Όταν Κάποιο Μέλος της Οικογένειας Αρρωστήσει

1, 2. Πώς χρησιμοποίησε ο Σατανάς μια τραγική κατάσταση, καθώς και την αρρώστια, προσπαθώντας να διαρρήξει την ακεραιότητα του Ιώβ;

Ο ΙΩΒ πρέπει σίγουρα να υπολογιστεί μεταξύ εκείνων που απολάμβαναν ευτυχισμένη οικογενειακή ζωή. Η Αγία Γραφή τον ονομάζει ‘μεγαλύτερο από όλους τους κατοίκους της Ανατολής’. Είχε εφτά γιους και τρεις κόρες, δηλαδή δέκα παιδιά συνολικά. Διέθετε επίσης τα μέσα για να προμηθεύει πολύ καλά ό,τι χρειαζόταν η οικογένειά του. Το πιο σημαντικό είναι ότι αυτός αναλάμβανε την ηγεσία σε πνευματικές δραστηριότητες και ενδιαφερόταν για την υπόσταση των παιδιών του ενώπιον του Ιεχωβά. Όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα στενούς και ευτυχισμένους οικογενειακούς δεσμούς.—Ιώβ 1:1-5.

² Η κατάσταση του Ιώβ δεν ξέφυγε από την προσοχή του Σατανά, του πρώτιστου εχθρού του Ιεχωβά Θεού. Ο Σατανάς, ο οποίος αναζητά διαρκώς τρόπους για να διαρρήξει την ακεραιότητα των υπηρετών του Θεού, επιτέθηκε εναντίον του Ιώβ καταστρέφοντας την ευτυχισμένη οικογένειά του. Κατόπιν, ‘χτύπησε τον Ιώβ με μεγάλα κακοήθη σπυριά από τα πέλματα των ποδιών του μέχρι την κορυφή του κεφαλιού του’. Με αυτόν τον τρόπο, ο Σατανάς έλπιζε να χρησιμοποιήσει μια τραγική κατάσταση, καθώς και την αρρώστια, για να διαρρήξει την ακεραιότητα του Ιώβ.—Ιώβ 2:6, 7.

3. Ποια ήταν τα συμπτώματα της αρρώστιας που έπληξε τον Ιώβ;

³ Η Αγία Γραφή δεν κατονομάζει με ιατρικούς όρους την πάθηση του Ιώβ. Μας λέει, όμως, ποια ήταν τα συμπτώματά της. Η σάρκα του ήταν καλυμμένη με σκουλήκια, και το δέρμα του γέμισε κρούστες και σάπιζε. Η αναπνοή του Ιώβ ήταν σιχαμερή και το σώμα του μύριζε αηδιαστικά. Ο ίδιος υπέφερε από τρομερούς πόνους. (Ιώβ 7:5· 19:17· 30:17, 30) Στην οδύνη του, ο Ιώβ καθόταν μέσα σε στάχτες και ξυνόταν με ένα κομμάτι σπασμένου πήλινου αγγείου. (Ιώβ 2:8) Το θέαμα ήταν στ’ αλήθεια αξιοθρήνητο!

4. Τι αντιμετωπίζει κάθε οικογένεια από καιρό σε καιρό;

⁴ Πώς θα αντιδρούσατε εσείς αν είχατε προσβληθεί από μια τόσο σοβαρή ασθένεια; Σήμερα, ο Σατανάς δεν πλήττει τους υπηρέτες του Θεού με αρρώστιες, όπως έκανε στην περίπτωση του Ιώβ. Εντούτοις, εξαιτίας της ανθρώπινης ατέλειας, των εντάσεων της καθημερινής ζωής και του εκφυλιζόμενου περιβάλλοντος στο οποίο ζούμε, δεν μπορούμε παρά να αναμένουμε ότι από καιρό σε καιρό τα μέλη της οικογένειάς μας θα αρρωσταίνουν. Ανεξάρτητα από τα προστατευτικά μέτρα που μπορεί να παίρνουμε, όλοι είμαστε ευάλωτοι σε ασθένειες, αν και λίγοι θα υποφέρουν στο βαθμό που υπέφερε ο Ιώβ. Όταν κάποια αρρώστια εισβάλει στο σπιτικό μας, μπορεί στ’ αλήθεια να δυσκολέψουν τα πράγματα. Ας δούμε, λοιπόν, πώς μας βοηθάει η Αγία Γραφή να αντιμετωπίσουμε με επιτυχία αυτόν τον πανταχού παρόντα εχθρό της ανθρωπότητας.—Εκκλησιαστής 9:11· 2 Τιμόθεο 3:16.

ΠΩΣ ΝΙΩΘΕΤΕ ΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΑΥΤΟ;

5. Πώς ενεργούν συνήθως τα μέλη της οικογένειας σε περιπτώσεις προσωρινής αρρώστιας;

⁵ Η διατάραξη της καθημερινής μας ρουτίνας, άσχετα με την αιτία, φέρνει πάντοτε δυσκολίες, και αυτό αληθεύει ακόμη περισσότερο αν η διατάραξη οφείλεται σε παρατεταμένη ασθένεια. Ακόμη και μια σύντομη ασθένεια απαιτεί προσαρμογές, παραχωρήσεις και θυσίες. Τα υγιή μέλη της οικογένειας μπορεί να χρειάζεται να κάνουν ησυχία για να επιτρέπουν στον άρρωστο να αναπαύεται. Ίσως χρειαστεί να παραλείψουν ορισμένες δραστηριότητες. Ωστόσο, στις περισσότερες οικογένειες ακόμη και τα μικρά παιδιά συμπονούν έναν άρρωστο αδελφό ή γονέα, αν και μπορεί κατά καιρούς να χρειάζεται να τους γίνεται η υπενθύμιση να εκδηλώνουν περίσκεψη. (Κολοσσαείς 3:12) Στην περίπτωση κάποιας προσωρινής αρρώστιας, η οικογένεια είναι συνήθως έτοιμη να κάνει ό,τι χρειάζεται. Εξάλλου, κάθε μέλος της οικογένειας θα ήθελε να του δειχτεί παρόμοιο στοχαστικό ενδιαφέρον αν αυτός ή αυτή αρρώσταινε.—Ματθαίος 7:12.

6. Ποιες αντιδράσεις παρατηρούνται μερικές φορές αν ένα μέλος της οικογένειας προσβληθεί από σοβαρή, χρόνια ασθένεια;

⁶ Τι γίνεται, όμως, αν η ασθένεια είναι πολύ σοβαρή και οι διαταραχές είναι δραστικές και παρατεταμένες; Για παράδειγμα, τι γίνεται αν ένα μέλος της οικογένειας μείνει παράλυτο από εγκεφαλικό, ανάπηρο εξαιτίας της νόσου του Αλτσχάιμερ ή αν καταβληθεί από κάποια άλλη αρρώστια; Ή τι θα γίνει αν ένα μέλος της οικογένειας προσβληθεί από κάποια διανοητική ασθένεια, όπως είναι η σχιζοφρένεια; Μια συνηθισμένη αρχική αντίδραση είναι η συμπόνια—λυπούμαστε που ένα αγαπημένο μας πρόσωπο υποφέρει τόσο πολύ. Μετά τη συμπόνια, όμως, μπορεί να ακολουθήσουν άλλες αντιδράσεις. Καθώς τα μέλη της οικογένειας διαπιστώνουν ότι οι ίδιοι επηρεάζονται πάρα πολύ και η ελευθερία τους περιορίζεται από την αρρώστια ενός ατόμου, πιθανόν να αρχίσουν να δυσανασχετούν. Ίσως αναρωτηθούν: «Γιατί να συμβεί αυτό σε εμένα;»

7. Πώς αντέδρασε η σύζυγος του Ιώβ στην αρρώστια του, και τι φαίνεται ότι ξέχασε;

⁷ Κάτι τέτοιο φαίνεται ότι πέρασε από το μυαλό της συζύγου του Ιώβ. Θυμάστε ότι αυτή είχε ήδη υποστεί την απώλεια των παιδιών της. Καθώς εκτυλίσσονταν εκείνα τα τραγικά γεγονότα, αυτή σίγουρα αισθανόταν ολοένα και μεγαλύτερη αναστάτωση. Τελικά, καθώς έβλεπε τον κάποτε δραστήριο και σφριγηλό σύζυγό της να πλήττεται από μια οδυνηρή, σιχαμερή ασθένεια, φαίνεται ότι ξέχασε το ζωτικό παράγοντα που επισκιάζει κάθε τραγωδία—τη σχέση που είχε η ίδια και ο σύζυγός της με τον Θεό. Η Αγία Γραφή λέει: ‘Τελικά, η σύζυγος [του Ιώβ] τού είπε: «Ακόμη κρατάς την ακεραιότητά σου; Καταράσου τον Θεό και πέθανε!»’—Ιώβ 2:9.

8. Όταν κάποιο μέλος της οικογένειας είναι πολύ άρρωστο, ποια εδάφια θα βοηθήσουν τα άλλα μέλη της οικογένειας να διατηρήσουν την κατάλληλη άποψη;

⁸ Πολλοί νιώθουν απογοήτευση, ακόμη και θυμό, όταν η ζωή τους αλλάζει ριζικά εξαιτίας της αρρώστιας κάποιου άλλου. Ωστόσο, ο Χριστιανός που κάνει λογικές σκέψεις γύρω από την κατάσταση θα πρέπει τελικά να καταλάβει ότι αυτή του δίνει την ευκαιρία να αποδείξει τη γνησιότητα της αγάπης του. Η αληθινή αγάπη «είναι μακρόθυμη και δείχνει καλοσύνη . . . [και] δεν ζητάει τα δικά της συμφέροντα . . . Ανέχεται τα πάντα, πιστεύει τα πάντα, ελπίζει τα πάντα, υπομένει τα πάντα». (1 Κορινθίους 13:4-7) Αντί να αφήσουμε τα αρνητικά συναισθήματα να επικρατήσουν, είναι ουσιώδες να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε για να τα ελέγξουμε.—Παροιμίες 3:21.

9. Ποιες διαβεβαιώσεις μπορούν να βοηθήσουν μια οικογένεια πνευματικά και συναισθηματικά όταν ένα μέλος της είναι σοβαρά άρρωστο;

⁹ Τι μπορείτε να κάνετε για να περιφρουρήσετε την πνευματική και τη συναισθηματική ευημερία της οικογένειας όταν ένα μέλος της είναι σοβαρά άρρωστο; Βέβαια, για κάθε ασθένεια απαιτείται ειδική φροντίδα και θεραπεία, και δεν θα ήταν κατάλληλο να προτείνει αυτό το έντυπο κάποια συγκεκριμένη ιατρική θεραπεία ή κάποια θεραπευτική αγωγή για το σπίτι. Ωστόσο, με πνευματική έννοια, ο Ιεχωβά ‘ανορθώνει όλους τους κυρτωμένους’. (Ψαλμός 145:14) Ο Βασιλιάς Δαβίδ έγραψε: ‘Ευτυχισμένος είναι όποιος φέρεται στον φτωχό με στοχαστικό ενδιαφέρον· την ημέρα της συμφοράς ο Ιεχωβά θα του προμηθεύσει διαφυγή. Ο Ιεχωβά θα τον φυλάξει και θα τον διατηρήσει στη ζωή . . . Ο Ιεχωβά θα τον στηρίξει στο ντιβάνι της αρρώστιας’. (Ψαλμός 41:1-3) Ο Ιεχωβά διατηρεί τους υπηρέτες του στη ζωή πνευματικά, ακόμη και όταν δοκιμάζονται συναισθηματικά πέρα από τα όρια της αντοχής τους. (2 Κορινθίους 4:7) Πολλά μέλη οικογενειών που αντιμετωπίζουν κάποια περίπτωση σοβαρής ασθένειας στο σπιτικό τους απηχούν τα λόγια του ψαλμωδού: ‘Ταλαιπωρήθηκα πάρα πολύ. Ιεχωβά, διατήρησέ με στη ζωή σύμφωνα με το λόγο σου’.—Ψαλμός 119:107.

ΕΝΑ ΠΝΕΥΜΑ ΠΟΥ ΓΙΑΤΡΕΥΕΙ

10, 11. (α) Τι είναι ζωτικό προκειμένου να αντιμετωπίσει με επιτυχία μια οικογένεια κάποια περίπτωση ασθένειας; (β) Πώς αντιμετώπισε μια γυναίκα την ασθένεια του άντρα της;

¹⁰ ‘Το πνεύμα του ανθρώπου μπορεί να αντέξει την πάθησή του’, λέει μια παροιμία της Αγίας Γραφής, ‘αλλά το συντετριμμένο πνεύμα ποιος μπορεί να το υποφέρει;’ (Παροιμίες 18:14) Μια τραυματική κατάσταση μπορεί να πλήξει το πνεύμα κάποιας οικογένειας, καθώς και ‘το πνεύμα του ανθρώπου’. Αλλά ‘η ήρεμη καρδιά είναι η ζωή της σάρκας’. (Παροιμίες 14:30) Το αν μια οικογένεια αντιμετωπίζει με επιτυχία κάποια περίπτωση σοβαρής ασθένειας ή όχι εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη στάση, δηλαδή το πνεύμα, των μελών της.—Παράβαλε Παροιμίες 17:22.

¹¹ Μια Χριστιανή χρειάστηκε να υπομείνει βλέποντας τον άντρα της να μένει ανάπηρος από εγκεφαλικό έξι μόνο χρόνια αφότου παντρεύτηκαν. «Η ομιλία του συζύγου μου επηρεάστηκε πολύ και έγινε σχεδόν ακατόρθωτο το να συζητώ μαζί του», θυμάται η ίδια. «Η διανοητική πίεση που μου προκαλούσε το να προσπαθώ να καταλάβω όσα πάσχιζε να πει ήταν πράγματι πολύ μεγάλη». Φανταστείτε, επίσης, την οδύνη και την απογοήτευση που θα πρέπει να ένιωθε ο άντρας της. Τι έκανε αυτό το αντρόγυνο; Μολονότι ζούσαν σε μεγάλη απόσταση από τη Χριστιανική εκκλησία, η αδελφή έκανε το καλύτερο που μπορούσε για να παραμείνει πνευματικά ισχυρή με το να παρακολουθεί όλες τις τελευταίες οργανωτικές πληροφορίες, καθώς και τη συνεχή ροή πνευματικής τροφής από τα περιοδικά Σκοπιά και Ξύπνα! Αυτό της έδωσε την πνευματική δύναμη που χρειαζόταν για να φροντίζει τον αγαπητό της σύζυγο μέχρι το θάνατό του τέσσερα χρόνια αργότερα.

12. Όπως είδαμε στην περίπτωση του Ιώβ, ποια βοήθεια παρέχει μερικές φορές το άρρωστο άτομο;

¹² Στην περίπτωση του Ιώβ, αυτός ο ίδιος, το άτομο που είχε πληγεί, ήταν εκείνος που παρέμεινε ισχυρός. ‘Μόνο τα καλά πράγματα θα δεχόμαστε από τον αληθινό Θεό, και δεν θα δεχόμαστε τα κακά πράγματα;’ ρώτησε τη σύζυγό του. (Ιώβ 2:10) Δεν απορούμε που ο μαθητής Ιάκωβος αργότερα ανέφερε τον Ιώβ σαν ένα εξέχον παράδειγμα υπομονής και εγκαρτέρησης! Στο εδάφιο Ιακώβου 5:11 διαβάζουμε: «Έχετε ακούσει για την υπομονή του Ιώβ και έχετε δει την έκβαση που έφερε ο Ιεχωβά, ότι ο Ιεχωβά είναι πολύ τρυφερός σε στοργή και ελεήμων». Παρόμοια και σήμερα, σε πολλές περιπτώσεις η θαρραλέα στάση του άρρωστου μέλους της οικογένειας έχει βοηθήσει τα άλλα μέλη του σπιτικού να διατηρήσουν θετικό τρόπο σκέψης.

13. Ποια σύγκριση δεν θα πρέπει να κάνουν τα μέλη μιας οικογένειας στην οποία υπάρχει άτομο με σοβαρή ασθένεια;

¹³ Τα περισσότερα άτομα που χρειάστηκε να αντιμετωπίσουν την περίπτωση κάποιας ασθένειας στην οικογένεια συμφωνούν ότι στην αρχή δεν είναι ασυνήθιστο για τα μέλη της οικογένειας να δυσκολεύονται να δεχτούν την πραγματικότητα. Επισημαίνουν επίσης ότι ο τρόπος με τον οποίο βλέπει κανείς την κατάσταση είναι εξαιρετικά σημαντικός. Οι αλλαγές και οι προσαρμογές στην καθημερινή ζωή στο σπίτι μπορεί να είναι δύσκολες στην αρχή. Αλλά αν κάποιος καταβάλλει πραγματικές προσπάθειες, είναι δυνατόν να προσαρμοστεί σε μια νέα κατάσταση. Κάνοντάς το αυτό, είναι σημαντικό να μη συγκρίνουμε τις δικές μας περιστάσεις με τις περιστάσεις εκείνων που δεν έχουν κάποια περίπτωση ασθένειας στην οικογένεια, νομίζοντας ότι η δική τους ζωή είναι πιο εύκολη και ότι ‘αυτό απλώς είναι άδικο!’ Στην ουσία κανένας δεν γνωρίζει πραγματικά ποια φορτία χρειάζεται να σηκώνουν οι άλλοι. Όλοι οι Χριστιανοί βρίσκουν παρηγοριά στα λόγια του Ιησού: «Ελάτε σε εμένα, όλοι εσείς που μοχθείτε και είστε καταφορτωμένοι, και εγώ θα σας αναζωογονήσω».—Ματθαίος 11:28.

ΝΑ ΒΑΖΕΤΕ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ

14. Πώς μπορούν να τεθούν κατάλληλες προτεραιότητες;

¹⁴ Αν κάποια οικογένεια αντιμετωπίζει μια περίπτωση σοβαρής ασθένειας, θα ήταν καλό να θυμάται τα θεόπνευστα λόγια: ‘Στο πλήθος των συμβούλων υπάρχει επιτυχία’. (Παροιμίες 15:22) Θα μπορούσαν άραγε τα μέλη της οικογένειας να συναντηθούν και να συζητήσουν την κατάσταση που προκύπτει εξαιτίας της αρρώστιας; Ασφαλώς θα ήταν κατάλληλο να το κάνουν αυτό με προσευχή και να στραφούν στο Λόγο του Θεού για καθοδηγία. (Ψαλμός 25:4) Τι θα πρέπει να εξεταστεί σε μια τέτοια συζήτηση; Πρέπει να ληφθούν αποφάσεις σε σχέση με ιατρικά, οικονομικά και οικογενειακά ζητήματα. Ποιος θα αναλάβει την κύρια ευθύνη για την παροχή φροντίδας; Πώς μπορεί να συνεργαστεί η οικογένεια για να υποστηρίξει αυτή τη φροντίδα; Πώς θα επηρεάσουν το κάθε μέλος της οικογένειας οι διευθετήσεις που γίνονται; Πώς θα καλύπτονται οι πνευματικές και άλλες ανάγκες του ατόμου που αναλαμβάνει την κύρια ευθύνη για την παροχή φροντίδας;

15. Ποια υποστήριξη παρέχει ο Ιεχωβά σε οικογένειες στις οποίες υπάρχει άτομο με σοβαρή ασθένεια;

¹⁵ Το να προσεύχεστε ένθερμα για την κατεύθυνση του Ιεχωβά, να κάνετε στοχασμούς γύρω από το Λόγο του και να ακολουθείτε με θάρρος την οδό που υποδεικνύει η Αγία Γραφή είναι ενέργειες οι οποίες πολλές φορές καταλήγουν σε ευλογίες που ξεπερνούν τις προσδοκίες μας. Η ασθένεια κάποιου άρρωστου μέλους της οικογένειας μπορεί να μην υποχωρήσει σε κάθε περίπτωση. Αλλά το να στηρίζεστε στον Ιεχωβά οδηγεί πάντοτε στην καλύτερη κατάληξη σε οποιαδήποτε κατάσταση. (Ψαλμός 55:22) Ο ψαλμωδός έγραψε: ‘Η στοργική σου καλοσύνη, Ιεχωβά, με στήριζε. Όταν οι ανησυχητικές μου σκέψεις πληθύνθηκαν μέσα μου, η παρηγοριά σου άρχισε να χαϊδεύει την ψυχή μου’.—Ψαλμός 94:18, 19· βλέπε επίσης Ψαλμός 63:6-8.

ΠΑΡΟΧΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

16, 17. Ποια σημεία μπορείτε να τονίσετε όταν συζητάτε την αρρώστια κάποιου παιδιού με τα αδελφάκια του;

¹⁶ Η σοβαρή ασθένεια μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα για τα παιδιά της οικογένειας. Είναι σημαντικό να βοηθήσουν οι γονείς τα παιδιά να καταλάβουν τις ανάγκες που έχουν προκύψει καθώς και τι μπορούν να κάνουν αυτά για να βοηθήσουν. Αν το άτομο που αρρώστησε είναι κάποιο παιδί, τα αδέλφια του πρέπει να βοηθηθούν να καταλάβουν ότι η επιπρόσθετη προσοχή και φροντίδα που λαβαίνει το άρρωστο παιδί δεν σημαίνει ότι οι γονείς αγαπούν τα άλλα παιδιά λιγότερο. Αντί να επιτρέψουν οι γονείς να αναπτυχτεί δυσανασχέτηση ή αντιζηλία, μπορούν να βοηθήσουν τα άλλα παιδιά να δημιουργήσουν στενότερο δεσμό το ένα με το άλλο, καθώς και να εκδηλώνουν γνήσια στοργή, ενώ συνεργάζονται στο χειρισμό της κατάστασης που προξένησε η αρρώστια.

¹⁷ Τα μικρά παιδιά συνήθως ανταποκρίνονται πιο πρόθυμα όταν οι γονείς κάνουν έκκληση στα συναισθήματά τους παρά όταν τους δίνουν μακροσκελείς ή περίπλοκες εξηγήσεις γύρω από την ιατρική κατάσταση. Γι’ αυτό, θα μπορούσατε να τους δώσετε κάποια ιδέα τού τι περνάει το άρρωστο μέλος της οικογένειας. Αν τα υγιή παιδιά καταλάβουν ότι η αρρώστια εμποδίζει το άρρωστο παιδί να κάνει πολλά από τα πράγματα που εκείνα παίρνουν ως δεδομένα, πιθανόν να δείχνουν περισσότερη «αδελφική στοργή» και να είναι ‘τρυφερά συμπονετικά’.—1 Πέτρου 3:8.

18. Πώς μπορούν τα μεγαλύτερα παιδιά να βοηθηθούν να καταλάβουν τα προβλήματα που προξενεί κάποια αρρώστια, και πώς είναι δυνατόν να τα ωφελήσει αυτό;

¹⁸ Τα μεγαλύτερα παιδιά πρέπει να βοηθηθούν να καταλάβουν ότι υπάρχει μια δύσκολη κατάσταση και αυτή απαιτεί θυσίες από μέρους όλων μέσα στην οικογένεια. Επειδή οι γονείς χρειάζεται να πληρώνουν αμοιβές γιατρών και ιατρικά έξοδα, μπορεί να μην είναι πάντοτε δυνατόν για αυτούς να παρέχουν όλα όσα θα ήθελαν στα άλλα παιδιά. Μήπως τα παιδιά πρέπει να δυσανασχετήσουν για αυτό και να νιώσουν ότι τους στερούν κάτι; Ή θα κατανοήσουν την κατάσταση και θα είναι πρόθυμα να κάνουν τις απαιτούμενες θυσίες; Πολλά εξαρτιούνται από τον τρόπο με τον οποίο συζητιέται το θέμα, καθώς και από το πνεύμα που καλλιεργείται στην οικογένεια. Είναι γεγονός ότι σε πολλές οικογένειες η ασθένεια κάποιου μέλους τους έχει βοηθήσει τα παιδιά να εκπαιδευτούν να ακολουθούν τη συμβουλή του Παύλου: «[Μην κάνετε] τίποτα από φιλόνικη διάθεση ή από εγωισμό, αλλά με ταπεινοφροσύνη θεωρώντας τους άλλους ανώτερους από εσάς, δίνοντας προσοχή, όχι με προσωπικό ενδιαφέρον μόνο σε ό,τι αφορά τα δικά σας ζητήματα, αλλά με προσωπικό ενδιαφέρον και σε ό,τι αφορά τα ζητήματα των άλλων».—Φιλιππησίους 2:3, 4.

ΠΩΣ ΝΑ ΘΕΩΡΕΙΤΕ ΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ

19, 20. (α) Ποιες ευθύνες επωμίζονται οι οικογενειάρχες όταν κάποιο μέλος της οικογένειας είναι άρρωστο; (β) Αν και δεν είναι ιατρικό εγχειρίδιο, με ποιον τρόπο παρέχει η Αγία Γραφή καθοδηγία όσον αφορά την αντιμετώπιση ασθενειών;

¹⁹ Οι ισορροπημένοι Χριστιανοί δεν φέρνουν αντίρρηση στην ιατρική περίθαλψη, αρκεί αυτή να μην έρχεται σε αντίθεση με το νόμο του Θεού. Όταν κάποιο μέλος της οικογένειάς τους αρρωστήσει, αυτοί ζητούν αμέσως βοήθεια για να πάψει να υποφέρει το άτομο που πάσχει. Ωστόσο, μπορεί να υπάρχουν συγκρουόμενες επαγγελματικές γνώμες που πρέπει να ληφθούν υπόψη. Επιπρόσθετα, στα πρόσφατα χρόνια νέες ασθένειες και διαταραχές έχουν εμφανιστεί ξαφνικά, και για πολλές από αυτές δεν υπάρχει κάποιος γενικά αποδεκτός τρόπος θεραπείας. Μάλιστα, μερικές φορές είναι δύσκολο να γίνουν ακριβείς διαγνώσεις. Τι θα πρέπει, λοιπόν, να κάνει ένας Χριστιανός;

²⁰ Μολονότι ένας Βιβλικός συγγραφέας ήταν γιατρός και ο απόστολος Παύλος πρόσφερε υποβοηθητική ιατρική συμβουλή στο φίλο του τον Τιμόθεο, οι Γραφές αποτελούν ηθικό και πνευματικό οδηγό, όχι ιατρικό εγχειρίδιο. (Κολοσσαείς 4:14· 1 Τιμόθεο 5:23) Επομένως, σε ζητήματα ιατρικής θεραπείας, οι Χριστιανοί οικογενειάρχες πρέπει να παίρνουν μόνοι τους ισορροπημένες αποφάσεις. Ίσως νιώθουν την ανάγκη να πάρουν περισσότερες από μία επαγγελματικές γνώμες. (Παράβαλε Παροιμίες 18:17.) Ασφαλώς θα θέλουν την καλύτερη διαθέσιμη βοήθεια για το άρρωστο μέλος της οικογένειάς τους, και οι περισσότεροι την επιζητούν μεταξύ των γιατρών της κλασικής ιατρικής. Μερικοί νιώθουν πιο άνετα με εναλλακτικούς τρόπους θεραπείας. Και αυτό, επίσης, είναι προσωπική απόφαση. Παρ’ όλα αυτά, όταν οι Χριστιανοί χειρίζονται προβλήματα υγείας, δεν παύουν να αφήνουν ‘το λόγο του Θεού να είναι λυχνάρι για τα πόδια τους και φως για το δρόμο τους’. (Ψαλμός 119:105) Εξακολουθούν να ακολουθούν τις κατευθυντήριες γραμμές που εκτίθενται στην Αγία Γραφή. (Ησαΐας 55:8, 9) Έτσι, απορρίπτουν θεραπείες που περιλαμβάνουν έστω και ίχνη πνευματισμού, και αποφεύγουν θεραπείες που παραβιάζουν τις αρχές της Αγίας Γραφής.—Ψαλμός 36:9· Πράξεις 15:28, 29· Αποκάλυψη 21:8.

21, 22. Τι συλλογισμούς έκανε κάποια Ασιάτισσα γύρω από μια Βιβλική αρχή, και πώς αποδείχτηκε ότι η απόφαση που πήρε ήταν σωστή στην περίπτωσή της;

²¹ Εξετάστε την περίπτωση μιας νεαρής Ασιάτισσας. Λίγο καιρό αφότου άρχισε να μαθαίνει για την Αγία Γραφή ως αποτέλεσμα της μελέτης που έκανε με μια Μάρτυρα του Ιεχωβά, γέννησε πρόωρα ένα κοριτσάκι, το οποίο ζύγιζε μόνο 1,5 κιλό περίπου. Η γυναίκα στενοχωρήθηκε πάρα πολύ όταν ένας γιατρός τής είπε ότι το μωρό θα ήταν σοβαρά καθυστερημένο και δεν θα μπορούσε ποτέ να περπατήσει. Αυτός τη συμβούλεψε να αφήσει το παιδί σε κάποιο ίδρυμα. Ο σύζυγός της ένιωθε αβεβαιότητα για αυτό το ζήτημα. Σε ποιον μπορούσε να στραφεί εκείνη;

²² Η ίδια λέει: «Θυμάμαι ότι είχα μάθει από την Αγία Γραφή πως ‘οι γιοι είναι κληρονομιά από τον Ιεχωβά· ο καρπός της κοιλιάς είναι ανταμοιβή’». (Ψαλμός 127:3) Αποφάσισε να πάρει αυτή την ‘κληρονομιά’ στο σπίτι της και να τη φροντίσει. Τα πράγματα ήταν δύσκολα στην αρχή, αλλά με τη βοήθεια Χριστιανών φίλων από την τοπική εκκλησία των Μαρτύρων του Ιεχωβά, αυτή η γυναίκα κατάφερε να τα βγάλει πέρα και να παράσχει στο παιδί την ειδική φροντίδα που χρειαζόταν. Δώδεκα χρόνια αργότερα, το παιδί πήγαινε στις συναθροίσεις στην Αίθουσα Βασιλείας και απολάμβανε την παρέα των παιδιών που βρίσκονταν εκεί. Η μητέρα αναφέρει: «Είμαι πολύ ευγνώμων που οι Βιβλικές αρχές με υποκίνησαν να κάνω το σωστό. Η Αγία Γραφή με βοήθησε να διατηρήσω καθαρή συνείδηση ενώπιον του Ιεχωβά Θεού και να μην κάνω τίποτα που θα το μετάνιωνα για όλη μου τη ζωή».

23. Ποια παρηγοριά παρέχει η Αγία Γραφή για τους αρρώστους και για εκείνους που τους φροντίζουν;

²³ Οι αρρώστιες δεν θα υπάρχουν για πάντα. Ο προφήτης Ησαΐας μίλησε για έναν καιρό κατά τον οποίο ‘κανένας κάτοικος δεν θα λέει: «Είμαι άρρωστος»’. (Ησαΐας 33:24) Αυτή η υπόσχεση θα εκπληρωθεί στο νέο κόσμο που πλησιάζει γοργά. Μέχρι τότε, όμως, πρέπει να υπομείνουμε τις αρρώστιες και το θάνατο. Το ευχάριστο είναι ότι ο Λόγος του Θεού μάς δίνει καθοδηγία και βοήθεια. Οι βασικοί κανόνες διαγωγής που παρέχει η Αγία Γραφή είναι μόνιμοι και ξεπερνούν τις μεταβαλλόμενες γνώμες των ατελών ανθρώπων. Γι’ αυτό, ο σοφός άνθρωπος συμφωνεί με τον ψαλμωδό, ο οποίος έγραψε: ‘Ο νόμος του Ιεχωβά είναι τέλειος· επιστρέφει την ψυχή. Η υπενθύμιση του Ιεχωβά είναι αξιόπιστη· κάνει τον άπειρο σοφό. . . . Οι δικαστικές αποφάσεις του Ιεχωβά είναι αληθινές· έχουν αποδειχτεί ολότελα δίκαιες. . . . Στην τήρησή τους υπάρχει μεγάλη ανταμοιβή’.—Ψαλμός 19:7, 9, 11.