ΑΚΡΑΒΒΙΜ

(Ακραββίμ) [Σκορπιοί].

Ανήφορος ή ανωφερής πλαγιά στο νοτιοανατολικό σύνορο του Ιούδα η οποία αποτέλεσε οροθέσιο όταν η Χαναάν μοιράστηκε στον Ισραήλ. (Αρ 34:4· Κρ 1:36) Βρισκόταν περίπου 29 χλμ. ΝΔ του νότιου άκρου της Νεκράς Θαλάσσης, κοντά στην έρημο Ζιν. Η περιοχή έχει ταυτιστεί με το σημερινό Νακμπ ες-Σάφα (Μααλέ Ακραμπίμ), όπου ο δρόμος από τη Βηρ-σαβεέ προς την Αραβά κατεβαίνει απότομα μέσα στο Ουάντι Μούρα (Νάχαλ Ζιν). Το όνομα Ακραββίμ μπορεί να οφείλεται στην πληθώρα των σκορπιών σε εκείνη την έρημη γη ή, πιθανώς, στα αλλεπάλληλα σημεία όπου ο δρόμος γυρίζει προς τα πίσω, όπως αναδιπλώνεται η ουρά του σκορπιού. Προφανώς επρόκειτο για μια αρχαία οδό που χρησιμοποιούσαν για να κατεβούν στον Εδώμ καθώς και Ν στην Άκαμπα, στον Κόλπο της Άκαμπα.