ΑΡ-ΜΑΓΕΔΩΝ
(Αρ-Μαγεδών) [εβρ. προέλευσης· σημαίνει «Όρος της Μεγιδδώ»].
Το όνομα αυτό συνδέεται άμεσα με τον «πόλεμο της μεγάλης ημέρας του Θεού του Παντοδύναμου». Εφαρμόζεται ειδικά στην περίσταση ή στην κατάσταση κατά την οποία οι «βασιλιάδες ολόκληρης της κατοικημένης γης» συγκεντρώνονται ενάντια στον Ιεχωβά και στη Βασιλεία του, βασιλιάς της οποίας είναι ο Ιησούς Χριστός. Σε πολλές μεταφράσεις αυτή η λέξη αποδίδεται «Αρμαγεδδών». (Απ 16:14, 16, KJ· JB· RS· ΒΑΜ· ΚΔΤΚ· ΜΠΚ) Το όνομα Αρ-Μαγεδών είναι εβραϊκής προέλευσης και σημαίνει απλώς «Όρος της Μεγιδδώ».
Κατά γράμμα τοποθεσία με το όνομα «Όρος της Μεγιδδώ» δεν φαίνεται να υπήρχε—μέσα στην Υποσχεμένη Γη ή έξω από αυτήν—ούτε πριν από τις ημέρες του αποστόλου Ιωάννη, ο οποίος κατέγραψε αυτό το όραμα, ούτε εκείνον τον καιρό. Επομένως, η σημασία του ονόματος Αρ-Μαγεδών οφείλεται προφανώς στα γεγονότα που συνδέονται με την αρχαία πόλη της Μεγιδδώ.
Η Μεγιδδώ βρισκόταν μερικά χιλιόμετρα ΝΑ του Όρους Κάρμηλος, δέσποζε στην Πεδιάδα της Εσδρηλών (Ιεζραέλ) και έλεγχε τις κύριες εμπορικές και στρατιωτικές οδούς με κατεύθυνση Β-Ν και Α-Δ. Ο Ιησούς του Ναυή ήταν ο πρώτος που κατέλαβε αυτή την πόλη της Χαναάν. (Ιη 12:7, 8, 21) Μεταγενέστερα, κοντά σε αυτή την τοποθεσία καταστράφηκε ο στρατός του Ιαβίν που τελούσε υπό τις διαταγές του Σισάρα. Ο Ιεχωβά χρησιμοποίησε εκεί φυσικές δυνάμεις για να βοηθήσει τον ισραηλιτικό στρατό που διοικούνταν από τον Βαράκ. Η αφήγηση αναφέρει: «Ο Βαράκ κατέβηκε από το Όρος Θαβώρ με δέκα χιλιάδες άντρες πίσω του. Και ο Ιεχωβά επέφερε στον Σισάρα και σε όλα τα πολεμικά του άρματα και σε όλο το στρατόπεδο σύγχυση με την κόψη του σπαθιού ενώπιον του Βαράκ. Τελικά ο Σισάρα κατέβηκε από το άρμα και τράπηκε σε φυγή με τα πόδια. Και ο Βαράκ καταδίωξε τα πολεμικά άρματα και το στρατόπεδο μέχρι την Αρωσέθ των εθνών, ώστε όλο το στρατόπεδο του Σισάρα έπεσε από την κόψη του σπαθιού. Δεν απέμεινε ούτε ένας».—Κρ 4:14-16.
Μετά τη νίκη, ο Βαράκ και η προφήτισσα Δεββώρα άρχισαν να υμνούν, λέγοντας μεταξύ άλλων: «Ήρθαν βασιλιάδες, πολέμησαν· τότε ήταν που πολέμησαν οι βασιλιάδες της Χαναάν στη Θαανάχ, κοντά στα νερά της Μεγιδδώ. Κανένα κέρδος σε ασήμι δεν είχαν. Από τον ουρανό πολέμησαν τα άστρα, από τις τροχιές τους πολέμησαν εναντίον του Σισάρα. Ο χείμαρρος Κισών τούς παρέσυρε, ο χείμαρρος των αρχαίων ημερών, ο χείμαρρος Κισών. Ποδοπάτησες ισχύ, ψυχή μου. Τότε ήταν που οι οπλές των αλόγων χτύπησαν το χώμα από τις τόσες εξορμήσεις που έκαναν οι επιβήτορες ίπποι του».—Κρ 5:19-22.
Στη Μεγιδδώ πέθανε ο Βασιλιάς Οχοζίας του Ιούδα αφού τραυματίστηκε θανάσιμα με διαταγή του Ιηού. (2Βα 9:27) Εκεί σκοτώθηκε ο Βασιλιάς Ιωσίας του Ιούδα σε μια συμπλοκή με τον Φαραώ Νεχαώ. (2Βα 23:29, 30) Λόγω της δεσπόζουσας θέσης της, πολλά άλλα έθνη, σύμφωνα με την ιστορία, πολέμησαν γύρω από τη Μεγιδδώ. “Ιουδαίοι, Εθνικοί, Σαρακηνοί, σταυροφόροι, Αιγύπτιοι, Πέρσες, Δρούζοι, Τούρκοι και Άραβες—όλοι έχουν στήσει τις σκηνές τους στην πεδιάδα της Εσδρηλών”.—Μελέτες Λέξεων της Καινής Διαθήκης (Word Studies in the New Testament), του Μ. Ρ. Βίνσεντ, 1957, Τόμ. 2, σ. 542.
Η αφήγηση της Αποκάλυψης παρουσιάζει τις συνδυασμένες δυνάμεις των βασιλιάδων της γης να συγκεντρώνονται «στον τόπο που ονομάζεται στην εβραϊκή Αρ-Μαγεδών». (Απ 16:16) Στην Αγία Γραφή, η λέξη τόπος του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου μπορεί να αναφέρεται σε μια κατά γράμμα τοποθεσία (Ματ 14:13, 15, 35), στην «ευκαιρία» που έχει κάποιος (Πρ 25:16) ή σε μια μεταφορική επικράτεια, περίσταση ή κατάσταση (Απ 12:6, 14). Με βάση τα συμφραζόμενα, οι συνδυασμένες στρατιωτικές δυνάμεις της γης προελαύνουν σε έναν «τόπο» αυτού του τελευταίου είδους.
“Ο πόλεμος της μεγάλης ημέρας του Θεού του Παντοδύναμου” στον Αρμαγεδδώνα δεν ήταν κάποιο γεγονός του παρελθόντος, αλλά στην Αποκάλυψη παρουσιάζεται ως κάτι μελλοντικό σε σχέση με τον καιρό κατά τον οποίο είδε ο Ιωάννης το όραμα. Η συγκέντρωση των βασιλιάδων στον Αρμαγεδδώνα περιγράφεται ως το αποτέλεσμα του αδειάσματος της έκτης από τις εφτά κούπες οι οποίες περιέχουν τις «τελευταίες» πληγές που θα φέρουν σε τέλος το θυμό του Θεού. (Απ 15:1· 16:1, 12) Επίσης, κάτι που υποδηλώνει ότι ο πόλεμος στον Αρμαγεδδώνα συνδέεται στενά με την παρουσία του Χριστού είναι η προειδοποίηση ότι ο Χριστός έρχεται σαν κλέφτης, η οποία βρίσκεται ανάμεσα στα εδάφια 14 και 16 του 16ου κεφαλαίου της Αποκάλυψης.
Τα συμφραζόμενα τονίζουν ότι ο πόλεμος θα έχει παγκόσμιες διαστάσεις. Σε αυτά, οι ενάντιοι του Ιεχωβά προσδιορίζονται ως οι «βασιλιάδες ολόκληρης της κατοικημένης γης», οι οποίοι κινητοποιούνται από «εκφράσεις εμπνευσμένες από δαίμονες».—Απ 16:14.
Ο Ιωάννης περαιτέρω λέει: «Και είδα το θηρίο και τους βασιλιάδες της γης και τα στρατεύματά τους συγκεντρωμένα για να διεξαγάγουν τον πόλεμο με αυτόν που καθόταν πάνω στο άλογο και με το στράτευμά του». (Απ 19:19) Αυτό το κεφάλαιο προσδιορίζει τον αρχηγό των ουράνιων στρατευμάτων, ο οποίος κάθεται σε ένα λευκό άλογο, ως αυτόν που αποκαλείται «Πιστός και Αληθινός» και «Ο Λόγος του Θεού». (Απ 19:11-13) Συνεπώς, ο Ιησούς Χριστός, Ο Λόγος, είναι ο διοικητής των ουράνιων στρατευμάτων του Θεού. (Ιωα 1:1· Απ 3:14) Περαιτέρω επιβεβαίωση του γεγονότος ότι ο Χριστός ηγείται των ουράνιων δυνάμεων παρέχει η δήλωση ότι οι επίγειες δυνάμεις «θα πολεμήσουν με το Αρνί [που είναι ο Ιησούς Χριστός (Ιωα 1:29)], αλλά το Αρνί θα τους νικήσει, επειδή είναι Κύριος κυρίων και Βασιλιάς βασιλιάδων. Το ίδιο θα κάνουν και οι καλεσμένοι και εκλεγμένοι και πιστοί που είναι μαζί του».—Απ 17:13, 14.
Εφόσον το όραμα στο 19ο κεφάλαιο της Αποκάλυψης παρουσιάζει μόνο στρατεύματα στον ουρανό να παίρνουν μέρος στον πόλεμο ως υποστηρικτές του Ιησού Χριστού, Του Λόγου του Θεού, αυτό αφήνει να εννοηθεί ότι κανένας από τους Χριστιανούς υπηρέτες του Ιεχωβά στη γη δεν θα συμμετάσχει στη μάχη. Τα παραπάνω εναρμονίζονται με τα λόγια του Ιησού Χριστού στο εδάφιο Ματθαίος 26:52, σύμφωνα με τα οποία οι μαθητές του δεν πρέπει να καταφεύγουν σε όπλα υλικού πολέμου. (Παράβαλε Εξ 14:13, 14· 2Χρ 20:15, 17, 22, 23· Ψλ 2:4-9.) Τα πουλιά που πετούν στο μεσουράνημα θα καταβροχθίσουν τα πτώματα των θανατωμένων.—Απ 19:11-21.
Άρα, ο Αρ-Μαγεδών δεν παρουσιάζεται ως μάχη απλώς μεταξύ ανθρώπων, αλλά ως μάχη στην οποία παίρνουν μέρος οι αόρατες στρατιές του Θεού. Η έλευσή του είναι βέβαιη, θα λάβει δε χώρα όποτε έχει ορίσει ο Ιεχωβά Θεός, ο οποίος «ενεργεί σύμφωνα με το δικό του θέλημα ανάμεσα στο στράτευμα των ουρανών και στους κατοίκους της γης».—Δα 4:35· βλέπε επίσης Ματ 24:36.