ΔΟΡΚΑΣ

(Δορκάς) [Γαζέλα].

Κάποια Χριστιανή στην εκκλησία της Ιόππης που αφθονούσε «σε καλά έργα και σε δώρα ελέους», τα οποία προφανώς περιλάμβαναν την κατασκευή εσωτερικών και εξωτερικών ενδυμάτων για τις άπορες χήρες. (Πρ 9:36, 39) Το όνομα «Δορκάς» αντιστοιχεί στο αραμαϊκό «Ταβιθά»—και τα δύο ονόματα σημαίνουν «Γαζέλα». Πιθανώς η Δορκάς ήταν γνωστή και με τα δύο ονόματα, εφόσον τότε δεν ήταν ασυνήθιστο για τους Ιουδαίους, ειδικά για όσους ζούσαν σε λιμάνια όπως η Ιόππη με μεικτό πληθυσμό Ιουδαίων και Εθνικών, να έχουν εβραϊκό όνομα παράλληλα με ένα ελληνικό ή λατινικό. Ή, είναι πιθανό να μετέφρασε ο Λουκάς το όνομα για τους Εθνικούς αναγνώστες. Η Δορκάς είναι η μοναδική γυναίκα που αναφέρεται στις Γραφές ως «μαθήτρια». Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι κατείχε ιδιαίτερη θέση στην εκκλησία, διότι στην πραγματικότητα όλοι οι Χριστιανοί ήταν μαθητές του Ιησού Χριστού. (Ματ 28:19, 20) Αν και ο θάνατός της το 36 Κ.Χ. προκάλεσε μεγάλο θρήνο ανάμεσα στις χήρες οι οποίες προφανώς είχαν ωφεληθεί πολύ από τα καλά της έργα, το γεγονός ότι δεν μνημονεύεται να πενθεί κάποιος σύζυγος υποδηλώνει ότι η Δορκάς ήταν ανύπαντρη εκείνον τον καιρό.

Όταν πέθανε, οι μαθητές της Ιόππης την ετοίμασαν για την ταφή και, μόλις έμαθαν ότι ο Πέτρος ήταν στη Λύδδα, περίπου 18 χλμ. ΝΑ της Ιόππης, έστειλαν να τον καλέσουν. Χωρίς αμφιβολία, θα είχαν ακούσει ότι ο Πέτρος είχε γιατρέψει εκεί τον παράλυτο Αινέα, και βασιζόμενοι σε αυτό ίσως σκέφτηκαν ότι θα μπορούσε να αναστήσει τη Δορκάδα. Από την άλλη πλευρά, είναι πιθανό να στράφηκαν στον Πέτρο απλώς και μόνο για παρηγοριά.—Πρ 9:32-38.

Ακολουθώντας διαδικασία παρόμοια με εκείνη που εφάρμοσε ο Ιησούς όταν ανέστησε την κόρη του Ιαείρου (Μαρ 5:38-41· Λου 8:51-55), ο Πέτρος, αφού τους έβγαλε όλους έξω από το ανώγειο, προσευχήθηκε και κατόπιν είπε: «Ταβιθά, σήκω!» Η Δορκάς άνοιξε τα μάτια της, ανακάθησε και έπιασε το χέρι του Πέτρου για να σηκωθεί. Αυτή είναι η πρώτη καταγραμμένη ανάσταση που έγινε από κάποιον απόστολο, και είχε ως αποτέλεσμα να πιστέψουν πολλοί σε όλη την Ιόππη.—Πρ 9:39-42.