ΠΥΡΟΛΙΘΟΣ

Εξαιρετικά σκληρή πέτρα, σκληρότερη από το χάλυβα, τόσο σκληρή που από την κρούση δύο κομματιών της παράγεται σπινθήρας με τον οποίο μπορεί κάποιος να ανάψει φωτιά. Η Αγία Γραφή αναφέρεται στον πυρόλιθο όταν, σε σχήματα λόγου, τονίζει ιδιότητες όπως η σκληρότητα, η ανθεκτικότητα και η αντίσταση στην εναντίωση.—Ησ 5:28· 50:7· Ιεζ 3:9.

Ο πυρόλιθος βρίσκεται μέσα σε ασβεστολιθικά και κρητιδικά ιζηματογενή πετρώματα στο Ισραήλ και στο βόρειο τμήμα της Χερσονήσου του Σινά. Είναι αρκετά εύθρυπτος και σπάει σε κομμάτια με γυαλιστερή επιφάνεια. Οι φολίδες που προκύπτουν από τη θραύση του έχουν πολύ αιχμηρές άκρες, χαρακτηριστικό που οι άνθρωποι πρόσεξαν και χρησιμοποίησαν από νωρίς. Από αρχαιοτάτων χρόνων κατασκευάζονταν από αυτή την πέτρα μαχαίρια, κεφαλές τσεκουριών, καλέμια, αιχμές δοράτων και βελών, καθώς και άλλα εργαλεία και όπλα. Με πυρόλιθο περιέτμησε η σύζυγος του Μωυσή το γιο της. Επίσης, όταν το έθνος του Ισραήλ έφτασε στα Γάλγαλα, εκτελέστηκε επιτυχώς παρόμοια χειρουργική επέμβαση με μαχαίρια φτιαγμένα από πυρόλιθο. (Εξ 4:25· Ιη 4:19· 5:2, 3, 8, 9) Ο Ιεχωβά έβγαλε νερό για το λαό του από έναν πυρολιθικό βράχο στην έρημο.—Δευ 8:15· Ψλ 114:8.