ΑΒΑΓΘΑ

(Αβαγθά).

Το όνομα ενός από τους εφτά αυλικούς που υπηρετούσαν τον Πέρση βασιλιά Ασσουήρη, σύζυγο της Ιουδαίας Εσθήρ, στο ανάκτορό του στα Σούσα, την τότε πρωτεύουσα της Περσίας.—Εσθ 1:10.

Στη Μετάφραση Βασιλέως Ιακώβου ο Αβαγθά αναφέρεται ως ένας από τους εφτά «θαλαμηπόλους», ενώ σε μια περιθωριακή της σημείωση υπάρχει η απόδοση «ευνούχους», απόδοση που εμφανίζεται και στη Μετάφραση του Βάμβα. Αν και οι ευνούχοι χρησιμοποιούνταν συχνά ως έμπιστοι υπηρέτες στους βασιλικούς οίκους των χωρών της Μέσης Ανατολής, η πρωτότυπη εβραϊκή λέξη σαρίς σημαίνει βασικά «αυλικός», και μόνο κατά δευτερεύουσα έννοια αναφέρεται σε ευνουχισμένο άτομο. Εφόσον αυτοί οι εφτά αυλικοί ήταν υπηρέτες του βασιλιά και, όπως φαίνεται, δεν τους είχε ανατεθεί η φύλαξη των γυναικών (όπως στον Ηγαΐ, τον ευνούχο του βασιλιά για τον οποίο γίνεται μνεία στο εδάφιο Εσθήρ 2:3), ίσως δεν ήταν ευνούχοι από σωματική άποψη.