ΒΑΛΑΔΑΝ

(Βαλαδάν) [ακκαδικής προέλευσης· σημαίνει «Ο Θεός Έχει Δώσει Γιο»].

Πατέρας του Μερωδάχ-βαλαδάν (Ησ 39:1· «Βερωδάχ-βαλαδάν» στο εδάφιο 2Βα 20:12). Ο γιος του Βαλαδάν, ο Μερωδάχ-βαλαδάν, ήταν βασιλιάς της Βαβυλώνας στη διάρκεια τουλάχιστον ενός τμήματος της βασιλείας του Εζεκία, βασιλιά του Ιούδα (745-717 Π.Κ.Χ.).