ΠΥΡΟΔΟΧΕΙΟ

Τα πυροδοχεία χρησιμοποιούνταν με διάφορους τρόπους στα πλαίσια της υπηρεσίας στο αγιαστήριο. Υπήρχαν χρυσά πυροδοχεία στα οποία απέθεταν, όπως φαίνεται, τα καμένα φιτίλια που έκοβαν από τα λυχνάρια του χρυσού λυχνοστάτη. (Εξ 25:38· 37:23· Αρ 4:9) Τα χάλκινα πυροδοχεία του θυσιαστηρίου του ολοκαυτώματος χρησίμευαν προφανώς ως δοχεία όπου μάζευαν τη στάχτη ή ως σκεύη με τα οποία έβγαζαν κάρβουνα από τη φωτιά. (Εξ 27:3· 38:3) Επιπρόσθετα, τα πυροδοχεία τα χρησιμοποιούσαν για να καίνε θυμίαμα. (Λευ 10:1) Κάθε πρωί και ανάμεσα στα δύο βράδια, ο αρχιερέας έκανε το αρωματικό θυμίαμα να βγάζει καπνό πάνω στο χρυσό θυσιαστήριο του θυμιάματος.—Εξ 30:7, 8.

Τα πυροδοχεία καθώς και τα άλλα σκεύη τα οποία χρησιμοποιούνταν σε συνάρτηση με το λυχνοστάτη και το θυσιαστήριο του ολοκαυτώματος έπρεπε να καλύπτονται όταν οι Ισραηλίτες μεταστρατοπέδευαν και μετέφεραν τη σκηνή της μαρτυρίας σε άλλη τοποθεσία, κατά την οδοιπορία τους.—Αρ 4:9, 14.

Ο Σολομών έφτιαξε πυροδοχεία από χρυσάφι και ασήμι για το ναό, των οποίων τα σχέδια είχαν δοθεί στον Δαβίδ μέσω θεϊκής έμπνευσης. Αυτά ήταν ενδεχομένως πιο περίτεχνα από τα πυροδοχεία που χρησιμοποιούσαν στη σκηνή της μαρτυρίας στην έρημο. (1Βα 7:48-50· 1Χρ 28:11-19· 2Χρ 4:19-22) Η Γραφή κάνει λόγο για πυροδοχεία από γνήσιο χρυσάφι και ασήμι τα οποία αφαιρέθηκαν από το ναό όταν έλαβε χώρα η βαβυλωνιακή εξορία.—2Βα 25:15· Ιερ 52:19.

Στο εδάφιο Εβραίους 9:4 γίνεται μνεία ενός αντικειμένου το οποίο, μαζί με την κιβωτό της διαθήκης, σχετιζόταν με τα Άγια των Αγίων. Το πρωτότυπο ελληνικό κείμενο χρησιμοποιεί για αυτό το αντικείμενο τη λέξη θυμιατήριον η οποία προσδιορίζει κάτι που συνδέεται με την καύση θυμιάματος. Μήπως επρόκειτο για το θυσιαστήριο του θυμιάματος; Μερικές μεταφράσεις αποδίδουν το νόημα με αυτόν τον τρόπο, και για να υποστηρίξουν την απόδοσή τους αναφέρουν ότι ο Φίλων και ο Ιώσηπος χρησιμοποίησαν αυτή τη λέξη για το θυσιαστήριο του θυμιάματος. (NIV, NE, JB, RS, ΜΠΚ) Βέβαια, είναι ευρέως γνωστό ότι το θυσιαστήριο του θυμιάματος δεν βρισκόταν μέσα στα Άγια των Αγίων. (Εξ 30:1, 6) Βρισκόταν όμως ακριβώς έξω από την κουρτίνα, ή αλλιώς «προς το εσώτατο δωμάτιο», όπως αναφέρει το εδάφιο 1 Βασιλέων 6:22. (Παράβαλε Εξ 40:3-5.) Από την άλλη μεριά, η λέξη θυμιατήριον μπορεί κάλλιστα να αναφέρεται στο θυμιατήρι που έπαιρνε μαζί του ο αρχιερέας όταν έμπαινε στα Άγια των Αγίων την Ημέρα της Εξιλέωσης. (Λευ 16:12, 13) Στη Μετάφραση των Εβδομήκοντα, η λέξη θυμιατήριον χρησιμοποιείται πάντοτε με αυτή την έννοια (2Χρ 26:19· Ιεζ 8:11), αν και στο εδάφιο Λευιτικό 16:12 χρησιμοποιείται διαφορετική λέξη, η λέξη πυρεῖον, κατά την περιγραφή των όσων λάβαιναν χώρα την Ημέρα της Εξιλέωσης. Το Ιουδαϊκό Μισνά, ωστόσο, δείχνει ότι με τον καιρό άρχισε να χρησιμοποιείται την Ημέρα της Εξιλέωσης ένα ειδικό χρυσό θυμιατήρι. (Γιομά 4:4· 5:1· 7:4) Εύλογα, λοιπόν, κάποιοι μεταφραστές προτιμούν να αποδίδουν τη λέξη θυμιατήριον ως «θυμιατήρι».—CC, Dy, Yg, ΜΝΚ, ΒΑΜ, ΛΧ, ΚΔΤΚ.

Περιπτώσεις Ανάρμοστης Χρήσης. Οι γιοι του Ααρών Ναδάβ και Αβιού χρησιμοποίησαν τα πυροδοχεία τους για να προσφέρουν ανάρμοστη φωτιά ενώπιον του Ιεχωβά, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους. (Λευ 10:1, 2) Παρόμοια, φωτιά κατέφαγε τους 250 στασιαστές, επικεφαλής των οποίων ήταν ο Κορέ, όταν έφεραν τα χάλκινα πυροδοχεία τους ενώπιον του Ιεχωβά. (Αρ 16:16-19, 35, 39) Ο Βασιλιάς Οζίας πατάχθηκε με λέπρα ενώ χρησιμοποιούσε ένα θυμιατήρι κατά παράβαση του νόμου. (2Χρ 26:18, 19) Οι 70 πρεσβύτεροι του Ισραήλ τους οποίους είδε σε όραμα ο Ιεζεκιήλ χρησιμοποιούσαν θυμιατήρια για να προσφέρουν θυμίαμα σε είδωλα.—Ιεζ 8:10, 11· βλέπε ΘΥΜΙΑΜΑ.