ΧΑΤΤΟΥΣ

(Χαττούς).

1. Ένας από τους επικεφαλής των ιερέων ο οποίος επέστρεψε από τη Βαβυλώνα με τον Ζοροβάβελ το 537 Π.Κ.Χ.—Νε 12:1, 2, 7.

2. Γιος του Σεμαΐα, απόγονος του Δαβίδ μέσω του Σολομώντα.—1Χρ 3:1, 10, 22.

3. Η κεφαλή του πατρικού οίκου των γιων του Δαβίδ που επέστρεψε με τον Έσδρα στην Ιερουσαλήμ το 468 Π.Κ.Χ. (Εσδ 8:1, 2) Πιθανώς το ίδιο πρόσωπο με τον Αρ. 2.

4. Γιος του Ασαβνεΐα. Συμμετείχε στην επισκευή του τείχους της Ιερουσαλήμ στις ημέρες του Νεεμία.—Νε 3:10.

5. Ιερέας ή κάποιος προπάτοράς του ο οποίος, την εποχή που ήταν κυβερνήτης ο Νεεμίας, επικύρωσε με σφραγίδα το σύμφωνο ομολογίας.—Νε 9:38· 10:1, 4, 8.