Κεφάλαιο 129

Οι Άλλες Εμφανίσεις του Ιησού

ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ εξακολουθούν να είναι αποθαρρημένοι. Δεν κατανοούν τη σημασία του άδειου τάφου ούτε πιστεύουν στα όσα αναφέρουν οι γυναίκες. Έτσι, αργότερα την Κυριακή, ο Κλεόπας κι ένας άλλος μαθητής ξεκινούν από την Ιερουσαλήμ για να πάνε στους Εμμαούς, που βρίσκονται σε απόσταση έντεκα περίπου χιλιομέτρων.

Καθ’ οδόν, ενώ συζητούν για τα γεγονότα της ημέρας, τους πλησιάζει κάποιος άγνωστος. ‘Για ποια θέματα συζητάτε μεταξύ σας καθώς περπατάτε;’ τους ρωτάει.

Οι μαθητές, με πρόσωπα σκυθρωπά, σταματούν, και ο Κλεόπας απαντάει: ‘Εσύ είσαι πάροικος και μένεις μόνος σου στην Ιερουσαλήμ και δεν ξέρεις τα γεγονότα που έλαβαν χώρα εκεί αυτές τις μέρες;’ ‘Ποια γεγονότα;’ ρωτάει εκείνος.

‘Τα γεγονότα τα σχετικά με τον Ιησού τον Ναζωραίο’, απαντούν. ‘Οι αρχιερείς μας και οι άρχοντές μας τον παρέδωσαν σε θανατική καταδίκη και τον κρέμασαν στο ξύλο. Εμείς όμως ελπίζαμε ότι αυτός ήταν ο άντρας που επρόκειτο να απελευθερώσει τον Ισραήλ’.

Ο Κλεόπας και ο σύντροφός του εξηγούν τα εκπληκτικά γεγονότα που έλαβαν χώρα εκείνη τη μέρα—την είδηση για την υπερφυσική εμφάνιση των αγγέλων και για τον άδειο τάφο—αλλά κατόπιν ομολογούν ότι και αυτοί είναι μπερδεμένοι όσον αφορά τη σημασία αυτών των πραγμάτων. Ο άγνωστος τους επιπλήττει: ‘Ω, ανόητοι και βραδείς στην καρδιά ώστε να πιστέψετε όλα εκείνα για τα οποία μίλησαν οι προφήτες! Δεν ήταν απαραίτητο να πάθει ο Χριστός αυτά τα πράγματα και να εισέλθει στη δόξα του;’ Στη συνέχεια, τους εξηγεί περικοπές από το ιερό κείμενο οι οποίες αναφέρονται στον Χριστό.

Τελικά φτάνουν κοντά στους Εμμαούς και ο άγνωστος προσποιείται ότι πηγαίνει πιο μακριά. Θέλοντας να ακούσουν περισσότερα, οι μαθητές τον παρακαλούν: ‘Μείνε μαζί μας, γιατί κοντεύει να νυχτώσει’. Μένει λοιπόν για φαγητό. Καθώς προσεύχεται και κόβει το ψωμί και κατόπιν τους το δίνει, αναγνωρίζουν ότι αυτός είναι στην πραγματικότητα ο Ιησούς με υλοποιημένο ανθρώπινο σώμα. Αλλά τότε εκείνος εξαφανίζεται.

Τώρα καταλαβαίνουν γιατί ο άγνωστος ήξερε τόσο πολλά! ‘Δεν καιγόταν η καρδιά μας’, αναρωτιούνται, ‘καθώς μας μιλούσε στο δρόμο, καθώς μας ανέλυε τις Γραφές;’ Χωρίς καθυστέρηση, σηκώνονται και γυρίζουν βιαστικά πίσω στην Ιερουσαλήμ, όπου βρίσκουν τους αποστόλους κι εκείνους που συγκεντρώνονταν μαζί τους. Προτού προλάβουν ο Κλεόπας και ο σύντροφός του να πουν έστω και μια λέξη, οι υπόλοιποι αναφέρουν με ενθουσιασμό: ‘Είναι γεγονός το ότι ο Κύριος αναστήθηκε και εμφανίστηκε στον Σίμωνα!’ Τότε οι δυο τους αφηγούνται πώς εμφανίστηκε ο Ιησούς και σ’ αυτούς. Αυτή ήταν η τέταρτη φορά μέσα στην ίδια μέρα που εμφανίστηκε ο Ιησούς σε διάφορους μαθητές του.

Ξαφνικά ο Ιησούς κάνει την πέμπτη εμφάνισή του. Αν και οι πόρτες είναι κλειδωμένες, επειδή οι μαθητές φοβούνται τους Ιουδαίους, ο Ιησούς μπαίνει και στέκεται εκεί ανάμεσά τους και λέει: ‘Είθε να έχετε ειρήνη’. Εκείνοι τρομοκρατούνται, νομίζοντας ότι βλέπουν κάποιο πνεύμα. Γι’ αυτό και ο Ιησούς, αφού εξηγεί ότι δεν είναι οπτασία, τους λέει: ‘Γιατί είστε ταραγμένοι, και γιατί ανεβαίνουν αμφιβολίες στην καρδιά σας; Δείτε τα χέρια μου και τα πόδια μου, ότι είμαι εγώ ο ίδιος· ψηλαφίστε με και δείτε, γιατί το πνεύμα δεν έχει σάρκα και οστά όπως έχω εγώ καθώς βλέπετε’. Παρ’ όλα αυτά, εκείνοι διστάζουν να πιστέψουν.

Για να τους βοηθήσει να καταλάβουν ότι είναι πράγματι ο Ιησούς, τους ρωτάει: ‘Μήπως έχετε κάτι φαγώσιμο εδώ;’ Αφού παίρνει ένα κομμάτι ψητό ψάρι και το τρώει, τους λέει: ‘Αυτά είναι τα λόγια που σας είπα ενώ ήμουν ακόμη μαζί σας [πριν από το θάνατό μου], ότι πρέπει να εκπληρωθούν όλα όσα ήταν γραμμένα για μένα στο νόμο του Μωυσή και στους Προφήτες και στους Ψαλμούς’.

Συνεχίζοντας αυτό που, στην πραγματικότητα, ισοδυναμεί με Γραφική μελέτη μαζί τους, ο Ιησούς τούς διδάσκει: ‘Έτσι είναι γραμμένο ότι ο Χριστός θα υπέφερε και ότι θα εγειρόταν από τους νεκρούς την τρίτη μέρα, και ότι με βάση το όνομά του επρόκειτο να κηρυχτεί σ’ όλα τα έθνη μετάνοια για συγχώρηση αμαρτιών—αρχίζοντας από την Ιερουσαλήμ, εσείς θα είστε μάρτυρες γι’ αυτά τα πράγματα’.

Για κάποιο λόγο, ο Θωμάς δεν είναι παρών σ’ αυτή τη ζωτική συνάθροιση που γίνεται το βράδυ της Κυριακής. Έτσι, τις επόμενες μέρες οι άλλοι του λένε χαρούμενα: ‘Είδαμε τον Κύριο!’

‘Αν δεν δω στα χέρια του το σημάδι από τα καρφιά’, αντιτείνει ο Θωμάς, ‘και δεν βάλω το δάχτυλό μου στο σημάδι από τα καρφιά και δεν βάλω το χέρι μου στο πλευρό του, αποκλείεται να πιστέψω’.

Οχτώ μέρες αργότερα οι μαθητές συναθροίζονται και πάλι σε κάποιο σπίτι. Αυτή τη φορά, ο Θωμάς είναι μαζί τους. Παρ’ όλο που οι πόρτες είναι κλειδωμένες, ο Ιησούς στέκεται και πάλι ανάμεσά τους και λέει: ‘Είθε να έχετε ειρήνη’. Κατόπιν, γυρίζει προς τον Θωμά και τον προτρέπει: ‘Βάλε το δάχτυλό σου εδώ και δες τα χέρια μου, και πάρε το χέρι σου και βάλ’ το στο πλευρό μου, και πάψε να είσαι άπιστος’.

‘Κύριέ μου και Θεέ μου!’ αναφωνεί ο Θωμάς.

‘Πίστεψες επειδή με είδες;’ ρωτάει ο Ιησούς. ‘Ευτυχισμένοι είναι εκείνοι που δεν βλέπουν κι όμως πιστεύουν’. Λουκάς 24:11, 13-48· Ιωάννης 20:19-29.

▪ Τι πληροφορίες ζητάει κάποιος άγνωστος από δυο μαθητές στο δρόμο προς τους Εμμαούς;

▪ Τι λέει ο άγνωστος που κάνει την καρδιά των μαθητών να καίγεται μέσα τους;

▪ Πώς καταλαβαίνουν οι μαθητές ποιος είναι αυτός ο άγνωστος;

▪ Όταν επιστρέφουν στην Ιερουσαλήμ ο Κλεόπας και ο σύντροφός του, ποια συνταρακτική δήλωση ακούν;

▪ Ποια είναι η πέμπτη φορά που εμφανίζεται ο Ιησούς στους μαθητές του, και τι συμβαίνει κατά τη διάρκεια αυτής της εμφάνισής του;

▪ Τι συμβαίνει οχτώ μέρες ύστερα από την πέμπτη εμφάνιση του Ιησού, και με ποιον τρόπο πείθεται τελικά ο Θωμάς ότι ο Ιησούς είναι ζωντανός;