ΥΒΡΙΣΤΙΚΑ ΛΟΓΙΑ

Οι λέξεις βλασφημία και βλασφημέω του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου βασικά υποδηλώνουν δυσφημιστική, συκοφαντική, υβριστική γλώσσα. Όπως επισημαίνεται στο λήμμα ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ, η λέξη βλασφημία του πρωτότυπου κειμένου είχε ευρύτερη σημασία από ό,τι σήμερα. Ως επί το πλείστον, τέτοιου είδους ομιλία χαρακτηρίζεται σήμερα «βλασφημία» όταν απευθύνεται κατά του Θεού, όχι κατά των πλασμάτων του. (Ματ 12:31) Γι’ αυτό, στα εδάφια Πράξεις 18:6, Κολοσσαείς 3:8, 1 Τιμόθεο 6:1 και Τίτο 2:5 μεταγενέστερες μεταφράσεις λένε «δυσφήμηση», «κακολογία», «έβριζαν», «δυσφημείται», «ακούγονται υβριστικά λόγια» και παρόμοιες εκφράσεις.—Βλέπε ΜΝΚ, ΚΔΤΚ, ΜΠΚ και άλλες.

Όπως δείχνουν τα επόμενα εδάφια και τα συμφραζόμενά τους, όταν κρέμασαν τον Χριστό στο ξύλο, διάφοροι περαστικοί απευθύνονταν σε αυτόν με υβριστικά λόγια, λέγοντας: «Ε! Εσύ που θα γκρέμιζες το ναό και θα τον έχτιζες μέσα σε τρεις ημέρες, σώσε τον εαυτό σου κατεβαίνοντας από το ξύλο του βασανισμού». Παρόμοια λόγια είπε και ένας από τους κακοποιούς που ήταν δίπλα του. (Μαρ 15:29, 30· Ματ 27:39, 40· Λου 23:39) Για τον Παύλο και τους συγχριστιανούς του λέγονταν επίσης τέτοια υβριστικά λόγια από άτομα που παρερμήνευαν το σκοπό, το άγγελμα και τη Χριστιανική τους συνείδηση (Πρ 18:6· Ρω 3:8· 14:16· 1Κο 10:30· 1Πε 4:4), αλλά εκείνοι έπρεπε «να μην κακολογούν κανέναν», και μέσω της διαγωγής τους δεν έδιναν βάσιμες αιτίες ώστε οι άλλοι να μιλούν υβριστικά για το έργο τους ή το άγγελμά τους. (Εφ 4:31· Κολ 3:8· 1Τι 6:1· Τιτ 2:5· 3:2· παράβαλε 2Πε 2:2.) Ακόμη και οι άγγελοι «δεν φέρουν . . . κατηγορία με υβριστικά λόγια, από σεβασμό για τον Ιεχωβά». (2Πε 2:11) Τέτοιου είδους ομιλία, όμως, μπορεί να αναμένεται από όσους εντρυφούν σε έκλυτη διαγωγή, από όσους είναι υπερήφανοι και ασθενούν διανοητικά σχετικά με ερωτήματα και διαφωνίες, καθώς και από όσους αψηφούν ή δεν σέβονται τους διορισμούς του Θεού.—1Τι 6:4· 2Πε 2:10-12· Ιου 8-10.

Στις Εβραϊκές Γραφές χρησιμοποιείται με αντίστοιχο τρόπο η λέξη γκαδάφ. Ενώ αρχικά φαίνεται ότι αναφερόταν στη βίαιη πρόκληση σωματικού τραυματισμού, χρησιμοποιείται μεταφορικά με την έννοια «μιλώ υβριστικά», δηλαδή βλάπτω με προσβλητικά λόγια. (Αρ 15:30· 2Βα 19:6· Ιεζ 20:27) Η εβραϊκή λέξη νακάβ, που βασικά σημαίνει «τρυπώ· ανοίγω (τρύπα)» (2Βα 12:9· 18:21), προσλαμβάνει την έννοια της βλασφημίας στην αφήγηση όπου αναφέρεται ότι ο γιος μιας Ισραηλίτισσας “εξύβρισε” το όνομα του Ιεχωβά. (Λευ 24:11, 16) Σε αυτές τις περιπτώσεις υποδηλώνεται ομιλία που είναι σκληρή ή τραχιά και απευθύνεται είτε κατά του ίδιου του Ιεχωβά Θεού είτε κατά του λαού του. Η μελέτη των συμφραζομένων διασαφηνίζει τι είδους «υβριστικά λόγια» εννοούνται.—Βλέπε ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΟΣ· ΕΞΥΒΡΙΣΗ· ΚΑΤΑΡΑ.