Αυτή η μοναδική επίδειξη πίστης και υπακοής συγκίνησε τόσο πολύ τον Ιεχωβά ώστε είπε στο ‘φίλο’ του Αβραάμ:

8, 9. (α) Πώς ανταποκρίθηκε ο Ιεχωβά στην επίδειξη πίστης και υπακοής του Αβραάμ; (β) Σε ποιον κατέστησε ο Θεός τον εαυτό του υπεύθυνο;

⁸ «Ώμοσα εις εμαυτόν, λέγει Κύριος, ότι, επειδή έπραξας το πράγμα τούτο και δεν ελυπήθης τον υιόν σου, τον μονογενή σου, ότι ευλογών θέλω σε ευλογήσει, και πληθύνων θέλω πληθύνει το σπέρμα σου ως τα άστρα του ουρανού και ως την άμμον την παρά το χείλος της θαλάσσης· και το σπέρμα σου θέλει κυριεύσει τας πύλας των εχθρών αυτού· και εν τω σπέρματί σου θέλουσιν ευλογηθή πάντα τα έθνη της γης· διότι υπήκουσας εις την φωνήν μου».—Γένεσις 22:15-18.

⁹ Αυτή είναι η πρώτη φορά στη Βίβλο που αναφέρεται ότι ορκίζεται ο Ιεχωβά. Επειδή δεν μπορούσε να ορκιστεί σε κανένα μεγαλύτερό του, ορκίστηκε στον εαυτό του, δεσμεύοντας έτσι τον εαυτό του. Με αυτόν τον τρόπο κατέστησε τον εαυτό του υπεύθυνο όχι σε κάποιον άλλον αλλά στον εαυτό του. Θα πρέπει να είναι προς τιμή του λοιπόν που εκπληρώνει τη διακήρυξη του σκοπού του.

Μέχρι Ποιο Βαθμό;

10. Πριν από πόσο καιρό περίπου έκανε ο Θεός τη διαθήκη του με τον Αβραάμ, και ποια ερώτηση επομένως εγείρεται;

¹⁰ Ο Αβραάμ μπήκε στην υποσχεμένη γη της Χαναάν πριν από 4.000 σχεδόν χρόνια. Έτσι μέχρι τώρα, σε ποιο βαθμό έχει εκπληρωθεί εκείνη η διαθήκη που έγινε το 1943 π.Χ.;

11. (α) Τι δείχνει η Δημοκρατία του Ισραήλ με το να είναι μέλος των ΗΕ, και με ποιες συνέπειες; (β) Μήπως ανταποκρίνονται οι φυσικοί απόγονοι του Αβραάμ στις απαιτήσεις για να είναι το υποσχεμένο «σπέρμα»;

¹¹ Σήμερα, υπάρχει η Δημοκρατία του Ισραήλ στη Μέση Ανατολή. Για το συμφέρον της, αποτελεί μέλος των Ηνωμένων Εθνών. Τα ΗΕ εκπροσωπούν την απόρριψη της Βασιλείας του Ιεχωβά Θεού μέσω του υποσχεμένου ‘σπέρματος’ του Αβραάμ και έτσι θα καταστραφούν στον «πόλεμον της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του παντοκράτορος», στον Αρμαγεδδώνα. Κάθε μέλος των ΗΕ περιλαμβανομένης και της Δημοκρατίας του Ισραήλ, θα εξαλειφθεί. Δυστυχώς, οι σαρκικοί, φυσικοί απόγονοι του Αβραάμ δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις για να είναι το υποσχεμένο Μεσσιανικό «σπέρμα» μέσω του οποίου ο Ιεχωβά Θεός θα ευλογήσει όλο το ανθρώπινο γένος.—Αποκάλυψις 16:14-16.

12, 13. (α) Ανόμοια με τον προπάτορά του Δαβίδ, γιατί ο «Άρχων ειρήνης» δεν πρόκειται να κυβερνάει μόνος του; (β) Μήπως έπρεπε να περιμένουν οι χρισμένοι Χριστιανοί μέχρις ότου ιδρυθεί η Βασιλεία το 1914 για να λάβουν την υποσχεμένη ευλογία, και πώς το γνωρίζουμε;

¹² Είναι αρκετά εύκολο για τον καθένα να προσέξει, ότι ο υποσχεμένος Μεσσίας δεν βασιλεύει στην επίγεια Ιερουσαλήμ της Μέσης Ανατολής σε εκπλήρωση της Αβραμιαίας διαθήκης. Ανόμοια με τον προπάτορά του Δαβίδ των παλιών χρόνων, ο Μεσσίας και «Άρχων ειρήνης» δεν πρόκειται να βασιλέψει μόνος του. Αυτός υποσχέθηκε να τον συντροφεύσουν στη βασιλεία του οι 12 πιστοί απόστολοί του και οι άλλοι μαθητές του γεννημένοι από το πνεύμα, που ανέρχονται σε 144.000. (Αποκάλυψις 7:1-8· 14:1-4) Υπάρχει ακόμη ένα υπόλοιπο αυτών των μαθητών στη γη. Τι έχει γίνει γι’ αυτούς σε προώθηση της εκπλήρωσης της Αβραμιαίας διαθήκης στην οποία ορκίστηκε ο Θεός; Κάποιος που ήταν ένας από τους σημαίνοντες υποψήφιους συντρόφους σ’ εκείνη τη Βασιλεία, ο απόστολος Παύλος, έγραψε στο Γαλάτας 3:8: «Προϊδούσα δε η γραφή ότι εκ πίστεως δικαιόνει τα έθνη ο Θεός, προήγγειλεν εις τον Αβραάμ ότι θέλουσιν ευλογηθή εν σοι πάντα τα έθνη».

¹³ Οι Χριστιανοί που εκλέχτηκαν ανάμεσα από τα έθνη δεν χρειάστηκε να περιμένουν μέχρι την ίδρυση της Βασιλείας το 1914 για να λάβουν την υποσχεμένη ευλογία, γιατί ο απόστολος Παύλος προχώρησε να πει: «Ώστε οι όντες εκ πίστεως ευλογούνται μετά του πιστού Αβραάμ». (Γαλάτας 3:9) Ο Παύλος ήταν ένας Χριστιανός και είχε ευλογηθεί, και το ίδιο συνέβαινε με όλους τους άλλους από το πνεύμα γεννημένους Χριστιανούς των ημερών του.a Παρόμοια σήμερα, το υπόλοιπο, που αποτελείται από Χριστιανούς γεννημένους από το πνεύμα που εμμένουν στην πίστη στον Μεσσία ως το κύριο «σπέρμα» του Αβραάμ για την ευλογία όλου του ανθρώπινου γένους, απολαμβάνουν την υποσχεμένη ευλογία.

14. (α) Πώς έχουν ευλογηθεί ιδιαίτερα οι χρισμένοι Χριστιανοί σύμφωνα με την Αβραμιαία διαθήκη; (β) Με ποιο τρόπο έχει δικαιώσει αυτό τον Ιεχωβά;

¹⁴ Με το να αφιερωθούν στον Ιεχωβά και να συμβολίσουν αυτή την αφιέρωση με το βάφτισμα στο νερό και μετά να γεννηθούν από το πνεύμα του Θεού σε μια πνευματική κατάσταση, αυτοί οι Χριστιανοί έγιναν πνευματικοί γιοι του Μεγαλύτερου Αβραάμ, του Ιεχωβά Θεού. Έχουν γίνει επίσης συγκληρονόμοι με τον Ιησού Χριστό, τον Μεγαλύτερο Ισαάκ. (Ρωμαίους 8:17) Έχουν πράγματι ευλογηθεί ιδιαίτερα σύμφωνα με την Αβραμιαία διαθήκη. Ο Ιεχωβά εκπλήρωνε ό,τι είχε ορκισθεί να κάνει, δικαιώνοντας έτσι τον εαυτό του ως εκείνον που λέει την αλήθεια, Εκείνον που μπορεί με τέλειο τρόπο να εκπληρώσει ό,τι ορκίστηκε να κάνει στο όνομά του.

15. Τι λέει ο απόστολος Παύλος ότι είναι κάθε μέλος του υπολοίπου των από το πνεύμα γεννημένων Χριστιανών;

¹⁵ Κάθε μέλος του υπολοίπου των από το πνεύμα γεννημένων Χριστιανών είναι Ιουδαίος με πνευματική έννοια. Καθώς ο απόστολος Παύλος είπε: «Διότι Ιουδαίος δεν είναι ο εν τω φανερώ Ιουδαίος, ουδέ περιτομή η εν τω φανερώ η γινομένη εν σαρκί, αλλ’ Ιουδαίος είναι ο εν τω κρυπτώ Ιουδαίος, και περιτομή η της καρδίας κατά πνεύμα, ουχί κατά γράμμα».—Ρωμαίους 2:28, 29.

16. Ποια τάξη αποτελούν οι πνευματικοί Ιουδαίοι που προειπώθηκε στο εδάφιο Ζαχαρίας 8:23;

¹⁶ Σ’ αυτή τη ‘συντέλεια του αιώνος’, εκείνοι οι από το πνεύμα γεννημένοι Χριστιανοί, που είναι Ιουδαίοι εσωτερικά με περιτομή των καρδιών τους, αποτελούν την τάξη των Ιουδαίων που προλέχθηκε στο εδάφιο Ζαχαρίας 8:23, όπου είναι γραμμένο: «Ούτω λέγει ο Κύριος των δυνάμεων· Εν ταις ημέραις εκείναις δέκα άνδρες εκ πασών των γλωσσών των εθνών θέλουσι πιάσει σφιγκτά, ναι, θέλουσι πιάσει σφιγκτά το κράσπεδον ενός Ιουδαίου, λέγοντες· Θέλομεν υπάγει με σας· διότι ηκούσαμεν ότι ο Θεός είναι με σας».

17. (α) Ποιοι αντιπροσωπεύονται από τους «δέκα άνδρες» που θέλουν να λατρεύουν τον Ιεχωβά με το σημερινό υπόλοιπο των πνευματικών Ιουδαίων; (β) Με το να συναναστρέφονται με τους πνευματικούς Ιουδαίους στη λατρεία του Ιεχωβά, τι απολαμβάνουν τώρα μέλη των ‘άλλων προβάτων’;

¹⁷ Οι ‘άνθρωποι’ με τους οποίους εκείνοι οι «δέκα άνδρες» θέλουν να προχωρήσουν στη λατρεία του Ιεχωβά Θεού είναι το υπόλοιπο εκείνων που είναι πνευματικοί Ιουδαίοι στις ημέρες μας, η τάξη που αποτελεί ‘τον πιστό και φρόνιμο δούλο’ των εδαφίων Ματθαίος 24:45-47. Εφόσον ο αριθμός δέκα συμβολίζει πληρότητα ενός επίγειου είδους, οι ‘δέκα άνδρες από όλες τις γλώσσες των εθνών’ αντιπροσωπεύουν όλα τα συμβολικά πρόβατα που προλέχθηκαν στα εδάφια Ματθαίος 25:32-46. Αυτοί είναι από την τάξη των ‘άλλων προβάτων’ που είπε ο Ιησούς ότι θα έφερνε σε συναναστροφή με το όμοιο με πρόβατα υπόλοιπο για να σχηματίσουν μαζί τους ‘ένα ποίμνιο’ στη φροντίδα του ‘ενός ποιμένα’, του ιδίου. (Ιωάννης 10:16) Μ’ αυτό τον τρόπο έχουν μια πρόγευση των ευλογιών της Αβραμιαίας διαθήκης μέσω του ‘σπέρματος’ του Μεγαλύτερου Αβραάμ, του Ιεχωβά Θεού. Ασφαλώς, λοιπόν, αυτά που ορκίστηκε ο Θεός να κάνει για όλο το ανθρώπινο γένος πλησίασαν!

[Υποσημείωση]

[Εικόνα στη σελίδα 89]

Η Βίβλος προείπε ότι άνθρωποι από όλα τα έθνη θα έρχονταν σε συναναστροφή με τον πνευματικό Ισραήλ