Βιβλίο της Γραφής Αριθμός 17—Εσθήρ

Συγγραφέας: Μαροδοχαίος

Τόπος Συγγραφής: Σούσα, Ελάμ

Ολοκλήρωση Συγγραφής: περ. 475 Π.Κ.Χ.

Καλύπτει την Περίοδο: 493-περ. 475 Π.Κ.Χ.

1. Ποια ιστορία εκτυλίσσεται στο βιβλίο Εσθήρ;

ΜΕ ΔΥΟ λόγια, εδώ έχουμε την ιστορία του Ασσουήρη, βασιλιά της Περσίας, που μερικοί πιστεύουν ότι είναι ο Ξέρξης Α΄, του οποίου η ανυπάκουη γυναίκα Αστίν αντικαθίσταται από την Ιουδαία Εσθήρ, εξαδέλφη του Μαροδοχαίου. Ο Αγαγίτης Αμάν στήνει πλεκτάνη για να θανατώσει τον Μαροδοχαίο και όλους τους Ιουδαίους, αλλά απαγχονίζεται στο ξύλο που έφτιαξε ο ίδιος, ενώ ο Μαροδοχαίος προάγεται και γίνεται πρωθυπουργός, και οι Ιουδαίοι σώζονται.

2. (α) Γιατί έχουν αμφισβητήσει μερικοί τη θεοπνευστία του βιβλίου Εσθήρ; (β) Σε ποια μορφή φαίνεται ότι χρησιμοποιείται το όνομα του Θεού στο βιβλίο Εσθήρ;

² Βέβαια, υπάρχουν ορισμένοι που λένε ότι το βιβλίο Εσθήρ δεν είναι ούτε θεόπνευστο ούτε ωφέλιμο, αλλά είναι απλώς ένας ωραίος θρύλος. Τον ισχυρισμό τους τον βασίζουν στην απουσία του ονόματος του Θεού. Μολονότι αληθεύει ότι ο Θεός δεν αναφέρεται ευθέως, στο εβραϊκό κείμενο φαίνεται ότι υπάρχουν 4 διαφορετικές περιπτώσεις ακροστιχίδας του Τετραγράμματου, δηλαδή τα αρχικά γράμματα 4 διαδοχικών λέξεων σχηματίζουν τη λέξη ΓΧΒΧ (στην εβραϊκή יהוה) ή Ιεχωβά. Αυτά τα αρχικά γράμματα ξεχωρίζουν έντονα σε 3 τουλάχιστον αρχαία εβραϊκά χειρόγραφα, και επίσης στη Μασόρα είναι γραμμένα με κόκκινα γράμματα. Επιπλέον, στο εδάφιο Εσθήρ 7:5 υπάρχει προφανώς μια ακροστιχίδα της θεϊκής ανακήρυξης ‘Θα αποδείξω ότι είμαι’.—Βλέπε υποσημειώσεις στη ΜΝΚ, στα εδάφια Εσθήρ 1:20· 5:4, 13· 7:7 και 7:5.

3. Ποια γεγονότα δείχνουν πίστη και προσευχή στον Θεό και ποια υποδηλώνουν ότι ο Θεός κατηύθυνε τα πράγματα;

³ Σε όλο το υπόμνημα γίνεται ολοφάνερο ότι ο Μαροδοχαίος και δεχόταν και υπάκουε το νόμο του Ιεχωβά. Αρνήθηκε να αποδώσει τιμή υποκλινόμενος σε κάποιον που πιθανώς ήταν Αμαληκίτης· ο Θεός είχε σημειώσει τους Αμαληκίτες για εξολόθρευση. (Εσθήρ 3:1, 5· Δευτ. 25:19· 1 Σαμ. 15:3) Τα λόγια του Μαροδοχαίου, που αναφέρονται στο εδάφιο Εσθήρ 4:14, δείχνουν ότι ανέμενε σωτηρία από τον Ιεχωβά και ότι πίστευε πως ο Θεός κατηύθυνε όλη την πορεία των γεγονότων. Η νηστεία που έκανε η Εσθήρ επί 3 μέρες, προτού παρουσιαστεί στο βασιλιά—νηστεία που έκαναν και οι υπόλοιποι Ιουδαίοι—δείχνει εμπιστοσύνη στον Θεό. (Εσθήρ 4:16) Το ότι ο Θεός κατηύθυνε τα πράγματα φαίνεται επίσης από το γεγονός ότι η Εσθήρ βρήκε εύνοια στα μάτια του Ηγαΐ, του φύλακα των γυναικών, και από το γεγονός ότι μια νύχτα ο βασιλιάς είχε αϋπνία, ζήτησε να του διαβάσουν τα επίσημα υπομνήματα και διαπίστωσε πως δεν είχαν αποδοθεί τιμές στον Μαροδοχαίο για την καλή πράξη που είχε κάνει. (Εσθήρ 2:8, 9· 6:1-3· παράβαλε Παροιμίαι 21:1.) Αναμφίβολα, υπονοείται προσευχή με τα λόγια «την υπόθεσιν των νηστειών και της κραυγής αυτών [για βοήθεια, ΜΝΚ]».—Εσθήρ 9:31.

4. Πώς αποδεικνύεται ότι το βιβλίο Εσθήρ είναι αυθεντικό και ότι αναφέρεται σε πραγματικά γεγονότα;

⁴ Πολλά πράγματα αποδεικνύουν ότι η αφήγηση είναι αυθεντική και ότι αναφέρεται σε πραγματικά γεγονότα. Ο ιουδαϊκός λαός τη δεχόταν, και ονόμαζε το βιβλίο απλώς Μεγκιλλάχ, που σημαίνει «ρόλος· τόμος». Φαίνεται ότι το περιέλαβε στον Εβραϊκό κανόνα ο Έσδρας, ο οποίος ασφαλώς θα απέρριπτε ένα μύθο. Οι Ιουδαίοι μέχρι και σήμερα τηρούν τη γιορτή των Φουρείμ, δηλαδή των Κλήρων, με την οποία γιορτάζουν τη μεγάλη σωτηρία που έλαβε χώρα τον καιρό της Εσθήρ. Το βιβλίο παρουσιάζει τους τρόπους και τις συνήθειες των Περσών με παραστατικό τρόπο και σε αρμονία με τα γεγονότα που είναι γνωστά από την ιστορία και τις αρχαιολογικές ανακαλύψεις. Για παράδειγμα, το βιβλίο Εσθήρ περιγράφει επακριβώς τι έκαναν οι Πέρσες για να τιμήσουν κάποιον. (6:8) Αρχαιολογικές ανασκαφές έχουν αποκαλύψει ότι οι περιγραφές του παλατιού που περιέχει το βιβλίο Εσθήρ είναι ακριβείς μέχρι και στην παραμικρή λεπτομέρεια.a—5:1, 2.

5. Ποια ακρίβεια δίνει στην αφήγηση του βιβλίου Εσθήρ μια νότα γνησιότητας, και σε ποια περίοδο ταιριάζει η γλώσσα;

⁵ Αυτή η ακρίβεια παρατηρείται και σ’ αυτή καθαυτή την αφήγηση, στο ότι κατονομάζει προσεκτικά τους επισήμους και τους ακολούθους της αυλής, αναφέρει μάλιστα και τα ονόματα των 10 γιων του Αμάν. Δίνει τη γενεαλογική γραμμή του Μαροδοχαίου και της Εσθήρ φτάνοντας μέχρι τον Κεις, που ήταν από τη φυλή Βενιαμίν. (2:5-7) Γίνεται μνεία των επίσημων υπομνημάτων της περσικής κυβέρνησης. (2:23· 6:1· 10:2) Η γλώσσα του βιβλίου είναι μεταγενέστερη εβραϊκή, στην οποία έχουν προστεθεί πολλές περσικές και αραμαϊκές λέξεις και εκφράσεις, ύφος που μοιάζει με το ύφος των βιβλίων Χρονικών, Έσδρας και Νεεμίας, και έτσι ταιριάζει πλήρως με την περίοδο στην οποία γράφτηκε.

6. (α) Ποια χρονική περίοδο φαίνεται ότι καλύπτει το βιβλίο Εσθήρ; (β) Τι δείχνουν τα στοιχεία όσον αφορά το ποιος, πού και πότε το έγραψε;

⁶ Πιστεύεται ότι τα γεγονότα του βιβλίου Εσθήρ εκτυλίσσονται τον καιρό που η κραταιά περσική αυτοκρατορία βρισκόταν στην ακμή της, και καλύπτουν περίπου 18 έτη της βασιλείας του Ασσουήρη (Ξέρξη Α΄). Το ότι καλύπτεται αυτή η χρονική περίοδος, που φτάνει γύρω στο 475 Π.Κ.Χ., το δείχνει η μαρτυρία ελληνικών, περσικών και βαβυλωνιακών πηγών.b Κατά πάσα πιθανότητα, συγγραφέας του βιβλίου ήταν ο Μαροδοχαίος, αυτόπτης μάρτυρας και κύριο πρόσωπο της αφήγησης· η αναλυτική και λεπτομερής αφήγηση δείχνει ότι ο συγγραφέας πρέπει να έζησε τα γεγονότα στο παλάτι στα Σούσα.c Μολονότι ο Μαροδοχαίος δεν αναφέρεται σε κανένα άλλο βιβλίο της Γραφής, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία για το ότι ήταν ιστορικό πρόσωπο. Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι έχει βρεθεί ένα μη χρονολογημένο κείμενο σε σφηνοειδή γραφή, που, όπως περιγράφει ο Α. Ούνγκναντ από τη Γερμανία, αναφέρεται στον Μαρδουκά (Μαροδοχαίο;) ως επίσημο με υψηλή θέση στην αυλή της Σουσάν (Σούσα) στη διάρκεια της βασιλείας του Ξέρξη Α΄.d Αναμφίβολα, εκεί στα Σούσα ο Μαροδοχαίος ολοκλήρωσε το υπόμνημα των γεγονότων που αναφέρει το βιβλίο Εσθήρ, αμέσως μόλις συνέβησαν, δηλαδή, γύρω στο 475 Π.Κ.Χ.

ΤΙ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΣΘΗΡ

7. Ποια κρίσιμη κατάσταση ανακύπτει στο συμπόσιο του Ασσουήρη, και, ως αποτέλεσμα, σε ποια ενέργεια προβαίνει ο βασιλιάς;

⁷ Η βασίλισσα Αστίν εκθρονίζεται (1:1-22). Είναι το 3ο έτος της βασιλείας του Ασσουήρη. Αυτός κάνει ένα μεγάλο συμπόσιο για τους επισήμους της αυτοκρατορίας του, και τους δείχνει τα πλούτη και τη δόξα της βασιλείας του επί 180 μέρες. Έπειτα, γίνεται μια μεγαλειώδης 7ήμερη γιορτή για όλο το λαό που βρίσκεται στα Σούσα. Ταυτόχρονα, η Αστίν η βασίλισσα κάνει ένα συμπόσιο για τις γυναίκες. Ο βασιλιάς καυχιέται για τα πλούτη και τη δόξα του και, εύθυμος από το κρασί, καλεί την Αστίν να έρθει και να δείξει το κάλλος της στο λαό και στους άρχοντες. Η βασίλισσα Αστίν αρνείται επίμονα. Ακολουθώντας τη συμβουλή «των ευνούχων [επισήμων της αυλής, ΜΝΚ]», οι οποίοι τονίζουν στο βασιλιά ότι αυτό το κακό παράδειγμα μπορεί να γίνει αιτία να χάσει ο βασιλιάς την υπόληψή του σε όλη την αυτοκρατορία, ο Ασσουήρης εκθρονίζει την Αστίν και εκδίδει έγγραφα με τα οποία ζητάει απ’ όλες τις γυναίκες ‘να αποδίδουν τιμή στους άντρες τους’ και από κάθε άντρα ‘να είναι κύριος στο σπίτι του’.—1:20, 22.

8. (α) Ποια γεγονότα οδηγούν στο να γίνει η Εσθήρ βασίλισσα; (β) Ποια πλεκτάνη ξεσκεπάζει ο Μαροδοχαίος, και πού καταγράφεται αυτό;

⁸ Η Εσθήρ γίνεται βασίλισσα (2:1-23). Αργότερα, ο βασιλιάς βάζει εντεταλμένους του να ψάξουν να βρουν τις πιο ωραίες παρθένες σε όλες τις 127 επαρχίες της αυτοκρατορίας και να τις φέρουν στα Σούσα, όπου πρόκειται να ετοιμαστούν, δηλαδή να καλλωπιστούν, για να παρουσιαστούν στο βασιλιά. Ανάμεσα στις κοπέλες που εκλέγονται είναι και η Εσθήρ. Η Εσθήρ είναι μια Ιουδαία ορφανή, ‘ευειδής και ωραία’, που την έχει αναθρέψει ο εξάδελφός της, ο Μαροδοχαίος, ο οποίος έχει κάποιο αξίωμα στα Σούσα. (2:7) Το ιουδαϊκό όνομα της Εσθήρ, Αδασσά, σημαίνει «Μυρτιά». Ο Ηγαΐ, ο φύλακας των γυναικών, είναι ευχαριστημένος από την Εσθήρ και την περιποιείται ιδιαίτερα. Κανένας δεν ξέρει ότι αυτή είναι Ιουδαία, γιατί ο Μαροδοχαίος τής έχει πει να το κρατήσει μυστικό. Οι κοπέλες παρουσιάζονται στο βασιλιά με τη σειρά. Εκείνος διαλέγει ως καινούρια βασίλισσά του την Εσθήρ, και κάνει ένα συμπόσιο για να γιορταστεί η στέψη της. Λίγο αργότερα, ο Μαροδοχαίος ακούει ότι κάποιοι συνωμοτούν να δολοφονήσουν το βασιλιά, και στέλνει την Εσθήρ να του το πει «εξ ονόματος του Μαροδοχαίου». (2:22) Η πλεκτάνη ξεσκεπάζεται, οι συνωμότες απαγχονίζονται και το γεγονός καταγράφεται στα βασιλικά χρονικά.

9. Πώς εξοργίζει ο Μαροδοχαίος τον Αμάν, και ποιο βασιλικό διάταγμα κατά των Ιουδαίων καταφέρνει να αποσπάσει ο τελευταίος;

⁹ Η συνωμοσία του Αμάν (3:1–5:14). Περνούν 4 έτη περίπου. Γίνεται πρωθυπουργός ο Αμάν, που είναι προφανώς απόγονος του Αμαληκίτη βασιλιά Αγάγ, τον οποίον έσφαξε ο Σαμουήλ. (1 Σαμ. 15:33) Ο βασιλιάς τον εξυψώνει και διατάζει όλους τους υπηρέτες του που είναι στην πύλη του βασιλιά να υποκλίνονται στον Αμάν. Σ’ αυτούς περιλαμβάνεται και ο Μαροδοχαίος. Εντούτοις, ο Μαροδοχαίος αρνείται να υποκλιθεί, γνωστοποιώντας στους υπηρέτες του βασιλιά ότι είναι Ιουδαίος. (Παράβαλε Έξοδος 17:14, 16.) Ο Αμάν εξοργίζεται, και όταν ανακαλύπτει ότι ο Μαροδοχαίος είναι Ιουδαίος, πιστεύει πως βρήκε τη μεγάλη ευκαιρία για να απαλλαγεί μια και καλή από τον Μαροδοχαίο και από όλους τους Ιουδαίους. Ρίχνει κλήρο (φουρ) για να καθορίσει ποια μέρα ενδείκνυται για την εξόντωση των Ιουδαίων. Ο Αμάν εκμεταλλεύεται την εύνοια που του δείχνει ο βασιλιάς, κατηγορεί τους Ιουδαίους, λέγοντας ότι δεν συμμορφώνονται με τους νόμους, και ζητάει να εκδοθεί γραπτή διαταγή για να εξολοθρευτούν. Ο Αμάν προσφέρει 10.000 αργυρά τάλαντα (ποσό που ισοδυναμεί με περίπου 66.060.000 δολάρια [περ. 11,1 δισ. δρχ.]) ως εισφορά για τη χρηματοδότηση της σφαγής. Ο βασιλιάς δίνει τη συγκατάθεσή του, και αποστέλλονται σε όλη την αυτοκρατορία έγγραφες διαταγές, σφραγισμένες με το δαχτυλίδι του βασιλιά, που ορίζουν ότι τη 13η Αδάρ θα γίνει η γενοκτονία των Ιουδαίων.

10. Πώς ο Μαροδοχαίος και η Εσθήρ ενεργούν με πίστη στη δύναμη του Ιεχωβά;

¹⁰ Μόλις ακούν το νόμο, ο Μαροδοχαίος και όλοι οι Ιουδαίοι αρχίζουν να πενθούν «με σάκκον και σποδόν». Γίνεται «νηστεία και θρήνος και ολολυγμός». (Εσθήρ 4:3) Όταν ο Μαροδοχαίος ενημερώνει την Εσθήρ για τη δύσκολη θέση στην οποία βρίσκονται οι Ιουδαίοι, εκείνη στην αρχή διστάζει να μεσολαβήσει. Όποιος εμφανιστεί απρόσκλητος ενώπιον του βασιλιά τιμωρείται με θάνατο. Ωστόσο, ο Μαροδοχαίος δείχνει ότι έχει πίστη στη δύναμη του Ιεχωβά διακηρύττοντας πως αν η Εσθήρ τούς εγκαταλείψει, εκείνη θα πεθάνει οπωσδήποτε και «θέλει ελθεί άλλοθεν . . . σωτηρία εις τους Ιουδαίους». Εξάλλου, μήπως άραγε η Εσθήρ έγινε βασίλισσα «δια τοιούτον καιρόν οποίος ούτος»; (4:14) Η Εσθήρ καταλαβαίνει το ζήτημα και συμφωνεί να ριψοκινδυνεύσει τη ζωή της, και όλοι οι Ιουδαίοι στα Σούσα νηστεύουν μαζί της 3 μέρες.

11. Πώς χρησιμοποιεί η Εσθήρ την εύνοια που της δείχνει ο βασιλιάς, αλλά ποια πλεκτάνη στήνει ο Αμάν κατά του Μαροδοχαίου;

¹¹ Κατόπιν η Εσθήρ, ντυμένη με την καλύτερη βασιλική της στολή, εμφανίζεται ενώπιον του βασιλιά. Βρίσκει εύνοια ενώπιόν του, και εκείνος απλώνει προς αυτήν το χρυσό του σκήπτρο, χαρίζοντάς της τη ζωή. Εκείνη τώρα προσκαλεί το βασιλιά και τον Αμάν σε συμπόσιο. Στο συμπόσιο, ο βασιλιάς την παρακινεί να πει ποιο είναι το αίτημά της, βεβαιώνοντάς την ότι θα της χορηγηθεί «έως του ημίσεος της βασιλείας», και τότε εκείνη προσκαλεί και τους δυο σε νέο συμπόσιο την επόμενη μέρα. (5:6) Ο Αμάν φεύγει γεμάτος χαρά. Αλλά εκεί στην πύλη του βασιλιά είναι ο Μαροδοχαίος! Πάλι αυτός αρνείται να αποδώσει τιμή στον Αμάν και δεν τρέμει ενώπιόν του. Η χαρά του Αμάν μετατρέπεται σε θυμό. Η γυναίκα του και οι φίλοι του τού προτείνουν να φτιάξει ένα ξύλο ύψους 50 πηχών (22,3 μ.) και να αποσπάσει μια διαταγή από το βασιλιά να κρεμάσει τον Μαροδοχαίο σ’ αυτό. Ο Αμάν φροντίζει να φτιαχτεί αμέσως το ξύλο.

12. Ποια τροπή παίρνουν τα γεγονότα ώστε τελικά ο Ασσουήρης να αποδώσει τιμές στον Μαροδοχαίο και ο Αμάν να ταπεινωθεί;

¹² Αντιστρέφονται οι όροι (6:1–7:10). Τη νύχτα εκείνη ο βασιλιάς δεν μπορεί να κοιμηθεί. Ζητάει να του φέρουν και να του διαβάσουν το βιβλίο των υπομνημάτων και ανακαλύπτει ότι δεν έχει ανταμείψει τον Μαροδοχαίο για το ότι του έσωσε τη ζωή. Αργότερα, ο βασιλιάς ρωτάει ποιος είναι στην αυλή. Είναι ο Αμάν, που έχει έρθει να ζητήσει από το βασιλιά την άδεια να θανατώσει τον Μαροδοχαίο. Ο βασιλιάς ρωτάει τον Αμάν πώς πρέπει να τιμηθεί κάποιος που ευαρεστεί το βασιλιά. Νομίζοντας ότι ο βασιλιάς έχει αυτόν υπόψη, ο Αμάν περιγράφει ένα πολυτελές πρόγραμμα απόδοσης τιμών. Αλλά ο βασιλιάς τον διατάζει: «Κάμε ούτως εις τον Μαροδοχαίον τον Ιουδαίον»! (6:10) Ο Αμάν δεν μπορεί να κάνει αλλιώς, πρέπει να ντύσει τον Μαροδοχαίο με βασιλική λαμπρότητα, να τον ανεβάσει στο άλογο του βασιλιά και να τον περιφέρει γύρω από την πλατεία της πόλης, κάνοντάς του το διαλαλητή. Ταπεινωμένος, ο Αμάν τρέχει σπίτι του πενθώντας. Η γυναίκα του και οι φίλοι του δεν έχουν να του προσφέρουν καμιά παρηγοριά. Ο Αμάν είναι καταδικασμένος!

13. Τι αποκαλύπτει η Εσθήρ στο συμπόσιο, πράγμα που οδηγεί σε ποια καταδίκη για τον Αμάν;

¹³ Είναι τώρα η ώρα να παρακαθήσει ο Αμάν στο συμπόσιο με το βασιλιά και την Εσθήρ. Η βασίλισσα δηλώνει ότι αυτή και ο λαός της έχουν πουληθεί για να απολεσθούν. Ποιος τόλμησε να διαπράξει αυτή την πονηρία; Η Εσθήρ λέει: «Ο εναντίος και εχθρός είναι ούτος ο αχρείος Αμάν». (7:6) Ο βασιλιάς σηκώνεται θυμωμένος και βγαίνει έξω στον κήπο. Μόνος με τη βασίλισσα, ο Αμάν ικετεύει για τη ζωή του· ο βασιλιάς επιστρέφει και γίνεται έξω φρενών όταν βλέπει τον Αμάν πάνω στην κλίνη της βασίλισσας. Ευθύς αμέσως διατάζει να απαγχονιστεί ο Αμάν στο ίδιο εκείνο ξύλο που ο Αμάν ετοίμασε για τον Μαροδοχαίο!—Ψαλμ. 7:16.

14. Πώς ανταμείβει ο βασιλιάς την Εσθήρ και τον Μαροδοχαίο, και με ποιο γραπτό διάταγμα ευνοεί τους Ιουδαίους;

¹⁴ Ο Μαροδοχαίος προάγεται, οι Ιουδαίοι σώζονται (8:1–10:3). Ο βασιλιάς δίνει στην Εσθήρ όλη την περιουσία του Αμάν. Η Εσθήρ αποκαλύπτει στον Ασσουήρη τη συγγένεια που έχει με τον Μαροδοχαίο, τον οποίον ο βασιλιάς προάγει στη θέση που είχε προηγουμένως ο Αμάν, δίνοντάς του το βασιλικό σφραγιδοφόρο δαχτυλίδι. Η Εσθήρ ριψοκινδυνεύει ξανά τη ζωή της, γιατί παρουσιάζεται στο βασιλιά προκειμένου να ζητήσει να ανακληθεί το γραπτό διάταγμα που είχε εκδοθεί για τον αφανισμό των Ιουδαίων. Όμως, ‘οι νόμοι της Περσίας και της Μηδίας’ δεν ακυρώνονται! (1:19) Γι’ αυτό, ο βασιλιάς εξουσιοδοτεί την Εσθήρ και τον Μαροδοχαίο να συντάξουν ένα νέο νόμο και να τον σφραγίσουν με το δαχτυλίδι του βασιλιά. Αυτή η γραπτή διαταγή, που αποστέλλεται σε όλη την αυτοκρατορία όπως ακριβώς και η προηγούμενη, δίνει στους Ιουδαίους το δικαίωμα «να συναχθώσι και να σταθώσιν υπέρ της ζωής αυτών, να απολέσωσι, να φονεύσωσι και να αφανίσωσι πάσαν την δύναμιν του λαού και της επαρχίας των καταθλιβόντων αυτούς, παιδία και γυναίκας, και τα λάφυρα αυτών να διαρπάσωσιν» την ίδια μέρα που θα τεθεί σε εφαρμογή ο νόμος του Αμάν.—8:11.

15. (α) Ποιο είναι το αποτέλεσμα της μάχης, και ποια γιορτή θεσπίζει ο Μαροδοχαίος; (β) Σε ποια θέση εξυψώνεται ο Μαροδοχαίος, και για ποιο σκοπό χρησιμοποιεί την εξουσία αυτή;

¹⁵ Όταν έρχεται η καθορισμένη μέρα, η 13η Αδάρ, κανένας δεν μπορεί να σταθεί ενώπιον των Ιουδαίων. Μετά από αίτημα της Εσθήρ προς το βασιλιά, η μάχη συνεχίζεται στα Σούσα και τη 14η του μηνός. Συνολικά οι Ιουδαίοι σκοτώνουν 75.000 εχθρούς σε όλη την αυτοκρατορία. Εκτός αυτών, σκοτώνουν και 810 στο κάστρο στα Σούσα. Μεταξύ αυτών είναι οι 10 γιοι του Αμάν, τους οποίους τους σκοτώνουν την πρώτη μέρα και τους κρεμούν σε πασσάλους τη δεύτερη μέρα. Δεν παίρνουν λάφυρα. Τη 15η Αδάρ γίνεται ανάπαυση, και οι Ιουδαίοι κάνουν συμπόσια και ευφραίνονται. Τώρα, ο Μαροδοχαίος δίνει γραπτές οδηγίες στους Ιουδαίους να τηρούν αυτή τη γιορτή του ‘Φουρ, δηλαδή του κλήρου’, κάθε χρόνο τη 14η και 15η Αδάρ, και αυτό το κάνουν μέχρι σήμερα. (9:24) Ο Μαροδοχαίος μεγαλύνεται στο βασίλειο και χρησιμοποιεί τη θέση που έχει, ως δεύτερος μετά τον Βασιλιά Ασσουήρη, για «το καλόν του λαού αυτού και λαλών ειρήνην περί παντός του σπέρματος αυτού».—10:3.

ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΩΦΕΛΙΜΟ

16. Ποιες θεϊκές αρχές και ποια αξιόλογα παραδείγματα βρίσκουν οι Χριστιανοί στο βιβλίο Εσθήρ;

¹⁶ Αν και κανένας άλλος Βιβλικός συγγραφέας δεν παραθέτει άμεσα από το βιβλίο Εσθήρ, το βιβλίο είναι σε πλήρη αρμονία με την υπόλοιπη θεόπνευστη Γραφή. Παρέχει μάλιστα ορισμένα έξοχα παραδείγματα Βιβλικών αρχών, οι οποίες αναφέρονται αργότερα στις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές, και οι οποίες εφαρμόζονται στους λάτρεις του Ιεχωβά κάθε εποχής. Η μελέτη των περικοπών που ακολουθούν, όχι μόνο θα δείξει ότι έτσι έχουν τα πράγματα, αλλά και θα είναι εποικοδομητική για τη Χριστιανική πίστη: Εσθήρ 4:5—Φιλιππησίους 2:4· Εσθήρ 9:22—Γαλάτας 2:10. Όπως κατηγόρησαν τους Ιουδαίους ότι δεν υπάκουαν στους νόμους του βασιλιά, παρόμοια κατηγόρησαν και τους πρώτους Χριστιανούς. (Εσθήρ 3:8, 9· Πράξ. 16:21· 25:7) Οι αληθινοί δούλοι του Ιεχωβά αντιμετωπίζουν τέτοιες κατηγορίες άφοβα, και με προσευχή στηρίζονται στη θεϊκή δύναμη για σωτηρία, ακολουθώντας το εξαίσιο παράδειγμα του Μαροδοχαίου, της Εσθήρ και των συμπατριωτών τους Ιουδαίων.—Εσθήρ 4:16· 5:1, 2· 7:3-6· 8:3-6· 9:1, 2.

17. Πώς ο Μαροδοχαίος και η Εσθήρ έδειξαν με το παράδειγμά τους ποια είναι η κατάλληλη πορεία στο θέμα της υποταγής στον Θεό και στις ‘ανώτερες εξουσίες’;

¹⁷ Εμείς, ως Χριστιανοί, δεν θα πρέπει να νομίζουμε ότι η κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε διαφέρει από εκείνην του Μαροδοχαίου και της Εσθήρ. Και εμείς είμαστε υποκείμενοι στις ‘ανώτερες εξουσίες’ και ζούμε σ’ έναν ξένο κόσμο. Επιθυμούμε να είμαστε νομοταγείς πολίτες σε όποια χώρα διαμένουμε, αλλά ταυτόχρονα πρέπει να σύρουμε σωστά τη διαχωριστική γραμμή ώστε να ‘αποδίδουμε τα του Καίσαρα στον Καίσαρα, και τα του Θεού στον Θεό’. (Ρωμ. 13:1· Λουκ. 20:25) Ο Πρωθυπουργός Μαροδοχαίος και η Βασίλισσα Εσθήρ έδωσαν καλά παραδείγματα αφοσίωσης και υπακοής στα κοσμικά τους καθήκοντα. (Εσθήρ 2:21-23· 6:2, 3, 10· 8:1, 2· 10:2) Ωστόσο, ο Μαροδοχαίος έσυρε άφοβα τη διαχωριστική γραμμή όσον αφορά την υπακοή στη βασιλική διαταγή να υποκλίνεται σ’ έναν τιποτένιο Αγαγίτη, τον Αμάν. Επιπλέον, φρόντισε να γίνει έκκληση για να ζητηθεί νομική επανόρθωση όταν ο Αμάν κατέστρωσε σχέδια για να αφανίσει τους Ιουδαίους.—3:1-4· 5:9· 4:6-8.

18. (α) Τι αποδεικνύει ότι το βιβλίο Εσθήρ είναι ‘θεόπνευστο και ωφέλιμο’; (β) Πώς ενθαρρύνει την υπεράσπιση των συμφερόντων της Βασιλείας του Θεού;

¹⁸ Όλες οι αποδείξεις δείχνουν ότι το βιβλίο Εσθήρ αποτελεί μέρος της ‘θεόπνευστης και ωφέλιμης’ Αγίας Γραφής. Ακόμη και χωρίς να αναφέρει ευθέως τον Θεό ή το όνομά του, μας δίνει γνήσια παραδείγματα πίστης. Ο Μαροδοχαίος και η Εσθήρ δεν ήταν απλώς επινοήματα της φαντασίας κάποιου παραμυθά, αλλά ήταν υπαρκτοί υπηρέτες του Ιεχωβά Θεού, άτομα που έδειξαν ανεπιφύλακτη πεποίθηση στη δύναμη που έχει ο Ιεχωβά να σώζει. Μολονότι ήταν υποκείμενοι στις ‘ανώτερες εξουσίες’ της ξένης χώρας στην οποία ζούσαν, χρησιμοποίησαν κάθε νομικό μέσο για να υπερασπίσουν τα συμφέροντα του λαού του Θεού και τη λατρεία τους. Εμείς σήμερα μπορούμε να ακολουθούμε το παράδειγμά τους στο θέμα ‘της υπεράσπισης και της νομικής εδραίωσης των καλών νέων’ για τη Βασιλεία του Θεού που θα φέρει τη σωτηρία.—Φιλιπ. 1:7, ΜΝΚ.

[Υποσημειώσεις]