ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ της Σκοπιάς
ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ
της Σκοπιάς
Ελληνική
  • ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ
  • ΕΚΔΟΣΕΙΣ
  • ΣΥΝΑΘΡΟΙΣΕΙΣ
  • it-1 «Εκκλησιαστής»
  • Εκκλησιαστής

Δεν υπάρχει διαθέσιμο βίντεο για αυτή την επιλογή.

Λυπούμαστε, υπήρξε κάποιο σφάλμα στη φόρτωση του βίντεο.

  • Εκκλησιαστής
  • Ενόραση στις Γραφές, Τόμος 1
  • Παρόμοια Ύλη
  • Βιβλίο της Γραφής Αριθμός 21—Εκκλησιαστής
    “Όλη η Γραφή Είναι Θεόπνευστη και Ωφέλιμη”
  • Ο Εκκλησιαστής για Έργα Μάταια και Αξιόλογα
    Η Σκοπιά Αναγγέλει τη Βασιλεία του Ιεχωβά—1958
  • Κύρια Σημεία από το Βιβλίο του Εκκλησιαστή
    Η Σκοπιά Αναγγέλει τη Βασιλεία του Ιεχωβά—2006
  • Σοφία
    Ενόραση στις Γραφές, Τόμος 2
Δείτε Περισσότερα
Ενόραση στις Γραφές, Τόμος 1
it-1 «Εκκλησιαστής»

ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΗΣ

Η εβραϊκή ονομασία Κοχέλεθ (που σημαίνει «Συναθροιστής· Συναγωγέας· Αυτός που Συγκαλεί σε Συγκέντρωση») περιγράφει εύστοχα το ρόλο του βασιλιά στη θεοκρατική κυβέρνηση του Ισραήλ. (Εκ 1:1, 12) Αποτελούσε ευθύνη του ηγεμόνα να διατηρεί τον αφιερωμένο λαό του Θεού ενωμένο στην εκδήλωση πιστότητας προς τον πραγματικό Βασιλιά και Θεό τους. (1Βα 8:1-5, 41-43, 66) Γι’ αυτόν το λόγο, το αν ένας βασιλιάς ήταν καλός ή κακός για το έθνος εξαρτόταν από το αν ηγούνταν του έθνους στη λατρεία του Ιεχωβά. (2Βα 16:1-4· 18:1-6) Ο συναθροιστής, που ήταν ο Σολομών, είχε ήδη συναθροίσει πολλές φορές τον Ισραήλ και τους συντρόφους τους, τους προσωρινούς κατοίκους, στο ναό. Με αυτό το βιβλίο επιδίωξε να απομακρύνει το λαό του Θεού από τα μάταια και άκαρπα έργα αυτού του κόσμου και να τον συναθροίσει γύρω από έργα αντάξια του Θεού στον οποίο ήταν αφιερωμένοι ως έθνος. Η Μετάφραση των Εβδομήκοντα απέδωσε την εβραϊκή ονομασία Κοχέλεθ με τον όρο ᾿Εκκλησιαστής, που σημαίνει «μέλος εκκλησίας (συνάθροισης· σύναξης)».

Συγγραφέας. Μόνο ένας “γιος του Δαβίδ”, ο Σολομών, υπήρξε «βασιλιάς του Ισραήλ στην Ιερουσαλήμ» (Εκ 1:1, 12), δεδομένου ότι οι βασιλιάδες μετά τον Σολομώντα δεν βασίλεψαν σε ολόκληρο τον Ισραήλ. Ο Σολομών υπήρξε ο βασιλιάς που ήταν πασίγνωστος για την υπερέχουσα σοφία του. (Εκ 1:16· 1Βα 4:29-34) Ασχολήθηκε με οικοδομικά έργα. (Εκ 2:4-6· 1Βα 6:1· 7:1-8) Συνέθεσε παροιμίες. (Εκ 12:9· 1Βα 4:32) Ο Σολομών ήταν ξακουστός για τον πλούτο του. (Εκ 2:4-9· 1Βα 9:17-19· 10:4-10, 14-29) Εφόσον το βιβλίο κάνει λόγο για το οικοδομικό πρόγραμμα του Σολομώντα, πρέπει να γράφτηκε μεταγενέστερα, αλλά προτού αρχίσει αυτός «να πράττει το κακό στα μάτια του Ιεχωβά». (1Βα 11:6) Επομένως, το βιβλίο γράφτηκε πριν από το 1000 Π.Κ.Χ. στην Ιερουσαλήμ. Το ότι ο Σολομών θα ήταν ένας από τους πλέον κατάλληλους ανθρώπους για να γράψει αυτό το βιβλίο υποστηρίζεται από το γεγονός ότι δεν ήταν μόνο ο πλουσιότερος βασιλιάς της εποχής του, αλλά πιθανότατα και ένας από τους πιο ενημερωμένους, εφόσον οι ναυτικοί του και οι έμποροί του, καθώς και οι επίσημοι επισκέπτες του, του μετέφεραν τα νέα και τη γνώση των ανθρώπων άλλων χωρών.—1Βα 9:26-28· 10:23-25, 28, 29.

Αυθεντικότητα. Το βιβλίο Κοχέλεθ, ή Εκκλησιαστής, είναι αποδεκτό ως κανονικό τόσο από την Ιουδαϊκή όσο και από τη Χριστιανική κοινότητα. Συμφωνεί με άλλα τμήματα της Γραφής που πραγματεύονται τα ίδια θέματα. Για παράδειγμα, συμφωνεί με τη Γένεση ως προς το ότι ο άνθρωπος δημιουργήθηκε με σώμα το οποίο αποτελείται από υλικά του χώματος της γης και έχει το πνεύμα ή τη δύναμη της ζωής από τον Θεό, καθώς και την αναπνοή που τη συντηρεί. (Εκ 3:20, 21· 12:7· Γε 2:7· 7:22· Ησ 42:5) Επιβεβαιώνει τη Βιβλική διδασκαλία ότι ο άνθρωπος ήταν ευθύς όταν δημιουργήθηκε, αλλά επέλεξε εσκεμμένα να παρακούσει τον Θεό. (Εκ 7:29· Γε 1:31· 3:17· Δευ 32:4, 5) Αναγνωρίζει τον Θεό ως Δημιουργό. (Εκ 12:1· Γε 1:1) Εναρμονίζεται με την υπόλοιπη Αγία Γραφή όσον αφορά την κατάσταση των νεκρών. (Εκ 9:5, 10· Γε 3:19· Ψλ 6:5· 115:17· Ιωα 11:11-14· Ρω 6:23) Υποστηρίζει ένθερμα τη λατρεία και το φόβο του Θεού. Χρησιμοποιεί τη φράση χα’Ελοχίμ, «ο αληθινός Θεός», 32 φορές. Το αντίστοιχο του ονόματος Ιεχωβά εμφανίζεται στη συριακή Πεσίτα και στο Ιουδαϊκό Ταργκούμ του εν λόγω βιβλίου στο εδάφιο Εκκλησιαστής 2:24. Μολονότι μερικοί ισχυρίζονται ότι το βιβλίο περιέχει αντιφάσεις, αυτό συμβαίνει επειδή οι ίδιοι δεν διακρίνουν ότι πολλές φορές παρουσιάζει την κοινή άποψη σε αντιδιαστολή με την άποψη που αντανακλά θεϊκή σοφία. (Παράβαλε Εκ 1:18· 7:11, 12.) Συνεπώς, ο αναγνώστης πρέπει να επιδιώκει να συλλαμβάνει το νόημα και πρέπει να έχει κατά νου το θέμα του βιβλίου.

[Πλαίσιο στη σελίδα 889]

ΚΥΡΙΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΗΣ

Ζωηρή περιγραφή των έργων που είναι μάταια και αυτών που είναι αξιόλογα

Γράφτηκε από τον Σολομώντα σε μεταγενέστερο στάδιο της βασιλείας του, αφού είχε επιδοθεί στα πολλά εγχειρήματα που περιγράφει

Η ζωή που αφιερώνεται σε μάταιες επιδιώξεις είναι κενή

Για το φυσικό άνθρωπο τα πάντα είναι ματαιότητα· η μια γενιά παίρνει τη θέση της άλλης, ακόμη δε και οι φυσικοί κύκλοι είναι επαναλαμβανόμενοι και κουραστικοί (1:1-11)

Η αυξημένη ανθρώπινη σοφία μπορεί να καταλήξει σε αυξημένο πόνο· ό,τι είναι στραβό σε αυτό το σύστημα δεν είναι δυνατόν να ισιώσει (1:12-18)

Το να αφοσιώνεται κανείς στην επιδίωξη απολαύσεων μέσω του υλισμού είναι σαν να κυνηγάει τον άνεμο (2:1-11, 26)

Η σοφία είναι καλύτερη από την ανοησία, αλλά τόσο οι σοφοί όσο και οι άφρονες πεθαίνουν και ξεχνιούνται (2:12-16)

Το να εργάζεται κανείς σκληρά όλη του τη ζωή μόνο και μόνο για να αφήσει τα πάντα σε κάποιον που μπορεί να μην τα εκτιμήσει—αυτό είναι συμφορά (2:17-23)

Η επίγεια ζωή διαγράφει συνήθως κύκλους, πολλοί από τους οποίους βρίσκονται πέρα από τον ανθρώπινο έλεγχο (3:1-9)

Στο παρόν σύστημα, όλοι (άνθρωποι και ζώα) καταλήγουν στο θάνατο (3:18-22)

Πολλές πράξεις καταδυνάστευσης λαβαίνουν χώρα, χωρίς ελπίδα από ανθρώπινη άποψη (4:1-3)

Η σκληρή εργασία και η επιτηδειότητα λόγω αντιζηλίας ή απλώς για τη συσσώρευση πλούτου είναι ματαιότητα, ο δε τεμπέλης είναι άφρονας (4:4-8)

Η ζωή ενός άρχοντα μπορεί επίσης να είναι μάταιη (4:13-16)

Η συσσώρευση πλούτου δεν θα φέρει ικανοποίηση, αλλά μπορεί να στερήσει από τον κάτοχό του τον ύπνο· και όταν αυτός πεθάνει, θα τα αφήσει όλα πίσω (5:9-17)

Μολονότι κάποιος πιθανόν να έχει πολλά αποκτήματα, οι περιστάσεις—ίσως κάποια αρρώστια ή μια ανεκπλήρωτη λαχτάρα—μπορεί να τον εμποδίζουν να βρει ικανοποίηση (6:1-12)

Στο παρόν σύστημα, η ίδια κατάληξη περιμένει και τους δικαίους και τους πονηρούς—όλοι πεθαίνουν· έτσι λοιπόν, κάποιοι επιδίδονται αχαλίνωτα στην κακία (9:2, 3)

Η σοφία δεν εκτιμάται πάντα όταν προέρχεται από κάποιον άπορο (9:13-18)

Η εντρύφηση στην ανοησία δημιουργεί κακή φήμη για κάποιον· το να βρίσκονται τέτοιοι ανίκανοι άνθρωποι σε θέσεις εξουσίας είναι επικίνδυνο για τους ίδιους και σκληρό για τους άλλους (10:1-19)

Η νεότητα και η άνοιξη της ζωής είναι ματαιότητα· η διάρκεια του νεανικού σφρίγους είναι τελείως αβέβαιη (11:10)

Αν κάποιος δεν έχει ζήσει τη ζωή του ενθυμούμενος συνεχώς τον Δημιουργό, τα πάντα είναι ματαιότητα! (12:8)

Αξιόλογα πράγματα που προσδίδουν νόημα στη ζωή

Να απολαμβάνεις τους καρπούς της εργασίας σου, θεωρώντας τους δώρο από τον Θεό (2:24, 25· 5:18-20)

Τα έργα του Θεού είναι όλα ωραία· έχει θέσει ενώπιον των ανθρώπων την προοπτική της αιώνιας ζωής (3:10-13)

Ο άνθρωπος δεν μπορεί να αλλάξει το γενικό πλαίσιο της ανθρώπινης ζωής το οποίο υπάρχει επειδή το επιτρέπει ή το θέλει ο Θεός· γι’ αυτό, να περιμένεις να ενεργήσει ο Θεός ως Κριτής στον προσδιορισμένο του καιρό (3:14-17· 5:8)

Όποιος εργάζεται με σύντροφο είναι σε καλύτερη θέση από όποιον είναι μόνος (4:9-12)

Ο κατάλληλος φόβος του Θεού πρέπει να μας υποκινεί να ακούμε προσεκτικά όσα απαιτεί Αυτός από εμάς και να εκπληρώνουμε οποιαδήποτε ευχή κάνουμε σε Αυτόν (5:1-7)

Να αναγνωρίζεις τη σπουδαιότητα του καλού ονόματος και τη συντομία της παρούσας ζωής μας στην οποία μπορούμε να το αποκτήσουμε, την ωφέλεια της υπομονής, την υπερέχουσα αξία της σοφίας και την ανάγκη να δεχόμαστε ταπεινά ό,τι επιτρέπει ο Θεός (7:1-15)

Μη φτάνεις στα άκρα αλλά να καθοδηγείσαι από το φόβο του Θεού· μη σε απασχολεί υπερβολικά το τι λένε οι άλλοι άνθρωποι· να απορρίπτεις την παγίδα μιας πόρνης (7:16-29)

Να είσαι νομοταγής· μολονότι οι άνθρωποι εξουσιάζουν τους άλλους προς βλάβη τους και η ανθρώπινη δικαιοσύνη είναι χαλαρή, μην αφήνεις να σου στερεί αυτό την απόλαυση της ζωής· να θυμάσαι ότι τα πράγματα θα εξελιχθούν καλά για όσους φοβούνται τον αληθινό Θεό· μην περιμένεις να εξακριβώσεις όλους τους λόγους για ό,τι κάνει ο Θεός και για ό,τι επιτρέπει να συμβαίνει (8:1-17· 10:20)

Οι δίκαιοι και οι σοφοί βρίσκονται στο χέρι του αληθινού Θεού—δεν θα χάσουν την ανταμοιβή τους· στο θάνατο, όμως, ο άνθρωπος δεν γνωρίζει τίποτα και δεν μπορεί να κάνει τίποτα, γι’ αυτό να χρησιμοποιείς τη ζωή σου τώρα με τρόπο που θα επιδοκιμάσει ο Θεός· να την απολαμβάνεις επωφελώς όσο την έχεις (9:1, 4-12)

Να αξιοποιείς τις κατάλληλες ευκαιρίες για να είσαι γενναιόδωρος και να κάνεις το καλό· μην αφήνεις τις αβεβαιότητες της ζωής να καταπνίγουν τις δραστηριότητές σου (11:1-8)

Νεαρέ, να απολαμβάνεις τη νεότητά σου, αλλά μην ξεχνάς ότι είσαι υπόλογος στον Θεό για τις πράξεις σου· να θυμάσαι τον Μεγαλειώδη Δημιουργό σου όσο είσαι νέος, προτού έρθει η αδυναμία και η εξασθένηση των γηρατειών, προτού τελειώσει η ζωή (11:9· 12:1-7)

Τα πιο ωφέλιμα συγγράμματα είναι εκείνα που αντανακλούν τη σοφία του “ενός ποιμένα”, του Ιεχωβά Θεού (12:9-12)

Να φοβάσαι τον αληθινό Θεό και να τηρείς τις εντολές του· εκείνος βλέπει όλα όσα κάνουμε και θα φέρει τα έργα μας σε κρίση (12:13, 14)

    Ελληνικές Εκδόσεις (1950–2025)
    Αποσύνδεση
    Σύνδεση
    • Ελληνική
    • Κοινή Χρήση
    • Προτιμήσεις
    • Copyright © 2025 Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania
    • Όροι Χρήσης
    • Πολιτική Απορρήτου
    • Ρυθμίσεις Απορρήτου
    • JW.ORG
    • Σύνδεση
    Κοινή Χρήση