ΑΡΒΑΔΙΤΗΣ

(Αρβαδίτης) [Της (Από την) Αρβάδ].

Μέλος της οικογένειας που καταγόταν από τον Χαμ μέσω του Χαναάν και η οποία προφανώς κατοίκησε στην Αρβάδ, ένα νησί που απέχει πολύ λίγο από τη βόρεια ακτή της Συρίας. (Γε 10:6, 15, 18· 1Χρ 1:16) Η μόνη άλλη μνεία αυτού του λαού γίνεται από τον Ιεζεκιήλ ο οποίος αναφέρει ότι οι Αρβαδίτες ήταν δεξιοτέχνες ναύτες και γενναίοι στρατιώτες στην υπηρεσία της Τύρου.—Ιεζ 27:8, 11.